A brief study on the 63 - Tamil Saiva Saints (Naayanmaars) of Tamil Nadu and Kerala

[virarajendra]

Under Construction

A brief study on the 63 - Tamil Saiva Saints (Naayanmaars) of Tamil Nadu and Kerala

(1) Evolution of Saivaism

In India the "God Supreme" of no specific form or name was given many different 'forms' and 'names' by various "Hindu Religious Beliefs" - as God Siva (Shiva) in Saivaism, as God Vishnu in Vaishnavaism, Goddess Sakthi in Saktham, God Kanapathi in Kanapathiyam, God Skanda in Kaumaram, and as God Agni in Vedism - (collectively known as "Hinduism") - and was worshiped by Hindus from the time immemorial.

The religious "beliefs and rituals" known as "Saivam" or "Saiva Samayam" in Tamil, and as "Saivaism" or "Saiva religion" to the rest of the World, is the main branch of the Hindu Religion of today. It acclaims the worship of the "God Supreme" - "the one who has not even a name or a form" - as enlightened by the Tamil Saiva Saint Maanikkavaasakar of Tamil Nadu as "Oru naamam oar uruvam, ontrum illaarkku" in his religious text Thiruvaasakam (in Tamil).

The Tamil Saiva Saint Kaaraikkaal Ammaiyaar also of Tamil Nadu too asks the God himself "what shall I say to those who ask which is the form of your God, tell me which is your form" - as "Ev uruvoan num piran enbaar hatkku en uraihen, Ev uruvo nin uruvam eathu" in her religious text 'Atputhath Thiruvanthathi' (in Tamil), being quite uncertain of his real form.

In Saivaism, the "God Supreme" who is invisible to all human beings and the other living beings, has been given the name as "God Siva" and a form as human - and held supreme of the universe. He is known to have given vision - to those who have reached a very high state of spiritual conciousness - "in the very forms" he was intensely worshiped by them in great piety, being either human forms or symbolic forms having different names for each of these forms.

The origin of the worship of "God Supreme" as "God Siva" is still not clear, but in all probability the religion Saivaism professing the worship of "God Siva", originated among a very early civilisation(unknown to us) in the Tibetian region adjacent to the present northern - Nepal and Uttar Pradesh of India.

It is here the Mount Kailash, also known to the Indians as Mount Meru of the vast and breath taking heights of the Himalayan mountain range is situated, and the river Bahirathi originating as a tributary from the Mount Nanda Devi - also of this range about 100 miles south-west of Mount Kailash, joins with another tributary known as Alaknanda at a point known as Gangoththri to form the great river Ganges.

This early civilisation of this region in all probability conceived the original form of "God Siva" as a human masculine, having - a lock of hair (kontrai) on his head bearing the crest moon and the river Gangai flowing from it, a third eye in his forehead and a blue mark around his neck, holding a trident in one hand and dressed in tiger skins with cobra snakes around his neck and arms, with "Goddess Sakthi" - deemed as his inherent energy - on his left side as a human feminine, and both having the bull as their vehicle, and with the snow capped Mount Kailash of the Himalayan mountain range as their abode.


Courtesy: Owner of the Youtube Video - Vin V

Note: Please view this beautiful Video at the following URL given below: (as it is disabled in this Website)

https://www.youtube.com/watch?featur...&v=YQLbbDHdOMw

The point of the earliest era from whence the worship of "God Supreme" in the form of "Siva" took shape, among the civilisation in the vicinity of Mount Kailash in the Tibetian region, could be taken as the time of inception of the Saiva religion. The Saivaism over a period of time gradually spread all over India, including the regions in its north-west among the Indus Valley civilisations, and in the remote south upto Tamil Nadu and Sri Lanka, where the sage Agastiya and king Ravana respectively became the ardent devotees of God Siva.

Thus the original Saiva religious concept of God, and the related forms of worship that reached various parts of India from the Tibetian region, continued to be practised in their original forms "being a common religion (Saivaism) to both Aryans and Dravidians of then India". This was the reason why the Tamil Saiva Saint Thirunaavukkarasar of Tamil Nadu has mentioned in his religious text the "Thevaaram" in the sixth Thirumurai (in Tamil) as ".....Ariyan kandaai, Thamilan kandaai....."

Over a period of time in some regions of India the original Saivaism underwent further developments evolved by the Sages and Saints of those regions, independently with their own "new" - God forms of "Siva" and "Sakthi", religious philosophies, modes of worship, and religious texts - greatly influenced by the language, culture and traditions of those regions, and integrated with the practices of the original Saivaism.

(2) It's early development in Tamil Nadu - Tamil Saivaism

During the early period of Tamil Nadu too, the original form of Saivaism with the "God Supreme" represented in the form of "Siva & Sakthi", and the forms of their worship as evolved in the Tibetian region were well known.

With the passage of time the original Saivaism gradually underwent further developments in Tamil Nadu - with the evolution of new religious concepts on the special attributes and glories of "God Siva" & "Goddess Sakthi", and their new forms of representation in relation to these special attributes and glories too came forth from Tamil Nadu - as Lingothpavamoorthy (God Siva represented in the form of Lingam), Thetchanamoorththy, Arthanaadeeswaramoorthy, Kalyanasunderamoorthy, Uma-Maheswaramoorthy, Somaskandamoorthy, and as Nadarajamoorthy.

Likewise "new"- holy religious texts, modes of worship, and religious practices - too took shape independently, influenced by and blended with the culture and traditions of Tamil Nadu that existed during this early period.

New concepts of God Siva being represented in five element forms of the universe too developed in Tamil Nadu as fire, water, air, earth, and space, and was represented in his symbolic forms as Panchalingams (five Lingams) with each Lingam representing an element. Further concepts that these five elements were associated with five important Siva-Temple Shrines of Tamil Nadu too developed, and were known as Panchabootha Thalams (shrines). These Temple Shrines were Thiruvannaamalai, Thiruvaanaikkaa, Thirukkaalaththi, Kanchipuram, and Chithambaram respectively.

Also new concepts of God Siva's eight deeds with mythological stories relating to them too developed in Tamil Nadu, and these deeds were associated with further eight Siva-Temple shrines of Tamil Nadu, and were known as Atta Viratta Thalams. These Temple Shrines were namely, Thirukkandiyoor, Thirukkovilur, Thiruvathikai, Thiruppariyaloor, Thiruvirtkudi, Thiruvaluvoor, Thirukkurukkai, and Thirukkadavur.

These developments in Tamil Nadu undoubtedly would have been the reason that made the great Tamil Saint Maanickavaasakar praise "God Siva" as "then naadudaiya Sivane Portri, ennaattavarkkum irraiva poatri" in his Portri Thiruakaval of Thiruvaasakam (in Tamil), claiming him specifically as the God of the southern country the Tamil Nadu - where he evolved in new human, symbolic, and element forms of the universe, with the associated temple shrines "all being within Tamil Nadu itself" - while he was also the God of all other countries (in India).

Also he is referred to as "Thillaiyut Kooththane, then Pandi naataane" in the Sivapuraanam of the same Thiruvaasakam, meaning he as the 'Dancing God of Chidambaram' (Thillai) of Tamil Nadu, and also associating him with the southern Pandiya Nadu of the Tamil kings. It was the southern most region of the ancient Tamil Nadu where the holy mountains of God Siva, namely the Mahendra Malai and Pothikai malai were situated.

This could have been the reason why the poet Kallaadanar who wrote the Saivite religious work known as Kallaadam (In Tamil), has mentioned God Siva as the "then Thamil Kadavul" meaning the "Southern Tamil God".

Also the poet Perumpattra Puliyoor Nambi who composed the religious work the Thiruvaalavaayudaiyaar Thiruvilaiyaadal Puranam (In Tamil) has referred to God Siva as "Thiruvalar Thamil Chokkan", and as "Senthamil Mukkat Chokkan" (Chokkan or Chokkanathar = God Siva).

During the early period of Saivaism in Tamil Nadu, the Saiva religious texts that evolved from this region were called the Agamams. Saivaism apparently was the first known religion of Tamil Nadu, and the Agamams were the original holy texts of Saivaism of this region.

