kavidhaikku kavidhai matrum Pattuku pattu-2

[chinnakkannan]

கரிச்சான் குஞ்சுடன்
கோழிக்குஞ்சு ஒன்று
நட்பானது..

மரத்தின் மேலிருந்து
அம்மா இல்லாதசமயம்
கரிச்சான்
தத்தித் தத்திக் கீழே வர
கோழிக்குஞ்சு ஆவெனப்பார்க்கும்..
இரண்டும் பேசிக் கொள்ளும்..

எங்க அம்மா
ஒய்யாரமா நடப்பாங்களே
எங்க அம்மா
புயலாப் பறப்பாங்களே

எங்க அம்மா ஒசரம்
எங்க அம்மாவுக்கு வால்
அழகா நீளமா இருக்கும்..

வளர்ந்ததுக்கப்புறம்
நீ என்ன ஆவே கரிச்சான் கேட்க
கொஞ்சம் இரு
எனத் தன்னைப் பார்த்துக்கொண்டு
அம்மா மாதிரி ஆவேன்
எனப் பெருமையாய்ச் சொல்ல
க்ரிச்சான் நா பறப்பேனே
ஒலகம் முழுக்க..
ஆனா நீ பாவம்..

ஏன்..

எங்க அம்மா சொன்னாங்க
முழுக்கப்புரியலை..
ஆனா
உங்க அம்மாவக் கொன்னுடுவாங்களாம்
உன்னையும் தானாம்..
அதுக்குத் தான் இந்த நெல் மணி..உணவு எல்லாம்..
நாங்க அலஞ்சு திரிஞ்சு
சாப்பிடறது
ஒங்களுக்கு
நடக்கற இடத்திலேயே கிடைக்கிறகாரணம்..

ச்சீ போ
பொய் சொல்ற
என் கூடப் பேசாத போ
எனக்கோபம் காட்டி
குட்டிக் குட்டியாய்ப்
பாதம் வைத்து
திரும்பி நடந்தது கோழிக்குஞ்சு
விசுக்விசுக்கென..

[pavalamani pragasam]

விசுக்விசுக்கென முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு
உம்மென்று பதில் சொல்லாமல் போனபோதே
விபரீதம் புரிந்துவிட்டது அவள் ஆத்திரம்
வீசிய முந்தானை வரும் புயலின் சின்னம்
வருடம் பல ஆனாலும் புரியவில்லையெனக்கு
வஞ்சியிவள் வெகுண்டெழத் தூண்டும் காரணிகள்

[Iunffx]

காரணிகள் கண்ட
"கை குத்து" சுவாமி
கன்னத்தில் கை வைத்து அமர்ந்திருக்க..
கல் தூக்கி கேட்கிறான்,
"ஏன் சுவாமி இந்த மௌனம்.."

"சுவாமியின் கை குத்து
ராசியோ ராசி..
வாங்கினால் வாழ்க்கை முழுதும்
ஆசியோ ஆசி.."
எவனோ சொன்னதை கேட்டு
வந்து நிற்கும் மடையனை பார்த்து
சுவாமிக்கு கவலை வந்து விட்டது..

கை குத்தி அமர்வதற்க்கு
கட்டிவிடப்பட்ட கதையை கண்டு..

[pavalamani pragasam]

கண்டு ஒரு கணிப்பு
காணாமல் ஒரு ஊகம்
காட்சியில் கொஞ்சம் உண்மை
கற்பனையில் மீதி சேதி
கடைசியில் கிடைத்தது
கடைந்தெடுத்த வதந்தி

[chinnakkannan]

”வதந்தி எல்லாம்
இருந்ததே ரொம்ப
உனக்கும்
ரெட்டைத் தெரு கோபிக்கும்
அந்தக் காலத்தில்..”

நரைத்த தலை நிம்மியை
கோவில் கடைத்தெருவில்
பலவருடங்களுக்குப் பின்னால்
பார்த்த போது
கொஞ்சம் பேச்சுக்கப்புறம்
தயங்கிய படி கேட்டதில்..

சிரித்தாள்..
இன்னும் நினைவு வச்சுருக்கியா
அந்த லூஸீ தான்
என்னைச் சுத்திச்சு..
நானும் டைம்பாஸீக்காக
கொஞ்சம் விளையாடினேன்..
ம்ம் தப்பிச்சு
அமெரிக்கா போய்
இப்ப பேரன் பேத்தி
எடுக்கிற ஸ்டேஜ்..
ஒரு நாள் வீட்டுக்கு
வீட்டுக்காரியக் கூட்டிக்கிட்டு வா
அடுத்த மாசம் மிடில் வரை இருப்பேன்..”

சொல்லிப் போனவளிடம்

இவள் திருமணம் நடந்த
சில மாதங்களிலேயே
இவள் நினைவிலேயே இருந்த
அந்த லூசு
விபத்தொன்றில் மரித்த விஷயம்
சொல்ல நினைத்தும்
ஏனோ சொல்லவில்லை..
--

[venkkiram]

சொல்லவில்லை
சந்திப்பின் கடைசிக் கணம் வரையிலும்
எப்போது கொடுக்கப் போகிறேன் என அவர்
எப்போது கொடுக்கப் போகிறாய் என நான்
மறந்தே போய்விட்டேன் நானென்ற
சந்தோஷத்தில் அவரும்
மறந்தே போய்விட்டாரோ அவரென்ற
குழப்பத்தில் நானும்
திரிசங்காய் இருவரது மனத்திலும்
நிறைந்திருந்த கடன்.

[pavalamani pragasam]

கடனாய் நினைக்க முடியாதது கருவறை வாடகை
கடனாய் தீர்க்க முடியாதது திருமண ஒப்பந்தம்
கடனே என பணி புரிந்தால் கிடைக்காது திருப்தி
கடனில் வாங்காத வசதி ஏதும் இன்று இருக்கிறதா

[chinnakkannan]

இருக்கிறதா என்றால் இல்லை தான்..

கருகரு முடிகள்
துள்ளும் இளமை
கவலையில்லா வாழ்க்கை..

இருந்தாலும் ஒன்று
இருக்கிறதே..
அனுபவம்..

[pavalamani pragasam]

அனுபவம் ஆகிறது இன்றொரு கேலிக்கூத்து
ஐம்புலனின் விளிம்பிலோர் தற்காலிக அதிர்வு
ஆழமும் அடர்த்தியும் தொலைந்து போனது
ஆவியை உருக்கி கரையாத உறவாய் ஆனது
ஆயுளுக்கும் நினைவில் இனிக்கும் கல்கண்டு
மூடி மூடி வைத்து பாதுகாத்த மர்ம விருந்து
விரட்டி விரட்டி வென்ற ஆண்மை நிமிர்வு
தவிர்த்துத் தவிர்த்து பெண்மை பெற்ற களிப்பு
கலையாய் கரும்பை ருசித்து மகிழ்ந்த காலமது
ஊகத்திற்கு இடமில்லை திறந்து கிடக்கு அழகு
இன்ப விளையாட்டிற்கு நேரமில்லை இருவருக்கு
பொறுமையில்லா நுகர்வில் சுவை என்ன இருக்கு

[chinnakkannan]

என்ன இருக்கு
எதற்காகக் கொண்டாடவேண்டும்
எனக் கேட்டான்
அலுவலக நண்பன்..
அவன் வரையில்
பிறந்த நாள் கொண்டாட்ட்ம கிடையாதாம்..

சரி..
மனிதப் பிறவியாய்ப்
பிறக்க வைத்தமைக்கு
கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லும்
நாள் எனலாமா
என்றால்
சாதிக்கிறான் மெளனம்