PAATHASAARI

தன்னிலை விளக்கம்:பாகம்-2.
பாதசாரி ஒரு பூவா?

பாதசாரியின் பிரபந்தம் பாமரர்களுக்கும் புரியும் வகையிலேயே அமைய வேண்டும் என்பதே என் விருப்பமாக இருந்தது.சிலர் தமிழ் அடர்த்தியாக இருந்தது என்று குறிப்பிட்டாலும்,என் வகுப்பின் ஹிந்தி மாணவர்கள் கூட என் வாசிப்பில்,பாதசாரியின் சாராம்சத்தை உண்ர்ந்து கொண்டனர்(சில இடங்கள் தவிர).நான் சொன்ன பாமரர்கள் அந்த அளவில் தமிழ் குறித்த பிரசித்தம் அறிந்தவர்கள்.ஓவியத்தை பற்றிய உரையில் வழிந்த சர்ச்சையை நான் மீண்டும் கொணர விரும்பாததால்,என் புரிதல் குறித்து கொஞ்சம் வெளியிட வேண்டியுள்ளது.கலை என்பது கலைஞனுக்கும்,வாசகனுக்கும் ஒரு பாலம்.கருத்தும்,பொருளும் பரிமாற்றபடுவதே அதன் நோக்கம் என நினைக்கிறேன்.எனில்,கருத்தை சிலருக்கு மட்டும் புரியும் வகையில் சமைப்பதில் எனக்கு உடன்பாடில்லை.கவிஞனோ,கலைஞனோ வாசகனுக்கேற்றவாரோ,பிறரின் வாய்வசைக்காகவோ ஆற்ற வேண்டும் என்பதும் என் கருத்தன்று.சொல்வது நல்கருத்தெனின் அஃது அனைவர்க்கும் போய்ச்சேரட்டுமே என்ற பார்வையுடையோன் நான்.அதே சமயம் எக்காரணம் கொண்டும் நெறிகளை மாற்றும் அவசியமும் இங்கில்லை.கலை என்ற சொல் நளினத்தோடு எளிமையும் புதுமையும் பூண்டுகொள்ள வேண்டுமென்ற ஒரே கருத்தே எனக்கு.நானோ,அல்லது யாரோவுமே தமிழை உலக அரங்கில் வைப்பது,அல்லது திருத்துவது போன்ற வீண் வேலைகளில் மூழ்கியில்லை.அதே சமயம் நான் திருவாளர்.பேரரசாக மாறவும் மாட்டேன்.இன்றைய சூழலில் கவிஞன் சில நொடிகளில் வாசனகனை குளிர்விக்கும் ஒரு கருவி.கருவிக்கோ தான் குளிர்வித்தது குறித்து கொஞ்சம் எக்காளம்,மலர் சிந்தும் பாங்கில் கொஞ்சம் பூரிப்பு.அவ்வளவே.நிச்சயமாக சிரவணன் நாடகத்தின் மூலம் இன்னொரு காந்தி கிடைப்பார் எனும் கருத்தில் தலையாட்ட விருப்பமில்லை.என் எழுத்துகள் ஒரு குடிகாரனை குடிக்காமல் செய்யும் என்பதிலும் நம்பிக்கை இல்லை.நானும் இன்பத்திற்கென(அதற்காக அர்த்தமற்று அல்ல)நீங்களும் சுவைக்கென விழியுருட்டுகிறோம்.சில சமயம் புரட்சியாய் எழுதுவது இதயத்தின் ஓரத்தில் படிந்து கிடக்கும் கொஞ்சம் நம்பிக்கையில்.என் எழுத்தின் மையல் இதுவே.நான் கந்தகம் அல்ல,காந்தம்.சயனைடும் அல்ல,சாக்லேட்டு.மிஸ்டு கால் அல்ல ரிங்டோன்.விசயத்திற்கு வருவோம்.(இது போன்ற எண்ண அதிர்வுகள் இத்திரியை வலைப்பூவாக முயற்சி செய்கின்றன என்பதற்கு மன்னித்துவிட தாழ்மையோடு கேட்டுக்கொள்கிறேன்)வலைப்பூக்கள் ஒரு கருத்தையோ,பொருளையோ சார்ந்திருப்பதில்லை.