Agamams means religious texts, and was a general term used to specify the Saiva religious texts that evolved and developed in the early Tamil Nadu. However during the later periods with the coming of the Vaishnava, Saktha and Jain religious texts, to differentiate the Saiva religious texts from the others, it was called as the Siva Agamams. The Tamil Saiva Saint Thirumoolar mentions in his Tamil religious text Thirumanthiram that the original Agamams were in Tamil in addition to it being in Sanskrit.

Thus the Saivam or Saivaism which developed in Tamil Nadu is called "Thamil Saivaism" (or Tamil Saivam), as much as the Saivam that developed in Kashmir is known as "Kashmira Saivaism" and that developed in Karnataka as "Vira Saivaism".

(3) God Supreme represented in three forms in “Tamil Saivaism”

The “God Supreme” in Saivaism was referred to as “God Siva”. He in the Saivaism that developed and practised in Tamil Nadu - known as “Tamil Saivaism” was of three aspects. The “human forms” (Uruvam in Tamil), the “semi-form” (Aru-Uruvam in Tamil), and the “formless” (Aruvam in Tamil),

In the Uruvam form “God Siva” in the Saivaism of Nepal, North & Central India was represented as a human masculine, having - a lock of hair (kontrai) on his head bearing the crest moon and the river Gangai flowing from it, a third eye in his forehead and a blue mark around his neck, holding a trident in one hand and dressed in tiger skins with cobra snakes around his neck and arms,

However in Tamil Nadu of South India he was ‘mainly’ represented as Aadavallaan (Nadarajar), Thenmuhak Kadavul (Thetchanamoorthy), Pennoru Paahaththaan (Arthanaariswarer), Kalyaanasundaramoorthy, Uma Maheswaramoorthy and Somaskandamoorthy, Lingothbavamoorthy among many others based on his various aspects. All these forms of “God Siva” evolved in Tamil Nadu, as part of the development of the original Saivaism of Nepal in South India.

A Chola Bronze of Aadavallaan (Nadarajar)

Stone Sculpture of Aadavallaan on the walls of Gangaikonda Cholaeswarer Temple with Tamil Saiva Saint Kaaraikkaal Ammaiyaar image below same

The Aadavallaan (Nadarajar) Image of God Siva (God as Siva) thus evolved signifies the evolution of the Earth and the creation of all its Living Beings to the reverberations set in by the Holy Syllable "Om" - the Omkaara Manthiram, from which emanted his Dance to the rythem of the Udukkei (Drum) held by him. This concept is portrayed in the Tamil Dance Treatise the "Kootha Nool of the third Sangam Period as follows.

".....Oruthal uuntri oruthal yettri
oru kai mariththu marukai amaiththu
irukaiyil aakkamum iruthiyum yetru
aru, vuru aakkum ammai koothu aattap
peruveli nadikkum perumaan arula....."

".....Udukkaiyil piranthathu "Om" enum oliye
Om enum oliye naattiyaththu oliyam
Om enum uruve naattiyaththu uruvaam
Om enum unarve naatiyaththu unarvu
av vuv im enal athuve Om oli
av enal akame uv enal ulame
im enal isaiye iyalvathu thalam....."

Stone Sculpture of Thetchanamoorthy on the walls of Gangaikonda Cholaeswarer Temple


Stone Sculpture of Arthanatheeswarer on the walls of Gangaikonda Cholaeswarer Temple

In the Aru-Uruvam form “God Siva” was represented in Nepal, North, Central & South India and Tamil Nadu as Sivalingam that originated from Nepal, and further developed as Lingothbhavamoorthy in Tamil Nadu with the swan and boar shown above and below the standing Siva in human form, carved out within the vertical face of the Sivalingam or Lingam.



----

In the Aruvam form “God Siva” was represented as the “Infinite” - of no defined shape - known as “Omkaaram” in Tamil and “Pranavam” in Sanskrit. The Omkaaram form of "God as Siva" in Space (Andaveli in Tamil) emanates with the echoing sound "Om".

Syllable of "Om" in Tamil







In Tamil Saivaism - eventhough “God Siva” was worshiped in all three forms as Uruvam, Aru-Uruvam and Aruvam, ‘on realisation of him’ by human beings - he was found to be none but one.

This is confirmed by the "Tamil Saiva Saint Thirunaavukkaraser" of the sixth century as follows:

“.......Uru moontraai unarvin kan ontraan aanaai….”

meaning: “……of three forms and on realisation one who became one.......”

6th Thirumurai - by Saint Thirunaavukkarasu Naayanaar, Thiruvaalam Polil Pathikam, Verse 3

The very fact that the God is one but was worshipped in various forms, was well known to the Tamils of Tamil Nadu as early as the third century B.C. This is confirmed by the following reference in the Tamil literary work known as Kurinchippaattu by "Poet Kapilar" of this period.

"......paraviyum tholuthum viravu malar thooyum
veru pal uruvit Kadavut perniyum
naraiyum viraiyum oachchiyum alavuttru......"

meaning: "......singing hyms and worshipping God with variety of flowers strewn to his many different forms with offering of perfumes and incense too made......"

Kurinchippaattu - of Paththuppaattu by poet Kapilar, lines 5-7

(4) The 63 - Tamil Saiva Saints of the “Tamil Saivaism” of Tamil Nadu & Kerala

From the 3rd Century to the 11th Century A.D. Tamil Nadu & Kerala brought forth 63 - Tamil Saiva Saints who were all known as the "Tamil Saiva Naayamaars" who realised God - as "God Siva" and were gifted with divine enligtenment and blessings, and lived a high spiritual life which lead them to be grouped as 63 - Tamil Saiva Saints of Tamil Nadu & Kerala.

They were ardent devotees of God Siva and some performed miracles and some composed thevarems (religious hyms) entirely in Tamil in praise of God Siva and enligtening to all in Tamil Nadu and elsewhere the principles of "Tamil Saivaism" (Bakthi Movement). However all 63 - Naayamaars didnot compose thevarems or perform miracles, but lead ardent spiritual life and realised "God as Siva".

Based on Tamil Saivite Religious traditions "God Realisation" could be defined as follows:

"God Realisation" - is an "enlightenment" in our mind - with the divine disclosure of 'superior knowledge and intuitive power' to realise the truth of the 'eternal' worldly life, attained by the grace of “God Supreme” on our worship of him in 'intense meditation' with much piety. From this enlightenment emanates our divine - love, compassion, and understanding, towards the fellow human beings and other living beings, beyond the barrier of ego, anger, revenge, and self interest. The "Sages" (Munivar) in continuous 'intense meditation' fall within this grouping.

Based on Tamil Saivite Religious traditions "God Visualisation" could be defined as follows:

"God Visualisation" - is the "visual image" of the "God Supreme" that comes in our mind as a day or night dream, or as hallucination at any time, in the 'very form' of our intense worship of him with much devotion, seeking his grace for our - 'salvation' from worldly miseries, and 'solace' at trying times. The Adiyar (Bakthas - followers of Bakthi Neri) with 'intense worship' and 'much religious devotion' fall within this grouping. The few Adiyars who have reached a very 'high state of spiritual maturity' with the divine's grace, performing various miracles were known as the "Saints" (Nayanmaar)

Historically the details of the Tamil Saiva Saints were made known by the Tamil Saiva Saint Suntharamoorththy Nayanaar in his Pathikam the "Thiruththondar Thokai" which are listed below.

