தல புராணம்

[pavalamani pragasam]

திருத்தக்கன் பாணியே பாணி! அசைக்க முடியாத சாமர்த்தியம் அப்படியே இருக்கிறது! தமிழ் மறக்காது, தைரியமாய் களமிறங்குங்கள், திருத்தக்கன்!

[Srimangai]

Pp மேடம், நான் வந்தது உங்களுக்குத் தெரியலை பாருங்க! திருத்தக்கனாருக்கு இருக்கிற மவுசே வேற...

[pavalamani pragasam]

Pp மேடம், நான் வந்தது உங்களுக்குத் தெரியலை பாருங்க! திருத்தக்கனாருக்கு இருக்கிற மவுசே வேற...

அச்சச்சோ! கோச்சுக்காதீங்க! உங்கள் வரவும், திருத்தக்கனை அழைத்து வருகிறேன் என்று சொன்னதும் தேனாய் இனித்தது; செய்தியை உள்வாங்கிவிட்டு பதில் போடாதது தவறுதான்! ஷமிக்கணும்! அப்புறம் ..மார்க் போடுற வாத்தியாரைப் பார்த்தால் கற்றுக்கொள்ள ஆர்வமுள்ள மாணவிக்கு உற்சாகம் வந்தது வியப்பில்லையே?

[geno]

ஜீனோ, நலமாக இருக்கிறீர்களா?! பழைய நினைவுகளுக்காக மேய்ந்தபோது தல புராணம் என்னை மீண்டும் இழுத்துவிட்டது. 2004-ல் இதனை பதிவுசெய்தீர்கள். அன்புடன் க.சுதாகர் ( ஸ்ரீமங்கை)

நலம் நலமறிய ஆவல்!

[geno]

அன்பு ஜினோ

கவிதையின் முரண்தொகுப்பும் , utilitarian value சிலாகிக்கும் சாத்வீக முடிவும் அழகாய் கைகோர்க்கின்றன.

நீங்களும் P-R--ம் அளவளாவும் கருத்தாடல்கள் மழைக்கால மசால்வடை (கவிதை)க்குப் பின்னான சூடான தேநீர்!
சுவைத்தேன்!!!

வணக்கம் காவேரி அவர்களே! நன்றிகள் பல!
எனக்குப் பின்னால் பதிலிட்டிருக்கும் சிறீமங்கை(யார்)உம், திருத்தக்கனாரும் ஆரம்பித்தால் பூவாடைக் காற்றின் கூதலும், குளிருக்குச் சூடான கங்கும் இருக்குமிடம் போல சிறக்கும்!

[geno]

ஜீனோ, என்ன ஒரு அழகான உரையாடல்கள் அப்போதெல்லாம்! இரா.முருகனின் கவிதையை நீங்கள் அலச இட்டதும், அதில் திருத்தக்கனாரும், நீங்களும் நண்பர்களும் அலசியதும்... உலகம் என்பது எத்தனை பேர் திரியும்.... இப்போதும் நெஞ்சு நிறைய உள்ளது நண்பரே! மீண்டும் நீங்கள் வருவீர்களென்றால் நானும் களமிறங்குகிறேன். திருத்தக்கனாரையும் இழுத்துவருகிறேன்!

நினைத்தாலே இனிக்கும்!

அடிக்கடி வர முடியாத வாழ்க்கைச் சூழல்! அதனாலென்ன?

நீங்களும், திருத்தக்கனாரும் இங்கு தொடர்ந்து எழுதி பழைய அருவிப் பிரவாகத்தைத் தொடருங்கள்...
அவ்வப்போது "கனி கொடுத்து மந்தியோடு கொஞ்சும் வானரம் போல்" வந்து போகிறேன்!

[geno]

ஜீனோ, ஸ்ரீமங்கை!

ஞாபகம் வருதே!

நமக்குப் பிடித்த ஒன்றின் சுவை எப்படியிருக்குமென்று ஓர்
அறியாதவர் கேட்டால், நாக்கை நீட்டி, மடக்கி, படம் வரைந்து,
பாகங்கள் குறித்து, பாடி, ஆடி, பொம்மலாட்டம் செய்தெல்லாம்
விளக்கமுடியாது. ஆனால், கூடி உண்டு கொண்டாடியவர்கள்
நிலை வேறு. மஞ்சள் என்று நான் சொல்வதை நீங்களும் மஞ்சள்
என்றால் ஒரு வித உணர்வு! எனக்குள் தெரியும் அதே மஞ்சளை
நீங்கள் உணர்ந்தீர்களா என அறிய வழியில்லை! நீலமென்று வெட்டிப்
பேசிவிட்டாலோ வேறு மகிழ்வு!

வெகு நாட்களுக்குப் பின் தமிழ் எழுதுகிறேன்...மரத்துப் போன காலில்
மீண்டும் உணர்வு திரும்பும் நேரம் ஒரு பாடு படுத்துமே அது போன்ற
ஓர் இன்னலும் இன்பமும் கலந்த குறுகுறுப்பு!

அன்புடன்

திருத்தக்கன்.

அடடா! இரசனைக்கும், உணர்வலைகள் சேரும் நண்பர் குழாமுக்குமான பொருத்தத்தை உங்களுக்கே உரிய நடையில் சொல்லிவிட்டீர்கள்! நான் வராவிட்டால் என்ன...

தனியே கிடக்கும் குவளைப்பூவுக்காக மட்டுமா தென்றல் வீசும்? சோலையைத் தாலாட்டும் தென்றல் தேடி "கா" விரிந்து கிடக்கிறது (கிடையாய்க் கிடக்கிறது!) வீசுங்கள் தென்றலே!