முரட்டுத்தனமாக பலவற்றைப்பேசும் பஞ்சவர்ணத்தோடு நீள்கின்றன.அவற்றில் நண்பர்கள் பாராட்டுகிறார்கள்,ஆனாலும் அவை constructive criticismsஆக உருப்பெறுவதில்லை.சில வலைப்பூக்கள் எழுத வேண்டிய நிர்ப்பந்த்தத்தினை கட்டவிழ்க்கின்றன.பலபடத்தோன்றும் எல்லாவற்றினையும் விவாதிக்கும் அல்லது போதிக்கும் கூடங்களாக,டீக்கடை பெஞ்சுகளாக சில தேவையில்லாத விஷயங்களை most of the time ஆராய்கின்றன.நிறைய ப்ளாக்குகள் பாவமாய் விமர்சனங்களின்றி காய்கின்றன.நெத்தியடியாக கருத்துருக்கள் இல்லை.பொழுதுபோக்கு.ஆனால் என்னைப் பொறுத்தவரை நன் எழுத ஆரம்பித்த அதே ஆண்டில்,இதுவரை இல்லாத முயற்சியாக(பாதுகாப்பிற்கென எழுதும் வகையில்:i may be wrong too)பயணக்கட்டுரைகளில் என் பாணியை உருவாக்கிக்கொண்டிருக்கிறென்.இதன் மூலம் நான் எந்த புது தத்துவத்தைக் கண்டாயவில்லை.என்றாலும்,ஒரு சிறுவனாக முயற்சியாவது எடுத்திருக்கிறேன்.பயணக்கட்டுரைகள்(நான் படித்த ஏறத்தாழ பதினாறு எழுத்தாளர்கள்:கல்கி,கண்ணதாசன் தவிர)இந்த வடிவில் தான் எழுதினார்கள் என்பது வேதனை,கொடுமை.பயணத்தை பேருந்திலோ,ரயிலிலோ ஆரம்பிப்பார்கள்.நிச்சயம் நிலச்சரிவால் போகுவரத்து பாதிக்கப்படும்,பிறகு கஷ்டப்பட்டு டேக்ஸியில் நிர்ணயம் செய்த இடத்தை அடைவார்கள்.வழியில் இயற்கை எழிலை இரசிப்பார்கள்.அங்கே ஒரு வயசானவருடன் நட்பு ஏற்படும்.அவர்களின் உறவினர் யாருடைய துணையேனும் கொண்டு சுற்றுலா தொடங்கும்.தொடங்கிய மாத்திரத்தில் கடும் மழையோ,புயலோ,சரிவோ ஏற்படும்.அதனால் அவர்கள் விடுதியிலேயே தங்குவார்கள்.அங்கு வசதிகள் குறையும்.எல்லோரும் நான்காம்/ஐந்தாம் இரவில் மறுநாள் ஊர் செல்வதாக முடிவெடுப்பார்கள்,ஆனல் மறுதினம் சீதோஷ்ணத்திற்கு பிடித்த ஜலதோஷம் விலகி சரியாகும்.சுற்றுலாவில் கடைசி பகுதியில் மிகவும் அழகிய வானம்,ஆந்தக் கிரகமும் அனைவரின் பேனாவுக்கும் சிவப்பாகத்தான் தெரியும்,பிண்ணனியில் அருவியோ மலையோ இருக்கும்.ரொம்ப அழகு,நிறைவு,சுபம்.இது தான் வரையறை.அத்தனை எழுத்தாளர்களும்(ராமகிருஷ்ணன் உட்பட)இந்த மாவைத்தான் அரைத்தார்கள்.பயணம் என்பது மனதளவில் ஒரு ரசாயன மாற்றம் என்று நான் கருதுகிறேன்.வேரிலிருந்து பூவுக்கு செல்லும் நீர் ரொம்பவே பழக்கப்பட்டது.ஆனால்,பாதசாரி.... பூவிலிருந்து கனி முளைத்து மீண்டும் அதன் மீதங்கள் வேர் மீது படர்ந்து அனுப்பிய நீர் பன்மடங்காக பெருகும் சுவை ஒத்து.