திருத்தொண்டத்தொகை
பண் - கொல்லிக்கௌவாணம்
7th Thirumurai of Tamil Saiva Saint Suntharamoorththy Nayanaar

தில்லைவாழ் அந்தணர்தம் அடியார்க்கும் அடியேன்
திருநீல கண்டத்துக் குயவனார்க் கடியேன்
இல்லையே என்னாத இயற்பகைக்கும் அடியேன்
இளையான்றன் குடிமாறன் அடியார்க்கும் அடியேன்
வெல்லுமா மிகவல்ல மெய்ப்பொருளுக் கடியேன்
விரிபொழில்சூழ் குன்றையார் விறன்மிண்டர்க் கடியேன்
அல்லிமென் முல்லையந்தார் அமர்நீதிக் கடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

இலைமலிந்த வேல்நம்பி எறிபத்தர்க் கடியேன்
ஏனாதி நாதன்றன் அடியார்க்கும் அடியேன்
கலைமலிந்த சீர்நம்பி கண்ணப்பர்க் கடியேன்
கடவூரிற் கலயன்றன் அடியார்க்கும் அடியேன்
மலைமலிந்த தோள்வள்ளல் மானக்கஞ் சாறன்
எஞ்சாத வாட்டாயன் அடியார்க்கும் அடியேன்
அலைமலிந்த புனல்மங்கை ஆனாயர்க் கடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

மும்மையால் உலகாண்ட மூர்த்திக்கும் அடியேன்
முருகனுக்கும் உருத்திர பசுபதிக்கும் அடியேன்
செம்மையே திருநாளைப் போவார்க்கும் அடியேன்
திருக்குறிப்புத் தொண்டர்தம் அடியார்க்கும் அடியேன்
மெய்ம்மையே திருமேனி வழிபடா நிற்க
வெகுண்டெழுந்த தாதைதாள் மழுவினால் எறிந்த
அம்மையான் அடிச்சண்டிப் பெருமானுக் கடியேன்
ஆரூரான் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

திரு நின்ற செம்மையே செம்மையாக் கொண்ட
திருநாவுக் கரையன்றன் அடியார்க்கும் அடியேன்
பெருநம்பி குலச்சிறைதன் அடியார்க்கும் அடியேன்
பெருமிழலைக் குறும்பர்க்கும் பேயார்க்கும் அடியேன் (Kaaraikkaal Ammaiyaar)
ஒருநம்பி அப்பூதி அடியார்க்கும் அடியேன்
ஒலிபுனல்சூழ் சாத்தமங்கை நீலநக்கர்க் கடியேன்
அருநம்பி நமிநந்தி அடியார்க்கும் அடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

வம்பறா வரிவண்டு மணம்நாற மலரும்
மதுமலர்நற் கொன்றையான் அடியலாற் பேணா
எம்பிரான் சம்பந்தன் அடியார்க்கும் அடியேன்
ஏயர்கோன் கலிக்காமன் அடியார்க்கும் அடியேன்
நம்பிரான் திருமூலன் அடியார்க்கும் அடியேன்
நாட்டமிகு தண்டிக்கும் மூர்க்கர்க்கும் அடியேன்
அம்பரான் சோமாசி மாறனுக்கும் அடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

வார்கொண்ட வனமுலையாள் உமைபங்கன் கழலே
மறவாது கல்லெறிந்த சாக்கியர்க்கும் அடியேன்
சீர்கொண்ட புகழ்வள்ளல் சிறப்புலிக்கும் அடியேன்
செங்காட்டங் குடிமேய சிறுத்தொண்டர்க் கடியேன்
கார்கொண்ட கொடைக் கழறிற் றறிவார்க்கும் அடியேன்
கடற்காழிக் கணநாதன் அடியார்க்கும் அடியேன்
ஆர்கொண்ட வேற்கூற்றன் களந்தைக்கோன் அடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

பொய்யடிமை யில்லாத புலவர்க்கும் அடியேன்
பொழிற்கருவூர்த் துஞ்சிய புகழ்ச்சோழர்க் கடியேன்
மெய்யடியான் நரசிங்க முனையரையர்க் கடியேன்
விரிதிரைசூழ் கடல்நாகை அதிபத்தர்க் கடியேன்
கைதடிந்த வரிசிலையான் கலிக்கம்பன் கலியன்
கழற் சத்தி வரிஞ்சையர்கோன் அடியார்க்கும் அடியேன்
ஐயடிகள் காடவர்கோன் அடியார்க்கும் அடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

கறைக்கண்டன் கழலடியே காப்புக்கொண் டிருந்த
கணம்புல்ல நம்பிக்குங் காரிக்கும் அடியேன்
நிறைக்கொண்ட சிந்தையான் நெல்வேலி வென்ற
நின்றசீர் நெடுமாறன் அடியார்க்கும் அடியேன்
துறைக்கொண்ட செம்பவளம் இருளகற்றுஞ் சோதித்
தொன்மயிலை வாயிலான் அடியார்க்கும் அடியேன்
அறைக்கொண்ட வேல்நம்பி முனையடுவார்க் கடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

கடல்சூழ்ந்த உலகெலாங் காக்கின்ற பெருமான்
காடவர்கோன் கழற்சிங்கன் அடியார்க்கும் அடியேன்
மடல்சூழ்ந்த தார்நம்பி இடங்கழிக்குந் தஞ்சை
மன்னவனாம் செருத்துணைதன் அடியார்க்கும் அடியேன்
புடைசூழ்ந்த புலியதள்மேல் அரவாட ஆடி
பொன்னடிக்கே மனம்வைத்த புகழ்த்துணைக்கும் அடியேன்
அடல்சூழ்ந்த வேல்நம்பி கோட்புலிக்கும் அடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

பத்தராய்ப் பணிவார்கள் எல்லார்க்கும் அடியேன்
பரமனையே பாடுவார் அடியார்க்கும் அடியேன்
சித்தத்தைச் சிவன்பாலே வைத்தார்க்கும் அடியேன்
திருவாரூர்ப் பிறந்தார்கள் எல்லார்க்கும் அடியேன்
முப்போதுந் திருமேனி தீண்டுவார்க் கடியேன்
முழுநீறு பூசிய முனிவர்க்கும் அடியேன்
அப்பாலும் அடிச்சார்ந்த அடியார்க்கும் அடியேன்
ஆரூரன் ஆரூரில் அம்மானுக் காளே.

மன்னியசீர் மறைநாவன் நின்றவூர்ப் பூசல்
வரிவளையாள் மானிக்கும் நேசனுக்கும் அடியேன்
தென்னவனாய் உலகாண்ட செங்கணார்க் கடியேன்
திருநீல கண்டத்துப் பாணனார்க் கடியேன்
என்னவனாம் அரனடியே அடைந்திட்ட சடையன்
இசைஞானி காதலன் திருநாவ லூர்க்கோன்
அன்னவனாம் ஆரூரன் அடிமைகேட் டுவப்பார்
ஆரூரில் அம்மானுக் கன்ப ராவாரே.



The "Thiruththondar Thokai" of the "Tamil Saiva Saint - Sundaramurthy Naayanaar" was sung in the Temples of Tamil Nadu during the Chola Period. In the Chithamparam Temple in Tamil Nadu, an Inscription mentions that the Chola Emperor Udaiyar Rajendra Chola - 1 (A.D.1011-1044) provided for the recital of the "Thiruththondar Thokai" at this temple on the Maasi Makam day. (Annual Report on South Indian Inscriptions - Year 1888 Ins No 118)

In Thiruvottriyur Temple at Thiruvalluur district of Tamil Nadu, an Inscription of the Chola Emperor Udaiyar Sri Rajadhirajadevar - 1 (A.D.1018-1053) mentions of the "Thiruththondar Thokai" being sung in this temple and the existance of the "Images of the 63 - Tamil Saiva Saints" even before the "Periyapuranam" was composed by the sage/poet Seikeelaar. (Annual Report on South Indian Inscriptions - Year 1912 Ins No 137)

Following the Tamil Saiva Saint Suntharamoorththy Nayanaar's "Thiruththondar Thokai" Pathikam in the 7th Thirumurai, we further come to know of all these Tamil Saiva Saints from the "Thiruththondar Anthathi" in the 11th Thirumurai of Nambiyaandaar Nambi of Tamil Nadu which too are listed below.

