Printable View
I wondered somany times what would you guys discuss about the actor Sivaji in this thread, Now I realised that there alot of things to know about this legend.
Every one known MGR as Politician, but as an Actor its non other than Sivaji in back home.
When I was in backhome people watch Sivaji movies alot. I watched alot of movies without knowing him with my grandpa and uncles. I haven't watched any MGR movies in my life.
http://www.goldentamilcinema.com/sivaji_films.html
Filmography of Sivajiganeshan Year Films Name
1952 Parasakathi, Naam Firstfilm
1953 Panam, Poongothai/Pardesi, Kangal, Anbu, Thirumbi Paar
Manithanum, Pempudu Koduku,
1954 Ethirparadathu, Andha naal, llara Jyothi, Kundukkili, Thooku Thooki
Kalyanam Panniyum Brahmachari, Thuli Visham,
1955 Ulagam Palavitham, Kalvanin Kadhali, Kaveri; Koteshwaran, Mangayar Thilakam,
Mudhal ThediPennin, Perumai, Manohara, Amara Deepam, Tenali Raman
1956 Naney Raja, Nallu Veedu, Raja Rani, Naan Petra Selvam, Rangoon Radha,
Vazhvile Oru Naal
1957 Tangamalai Rahasyam, Bhagyavati, Vanangamudi, Rani Lalithangi, Ambikapathy
Makkalai Petra Maharasi, Manamagal Thevai, Sarangadhara,
1958 Kathavarayan, Sabas Meena, Sampoorna Ramayanam, Bommai Kalyanam
Pati Bhakti; School Master, Uthama Puthran, Annaiyin Aanai,
1959 Aval Yar, Thangapathumai, Naan Sollum Rahasiyam, Maragatham;
Veerapandiya Kattaboman, Bagapirivinai
1960 Vidi Velli, Petra Manam, Daiva Piravi, Irumputhira, Padikkatha Metha
Kuzhandaiga1 Kanda Kudiyarasu, Raja Bhakti, Pavai Vilakku, Kurvanji
1961 Ellam Unnakkaga; Kappalotiya Thamizhan; Pasamalar; Punarjanmam;
Pavamanippu; Marudu Nattu Veeran; Pallum Pazhamum Shri Valli;
1962 Alayamani; Nishchaya Thambulam; ; Vadivukku Valai Kappu;
Bale Pandian; Bandha Pasam: Partha1 Pasi Theerum; Valar Pirai;
Padithal Mattu Pothuma, Senthamarai;
1963 Arivali; Annai Illam; Iruvar Ullam; Raktha Tilakam;
Kulamagal Radhai; Chittor Rani Padmini; Kumkumam; Paar Magale Paar;
Naan Vanangum Daivam; Kalyanin Kanavan; Mamakaram;
1964 Karnan; Pachai Vilakku; Andavan Kathali; Kaikodutha Daivam;
Pudhiya Paravai, Muradhan Muthu; Navarathri (100th film)
1965 Pazhani; Anbukkarangal, Shanti; Thiruvillaiyadal; Neelavanam
1966 Motor Sundaram Pillai; Mahakavi Kalidas;
Saraswathi Sabatham; Selvam; Thaye Unakkaga;
1967 Kandan Karunai; Nenjirukumvarai; Pesum Daivam
Thangai; Paladai; Thiruvarut Selvar; Iru Malargal; Ootivarai Uravu;
1968 Thirumal Perumai; Harishchandra; Enga Ooru Raja; Galatta Kalyanam; En Thambi;
Thillana Mohanambal; Lakshmi Kalyanam; Uyarntha Manithan; Arunodhayam
1969 Anbalipu; Thanga Surangam, Kaval Daivam; Gurudakshinai;
Anjal Petty 520; Nirai Kudam; Daivamagan: Thirudan; Sivantha Mann;
1970 Enga Mama; Vilayattu Pillai: Vietnam Veedu; Ethiroli;
Raman Ethanai Ramanadi; Dharti, Sorgam: Engiruthu Vandhal; Pathakappu
1971 Iru Thuruvam; Thangaikkaga: Kulama Kunama; Sumathi En Sundari;
Praptham; Savale Samali; Thenum Palum; Moondru Daivangal; Bab
1972 Raja; Gnana Oli; Pattikada Pattanama; Dharmam Engay;
Thavaputhalvan; Vasautha Maligai; Neethi; Arunothayam
1973 Bharatha Vilas; Raja Raja Chozhan; Ponnunnjol; Engal Thanga Raja; Gauravam:
Manithiral Manikam; Raja Part Rangadurai; Ranganna Sabatham:
1974 Sivakamyin Selvan; Thayi; Vani Rani; Thanga Padakkam;
En Magan; Anbai Thedi; Gauravam;
1975 Avanthan Manithan; Anbe Aruyere, Vaira Nenjam;
Doctor Siva, Pattam Bharathamum
1976 Unakkaga Nann, Grihapravesham; Sathyam; Uthaman; Chitra Pournami
Rojavin Raja: Avan Oru Charitram; Ilaya Thalaimurai; Ennai Pol Oruvan
1977 Deepam; Naam Pirandha Maan; Annan Oru Koyil, Andaman Kathali
Chanakya Chandragupta; Jeevana Theeralu
1978 Thyagam; Punya Bhoomi; General Chakravarthi; Thacholi Ambu
Pilot Premnath: Justice Gopinath
1979 Emayam, Kavariman: Nallathoru Kudumbam; Thirisulam; (200th film)
Naan Vazhavippen; Pattakathi Bhairavan: Vetrikku Oruvan
1980 Dharma Raja; Yamanokku Yaman; Ratha Pasam;
Rishi Moolam; Vishwa Roopam
1981 Amarakaviyam; Sathyam Sundaram; Mohana Ponnagai; Kalthoon;
Lorry Driver Rajakannu; Madi Veetu Ezhai; Kizhvanam Sivakkam;
1982 Hitler Umanath; Oorukku Oru Pillai; Vaa Kanna Vaa; Garuda Sowkiyama;
Sangili; Vasanthathil Oru Naal; Theerpu; Thyagi; Paritchaikku Neramchu;
Oorum Uravum; Nenjangal; Nivurigappina Nippu; Thunai;
1983 Neethipathi; Imaigal; Sandhippu; Mridanga Chakravarthi; Vellai Roja;
Urovavugal Maralam; Bezwada Bebbuli;
1984 Thiruppam; Chiranjeevi; Tharasu; Charitra Nayakan; Simma Soppanam;
Ezhuthantha Sattangal; Iru Methaigal; Vamsa Vilakku; Thavani Kanavukal;
1985 Bandham; Nam Iruvar; Padikkatha Panayar; Neethiyin Nizhal; Nermai;
Muthal Mariyathai; Raja Rishi; Padikkadhvan
1986 Sadhanai; Marumagal; Ananda Kannir; Viduthalai; Thaikku Oru Thalattu
Maaveeran; Lakshmi Vandhachu,
1987 Veerapandian, Mutukkal Moonru; Anbulla Appa; Thambathiyam
Vishwanatha Nayakudu; Agni Putrudu;
1988 En Thamil En Makkal; Marmagal; Pudhiya Vanam;
1991 Gnana Paravai;
1992 Muthal Kural; Thevar Magan; Nangal; Chinna Marumagal
1993 Paramparyam.
1997 Once More
One interesting link I got now !