"பூக்களின் நறுமணம் ஊர்புகழும்
வேர்களின் புழுக்கம் யாரற்வார்?"
(-இயக்குநர் சேரன்)

அவற்றுள் நான் இரண்டாம் ரக பயணி,நகராமல்.அதற்கென்றே நான் காகிதமாக அடைகாக்கும் பாதசாரிக்கு நண்பன் அபிலாஷை வரையச்சொன்ன படம் பேனாவை மரமென உருவகித்து அது வேர் பரப்புவதுபோல,நிறங்களின் நிரல் பூசாமல்,கறுப்பாய்.முடிக்கும் தறுவாயில் இந்த உரையின் கடைவரியாய் ஒரு கவிதை,கட்டுரை வடிவில்.

எத்தனை மெத்தப் படித்தவர்கள் நீங்கள்?மரங்கள் நகர்வதில்லை என்கிறீர்களே!வேர்கள் தான் பாதசாரித்துக்கொண்டிருக்கின்றனவே.

ஆமாம்,பாதசாரி (வலைப்)பூ அல்ல,வேர்.

பரவலாக ப்ளாகுகள் ஆழமான அலசலுக்கு அப்பார்ப்பட்டு நிற்பது எழுதுபவர்களின் ஆர்வம்/ஆர்வமின்மையினால். அதை ப்ளாக் என்ற வடிவத்தின் குறையாக எடுத்துக்கொள்ளமுடியாது. பலதரப்பட்ட விஷயங்களைப் பேசாமல், குறிப்பாக ஒரு சிலவற்றையே ஆராயும் ப்ளாகுகளும் உன்டல்லவா.

அனுபவங்கள்(வாசக அனுபவமும் சேர்த்து), அவை எழுப்பும் சிந்தனைகள் என தொடர்ந்து இணையத்தில் வெளியிடும் ஒரு கட்டுரைத்தொடரை ப்ளாக் என்று சொல்வது பிழையான வகைபடுத்துதல் ஆகாது என்று நினைக்கிறேன்.

(நான் உள்பட)யாவரும் இதை ப்ளாக் என்று சொன்னது ஒரு சௌகர்யமான வகைப்படுத்துதலுக்காகத்தான்.எந்த ஒரு வகைப்படுத்துதலும் தனித்தன்மையை முழுவதும் மதிக்காக (மேம்போக்கான) செயல்தான்.கலைஞனை வருத்துவதுதான் :-)

வெங்கிராஜா, எனக்கு மிகவும் பிடித்த நாவல்களில் ஒன்று ஜி.வி.தேசானியின் All About H. Hatterr.

அந்த நாவல் துவங்குவதற்கு முன் இந்த epigraphஐ காணலாம்:

‘Indian middle-man (to author): Sir, if you do not identify your composition a novel, how then do we itemise it? Sir, the rank and file is entitled to know.

Author (to Indian middle-man): Sir, I identify it a gesture. Sir, the rank and file is entitled to know.

Indian middle-man (to author): Sir, there is no immediate demand for gestures. There is immediate demand for novels. Sir, we are literary agents, not free agents.

Author (to Indian middle-man): Sir, I identify it a novel. Sir, itemise it accordingly.’