திருத்தொண்டர் திருவந்தாதி
11th Thirumurai of Tamil Saiva Saint Nambiyaandaar Nambi

பொன்னி வடகரை சேர்நாரை யூரில் புழைக்கை முக
மன்னன் அறுபத்து மூவர் பதிதேம் மரபுசெயல்
பன்னஅத் தொண்டத் தொகைவகை பல்கும் அந் தாதிதனைச்
சொன்ன மறைக்குல நம்பிபொற் பாதத் துணைதுணையே. 1

தில்லைவாழ் அந்தணர்
செப்பத் தகுபுகழ்த் தில்லைப் பதியிற் செழுமறையோர்
ஒப்பப் புவனங்கள் மூன்றினும் உம்பரின் ஊர் எரித்த
அப்பர்க் கமுதத் திருநடர்க் கந்திப் பிறையணிந்த
துப்பர்க் குரிமைத் தொழில்புரி வோர்தமைச் சொல்லுதுமே. 2

திருநீலகண்ட நாயனார்
சொல்லச் சிவன்திரு ஆணைதன்தூமொழி தோள்நசையை
ஒல்லைத் துறந்துரு மூத்ததற் பின்உமை கோன் அருளால்
வில்லைப் புரைநுத லாளோ டிளமைபெற் றின்பமிக்கான்
தில்லைத் திருநீல கண்டக் குயவனாம் செய்தவனே. 3

இயற்பகை நாயனார்
செய்தவர் வேண்டிய தியாதும் கொடுப்பச் சிவன்தவனாய்க்
கைதவம் பேசிநின் காதலி யைத்தரு கென்றலுமே
மைதிகழ் கண்ணியை ஈந்தவன் வாய்ந்த பெரும்புகழ்வந்
தெய்திய காவிரிப் பூம்பட் டினத்துள் இயற்பகையே. 4

இளையான்குடிமாற நாயனார்
இயலா விடைச்சென்ற மாதவற் கின்னமு தாவிதைத்த
வயலார் முளைவித்து வாரி மனைஅலக் கால்வறுத்துச்
செயலார் பயிர்விழுத் தீங்கறி ஆக்கும் அவன்செழுநீர்க்
கயலார் இளையான் குடியுடை மாறன்எங் கற்பகமே. 5

மெய்ப்பொருள் நாயனார்
கற்றநன் மெய்த்தவன் போல்ஒரு பொய்த்தவன் காய்சினத்தால்
செற்றவன் தன்னை அவனைச் செறப்புக லும்திருவாய்
மற்றவன் `தத்தா நமரே' எனச்சொல்லி வான்உலகம்
பெற்றவன் சேதிபன் மெய்ப்பொரு ளாம்என்று பேசுவரே. 6

விறன்மிண்ட நாயனார்
பேசும் பெருமையவ் வாரூரனையும் பிரானவனாம்
ஈசன் தனையும் புறகுதட் டென்றவன் ஈசனுக்கே
நேசன் எனக்கும் பிரான்மனைக் கேபுக நீடுதென்றல்
வீசும் பொழில்திருச் செங்குன்றம் மேய விறன்மிண்டேனே. 7

அமர்நீதி நாயனார்
மிண்டும் பொழில்பழை யாறை அமர்நீதி வெண்பொடியின்
முண்டம் தரித்த பிராற்குநல் லூரின்முன் கோவணம்நேர்
கொண்டிங் கருளென்று தன்பெருஞ் செல்வமும் தன்னையுந்தன்
துண்ட மதிநுத லாளையும் ஈந்த தொழிலினனே. 8

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
தொழுதும் வணங்கியும் மாலயன் தேடரும் சோதிசென்றாங்
கெழுதும் தமிழ்ப்பழ ஆவணம் காட்டி எனக்குன்குடி
முழுதும் அடிமைவந் தாட்செய் எனப்பெற்ற வன்முரல்தேன்
ஒழுகு மலரின்நற் றார்எம்பி ரான்நம்பி யாரூரனே. 9

எறிபத்த நாயனார்
ஊர்மதில் மூன்றட்ட உத்தமற் கென்றோர் உயர்தவத்தோன்
தார்மலர் கொய்யா வருபவன் தண்டின் மலர்பறித்த
ஊர்மலை மேற்கொள்ளும் பாகர் உடல்துணி யாக்குமவன்
ஏர்மலி மாமதில் சூழ்கரு வூரில் எறிபத்தனே. 10

ஏனாதிநாத நாயனார்
பத்தனை ஏனாதி நாதனைப் பார்நீ டெயினைதன்னுள்
அத்தனைத் தன்னோ டமர்மலைந் தான்நெற்றி நீறுகண்டு
கைத்தனி வாள்வீ டொழிந்தவன் கண்டிப்ப நின்றருளும்
நித்தனை ஈழக் குலதீபன் என்பர்இந் நீள்நிலத்தே. 11

கண்ணப்ப நாயனார்
நிலத்தில் திகழ்திருக் காளத்தி யார்திரு நெற்றியின்மேல்
நலத்தில் பொழிதரு கண்ணிற் குருதிகண் டுள்நடுங்கி
வலத்தில் கடுங்கணை யால்தன் மலர்க்கண் இடந்தப்பினான்
குலத்திற் கிராதன்நம் கண்ணப்ப னாம்என்று கூறுவரே. 12

குங்குலியக்கலய நாயனார்
ஏய்ந்த கயிறுதன் கண்டத்திற் பூட்டி எழிற்பனந்தாள்
சாய்ந்த சிவன்நிலைத் தான்என்பர் காதலி தாலிகொடுத்
தாய்ந்தநற் குங்குலி யங்கொண் டனற்புகை காலனைமுன்
காய்ந்த அரற்கிட்ட தென்கட வூரில் கலையனையே. 13

மானக் கஞ்சாற நாயனார்
கலச முலைக்கன்னி காதற் புதல்வி கமழ்குழலை
நலசெய் தவத்தவன் பஞ்ச வடிக்கிவை நல்கெனலும்
அலசும் எனக்கரு தாதவன் கூந்தல் அரிந்தளித்தான்
மலைசெய் மதிற்கஞ்சை மானக்கஞ் சாறன் எனும்வள்ளலே. 14

அரிவாட்டாய நாயனார்
வள்ளற் பிராற்கமு தேந்தி வருவோன் உகலும்இங்கே
வெள்ளச் சடையாய் அமுதுசெய் யாவிடில் என்தலையைத்
தள்ளத் தகுமென்று வாட்பூட் டியதடங் கையினன் காண்
அள்ளற் பழனங் கணமங் கலத்தரி வாட்டாயனே. 15

ஆனாய நாயனார்
தாயவன் யாவுக்கும் தாழ்சடை மேல்தனித் திங்கள்வைத்த
தூயவன் பாதம் தொடர்ந்துதொல் சீர்துளை யாற்பரவும்
வேயவன் மேல்மழ நாட்டு விரிபுனல் மங்கலக்கோன்
ஆயவன் ஆனாயன் என்னை உவந்தாண் டருளினனே. 16

சுந்தர மூர்த்தி நாயனார்
அருட்டுறை அத்தற் கடிமைப் பட்டேன் இனி அல்லன்'என்னும்
பொருட்டுறை யாவதென் னேஎன்ன வல்லவன் பூங்குவளை
இருட்டுறை நீர்வயல் நாவற் பதிக்கும் பிரான்அடைந்தோர்
மருட்டுறை நீக்கிநல் வான்வழி காட்டிட வல்லவனே. 17

மூர்த்தி நாயனார்
அவந்திரி குண்டமண் ஆவதின் மாள்வனென் றன்றாலவாய்ச்
சிவன்திரு மேனிக்குச் செஞ்சந் தனமாச் செழுமுழங்கை
உவந்தொளிர் பாறையில் தேய்த்துல காண்டஒண் மூர்த்திதன்னூர்
நிவந்தபொன் மாட மதுரா புரியென்னும் நீள்பதியே. 18

முருக நாயனார்
பதிகம் திகழ்தரு பஞ்சாக் கரம்பயில் நாவினன்சீர்
மதியம் சடையாற் கலர்தொட் டணிபவன் யான்மகிழ்ந்து
துதியம் கழற்சண்பை நாதற்குத் தோழன்வன் றொண்டன்அம்பொன்
அதிகம் பெறும்புக லூர்முரு கன்எனும் அந்தணனே. 19

உருத்திர பசுபதி நாயனார்
அந்தாழ் புனல்தன்னில் அல்லும் பகலும்நின் றாதரத்தால்
உந்தாத அன்பொ டுருத்திரஞ் சொல்லிக் கருத்தமைந்த
பைந்தார் உருத்திர பசுபதி தன்னற் பதிவயற்கே
நந்தார் திருத்தலை யூர்என் றுரைப்பர்இந் நானிலத்தே. 20