Sivaji Sir and MGR for a scene together :shock:
http://youtube.com/watch?v=tmwdo0pbz10&feature=related
Seeing this video wondering why these men didnt act together more ? :cry:
Thank You Roshan.
Sorry for the delayed response, have hardly been able to Hub in the last few days.Glad to know you enjoyed it. As I said, any writing can only be barely indicative. The treat is on air Sunday evening :-)
Oh , I am going to miss it :(Quote:
Originally Posted by Prabhu Ram
Y'day saw Iru Malargal second time in DVD. Excpet for the comedy track, not a single scene makes you feel boring. By watching it again & again, you begin to feel the greatness of the film, the performance, the BGM / songs & the direction (I regret for having missed it for such a long time !!)
One scene where NT comes to send-off Padmini at the railway station. He says, " Uma, ippadiye un kooda train eri vandudalaamaannu irukku " to which Padmini replies, " Adha vida, neenga ippadiye enna unga veetukku kootittu poidunga " (the BGM elevates the mood of the scene to great heights). It clearly depicts the feelings of two young lovers who desperately want to get united. It simply pierces your heart. NT & Padmini just excelled in this scene.
Aroordas's dialogues were a big support (one of Aroor's punch, " Endha oru vishayathilum, adhirchiyo anandamo, oru thadavadhan varum " )
Another surprise was KR Vijaya. Generally, when I watch KRV's performance, I hate her histrionics. But, as far as IM is concerned, I could say, it is one of her best performances. She was so apt for that role with her innocent looks.
A great film from ACT.
Dear Mohan,
Our thoughts coincide on Iru Malargal. Here is my review which I did some 7,8 months ago in this forum.
http://forumhub.mayyam.com/hub/viewt...cd99c682ccf712.
Regards
Dear friends,
Today afternoon Jaya TV telecast one of the best films of NT - NEELAVAANAM.. And it was Devika, the best pair for NT. Frame by frame, you can't control the emotions, you cannot escape involvement. And those who criticise NT for those alleged overacting, they must see and confess that they are wrong. Right from the first frame, the film has never a dull moment - dull means unwanted distractions - And the teamwork of KB, PM, NT, Devika. And cinematographer Karnan needs special mention - You will wonder if this was the Karnan who was famous for those action flicks. He has captured even minute detail in each and every frame of the artistes. And S.V. Sahasranamam, S.N. Parvathi, both as parents of Devika, have given one of their best performances. And not to be missed is Rajshri, who had till then been, just a glamour girl. And it is really astonishing to see Mellisai Mannar bringing all emotions in his music, even in his first film with NT. There are so many scenes in this movie which require detailed analysis. In the song Oho ho odum megangale, particularly during the lines varushanthorum vasantham thedi varuvom inge, NT brings out the whole mood of his character, he has to express his sympathy to his wife, he has to forget his lover who comes to his mind, he has to bring out cheer in her wife's face, he has to forget all his personal emotions and enjoy the picnic along with his wife - how he does it? Everything he covers in that one line - And that one line proves where he is, how tall he stands, no wonder he has become legend.
And when the film ends, I could not control my emotions. And the impact of the film would make your heart heavy.
With regards,
RAghavendran.
Dear Raghavendar sir,
Miss Pannitanae! I am longing to see this movie for quite some time. My friend introduced me to this film. He talked about it in glowing terms. Bt when I saw the movie way back in 1979, I found it 100% correct.
As you said, every minute detail would have been taken care of. In the line you have mentioned, there is one underlying emotion. The wife doesn't know that she has a terminal disease and sings happily "Varusham thorum Vasandham thedi Varuvom Inge, Vaadai Kaatril Modhum Paniyil Alaivom Inge". But NT knows her days are numbered. That what makes it special. NT with a round Hat and a cooling glass would be handsome to the core.
So many beautiful scenes. The one that immediately comes to my mind is Devika unaware of NT's earlier love affair with Rajashri, finds it out from the file while NT is away at Delhi and when she confronts him and says that she has found out the truth which he had hidden from her. NT mistaking that she has come to know of her illness would break down " unkitteye nee konja naal thaan uyirodairupangarathai eppadimaa naan solla mudiyum?". Devika gets a severe blow and then only NT realises that he had blundered. From there on the emotional roller coaster ride for the audience would be too touching.
NT in the initial part would sport a different hair style and Devika would change it to her liking. Later before the climax, she would herself change it to older style. Another poignant moment.
NT in the initial scenes would be working in "Shanthi theatre" and he would be at his best in the song "Oh! Little Flower".
As you had rightly mentioned, MSV in his first sole assignment as a MD for a NT film (the last NT film the duo VR did together was Shanthi) would have done a tremendous job. I am always moved by the song" Solladaa Vaai thirandhu Ammendru" and especially the lines in the Charaanam
Maganillaadha Annaiyaa
Magane Nee Illaiyaa.
which Devika would sing after coming to know that she is not pregnant but realises that she has a cancerous growth inside.
To cap it all NT himself would have remarked in his one liner
"Thirumathi Devikaavin Miga sirandha nadippai idil kaanalaam".
I always used to wonder why this movie did not do well at the BO? Somehow the NT- KB combo didn't get the success due to it. May be since this came after the Grand "Thiruvilayaadal" caused it's downfall. But a movie to cherish.
Regards
Dear Raghavendra Sir & Murali Sir,
I have not seen Neelavaanam till now :(
Your reviews kindles my anxiety, so, I'm going to grab a DVD and watch it as soon as possible.
தமிழக சிறைகளில் எம்.ஜி.ஆர்., சிவாஜி படங்கள் திரையிட ஏற்பாடு
http://thatstamil.oneindia.in/news/2...ives-soon.html
Murali sir, Mohan sir, Raghavendran sir...
Our thankless cine personalities whenever used to mention about K.Balachander's dialogues with P.Madhavan's direction, they always tell ONLY about 'Dheiva Thaii' and never mention about this wonderful 'Neelavaanam'.