:-)

Quote:

---

Originally Posted by VENKIRAJA

பயணக்கட்டுரைகள்(நான் படித்த ஏறத்தாழ பதினாறு எழுத்தாளர்கள்:கல்கி,கண்ணதாசன் தவிர)இந்த வடிவில் தான் எழுதினார்கள் என்பது வேதனை,கொடுமை.பயணத்தை பேருந்திலோ,ரயிலிலோ ஆரம்பிப்பார்கள்.நிச்சயம் நிலச்சரிவால் போகுவரத்து பாதிக்கப்படும்,பிறகு கஷ்டப்பட்டு டேக்ஸியில் நிர்ணயம் செய்த இடத்தை அடைவார்கள்.வழியில் இயற்கை எழிலை இரசிப்பார்கள்.அங்கே ஒரு வயசானவருடன் நட்பு ஏற்படும்.அவர்களின் உறவினர் யாருடைய துணையேனும் கொண்டு சுற்றுலா தொடங்கும்.தொடங்கிய மாத்திரத்தில் கடும் மழையோ,புயலோ,சரிவோ ஏற்படும்.அதனால் அவர்கள் விடுதியிலேயே தங்குவார்கள்.அங்கு வசதிகள் குறையும்.எல்லோரும் நான்காம்/ஐந்தாம் இரவில் மறுநாள் ஊர் செல்வதாக முடிவெடுப்பார்கள்,ஆனல் மறுதினம் சீதோஷ்ணத்திற்கு பிடித்த ஜலதோஷம் விலகி சரியாகும்.சுற்றுலாவில் கடைசி பகுதியில் மிகவும் அழகிய வானம்,ஆந்தக் கிரகமும் அனைவரின் பேனாவுக்கும் சிவப்பாகத்தான் தெரியும்,பிண்ணனியில் அருவியோ மலையோ இருக்கும்.ரொம்ப அழகு,நிறைவு,சுபம்.இது தான் வரையறை.அத்தனை எழுத்தாளர்களும்(ராமகிருஷ்ணன் உட்பட)இந்த மாவைத்தான் அரைத்தார்கள்.பயணம் என்பது மனதளவில் ஒரு ரசாயன மாற்றம் என்று நான் கருதுகிறேன்.வேரிலிருந்து பூவுக்கு செல்லும் நீர் ரொம்பவே பழக்கப்பட்டது.ஆனால்,பாதசாரி.... பூவிலிருந்து கனி முளைத்து மீண்டும் அதன் மீதங்கள் வேர் மீது படர்ந்து அனுப்பிய நீர் பன்மடங்காக பெருகும் சுவை ஒத்து.

---

Venkiraja, பாலகுமாரனின், படைப்புகளை படித்த அனுபவம் உண்டா? பயணக் கட்டுரைகளில் வாழ்க்கையின் சித்தாந்தங்களை அழகாக பிணைத்து எழுதும் திறன் கொண்டவர். வழக்கமான பயணக் கட்டுரைகளிலிருந்து மிகவும் மாறுபட்டவை அவர் படைப்புகள். ஆனால், இப்பொழுதெல்லாம் அவர் எழுதுவதாக தெரியவில்லை.

Venki! :clap:

நன்றி பிரபு ராம்.இன்னமும் இதை நான் கட்டுரை தொகுப்பாகத் தான் பாவிக்கிறேன்,நீங்கள்?

கண்ணன்,பாலகுமாரனை சென்ற ஆண்டு தான் தொடங்கினேன்.அதற்குள் வானம்பாடிகளால் கவரப்பட்டுவிட்டேன்.இவர்களை முடித்தபின் பாலாவை தொடர்வேன்.அவரது இரும்புக்குதிரைகள் இன்னமும் சில புது எழுத்தாளர்களில்(சில சமயங்களில் நனே கூட)தெரிகிறது.

பவளமணி அம்மையாருக்கு:நல்வரவு,பழைய ஆதரவை மீண்டும் தந்தருள்க,நன்றி.

மாலுமி.