திருநாளைப்போவார் நாயனார்
நாவார் புகழ்த்தில்லை அம்பலத் தான்அருள் பெற்றுநாளைப்
போவான் அவனாம் புறத்திருத் தொண்டன்தன் புன்புலைபோய்
மூவா யிரவர்கை கூப்ப முனியா யவன்பதிதான்
மாவார் பொழில்திகழ் ஆதனூர் என்பர்இம் மண்டலத்தே. 21

திருக்குறிப்புத்தொண்ட நாயனார்
மண்டும் புனற்சடை யான்தமர் தூசெற்றி வாட்டும்வகை
விண்டு மழைமுகில் வீடா தொழியின்யான் வீவன்என்னா
முண்டம் படர்பாறை முட்டும் எழிலார் திருக்குறிப்புத்
தொண்டன் குலங்கச்சி ஏகா லியர்தங்கள் தொல்குலமே. 22

சண்டேசுர நாயனார்
குலமே றியசேய்ஞ லூரில் குரிசில் குரைகடல்சூழ்
தலமே றியவிறல் சண்டிகண் டீர்தந்தை தாள்இரண்டும்
வலமே றியமழு வால்எறிந் தீசன் மணிமுடிமேல்
நலமே றியபால் சொரிந்தலர் சூட்டிய நன்னிதியே. 23

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
நிதியார் துருத்திதென் வேள்விக் குடியாய் நினைமறந்த
மதியேற் கறிகுறி வைத்த புகர்பின்னை மாற்றி'டென்று
துதியா அருள்சொன்ன வாறறி வாரிடைப் பெற்றவன்காண்
நதியார் புனல்வயல் நாவலர் கோன்என்னும் நற்றவனே. 24

திருநாவுக்கரசு நாயனார்
நற்றவன் நல்லூர்ச் சிவன்திருப் பாதம்தன் சென்னிவைக்கப்
பெற்றவன் மற்றிப் பிறப்பற வீரட்டர் பெய்கழற்றாள்
உற்றவன் உற்ற விடம்அடை யார்இட ஒள்ளமுதாத்
துற்றவன் ஆமுரில் நாவுக் கரசெனும் தூமணியே. 25

மணியினை மாமறைக் காட்டு மருந்தினை வண்மொழியால்
திணியன நீள்கத வந்திறப் பித்தன தெண்கடலிற்
பிணியன கல்மிதப் பித்தன சைவப் பெருநெறிக்கே
அணியன நாவுக் கரையர் பிரான்தன் அருந்தமிழே. 26

குலச்சிறை நாயனார்
அருந்தமிழ் ஆகரன் வாதில் அமணைக் கழுநுதிமேல்
இருந்தமிழ் நாட்டிடை ஏற்றுவித் தோன்எழிற் சங்கம்வைத்த
பெருந்தமிழ் மீனவன் தன்அதி காரி பிரசம்மல்கு
குருந்தவிழ் சாரல் மணமேற் குடிமன் குலச்சிறையே. 27

பெருமிழலைக் குறும்ப நாயனார்
சிறைநன் புனல்திரு நாவலூ ராளி செழுங்கயிலைக்
கிறைநன் கழல்நாளை எய்தும் இவனருள் போற்றஇன்றே
பிறைநன் முடியன் அடியடை வேன்என் றுடல்பிரிந்தான்
நறைநன் மலர்த்தார் மிழலைக் குறும்பன் எனும்நம்பியே. 28

காரைக்கால் அம்மையார்
நம்பன் திருமலை நான்மிதி யேன் என்று தாள்இரண்டும்
உம்பர் மிசைத்தலை யால்நடந் தேற உமைநகலும்
செம்பொன் உருவன் 'என் அம்மை' எனப்பெற் றவள் செழுந்தேன்
கொம்பின் உகுகாரைக் காலினில் மேய குலதனமே. 29

அப்பூதியடிகள் நாயனார்
தனமா வதுதிரு நாவுக் கரசின் சரணம்என்னா
மனமார் புனற்பந்தர் வாழ்த்திவைத் தாங்கவன் வண்தமிழ்க்கே
இனமாத் தனது பெயரிடப் பெற்றவன் எங்கள்பிரான்
அனமார் வயல்திங்கள் ஊரினில் வேதியன் அப்பூதியே. 30

திருநீலநக்க நாயனார்
பூதிப் புயத்தர் புயத்திற் சிலந்தி புகலும்அஞ்சி
ஊதித் துமிந்த மனைவியை நீப்பஉப் பாலவெல்லாம்
பேதித் தெழுந்தன காணென்று பிஞ்ஞகன் காட்டுமவன்
நீதித் திகழ்சாத்தை நீலநக்கன் எனும் வேதியனே. 31

நமிநந்தியடிகள் நாயனார்
வேத மறிக்கரத் தாரூர் அரற்கு விளக்குநெய்யைத்
தீது செறிஅமண் கையர்அட் டாவிடத் தெண்புனலால்
ஏத முறுக அருகரென் றன்று விளக்கெரித்தான்
நாதன் எழில்ஏமப் பேறூர் அதிபன் நமிநந்தியே. 32

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
நந்திக்கும் நம்பெரு மாற்குநல் ஆருரில் நாயகற்குப்
பந்திப் பரியன செந்தமிழ் பாடிப் படர்புனலிற்
சிந்திப் பரியன சேவடி பெற்றவன் சேவடியே
வந்திப் பவன்பெயர் வன்தொண்டன் என்பர்இவ் வையகத்தே. 33

திருஞானசம்பந்த மூர்த்தி நாயனார்
வையம் மகிழயாம் வாழ அமணர் வலிதொலைய
ஐயன் பிரம புரத்தரற் கம்மென் குதலைச் செவ்வாய்
பைய மிழற்றும் பருவத்துப் பாடப் பருப்பதத்தின்
தையல் அருள்பெற் றனன்என்பர் ஞானசம் பந்தனையே. 34

செங்கட் சோழன்
பந்தார் விரலியர் வேள்செங்கட் சோழன் முருகன்நல்ல
சந்தார் அகலத்து நீலநக் கன்பெயர் தான்மொழிந்து
கொந்தார் சடையர் பதிகத்தில் இட்டடி யேன்கொடுத்த
அந்தாதி கொண்ட பிரான்அருட் காழியர் கொற்றவனே. 35

ஏயர்கோன் கலிக்காம நாயனார்
கொற்றத் திறல்எந்தை தந்தைதன் தந்தைஎங் கூட்ட மெல்லாம்
தெற்றச் சடையாய் நினதடி யேந்திகழ் வன்தொண்டனே
மற்றிப் பிணிதவிர்ப் பான்என் றுடைவாள் உருவிஅந்நோய்
செற்றுத் தவிர்கலிக் காமன் குடிஏயர் சீர்க்குடியே. 36

திருமூல நாயனார்
குடிமன்னு சாத்தனூர்க் கோக்குலம் மேய்ப்போன் குரம்பைபுக்கு
முடிமன்னு கூனற் பிறையாளன் தன்னை முழுத்தமிழின்
படிமன்னு வேதத்தின் சொற்படி யேபர விட்டென்உச்சி
அடிமன்ன வைத்த பிரான்மூலன் ஆகின்ற அங்கணனே. 37

தண்டியடிகள் நாயனார்
கண்ணார் மணிஒன்றும் இன்றிக் கயிறு பிடித்தரற்குத்
தண்ணார் புனல்தடம் தொட்டலும் தன்னை நகும்அமணர்
கண்ணாங் கிழப்ப அமணர் கலக்கங்கண் டம்மலர்க்கண்
விண்ணா யகனிடைப் பெற்றவன் ஆரூர் விறல்தண்டியே. 38

மூர்க்க நாயனார்
தண்டலை சூழ்திரு வேற்காட்டூர் மன்னன் தருகவற்றால்
கொண்டவல் லாயம்வன் சூதரை வென்றுமுன் கொண்டபொருள்
முண்டநன் னீற்றன் அடியவர்க் கீபவன் மூர்க்கனென்பர்
நண்டலை நீரொண் குடந்தையில் மேவுநற் சூதனையே. 39

சோமாசிமாற நாயனார்
சூதப் பொழில் அம்பர் அந்தணன் சோமாசி மாறன்என்பான்
வேதப் பொருள்அஞ் செழுத்தும் விளம்பியல் லால்மொழியான்
நீதிப் பரன்மன்னு நித்த நியமன் பரவையென்னும்
மாதுக்குக் காந்தன்வன் தொண்டன் தனக்கு மகிழ்துணையே. 40