For me also many years passed after watching Neelvaanam, but I also missed in that day. But every scene are evergreen in our hearts. In the movie, initially NT works at Shanthi theatre as 'gate keeper' (ticket kizhippavar) in first class entrance. When he is busy in his duty, we can hear the song 'paartha nyaabagam illaiyO' in back ground. The title also run in Shanthi theatre screen.Quote:
Originally Posted by Murali Srinivas
some years before when actress Rajashree was giving 'malarum ninaivugaL' in a tv channel (might be sun tv), she mentioned about NT with high respect and telecasted this song 'Oh.. little flower'. Both danced very well.Quote:
Originally Posted by Murali Srinivas
same like that actress/dancer Vijayalalitha also in her programme mentioned about NT as 'andha imayaththOdu naanum aadiyirukkEn enbathu enakku migapperiya gowravam' and she telecasted the song 'PonmagaL vandhaaL'.
Dear Sri Joe and friends,Quote:
Originally Posted by joe
Pls read opening page in our website, www.nadigarthilagam.com on this news.
Raghavendran.
It should have been done long back, but it's not too late either. Let's wish that this move fetches the expected results.Quote:
Originally Posted by joe
டியர் முரளி & ராகவேந்தர்,
'நீலவானம்' ஒரு அருமையான படம் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.
அந்தப்படம் பற்றி இப்படி துண்டு துண்டாக எழுதுவதை விட, யாராவது முழுமையான ஆய்வு (அனாலிஸிஸ்) அல்லது விமர்சனம் எழுதலாமே.
Dear Saradhaa,
நீலவானம் பார்த்து வெகு நாட்களாகி விட்டன. அதனால் ஒரு முழுமையான ஆய்வு சரியாக வருமா என்று சந்தேகமாக இருக்கிறது. பார்க்கலாம்.
உங்கள் வியட்நாம் வீடு என்னவாயிற்று?
அன்புடன்
கட்டிக்கொண்டிருக்கிறேன். இடையிடையே சிமெண்ட் தட்டுப்பாடு, தொழிலாளர் பிரச்சினை, மணல் லாரிகள் பறிமுதல்.... அதனால் ஆமை வேகத்தில் நடக்கிறது.Quote:
Originally Posted by Murali Srinivas
'வியட்நாம் வீடு முடிந்துவிட்டால், நான் வேண்டுமானால் முயற்சிக்கிறேன். அதற்குள் நீங்கள் முடித்துவிட்டால் விட்டு விடுகிறேன்.Quote:
Originally Posted by Murali Srinivas
'வியட்நாம்' என்றாலே இத்தனை கலகங்களும் பிரச்சனைகளும் இருக்கும் தானே! :)Quote:
Originally Posted by saradhaa_sn
வியட்நாம் வீடு
சிவாஜி புரொடக்ஷன்ஸ் நிறுவனத்தின் முதல் தயாரிப்பான இப்படம், நடிகர்திலகத்தின் உணர்ச்சிபூர்வமான நடிப்பைக்கொண்ட படங்களில் கண்டிப்பாக இடம் பெறுவது. ஏற்கெனவே விடிவெள்ளி (பிரபுராம் பிக்சர்ஸ்), பாசமலர், குங்குமம் (ராஜாமணி பிக்சர்ஸ்), புதிய பறவை (சிவாஜி பிலிம்ஸ்), அன்னை இல்லம் (கமலா பிக்சர்ஸ்), தெய்வமகன் (சாந்தி பிலிம்ஸ்) போன்ற படங்கள் சொந்தப்படமாக இருந்தபோதிலும் 'சிவாஜி புரொடக்ஷன்ஸ்' என்ற நிறுவனம் தொடங்கப்பட்டு முதல் படமாக தயாரிக்கப்பட்டது. இப்போதும் சிவாஜி புரொடக்ஷன்ஸ் எம்ப்ளமாக நடிகர்திலகமும், ராஜாமணி அம்மையாரும் சாமி படங்களுக்கு பூஜை செய்வதைக் காட்டும்போது அங்கு வியட்நாம் வீடு படத்தின் கிளாப் போர்டு இருப்பதைப் பார்க்கலாம்.
ஒரு பெரிய தொழில் நிறுவனத்தில் மாதச்சம்பளத்தில் உயர்பதவியில் இருக்கும் ஒரு பிராமண குடும்பத்தலைவருக்கு பொறுப்பில்லாத பிள்ளைகளால் ஏற்படும் வாழ்க்கைப்போராட்டமே கதையின் ஆணிவேர். புதிதாக வீடுகட்டி குடிபுகும் விழாவோடு படம் துவங்குகிறது. எல்லாவற்றிலும் கௌரவம் பார்க்கும் (கர்வம் அல்ல) பத்மனாப ஐயர். அதனால் பெயரே பிரிஸ்டிஜ் பத்மனாபன். கோடுபோட்டதுபோல வாழ்க்கை முறையை அமைத்துக்கொண்டு அதன்படியே நெறிபிறழாமல் வாழ நினைக்கும் அவருக்கு, ஜாடிக்கு ஏற்ற மூடியாக மனைவி சாவித்திரி (பத்மினி) அமைந்தாரே தவிர, அவரது பிள்ளைகளை அவரைப்போல நேர்கோட்டில் வளர்க்க முடியவில்லை. ஒரு நிறுவனத்தில் மாதச்சம்பளத்தில் பணிபுரியும் மூத்தபிள்ளை ஷ்ரீதர் (ஷ்ரீகாந்த்). மனைவிசொல்லே மந்திரமாக மனைவியின் சொல்வதற்கெல்லாம் 'பூம் பூம் மாடாக' தலையாட்டும் தஞ்சாவூர் தலையாட்டி பொம்மை. அவன் அடிமைத்தனத்தை தனக்கு சாதகமாக பயன்படுத்திக்கொண்டு, நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் மாமனார், மாமியார் பற்றி வத்தி வைப்பதையே வேலையாக அலையும் அவன் மனைவி மாலா (ரமாப்ரபா). ரமாப்ரபாவுக்கு இப்படியெல்லாம் வில்லியாக நடிப்பில் கொடிகட்ட முடியுமா என்பது நமக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தாலும், மாமியாருக்கு எதிராக வில்லத்தனம் என்றால்தான் நம் பெண்கள் வெளுத்து வாங்குவாங்களே (ஆனால் நான் ரொம்ப நல்ல் பொண்ணுங்க, என் மாமியாரைக் கேட்டுக்குங்க).