"மொழி
ஒரு தடையில்லை
நூலகத்தில் கரையான்."
(ஜெயார்லின்)

காகிதங்களைத் தின்னுகிற கரையானைப்பார்த்தால் சில நேரங்களில் பொறாமை வரத்தான் செய்கிறது.அதுவும் புத்தகக் கண்காட்சியில் புத்தாக அச்சேறி அடுக்கி வைக்கப்பட்டு,திறந்தால்
புதிதாக இறைவனின் கை செய்யாப் பூவொன்றை முகர்ந்த பூரிப்பு போயும் விடுகிறது கரையானை எண்ணுகையில்.நான் விசித்திரக்குள்ளன்.410வது விரிப்பிலிருந்து தொடங்கினேன்.மூன்று மணி நேரம் புத்தக தேர்ந்தெடுப்பில்,ஒரு மணி நேரம் மீண்டுமொருமுரை விட்டுவிட்ட புத்தகங்களை எடுக்க,அடுத்த ஒரு மணி நேரம் கவிதை படிப்பது போல நகர்வலம் வந்து உலாப்போகும் தேவதைகளை பார்வையிட.(ஹிஹிஹி)அதிலும் சிலர் நம்மோடு பேசுகையில் ஏதோ செவ்வாய்க்கு போய்விட்டதாய் உணர்வு.

"செவ்வாயில் உள்ளதோடி உயிர்க ளெல்லாம்
உன் செவ்வாயில்தான் உள்ளதெந்தன் ஜீவன்"
(கவிப்பேரரசு வைரமுத்து,அமர்க்களம்:மேகங்கள் எனை உரசி... பாடலின் விடுப்பட்ட வரிகளில் சில)

ஏகப்பட்ட தூரம்,என் வீட்டிலிருந்து.கிளம்பும் போதே தடுக்கிவிழ,அம்மா உட்கார்ந்து தண்ணீர் குடித்துவிட்டுப் போகச் சொன்னார்.பேருந்தில் ஏற முயன்று விழுந்து வாரிக்கொண்டது வேறு.சேத்துப்பட்டுவாசிகள் சொன்ன குழப்பமயமான முகவரிகளால் பைத்தியமாகி கீழ்ப்பாக்கம் வரை நடந்தது வேறு.மீண்டு மீண்டும் ஒருவாறாக பேருந்து என்னை பச்சையப்பன் கல்லூரி கொண்டு சேர்த்தது.நண்பர்கள் அத்தனை பேரும் விளையாட வேண்டி வரமறுக்க,தனிமை.கையிலிருந்த சிறப்பு நுழைவுத்தாளையும் தொலைத்துத்தொலைக்க,புதிதாக மீண்டும் வாங்கினேன்.இதற்கிடையில் என் சில்லறைகள் சில காணோம்.முழுக்க நூறு ரூபாய்த்தாள்கள். முகுந்த் நாகராஜனின் தொகுப்பொன்று வாங்கி சில்லறை வாங்கிக்கொண்டு வெளியே வர.......விக்கிரமாதித்த்யன்!அங்கே நிற்கிறார்,சாதாரண அழுக்கு வேட்டியுடன்,வாராத ரோமத்துடன்.அசந்துவிட்டேன்.கஷ்டப்பட்டு அவரிடம் கையெழுத்தையும் தாடிக்குள்ளிருந்து வார்த்தைகளையும் வாங்கினேன்.கையொப்பம் கேட்டால் சிரிக்கிறார்!மனிதரிடம் ஆனாலும் சாராய வாசனை வந்தது.அந்த அதிர்ச்சியிலேயே விலகி இருமுறை அதே வீதியை கடந்திருக்கிறேன்.நிறைய புத்தகங்கள் கீழே சரிந்த சப்தம் உலுக்கி எழுப்ப சாளரம் சரியானது.அப்புரம் சுஜாதாவை கண்கள் தேடின.எதிரிலும்,ஏட்டிலும்.அவரையும் பார்த்துவிட்டால் என் பிறவிப்பயனை அடைந்துவிடுவேன் எனத் தோன்றியது.பிரச்சனை என்னவென்றால் பார்ப்பவர்களெல்லாம் சுஜாதாவாய்த் தெரிந்ததுதான்.இளைப்பாற வெளியே வந்தால் சத்யராஜ்.அவரை கண்டே இன்பம் நுகர்ந்தேன்.ஆள் வாட்டசாட்டமாக,சின்ன முடியுடன்,நன்றாக இருந்தார்.ரொம்பவே சாதாரணம்.புது வெளியீட்டாளர்களை கௌரவித்துக்கொண்டிருந்தார்.கால்கள் வலிக்கத்தொடங்கின,கூடவே கையும்.பின்னே அத்தனை நடை,ஆறு புத்தகங்கள்.எழாவது புத்தகத்திற்கு தான் அகோரப் போராட்டம்.இறையன்பு,மேத்தா,வாலி,வைரமுத்து,விகட னனின் கார்ட்டுன்கள்,தபூ சங்கர்,அறிவுமதி,ஜெயமோகன் என ஒவ்வொரு பக்கம் புரட்டுகையிலும் ஒருவரை நேசித்து அடுத்தவருக்கு முன்னதாக அபகரிக்க சொல்கிறது மனம்.ரா.பி.சேதுப்பிள்ளை,ஈரோடு தமிழன்பன் இருவர் இறுதிப்போட்டிக்கு சென்றனர்.வென்றவர் இரண்டாமவர்.ரா.பி.சேதுவின் புத்தகம்,நான் தேடிவந்ததாக இல்லை.அதுவாக இருந்திருந்தால்(யாராவது சொல்லுங்களேன்:அவர் கடல் சீற்றங்கள் பற்றி எழுதிய நூலின் பெயர்)வாங்கியிருப்பேன்.மீராவும்,நா.காமராசனும் ஏமாற்றிவிட்டனர்.அவர்களுடைய நூலும்,நான் தேடியதில்லை.இம்முறை ஸ்ரீஈரங்கத்து தேவதைகளை கவருக்குள் அடைத்துவிட்டேன்.ஆனால் அவருடைய கணேஷ் வசந்த் தொகுப்பு தேவதைகளை விவாகரத்து பண்ண சிபாரிசு செய்தது.ஆனாலும் தேவதைகளே வென்றனர்,காரணம் சட்டைப்பையின் எடை.அறிவுமதியின் ஈழப்பதிவுகளை வாங்கமுடியாததன் கனத்தை அவற்றை மனப்பாடம் செய்ததால் வென்றுவிட்டேன்.அதன் துண்டு...