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
துணையும் அளவும் இல் லாதவன் தன்னரு ளேதுணையாக்
கணையும் கதிர்நெடு வேலும் கறுத்த கயலிணையும்
பிணையும் நிகர்த்தகண் சங்கிலி பேரமைத் தோள்இரண்டும்
அணையும் அவன்திரு வாரூரன் ஆகின்ற அற்புதனே. 41

சாக்கிய நாயனார்
தகடன ஆடையன் சாக்கியன் மாக்கற் றடவரையன்
மகள்தனந் தாக்கக் குழைந்ததிண் தோளர்வண் கம்பர்செம்பொன்
திகழ்தரு மேனியிற் செங்கல் எறிந்து சிவபுரத்துப்
புகழ்தரப் புக்கவன் ஊர்சங்க மங்கை புவனியிலே. 42

சிறப்புலி நாயனார்
புவனியிற் பூதியும் சாதன மும்பொலி வார்ந்துவந்த
தவநிய மற்குச் சிறப்புச்செய் தத்துவ காரணனாம்
அவனியில் கீர்த்தித் தென் ஆக்கூர் அதிபன் அருமறையோன்
சிவன்நிய மந்தலை நின்றதொல் சீர்நஞ் சிறப்புலியே 43

சிறுத்தொண்ட நாயனார்
புலியின் அதளுடைப் புண்ணியற் கின்னமு தாத்தனதோர்
ஒலியின் சதங்கைக் குதலைப் புதல்வன் உடல்துணித்துக்
கலியின் வலிகெடுத் தோங்கும் புகழ்ச்சிறுத் தொண்டன்கண்டீர்
மலியும் பொழில்ஒண்செங் காட்டம் குடியவர் மன்னவனே. 44

சேரமான்பெருமாள் நாயனார்
மன்னர் பிரான்எதிர் வண்ணான் உடல்உவர் ஊறிநீறார்
தன்னர் பிரான்தமர் போல வருதலும் தான்வணங்க
என்னர் பிரான்அடி வண்ணான் எனஅடிச் சேரன்என்னும்
தென்னர் பிரான்கழ றிற்றறி வான்எனும் சேரலனே. 45

சேரற்குத் தென்னா வலர்பெரு மாற்குச் சிவன்அளித்த
வீரக் கடகரி முன்புதன் பந்தி இவுளிவைத்த
வீரற்கு வென்றிக் கருப்புவில் வீரனை வெற்றிகொண்ட
சூரற் கெனதுள்ளம் நன்றுசெய் தாய்இன்று தொண்டுபட்டே. 46

கணநாத நாயனார்
தொண்டரை யாக்கி அவரவர்க் கேற்ற தொழில்கள் செய்வித்
தண்டர்தங் கோனக் கணத்துக்கு நாயகம் பெற்றவன்காண்
கொண்டல்கொண் டேறிய மின்னுக்குக் கோல மடல்கள் தொறும்
கண்டல்வெண் சோறளிக் குங்கடல் காழிக் கணநாதனே. 47

கூற்றுவ நாயனார்
நாதன் திருவடி யேமுடி யாகக் கவித்துநல்ல
போதங் கருத்திற் பொறித்தமை யால்அது கைகொடுப்ப
ஓதந் தழுவிய ஞாலம்எல் லாமொரு கோலின்வைத்தான்
கோதை நெடுவேற் களப்பாளன் ஆகிய கூற்றுவனே. 48

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
கூற்றுக் கெவனோ புகல்திரு வாரூரன் பொன்முடிமேல்
ஏற்றுத் தொடையலும் இன்அடைக் காயும் இடுதருமக்
கோற்றொத்துக் கூனனும் கூன்போய்க் குருடனும் கண்பெற்றமை
சாற்றித் திரியும் பழமொழி யாம்இத் தரணியிலே. 49

பொய்யடிமை இல்லாத புலவர்
தரணியிற் பொய்ம்மை இலாத் தமிழ்ச் சங்கம் அதிற் கபிலர்
பரணர் நக்கீரர் முதல் நாற்பத் தொன்பது பல்புலவோர்
அருள்நமக் கீயும் திருவால வாய்அரன் சேவடிக்கே
பொருளமைத் தின்பக் கவிபல பாடும் புலவர்களே. 50

புகழ்ச்சோழ நாயனார்
புலமன் னியமன்னைச் சிங்கள நாடு பொடிபடுத்த
குலமன் னியபுகழ்க் கோகன நாதன் குலமுதலோன்
நலமன்னிய புகழ்ச் சோழன தென்பர் நகுசுடர்வாள்
வலமன் னியஎறி பத்தனுக் கீந்ததோர் வண்புகழே. 51

நரசிங்க முனையரைய நாயனார்
புகழும் படிஎம் பரமே தவர்க்குநற் பொன்னிடுவோன்
இகழும் படியோர் தவன்மட வார்புனை கோலம்எங்கும்
நிகழும் படிகண் டவனுக் கிரட்டிபொன்இட்டவன்நீள்
திகழு முடி நரசிங்கமுனை யரசன் திறமே. 52

அதிபத்த நாயனார்
திறம்அமர் மீன்படுக் கும்பொழு தாங்கொரு மீன்சிவற்கென்
றுறஅமர் மாகடற் கேவிடு வோன்ஒரு நாட்கனக
நிறம்அமர் மீன்பட நின்மலற் கென்றுவிட் டோன்கமலம்
புறம்அமர் நாகை அதிபத்த னாகிய பொய்யிலியே. 53

கலிக்கம்ப நாயனார்
பொய்யைக் கடிந்துநம் புண்ணியர்க் காட்பட்டுத் தன்அடியான்
சைவத் திருவுரு வாய்வரத் தான்அவன் தாள்கழுவ
வையத் தவர்முன்பு வெள்கிநீர் வாரா விடமனைவி
கையைத் தடிந்தவன் பெண்ணா கடத்துக் கலிக்கம்பனே. 54

கலிய நாயனார்
கம்பக் கரிக்கும் சிலந்திக்கும் நல்கிய கண்ணுதலோன்
உம்பர்க்கு நாதற் கொளிவிளக் கேற்றற் குடல்இலனாய்க்
கும்பத் தயிலம்விற் றுஞ்செக் குழன்றும்கொள் கூலியினால்
நம்பற் கெரித்த கலிஒற்றி மாநகர்ச் சக்கிரியே. 55

சத்தி நாயனார்
கிரிவில் லவர்தம் அடியரைத் தன்முன்பு கீழ்மைசொன்ன
திருவில் லவரைஅந் நாவரி வோன்திருந் தாரைவெல்லும்
வரிவில் லவன்வயற் செங்கழு நீரின் மருவுதென்றல்
தெருவில் விரைகம ழுந்தென் வரிஞ்சைத் திகழ்சத்தியே. 56

ஐயடிகள் காடவர்கோன் நாயனார்
சத்தித் தடக்கைக் குமரன்நல் தாதைதன் தானம்எல்லாம்
முத்திப் பதமொரொர் வெண்பா மொழிந்து முடியரசா
மத்திற்கு மும்மைநன் தாள்அரற் காய்ஐயம் ஏற்றலென்னும்
பத்திக் கடல் ஐயடிகளா கின்றநம் பல்லவனே. 57

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
பல்லவை செங்கதி ரோனைப் பறித்தவன் பாதம்புகழ்
சொல்லவன் தென்புக லூர்அரன் பால்துய்ய செம்பொன்கொள்ள
வல்லவன் நாட்டியத் தான்குடி மாணிக்க வண்ணனுக்கு
நல்லவன் தன்பதி நாவலூர் ஆகின்ற நன்னகரே. 58

கணம்புல்ல நாயனார்
நன்னக ராய இருக்குவே ளூர்தனில் நல்குவராய்ப்
பொன்னக ராயநற் றில்லை புகுந்து புலீச்சரத்து
மன்னவ ராய அரர்க்குநற் புல்லால் விளக்கெரித்தான்
கன்னவில் தோள்எந்தை தந்தை பிரான்எம் கணம்புல்லனே. 59