இரண்டாவது மகனாக, அன்றைய கல்லூரி மாணவர்களின் ஸ்டைலில் நீளமாக தலைமுடி வளர்த்துக்கொண்டு அலையும் கல்லூரி மாணவன் (நாகேஷ்), இவர்கள் இருவருக்கும் கீழே பருவமெய்திய ஒரு தங்கை. குழந்தைகள் இப்படி பொறுப்பில்லாமல் இருக்கிறார்களே என்று எண்ணி மனதுக்குள் குமுறும் தந்தை, ஆனாலும் அவருக்கு வெறும் வார்த்தைகளால மட்டும் ஆறுதல் சொல்லும் மனைவி. அதனால்தான் வேலையிலிருந்து திடீரென்று ரிட்டையர் ஆகும்போது அது அவருக்கு மட்டுமல்ல, மனைவிக்கும் அதிர்ச்சியாக இருக்கிறது. கையில் தானே சாப்பாட்டுக்கூடையைத் துக்கிக்கொண்டு வீட்டுக்குள் வரும் அவர், நேராக அம்மாவின் படத்துக்கு முன்பு போய் நின்று கொண்டு "அம்மா, நான் ரிட்டையர்ட் ஆயிட்டேன், உன் பிள்ளைக்கு இன்னைக்கு அம்பத்தஞ்சு வயசு ஆயிடுத்து. I AM COUNTING MY DAYS TO GRAVE" என்று குரல் உடைந்து தடுமாறுகிறார். அப்போது அங்கே வரும் மனைவியிடம் "சாவித்திரி, நான் ரிட்டயர் ஆயிட்டேண்டி" என்று சொல்ல "என்னன்னா சொல்றேள்?. அதுக்குள்ளாகவா?" அன்று கேட்க "என்னடி பண்றது, திடீர்னு கூப்பிட்டு 'உனக்கு வயசாடுச்சு, நீ வீட்டுக்கு போடா'ன்னு அனுப்பிச்சுட்டான். அந்த கம்பெனியோட வளர்ச்சிக்காக நான் என்னவெல்லாம் பாடுபட்டிருப்பேன். எல்லாத்தையும் மறந்திட்டு போடான்னு அனுப்பிட்டானே" என்று குமுறும்போது முகத்தில், சோகம், ஏமாற்றம், விரக்தி, இனி மிச்சமுள்ள காலத்துக்கு என்ன செய்யப்போகிறோம் என்ற அச்சம், இனி நாளையிலிருந்து வேலையில்லாதவனாகி விட்டோம் என்ற சூன்யம்.... எல்லாம் கலந்த கலவையாக அந்த ஒரு முகத்தில்தான் எத்தனை முகபாவம், என்னென்ன உணர்ச்சிப்பிரவாகம்.
(அடப்பாவி மனுஷா... எங்கிருந்தய்யா கத்துக்கிட்டே இதையெல்லாம்?. உனக்குப்பிறகு வந்தவர்கள் உன்னை காப்பியடித்து செய்திருக்கலாம். ஆனால் நீ யாரையும் காப்பியடிக்கவில்லையே..!. காரணம், உனக்கு முன் எவனும் இதையெல்லாம் செய்து காட்டவேயில்லையே... பின் எங்கிருந்து உனக்கு மட்டும் இப்படியெல்லாம்...!!!)
வேலைமுடிந்து வீட்டுக்குள் நுழையும் மூத்த மகனிடம், தாய் மெதுவான குரலில் "டேய் ஷ்ரீதரா, உங்க அப்பா ரிட்டயர்ட் ஆயிட்டாருடா. நீ உங்க அப்பா கிட்டே போயி 'அப்பா கவலைப்படாதீங்க, இனிமே குடுமபத்தை நான் பாத்துக்கறேன்'ன்னு ஆறுதலா ரெண்டு வார்த்தை சொல்லுடா" என்ற் கெஞ்சுவதுபோல கேட்கும் தாயின் குரலுக்கு செவி மடுத்து அப்பாவின் அறைக்குப் போகப்போகும் கணவனை மனைவி மாலா வழி மறித்து, தன் அறைக்கு அழைத்துச்சென்று அவனுக்கு தூபம் போடுவது டிப்பிக்கல் நடுத்தர வர்க்க குடும்பத்தின் அச்சடித்த பிரதிபலிப்பு என்றால்....
அப்பா ரிட்டையர்ட் ஆன முதல்மாதம் மகன் சம்பளத்தை வாங்கி வந்து தங்களிடம் தருவான் என்று எதிர்பார்த்திருக்கும்போது, அவன் வந்து "அம்மா, இந்த மாதத்துக்கு எனக்கும் மாலாவுக்கும் சாப்பாட்டுப்பனம்" என்று நீட்டுவது கொடுமை.
வியட்நாம் வீடு (2)
தங்களுக்குள் திறந்த புத்தகமாக வாழ்ந்து விட்ட பதமனாபன் - சாவித்திரி தம்பதியினரிடையே, எந்த ஒளிவு மறைவுமில்லை என்பதை எடுத்துக்காட்டும் அந்த வசனம். ரிட்டையாராகி வீடு வந்த பத்மனாபன், தயங்கி தயங்கி தன் மனைவியிடம் "சாவித்திரி, என்னுடைய சம்பளத்தில் இருந்து மாசாமாசம் எதுவும் சேர்த்து வச்சிருக்கியா?" என்று கேட்க "என்னன்னா, உங்களுக்கு தெரியாமல் நான் என்னைக்கு...", முடிக்கும் முன்பாகவே அவர் "இல்லையில்லை, சும்மாதான் கேட்டேன்" என்று பதறும் இடம்.
பார்க்கில் வாக்கிங் போகும்போது எவனோ ஒருத்தன், "நாளைக்கு இந்நேரம் நான் பிரிஸ்டிஜ் பத்மனாபனுடைய மாப்பிள்ளையாகியிருப்பேன்" என்று சொல்வதைக்கேட்டு அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோகும் அவர், வீட்டுக்குத் தெரியாமல் அந்த எவனோ ஒருவனுடன் ஓடிப்போகும் மகளை ரயில்வே ஸ்டேஷனில் தோளில் கைவைக்க, திரும்பிப்பார்த்து அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோகும் மகளை, கோபமும், 'நீயாடி இப்படி' என்று அதிர்ச்சியுமாக பார்க்கும் அந்த பார்வை, அந்த பாவம், அந்த உணர்ச்சிக்கொந்தளிப்பு... நூறு பக்க வசனங்களுக்கு சமம்.