"எண்ட மயன்
தாய்மண்ணுல பொறந்த்ததாக
பெருமப்படுறதா?
அல்லது அகதியா பொறந்ததினால
களங்கப்படுறதா?"

பெயர் அவருக்கும் சிலருக்கும் சாலப்பொருத்தம்:புதுமைப்பித்தன்,இன்குலாப்,கபிலன்(Jr ),கூடவே அறிவுமதியும்.என்னை மிகவும் ஈர்த்தது என்னவோ வைரமுத்துவின் வருகை தான்.ஆனால் நான் ஒரு நாள் தாமதம்,அவரின் புத்தகத்தை வாங்குவதில் கூட.அப்புறம் வாலி ஏதேனும் தனி நூல் எழுதியிருக்கிறாரா?நவீன இலக்கியம் குறித்து பேச இன்னும் எனக்கு இரு மாதங்கள் தேவைப்படுகிறது.இனிவரும் பாராட்டுகளை என் தேர்வுகளுக்கு அச்சாணியாக்கிட்டு இப்போதைக்கு விடைபெறுகிறேன்.அதுவரை என்னை முடிந்தால் அசைபோடுங்கள் கவிகதையுரை வாயிலாக.மீண்டும் சந்திப்போம்.பொங்கல் நல்வாழ்துக்கள்.பொங்கலோ பொக்கல்.

athenna 'pazaiya' aatharavu???

Book fair senRu vantha anupavam soopper! thangkaL aRivu thaagam theeraathu thodarattum!

¦Åí¸¢..