காரி நாயனார்
புல்லன வாகா வகைஉல கத்துப் புணர்ந்தனவும்
சொல்லின வும்நய மாக்கிச் சுடர்பொற் குவடுதனி
வில்லனை வாழ்த்தி விளங்கும் கயிலைபுக் கான்என்பரால்
கல்லன மாமதில் சூழ்கட வூரினிற் காரியையே. 60

நெடுமாற நாயனார்
கார்த்தண் முகில்கைக் கடற்காழி யர்பெரு மாற்கெதிராய்
ஆர்த்த அமணர் அழிந்தது கண்டுமற் றாங்கவரைக்
கூர்த்த கழுவின் நுதிவைத்த பஞ்சவன் என்றுரைக்கும்
வார்த்தை யதுபண்டு நெல்வேலியில் வென்ற மாறனுக்கே. 61

வாயிலார் நாயனார்
மாறா அருளரன் தன்னை மனஆ லயத்திருத்தி
ஆறா அறிவாம் ஒளிவிளக் கேற்றி அகமலர்வாம்
வீறா மலரளித் தன்பெனும் மெய்யமிர் தம்கொடுத்தான்
வீறார் மயிலையுள் வாயிலான் என்று விளம்புவரே. 62

முனையடுவார் நாயனார்
என்று விளம்புவர் நீடூர் அதிபன் முனையடுவோன்
என்றும் அமருள் அழிந்தவர்க் காக்கூலி ஏற்றெறிந்து
வென்று பெருஞ்செல்வம் எல்லாம் கனகநன் மேருவென்னும்
குன்று வளைத்த சிலையான் தமர்க்குக் கொடுத்தனனே. 63

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
கொடுத்தான் முதலைகொள் பிள்ளைக் குயிர்அன்று புக்கொளியூர்த்
தொடுத்தான் மதுர கவிஅவி நாசியை வேடர்சுற்றம்
படுத்தான் திருமுரு கன்பூண் டியினில் பராபரத்தேன்
மடுத்தான் அவனென்பர் வன்தொண்ட னாகின்ற மாதவனே. 64

கழற்சிங்க நாயனார்
மாதவத் தோர்தங்கள் வைப்பினுக் காரூர் மணிக்குவைத்த
போதினைத் தான்மோந்த தேவிதன் மூக்கை அரியப் பொற்கை
காதிவைத் தன்றோ அரிவதென் றாங்கவள் கைதடிந்தான்
நாதமொய்த் தார்வண்டு கிண்டுபங் கோதைக் கழற்சிங்கனே. 65

இடங்கழி நாயனார்
சிங்கத் துருவனைச் செற்றவன் சிற்றம் பலமுகடு
கொங்கிற் கனகம் அணிந்த ஆதித்தன் குலமுதலோன்
திங்கட் சடையர் தமரதென் செல்வம் எனப்பறைபோக்
கெங்கட் கிறைவன் இருக்குவேளூர் மன் இடங்கழியே. 66

[color=purple]செருத்துணை நாயனார்[/colour]
கழிநீள் கடல்நஞ் சயின்றார்க் கிருந்த கடிமலரை
மொழிநீள் புகழ்க்கழற் சிங்கன்தன் தேவிமுன் மோத்தலுமே
எழில்நீள் குமிழ்மலர் மூக்கரிந் தானென் றியம்புவரால்
செழுநீர் மருகல்நன் னாட்டமர் தஞ்சைச் செருத்துணையே. 67

புகழ்த்துணை நாயனார்
செருவிலி புத்தூர்ப் புகழ்த்துணை வையம் சிறுவிலைத்தா
உருவலி கெட்டுண வின்றி உமைகோனை மஞ்சனம்செய்
தருவதோர் போதுகை சோர்ந்து கலசம் விழத்தரியா
தருவரை வில்லி அருளும் நிதியது பெற்றனனே. 68

கோட்புலி நாயனார்
பெற்றம் உயர்த்தோன் விரையாக் கலிபிழைத் தோர்தமது
சுற்றம் அறுக்கும் தொழில்திரு நாட்டியத் தான்குடிக்கோன்
குற்றம் அறுக்கும்நங் கோட்புலி நாவற் குரிசில் அருள்
பெற்ற அருட்கடல் என்றுல கேத்தும் பெருந்தகையே. 69

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
தகுமகட் பேசினோன் வீயவே நூல்போன சங்கிலிபால்
புகுமணக் காதலி னால் ஒற்றி யூர்உறை புண்ணியன்தன்
மிகுமலர்ப் பாதம் பணிந்தரு ளால்இவ் வியனுலகம்
நகுவழக் கேநன்மை யாப்புணர்ந் தான்நாவ லூர்அரசே. 70

பத்தராய்ப் பணிவார்கள்
அரசினை ஆருர் அமரர் பிரானை அடிபணிந்திட்
டுரைசெய்த வாய்தடு மாறி உரோம புளகம்வந்து
கரசர ணாதி அவயவம் கம்பித்துக் கண்ணருவி
சொரிதரும் அங்கத்தி னோர்பத்தர் என்று தொகுத்தவரே. 71

பரமனையே பாடுவார்
தொகுத்த வடமொழி தென்மொழி யாதொன்று தோன்றியதே
மிகுத்த இயலிசை வல்ல வகையில்விண் தோயுநெற்றி
வகுத்த மதில் தில்லை அம்பலத்தான் மலர்ப் பாதங்கள்மேல்
உகுத்த மனத்தொடும் பாடவல் லோர்என்ப உத்தமரே. 72

சித்தத்தைச் சிவன்பாலே வைத்தார்
உத்தமத் தானத் தறம்பொருள் இன்ப மொடியெறிந்து
வித்தகத் தானத் தொருவழிக் கொண்டு விளங்கச்சென்னி
மத்தம்வைத் தான்திருப் பாத கமல மலரிணைக் கீழ்ச்
சித்தம்வைத் தார்என்பர் வீடுபே றெய்திய செல்வர்களே. 73

திருவாரூர்ப் பிறந்தார்கள்
செல்வம் திகழ்திரு வாரூர் மதில்வட்டத் துட்பிறந்தார்
செல்வன் திருக்கணத் துள்ளவ ரேஅத னால் திகழச்
செல்வம் பெருகுதென் ஆரூர்ப் பிறந்தவர் சேவடியே
செல்வ நெறியுறு வார்க் கணித் தாய செழுநெறியே. 74

முப்பொழுதுந் திருமேனி தீண்டுவார்
நெறிவார் சடையரைத் தீண்டிமுப் போதும் நீடு ஆகமத்தின்
அறிவால் வணங்கி அர்ச்சிப்பவர் நம்மையும் ஆண்டமரர்க்
கிறையாய்முக் கண்ணும்எண் தோளும் தரித்தீறில் செல்வத்தொடும்
உறைவார் சிவபெரு மாற்குறை வாய உலகினிலே. 75

முழுநீறு பூசிய முனிவர்
உலகு கலங்கினும் ஊழி திரியினும் உள்ளொருகால்
விலகுதல் இல்லா விதியது பெற்றநல் வித்தகர்காண்
அலகில் பெருங்குணத் தாரூர் அமர்ந்த அரனடிக்கீழ்
இலகுவெண் ணீறுதம் மேனிக் கணியும் இறைவர்களே. 76

அப்பாலும் அடிச்சார்ந்தார்
வருக்கம் அடைத்துநன் னாவலூர் மன்னவன் வண்தமிழால்
பெருக்கு மதுரத் தொகையில் பிறைசூடிப் பெய்கழற்கே
ஒருக்கு மனத் தொடப் பாலடிச் சார்ந்தவர் என்றுலகில்
தெரிக்கு மவர்சிவன் பல்கணத் தோர்நம் செழுந்தவரே. 77

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
செழுநீர் வயல்முது குன்றினில் செந்தமிழ் பாடிவெய்ய
மழுநீள் தடக்கையன் ஈந்தபொன் ஆங்குக்கொள் ளாதுவந்தப்
பொழில்நீ டருதிரு வாரூரில் வாசியும் பொன்னுங்கொண்டோன்
கெழுநீள் புகழ்த்திரு வாரூரன் என்றுநாம் கேட்பதுவே. 78