மனைவி மாலாவின் பேராசையால் அலுவலக வேலைகளில் ஊழல் செய்து லஞ்சம் வாங்கி தன் வசதிகளைப் பெருக்கிக்கொள்ளும் ஷ்ரீதர், அப்படி தவறான பாதையினால் ஏற்பட்ட கூடாநட்புகளின் காரணமாக மதுவருந்திவிட்டு, தள்ளடியபடி வீட்டுக்குள் நுழைய, அதைப்பார்த்து பதறிப்போன அம்மா, இந்த விஷயம் பத்பநாபனுக்கு தெரியாமல் மறைக்க, அவனது ரூம் வரை கொண்டு விட்டு விட்டுத் திரும்பும்போது, இத்தனையையும் பார்த்துக்கொண்டு கண்களில் ரௌத்ரமும், அதிர்ச்சியும் பொங்க பந்த்மனாபன் நின்றுகொண்டிருப்பதைப் பார்த்து பத்மினி அதிர்வது உச்சம்.
அப்பாவுக்கு உடல்நிலை சரியில்லாத நேரத்தில் அவருக்கு இடையூறாக அண்ணனும் அண்ணியும் ட்ரான்ஸிஸ்டரில் சத்தமாக கிரிக்கெட் கமெண்ட்ரி கேட்டுக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்த தங்கை, அவர்களுடன் சண்டைபோட்டு, ட்ரான்ஸிஸ்டரைப் பிடுங்கி வீச, தங்கையை அவன் கைநீட்டி அடிக்க, தான் செல்லமாக வளர்த்த தன் மகளை கைநீட்டி அடிப்பதைப்பார்த்து பதமனாபன் மகனை அடிக்க, அவனும் அவன் மனைவியும் கோபம் கொண்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறும்போது, அப்படியே கேமரா சுவரின் பக்கம் திரும்ப சுவரில் விரிசல். (சுவரில் தெரிவது விரிசல் மட்டுமல்ல, இயக்குனர் பி.மாதவனின் முகமும்தான்).
கோபித்துக்கொண்டு தன் தந்தை வீட்டுக்குப் போகும் மாலாவையும் ஷ்ரீதரையும், அவளுடைய தந்தை மட்டும் ஏற்றுக்கொள்வாரா?. பிரிஸ்டிஜ் பத்மனாபனின் சம்மந்தியாயிற்றே. வாசலிலேயே நிற்க வைத்து அவர்களைக் கண்டித்து, மீண்டும் பத்மனாபன் வீட்டுக்கே அழைத்து வருகிறார். நடந்தவற்றைக் கொஞ்சம் கூட மனதில் வைத்துக்கொள்ளாமல் "ஏன் இன்னும் நிக்கறேள்?. மேலே போங்கோ" என்று அனுப்பிவைக்க, அவர்கள் மாடியில் ஏறும் சமயம் இன்னொரு பெரிய வில்லங்கம் வருகிறது. ஆம், லஞ்சஒழிப்புத்துறை அதிகாரி விஜயன், தன் சக அதிகாரிகள் சகிதம் வீட்டை சோதனை போட வருகிறார். சோதனையின்போது, ஏராளமான சொத்துக்கள், நகைகள், பக்கத்துவீட்டுப் பெண் பெயரில் ஓடும் டாக்ஸி போன்றவை சிக்க பத்மனாபன் அதிர்ந்து போகிறார். ஷ்ரீதரை அரெஸ்ட் பண்ணி அழைத்துப் போகும்போது, மாலாவின் அப்பா வி.எஸ்.ராகவனைப்பார்த்து, "சம்மந்தி, பாத்தேளா.. இந்த வீட்டோட பிரிஸ்ட்ஜும் போயிடுத்து, ஜஸ்டிஸும் போயிடுத்து" என்று பத்மனாபன் புலம்பும்போது நம்மை பரிதாபத்தின் உச்சத்துக்கு கொண்டு போய் விடுவார்.
வியட்நாம் வீடு (3)
நம்மை நெஞ்சைப்பிழியும் இன்னொரு முக்கியமான கட்டம், 'உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால்' பாடல் காட்சி. முதலிரண்டு வரிகளைமட்டும் பாரதியார் பாடலில் இருந்து எடுத்துக்கொண்டு, மேற்கொண்டு காட்சிக்கு தகுந்தாற்போல கவியரசர் கண்னதாசன் புனைந்த அற்புத பாடல், 'மாமா'வும் 'சின்ன மாமா'வும் (புகழேந்தி) சேர்ந்தமைத்த மனதை வருடும் மெட்டு. இந்தமாதிரிப் பாடல்களைப் பாடுவதற்கென்றே பிறந்த டி.எம்.எஸ் பாட, அதற்கு நடிகர் திலகமும், நாட்டியப்பேரொளியும் முகபாவங்காளாலேயே உணர்ச்சிகளைக்கொட்ட.......
உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி
என் கண்ணின் பாவையன்றோ கண்ணம்மா என்னுயிர் நின்னதன்றோ
பல்லவி முடிந்து இடையிசையில், கைப்பிடித்தபடி மணவறையை சுற்றிவரும் பஞ்கச்சம் கட்டிய பத்மநாபன், மடிசார் கட்டிய சாவித்திரி தம்பதியின் இளமைக் கால நினைவுகள். அந்த நினைவில் தொடரும் அனுபல்லவி...
உன்னைக்கரம் பிடித்தேன் வாழ்க்கை ஒளிமயமானதடி
பொன்னை மணந்ததனால் சபையில் புகழும் வளர்ந்ததடி
உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி
நம்பிய பிள்ளைகள் ஏமாற்றி விட்டனர். விழுதுகளாய் நின்று தங்களைத்தாங்குவார்கள் என்று நம்பியிருந்த விழுதுகள் ஒவ்வொன்றாக மறைய, துவண்டு விழப்போகும் சமயம், மனைவி ஓடிவந்து தாங்கி அணைத்துக்கொள்ள....
சாலச்சுமைதாங்கி போலே மார்பில் எனைத்தாங்கி
வீழும் கண்ணீர் துடைப்பாய் அதில் என் விம்மல் தணியுமடி
ஆலம் விழுதுகள் போல் உறவு ஆயிரம் வந்துமென்ன
வேரென நீயிருந்தாய் அதில் நான் வீழ்ந்து விடாதிருந்தேன்
உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி
மீண்டும் தம்பதிகளின் பழைய முதலிரவுக்காட்சி. மடிசார் மாமியின் மடியில் தலைவைத்து உறங்கும் இளைய பத்மனாபன். அவரது அழகான முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் சாவித்திரி, சட்டென்று காட்சி மாறி தரையில் தூணில் சாய்ந்து உட்கார்ந்திருக்கும் சாவித்திரியின் மடியில் தலை வைத்து தரையில் படுத்திருக்கும் பத்மனாபனைக்காணும்போது, கல்மனம் படைத்தவர்கள் தவிர அனைவரது கண்களிலும் கண்ணீர் வரும்.....