«Æ¸¡É.. «Õ¨ÁÂ¡É Å÷½¨É.. ¯í¸¨Ç «í§¸§Â ºó¾¢ò¾¢Õì¸Ä¡§Á.. !!

Òò¾¸ì ¸ñ¸¡ðº¢Â¢ý À¡õÒ Å¨ÇºÄ¢ø ¸¨¼º¢ Ũà ¦ºýÚ À¢ÈÌ Ó¾ø
ŨÇÅ¢ø À¡÷ò¾ Òò¾¸õ ¿¢¨É× Åà Á£ñÎõ ¿£§Ã¡ð¼ò¨¾ ±¾¢÷òÐî ¦ºøÖõ Á£ý §À¡Ä
§¾Êò ¾¢Ã¢ó¾ «ÛÀÅõ..

«ôÐø ¸Ä¡õ «Å÷¸Ç¢ý "«ì¸¢É¢î º¢È̸û" ÁüÚõ Á¸¡òÁ¡Å¢ý "ºò¾¢Â §º¡¾¨É" þÃñÎÁ¡¸
´Õ áÚ åÀ¡ö¸û ÁðÎõ ±ýÈ Offer ´Õ Àì¸õ þØì¸.. ¸Å¢ì§¸¡ «ôÐø ÃÌÁ¡É¢ý ¸Å¢¨¾ò
¦¾¡ÌôÒ þý¦É¡Õ ÒÈõ þØò¾Ð.

À¡Âºõ ÌÊò¾ º¢ðÎì ÌÕÅ¢ §À¡Ä ±øÄ¡Åü¨ÈÔõ Å¡í¸ ÁÉõ ÐÊò¾¡Öõ, ܼ§Å ¦¾¡ò¾¢ì
¦¸¡ñÎ Åó¾ º¢ýɾ¢ý "¦¹¡ö ¦¹¡ö" ±¨¾Ô§Á ¿¢¾¡ÉÁ¡¸ô À¡÷ì¸ Å¢¼Å¢ø¨Ä.

¸¨¼º¢Â¡¸ ¿£ÇãìÌ ¦¿ÎÁ¡Èý, §Å¾¡Çõ ¦º¡ýÉ ¸¨¾¸û, À𺢠º¢õÁý, ºÌó¾Ä¡ §¾Å¢Â¢ý ¸½ìÌô Ò¾¢÷¸û, ¸£¾¡ À¢ÃŠ…¢ý ÁÄ¢×ô À¾¢ôÀ¡É À¸Åò ¸£¨¾, Íó¾Ã ¸¡ñ¼õ, Á½¢§Á¸¨Ä
À¢ÃÍÃò¾¢ý ¯ûÇí¨¸ìÌû ÀòÐ «¼íÌõ ÌðÊ Í§Ä¡¸ô Òò¾¸í¸û ±øÄ¡õ Å¡í¸¢Å¢ðÎ
¨¸Â¢Õô¨Àô À¡÷ò¾¡ø...... ¸Å¢¨¾¸û Å¡í¸ ÓÊ¡§¾ !

«Ð ºÃ¢.. ±øÄ¡ô Òò¾¸í¸¨ÇÔõ ¨À¢ø §À¡ðÎò àì¸ ÓÊ¡Áø àì¸¢ì ¦¸¡ñÎ ±ýÉô
À¡÷òÐ º¢Ã¢ìÌõ þó¾ Ó¸Óõ ´Õ ¸Å¢¨¾¾¡§É... ! þÐ §À¡Ð§Á !