பூசலார் நாயனார்
பதுமநற் போதன்ன பாதத் தரற்கொரு கோயிலையாம்
கதுமெனச் செய்குவ தென்றுகொ லாமென்று கண்துயிலா
ததுமனத் தேஎல்லி தோறும் நினைந்தருள் பெற்றதென்பர்
புதுமணத் தென்றல் உலாநின்ற வூர்தனில் பூசலையே. 79

மங்கையர்க்கு அரசியார்
பூசல் அயில்தென்ன னார்க்கன லாகப் பொறாமையினால்
வாச மலர்க்குழல் பாண்டிமா தேவியாம் மானிகண்டீர்
தேசம் விளங்கத் தமிழா கரர்க் கறி வித்தவரால்
நாசம் விளைத்தாள் அருகந் தருக்குத் தென் னாட்டகத்தே. 80

நேச நாயனார்
நாட்டமிட் டன்றரி வந்திப்ப வெல்படைநல்கினர்தந்
தாட்டரிக் கப்பெற்ற வன்என்பர் சைவத் தவர் அரையில்
கூட்டுமக் கப்படங் கோவணம் நெய்து கொடுத்துநன்மை
ஈட்டுமக் காம்பீலிச் சாலிய நேசனை இம்மையிலே. 81

கோச்செங்கட் சோழ நாயனார்
மைவைத்த கண்டன் நெறியன்றி மற்றோர் நெறிகருதாத்
தெய்வக் குடிச் சோழன் முன்பு சிலந்தியாய்ப் பந்தர்செய்து
சைவத் துருவெய்தி வந்து தரணிநீ டாலயங்கள்
செய்வித்த வன்திருக் கோச்செங்க ணான்என்னும் செம்பியனே. 82

செம்பொன் அணிந்துசிற் றம்பலத் தைச்சிவ லோகம்எய்தி
நம்பன் கழற்கீழ் இருந்தோன் குலமுதல் என்பர்நல்ல
வம்பு மலர்த்தில்லை ஈசனைச் சூழ மறைவளர்த்தான்
நிம்ப நறுந்தொங்கல் கோச்செங்க ணான்என்னும் நித்தனையே. 83

திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாண நாயனார்
தனையொப் பரும்எருக் கத்தம் புலியூர்த் தகும்புகழோன்
நினையொப் பருந்திரு நீலகண் டப்பெரும் பாணனைநீள்
சினையொப் பலர்பொழிற் சண்பையர் கோன்செந் தமிழொடிசை
புனையப் பரன்அருள் பெற்றவன் என்பர்இப் பூதலத்தே. 84

சடைய நாயனார்
தலம்விளங் குந்திரு நாவலூர் தன்னில் சடையன்என்னும்
குலம்விளங் கும்புக ழோனை உரைப்பர் குவலயத்தில்
நலம்விளங் கும்படி நாம்விளங் கும்படி நற்றவத்தின்
பலம்விளங் கும்படி ஆரூரனைமுன் பயந்தமையே. 85

இசைஞானியார்
பயந்தாள் கறுவுடைச் செங்கண்வெள் ளைப்பொள்ளல் நீள்பனைக்கைக்
கயந்தான் உகைத்தநற் காளையை என்றும் கபாலங்கைக்கொண்
டயந்தான் புகும்அரன் ஆரூர்ப் புனித அரன்திருத்தாள்
நயந்தாள் தனதுள்ளத் தென்றும் உரைப்பது ஞானியையே. 86

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
ஞானஆ ரூரரைச் சேரரை அல்லது நாம்அறியோம்
மானவ ஆக்கை யொடும்புக் கவரை வளரொளிப்பூண்
வானவ ராலும் மருவற் கரிய வடகயிலைக்
கோனவன் கோயிற் பெருந்தவத் தோர்தங்கள் கூட்டத்திலே. 87

திருத்தொண்டத்தொகையில் உள்ள தொகை அடியார்கள் தனியடியார்கள்
கூட்டம்ஒன் பானொ டறுபத்து மூன்று தனிப்பெயரா
ஈட்டும் பெருந்தவத் தோர்எழு பத்திரண் டாம்வினையை
வாட்டும் தவத்திருத் தொண்டத் தொகைபதி னொன்றின்வகைப்
பாட்டும் திகந்திரு நாவலூராளி பணித்தனனே. 88

திருத்தொண்டத் தொகைப் பதிகக் கவிகளின் முதற்குறிப்பு
பணித்தநல் தொண்டத் தொகை முதல் தில்லை இலைமலிந்த
அணித்திகழ் மும்மை திருநின்ற வம்பறா வார்கொண்டசீர்
இணைத்தநற் பொய்யடி மைகறைக் கண்டன் கடல்சூழ்ந்தபின்
மணித்திகழ் சொற்பத்தர் மன்னிய சீர்மறை நாவனொடே. 89

நூற் பயன்
ஓடிடும் பஞ்சேந் திரியம் ஒடுக்கிஎன் ஊழ்வினைகள்
வாடிடும் வண்ணம்நின் றெத்தவம் செய்தனன் வானினுள்ளோர்
சூடிடும் சீர்த்திருப் பாதத்தர் தொண்டத் தொகையின்உள்ள
சேடர்தம் செல்வப் பெரும்புகழ் அந்தாதி செப்பிடவே. 90

திருத்தொண்டர் புராணம் (பெரிய புராணம்) - சேக்கிழார்
11th Thiruththondar Puraanam alias Periya Puraanam by Seikkilaar





முதற் காண்டம்
1. திருமலைச் சருக்கம்
1.00 பாயிரம்
1.01 திருமலைச் சிறப்பு
1.02 திரு நாட்டுச் சிறப்பு
1.03 திருநகரச் சிறப்பு
1.04 திருக்கூட்டச் சிறப்பு
1.05 தடுத்தாட்கொண்ட புராணம்

2. தில்லை வாழ் அந்தணர் சருக்கம்
2.01 தில்லை வாழ் அந்தணர் புராணம்
2.02 திருநீலகண்ட நாயனார் புராணம்
2.03 இயற்பகை நாயனார் புராணம்
2.04 இளையான் குடி மாற நாயனார் புராணம்
2.05 மெய்ப் பொருள் நாயனார் புராணம்
2.06 விறன்மிண்ட நாயனார் புராணம்
2.07 அமர் நீதி நாயனார் புராணம்

3. இலை மலிந்த சருக்கம்
3.1 எறி பத்த நாயனார் புராணம்
3.2 ஏனாதிநாத நாயனார் புராணம்
3.3 கண்ணப்ப நாயனார் புராணம்
3.4 குங்குலியக் கலய நாயனார் புராணம்
3.5 மானக்கஞ்சாற நாயனார் புராணம்
3.6 அரிவாட்டாய நாயனார் புராணம்
3.7 ஆனாய நாயனார் புராணம்

4 மும்மையால் உலகாண்ட சருக்கம்
4.1 மூர்த்தி நாயனார் புராணம்
4.2 முருக நாயனார் புராணம்
4.3 உருத்திர பசுபதி நாயனார் புராணம்
4.4 திரு நாளைப் போவர் நாயனார் புராணம்
4.5 திருக் குறிப்புத் தொண்ட நாயனார் புராணம்
4.6 சண்டேசுர நாயனார் புராணம்

5. திருநின்ற சருக்கம்
5.1 திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் புராணம்
5.2 குலச்சிறை நாயனார் புராணம்
5.3 பெரு மிழலைக் குறும்ப நாயனார் புராணம்
5.4 காரைக்கால் அம்மையார் புராணம்
5.5 அப்பூதி அடிகள் நாயனார் புராணம்
5.6 திரு நீல நக்க நாயனார் புராணம்
5.7 நமிநந்தி அடிகள் நாயனார் புராணம்

The 63 - Tamil Saiva Saints along the long open corridor of Rajarajeswaram Temple (Ayravatheswara Temple) at Kumbakonam built by Rajaraja Chola - 2 : Courtesy - Thiru S.Sowrirajan of Fliker Website.

The 63 - Tamil Saiva Saints at the Kokarneshvarar Temple at Thirukokaranam

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward

[virarajendra]

brought forward