முள்ளில் படுக்கையிட்டு இமையை மூட விடாதிருக்கும்
பிள்ளைக்குலமடியோ என்னை பேதமை செய்ததடி
பேருக்கு பிள்ளை உண்டு பேசும் பேச்சுக்கு சொந்தம் உண்டு
தேவையை யாரறிவார்... என்...... தேவையை யாரறிவார்
உன்னைப்போல த்ய்வம் ஒன்றேயறியும்
உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி
என் கண்ணின் பாவையன்றோ கண்ணம்மா என்னுயிர் நின்னதன்றோ
உன் கண்ணில்.... நீர் வழிந்தால்.... என் நெஞ்சில்.....
(இருவரின் விம்மல் நம் நெஞ்சுக்குள் ஊடுருவும்)
பாடல் முடிந்ததும் அமைதி, எங்கும் நிசப்தம், ஒரு கைதட்டல் இல்லை, விசில் இல்லை. மாறாக சத்தமில்லாத விம்மல்கள், கைக்குட்டைகளிலும், வேஷ்டி நுனிகளிலும், முந்தானையிலும் கண்களைத் துடைத்துக்கொள்ளும் ரசிகர் கூட்டம்.
எழுதியவர் இல்லை, இசைவடிவம் தந்தவர்கள் இல்லை, இயக்கியவரும் போய் விட்டார், நடித்தவர்களும் மறைந்து விட்டனர். பாடியவர் மட்டும் இருக்கிறார்... பல்லாண்டு வாழ்க.
(எங்கள் பிள்ளைக்கு இப்போதே இந்தப்படங்களைப்போட்டுக் காட்டுகிறோம். ஏனென்றால் நாளை அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் முதியோர் இல்லத்துக்கு அவன் அப்ளிகேஷன் வாங்கிக்கொண்டு வந்து நிற்கக்கூடாதில்லையா...)
வியட்நாம் வீடு (4)
இப்படத்தில் இடம் பெற்ற மற்ற பாடல்கள்.....
பதமனாப ஐயரின் திருமண நாள் கொண்டாட்டத்தில் பாடும் பாடல் "உலகத்திலே ஒருவன் என உயர்ந்து நிற்கும் திலகமே (உண்மைதானே) உடனிருந்து காலமெல்லாம் மணம் பரப்பும் இதயமே". இப்பாடலை நான்கு வித்தியாசமான மெட்டுக்களில் அமைத்திருப்பார் மாமா.
வயதான காலத்தில், தங்களின் திருமண போட்டோவைப்பார்க்கும்போது, இருவரது கண்களிலும் விரியும் ஃப்ளாஷ்பேக் பாடல் "பாலக்காட்டு பக்கத்திலே ஒரு அப்பாவி ராஜா". படத்திலேயே நடிகர்திலகமும், நாட்டியப்பேரொளியும் இளமைத்தோற்றத்தில் முழுக்க வருவது இந்தப்பாடல் காட்சியில் மட்டும்தான்.
இளைஞர்களைக்கவர்வதற்கென்று, கல்லூரி மாணவர்கள் பாடுவதாக போடப்பட்ட பாடல் "மைலேடி கட்பாடி நீயே எந்தன் ஜோடி"... (ஏ.எல்.ராகவன் குழுவினர்) இப்படத்தின் தரத்துக்கு தேவையில்லாத பாட்டு. நாகேஷ், தங்கவேலு போன்றவர்கள் இருந்தும் கடும் நகைச்சுவைப்பஞ்சம். ஈட்டிக்காரனிடம் கடன் வாங்கி விட்டு, அவன் துரத்த, இவர்கள் ஓடுவது எல்லாம் காமெடியா?.
கவியரசர் கண்ணதாசனின் பாடல்களுக்கு, திரையிசைத்திலகம் கே.வி.எம்.மாமா இசையமைத்திருந்தார். கதை வசனம் எழுதியவரை எங்கே எல்லோரும் மறந்துவிடப்போகிறார்களோ என்ற எண்ணத்தில் பின்னாளில் 'வியட்நாம் வீடு சுந்தரமாகவே' ஆகிப்போனார்.
படம் எப்படி முடியப்போகிறது என்பதை சஸ்பென்ஸாகவே வைத்திருப்பார் இயக்குனர் பி.மாதவன். பத்மனாபன் ஆபரேஷனுக்குப் போகும்போது சோகமாக முடியப்போவது போலிருக்கும். ஆபரேஷனுக்காக ஸ்ட்ரெச்சரில் படுக்கப்போகும் பத்மனாபன், தன் கையில் வாட்ச் இருப்பதைப்பார்த்ததும் அதைக்கழற்றி மனையிடம் கொடுக்கப்போகும்போது பார்த்து விட்டுச்சொல்வார்... "கடிகாரம் நின்னுபோச்சுடி சாவித்திரி" (இந்த இடத்தில் தியேட்டரில் 'ஐயோ' என்ற முணுமுணுப்பு கேட்கும்).
ஆனால் ஆபரேஷன் வெற்றிகரமாக முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தபின்னர், சுபமான முடிவை எதிர்நோக்கியிருப்பது போலிருக்கும். திடீரென மீண்டும் கதை மாறி, பத்மனாபன் இறந்துபோவதுபோல முடிந்து நம் நெஞ்சில் சோகத்தை சுமக்கவைத்து விடும். ஆனால் அழுகை, சத்தம், கூக்குரல் என்று எதுவுமில்லாமல் சோகத்தை அப்படியே ஸ்டில்களில் நிறுத்தி படத்தை முடித்திருப்பது அருமையான உத்தி.
சென்னை சாந்தி கிரௌன், புவனேஸ்வரி, திருச்சி பிரபாத் உட்பட தமிழகத்தில் ஐந்து நகரங்களில் நூறு நாட்களைக்கடந்து ஓடிய இப்படம் நடிகர் திலகத்தின் திறமையின் உரைகல்லாக அமைந்த படங்களில் ஒன்று.
'வியட்நாம் வீடு' என்ற காவியப்படம் பற்றிய என்னுடைய கருத்துக்களைப் படித்த அன்பு இதயங்களுக்கு என் நன்றி.