±ýÉ «¾¢ºÂÁ¡É ´üÚ¨Á! '¦¹¡ö ¦¹¡ö' À¢Ã¨É ²Ðõ þøÄ¡Áø ("±ýÉ þí§¸§Â ±øÄ¡ Òò¾¸ò¨¾Ôõ ÀÊòÐ ÓÊòРŢÎÅ¡ö §À¡Ä¢Õ째!"- ±ýÉÅ÷) §À¡É Å¡Ãõ þí§¸ Òò¾¸îºó¨¾Â¢ø ¿¡Ûõ ºÌó¾Ä¡ §¾Å¢¨Â Å¡í¸¢ ÅóÐ ÒÃðÊ À¡÷òÐ ¦ÀÕãîͼý ¨ÅòÐÅ¢ð§¼ý -ã¨Ç¨Â «ºí¸¡Áø ¨ÅòÐ ¸¡ôÀ¡üÈ ±ñ½õ! «ì¸¢É¢ º¢È̸û, «ôÐø ÃÌÁ¡É¢ý À¡ø Å£¾¢ ±øÄ¡õ Óó¨¾Â ÅÕ¼í¸Ç¢§Ä§Â Å¡í¸¢Â¡¸¢Å¢ð¼Ð!

my list:

1.oru iravil 21 centimetre mazai peythathu(mukunth nagarajan),finished reading it there itself.also got kavinjar vikramadhithyan's autograph in it.well anthologised.my only understandeable modern poet's second book after aki.

2.minminikaadugal(erode thamizanban)a collection of 207 short poems by bharadithaasan's patron,interestingly funny and excellently unique.

3.nylon kayiru(sujatha)my favouite author's first novel,ofcourse got recomended by the hubbers at sujatha thread.

4.maunam kalaitha siragugal(jeevan)no comments,my worst read so far.expected a lot in it coz of arivumathi's aninthurai.except his quotations,nothing else was up to the mark.utter waste of 25 rupees.

5.kadhalin pinkadhavu(pazhanibharathy)no words to explain.wonderful expressions of thought,with very good paper quality.

6.sreerangathu thevathaigal(sujatha)again,but a different padhippagam.hoping it'll be good.

7.karaiyai thaandum theevugal(erode thamizanban)a exquisite intro.filled with revolution.again good barter;several beautiful papers for a single paper.

8.en vizhiyil un mugam paar(sooryakumaran)newbie.good one.

9.poovukkum kaatrukkum(ramesh vishwanathan)a budding poet,now in fims it seems.good one,love poems.

total gross:Rs.282(net value discounting a 15% of the bills)and a day.
i missed out some lines in my essay.here it is:

வள்ளுவர் சில சமயம் இடறிவிடுகிறார்."செவிக்கு உணவில்லாத போது சிறிது விழிக்கும் ஈயப்படும்"என்று அவர் எழுதியிருக்க வேண்டும்.இறைவன் அந்தகாசம் சிந்தும் எத்தனை அதிசயங்களை நம் விழிக்கென விட்டுப்போயிருகிறான்!என் வயிற்றுப்பாட்டை கொஞ்ச நேரம் mute போடவைத்தது இருவிழி.போகையில் சூரியன்,வருகையில் நிலா.அதுவும் கோயம்பேடு பேருந்து நிலையத்தில் மாலை சூரியன் தரையிறங்குகையில் வாகன நிறுத்த ஊர்திகளின் கண்ணாடியில் பிரதிபலிக்க எழுந்த ஒளியும்,கூண்டிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட புறாவைப்போல மேலெழுந்த இதயத்தின் துடிப்பும் அடடா!

வெங்கிராஜா, அது வருடம் ஒருமுறை நடக்கும் புத்தக கண்காட்சியா? ஏனெனில், சென்னையில் புத்தக கண்காட்சிகள் மிகவும் குறைவு (நம் சாபக்கேடு?). எனக்கு தெரிந்து 'மாணவர் புத்தகக் கண்காட்சி' ஒன்று தான் வருடா வருடம் நடக்கும் ஒரே கண்காட்சி. சிறு வயதில் 'நமது நகரம், அழகு நகரம், சென்னை மாநகரம்', என்று சென்னை தெருக்களில் உச்சி வெயிலில் சக மாணவர்களுடன் திறப்பு விழாவுக்கு ஆடிக் கொண்டே சென்ற அனுபவம் உண்டு. அந்த கண்காட்சியும் தற்போது அதே வீற்றத்துடன் நடப்பதாக தெரியவில்லை.