வியட்நாம் வீடு (சில துளிகள்)
** படமாக்கப்படுவதற்கு முன்னர் இது சிவாஜி நாடக மன்றத்தால் பலநூறுமுறை மேடை நாடகமாக நடத்தப்பட்டது. படத்தில் பத்மினி நடித்த ரோலில், நாடகத்தில் (நடிகர்திலகத்தின் ஜோடியாக) நடிகை ஜி.சகுந்தலா நடித்திருந்தார். (சி.ஐ.டி.சகுந்தலா அல்ல, ஜி.சகுந்தலா)
** வியட்நாம் வீடு திரைப்படம், 1970-ம் ஆண்டின் சிறந்த திரைப்படமாக (தி.மு.க.தலைமையிலான) தமிழ்நாடு அரசால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு முதல் பரிசு பெற்றது. ('தி.மு.க.தலமையிலான' என்ற வாக்கியம் எதற்கு?. "அன்றைக்கு காங்கிரஸ் அரசு இருந்தது, சிவாஜி காங்கிரஸ்காரர் என்பதால் கொடுத்தார்கள்" என்று சொல்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். அதைத் தவிர்க்கத்தான்).
** " I AM COUNTING MY DAYS TO GRAVE" என்ற வார்த்தைகளை டைப் செய்தபின்னர், சுமார் பதினைந்து நிமிடங்களுக்கு என்னால் டைப் செய்ய முடியவில்லை. கண்களில் நீர் வழிந்துகொண்டிருந்தது. கைகள் நடுங்கின. கொஞ்சம் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு தொடர்ந்தேன்.
சகோதரி சாரதா அவர்களின் வியட்னாம் வீடு படத்தைப்பற்றி எழுதியுள்ளதைப் படித்து முடிக்கும் போது அனைவரின் கைகளும் கைக்குட்டையைத் தேடும் என்பது திண்ணம். இந்த உணர்வு அந்த நாடகத்தைப் பார்க்கும் போது எனக்கு ஏற்பட்டது. ஆச்சார அனுஷ்டானமான ஒரு நடுத்தர அந்தணர் குடும்பத்தை அப்படியே திரையில் கண்ட அன்னாள் தொடஙி இன்னாள் வரையில் 90 விழுக்காடு அந்தணர் குடும்பம் சிவாஜி ரசிகர்களகத் தான் உருவாகியிருக்கிரது என்றால் அது நிதர்சனம். இன்றும் நடிகர் திலகத்தின் ரசிகர்களை கணக்கெடுத்தால் அதில் 50 விழுக்காடுகள் அளவுக்கு ப்ராம்மணர்கள் இருப்பார்கள் என்றால் சொல்லவும் வேண்டுமோ? இதற்கு அப்புறம் அச் சமுதாயத்தை இந்த அளவிற்கு மேன்மையாகவும் நாகரிகமாகவும் சித்தரித்து ஒரே ஒரு படம் தான் வந்தது. அதுவும் நடிகர் திலகத்தின் திரைப்படம் தான். அது பரீட்சைக்கு நேரமாச்சு. அப்படிப்பட்ட ஓர் உன்னதமான வியட்னாம் வீடு திரைக்காவியத்தை நினைவூட்டியுள்ள சகோதரி சாரதா அவர்களுக்கு நன்றிகள் பல.Quote:
Originally Posted by saradhaa_sn
ராகவேந்திரன்.
Vietnam வீடு க்கு பின் கௌரவம் வந்தாலும் அதில் barrister ரஜினிகாந்த், அவருடைய cousin prestige padamanaba iyer பற்றி ஒரு வரி சொல்வதை தவிர, பிராமின் flavour antha படத்தில் வரவில்லை. ஆச்சரியம் தான்.
இரண்டிலும் சுந்தரம் தான் வசனம்
Beautiful sum up Saaradha. I wish I could write like you. I liked one particular scene in VV. Padmanabhan would be saying, "aranjenna" for that saavithri would counter,"aranjuduvelaa, enga araingo paapom". There is a sort of intimity in this scene which comes for people who love each other so much, which has been portayed in this scene by NT and NP
Dear Saradha mam,
கலக்கிட்டீங்க. வாழ்த்துக்கள்.
Vietnam Veedu is another gem of a movie which showcases NT's skills and you have succeeded in bringing out the greatness of the film thru your writing.
Right from his make-up (thick eye-brows, protruding hair on his ears, clean shaven face, spectacles etc.,), his slang, body language etc., NT will bring in front of your eyes, a typcial middle aged / old brahmin, who staunchly believes his ideologies, thereby rightly deserving the title " Prestige Padhmanabhan".
The film not only portrays a middle class family, but also (though only thru a few scenes) brings out effectively the gossips, jealousies etc., that prevails in a normal office.
As you have said, the songs were all evergreen hits, especially , "Un kannil...." (உங்கள் வரிக்கு வரி வர்ணனை பிரமாதம்).
No doubt, NT has put in his heart & soul into the character which will be everlasting in our memories.
Thank you once again Saradha mam for analysing another good film.
PS : My next request would be for " THANGA PADAKKAM" :)
Nice write-up saradhaa_sn :thumbsup:
The characterization, the setting drew a lot (I guess) from the prevalent impressions of the day. What makes Prestiege Padmanabhan memorable is that he is portrayed with the quirks becoming of a man who is proud of himself and can't help judging the world around him with his exacting standards. Even though I struggle to enjoy Sivaji's widely celebrated performance in this film, I completely agree with you that it portrayed a facet of acting which is unprecedented.
A question for those who have seen the play and the film:
Were there any major changes in the story/scenes/acting that you recall ?
Dear Saradhaa,
Puthusaa solla enna irukku? As usual top! Was out of station and so couldn't post immediately. Just came back. Will add.
Regards
Y'day, one of the channels played a b&w duet song featuring NT & Saroja Devi.
The song is " Pathu padhinaru mutham mutham..."
What's the name of the film, please. ???
Dear Prabhu Ram,Quote:
Originally Posted by Prabhu Ram
Yes, there were some changes in different aspects. Star cast. Main change was the heroine, G. Sakunthala was replaced by Padmini. In my personal opinion, Padmini was nowhere near G. Sakunthala's outstanding performance on stage. And due to business reasons, there were some cinematic contrivations (e.g. Nagesh part, chasing of pathan, my lady song, etc.). It is no doubt that these portions were odd scenes in the otherwise greatest classic. In the stage, it was gripping till the end. There were appluauses from the start till the end. The play would commence sharp at 6.30 p.m. We were in Triplicane and the Parthasarathi Swami Sabha were these plays used to be held was in our street. At about 4.00 p.m. the lorry with the set properties would cross our street. At about 5.30 p.m. people would start to throng the Sabha. We would not know when NT came but he would commence the play exactly at 6.30 p.m. From 6.00 p.m. onwards cars (there were not much of 2 wheelers then) would throng the Sabha. By about 6.25 p.m. 90% of the people would be on the seats. And when the play ends we would again notice the procession of people and cars coming from the hall and it would be a delight to watch. In fact, we would be clearly hearing the audience applause, which will be heard every now and then. And inside the hall, when I watched the play for once, It was jam packed G. Sakunthala would dominate the proceedings with her accent. In some scenes, NT would watch her performance standing still. It would be very lively. And coming to the narration, all the actors of Sivaji Nadaka Mandram would have been well trained and would be perfect. It was a team work. The lighting would be apt. The change over scenes were perfect. The only drawback was the absence of huge sets like in Manohar's drama, which is not necessary for social plays. Overall, it was a dream come true for us to watch the plays of NT. Even when I was a school boy, I had the chance of watching Needhiyin Nizhal. But I do not remember much of it because I was very tender at that age. There were some scenes that were added to the screen version, but the comedy part of Nagesh was not upto the mark in the screen, whereas in the stage it was very realistic. Though Padmini did her best in the film, some thing was missing in the heroine's role compared to the play.
Raghavendran.
It is from the film Anjal Petti 520. directed by T.N. Balu, music by R. Govardhan (younger brother of R. Sudarsanam). sung by T.M.S. & L.R. Easwari.Quote:
Originally Posted by rangan_08
Raghavendran.
Dear Raghavendra Sir,
Thanks for the reply.
Also, your re-cap on VV play was very nostalgic and made me long for those good old days. Definitely it was a golden period.
A couple of days back I was just passing by Crown Talkies and was immediately drowned in old memories. It gave me a lump on my throat.
Now, only the front portion of the building with the emblem " Crown Talkies " stands lonely. The rest of the building has been completely demolished to the ground. A very pathetic sight.
Thank You Mr.Raghavendran :-)
Saradha ....
Quote:
உங்கள் 'வியட்நாம் வீடு' என்னவாயிற்று?
Quote:
கட்டிக்கொண்டிருக்கிறேன். இடையிடையே சிமெண்ட் தட்டுப்பாடு, தொழிலாளர் பிரச்சினை, மணல் லாரிகள் பறிமுதல்.... அதனால் ஆமை வேகத்தில் நடக்கிறது..
Quote:
'வியட்நாம்' என்றாலே இத்தனை கலகங்களும் பிரச்சனைகளும் இருக்கும் தானே!
Idhai ellam kadandhu neengal kattiya VV - Simply superb :thumbsup:
Mohan sir,Quote:
Originally Posted by rangan_08
Really it is a painful sight, which brings for the Shivaji fans at North Chennai, the memorable olden days about Crown Theatre.
Before it was come in the combination of Shanthi, Crown, Bhvaneshwari (from ThiruviLaiyaadal), previously it was under the combination of Chitra, Crown, Sayani and more NT films were screened there (I think from 'Kaathavaraayan'). So it is senior screen for NT movies comparing to Shanthi and Bhuvaneswari. Same like that Trichy Prabhat also the 'Fort of NT'.
But now, only Shanthi theatre is there. Crown, Bhuvaneswari and Trichy Prabhat were demolished.
What about Madurai New Cinema (another NT's Fort)..? Is it still alive..?. Murali sir should confirm.
Dear Karthik,
Sorry. New Cinema is not there. There is a legal case among the partners and the theatre has been closed for more than 7, 8 years, I remember. Once the problem is solved, it will be sold. But I don't know whether any multiplex would come up. The chances are it may be converted in to a jewellery complex, because the entire surrounding is occupied by Jewellery shops for the past 60 - 70 years and the area is known as Nagai Kadai Bazaar.
It pains you when these theatres where you enjoyed so much in your life are no more. Not only New Cinema, Sri Devi (which has a unique record of screening only NT movies for a continous period of 15 months- Oct 29,1970 to Jan 14,1972 -starting with Engirundho Vandhaal, Thangaikkaaga, Kulama Gunamaa, Savaale Samaali and Babu) has already become a residential complex. Chinthamani which screened some greatest hits of NT like Thillaana and Tirisoolam has closed down. Thangam the biggest of Asia (here NT is the only actor whose 3 films have run for more than 100 days - Parasakthi, Padikaadha Medhai & Karnan) has been closed for more than 15 years. Out of the old theatres only Central is now functioning and of course Meenakshi is also there.
Regards
Saradha madam,
Excellent writeup on Vietnam veedu ..Vietnaam veedu nadikkum pothu NT-kku enna vayathu?
Murali sir ,Raghavendra Aiyya ..informative posts. :D
Joe,
He had completed 41 and was running 42. Film was released on 11th April of 1970.
For such type of roles, it is said that NT would always observe some person known to him. For Prestige Padmanabhan, it was said that he observed the mannerisms of India Cements Narayanaswamy and presented it in his own style. During the first day's play, after the make up it seems that NT was not fully satisfied with his appearence. He was telling VV Sundaram that something is amiss. After some time NT called up his make up man and asked him to prepare small and thin pieces of white hair and asked him to fix it on his ears. When it was done it looked as if there was hair growth in and around the ear and Prestige Padmanabhan was there in flesh and blood.
Another great admirer of this film was Gemini S.S.Vasan. In the play and cinema, it would be shown that Padmanabhan's mother underwent an ordeal to bring up her son. When Vasan saw the play he was moved to tears because Vasan's mother after her husband's death had to literally toil in the kitchen (she ran a eatery it seems) to bring up her son. Vasan after the play went up to the stage and he couldn't controll his tears while he was talking with NT and Sundaram. Vasan on that day got the rights for publishing the screen play (Drama play) in Ananda Vikatan and the same was serialised in Vikatan for months. Vasan, if not NT indicating that this play is going to be filmed by themselves, was even willing to go for the movie under his banner, it seems.
The movie evoked tremendous response all over. In our Madurai, it was released in Sri Devi and the first 106 shows (32 days all shows full) were continous Housefull shows. This was a record for a Black and White movie untill it was re written by Pattikkaada Pattanamaa. But vested interests played it's part. A top notch distributor Sethu films who were regularly distributing Devar films movies had charted Sri Devi for "Maanavan" starring Jaishankar. This was supposed to release on July 10th of 1970. By this time VV would complete 90 days. Even on the 86th day (5th July of 1970 - Sunday), VV had housefull shows of Matinee and Evening which was a great performance considering that it would not normally happen. It also goes without saying that all Sundays were like that. The Madurai District Sivaji Fans association tried its level best (even posters and hand bills were printed highlighting this) and spoke with the Distributor/Exhibitor. But they refused. So VV, which would have very easily crossed 100 days fell short by 10 days in Madurai though it crossed the milestone in other cities.
Regards