Printable View
ஆளுகைக்கு உன் தன் அடித்தாமரைகள் உண்டு, அந்தகன்பால்
மீளுகைக்கு, உன் தன் விழியின் கடை உண்டு, மேல் இவற்றின்
மூளுகைக்கு, என் குறை, நின் குறையே அன்று-முப்புரங்கள்
மாளுகைக்கு, அம்பு தொடுத்த வில்லான், பங்கில் வாணுதலே.
aaLukaikku, uNnthan adiththaamaraikaL uNdu; andhakanpaal
meeLukaikku, uNnthan vizhiyin kadai uNdu; mEl ivaRRin
mooLukaikku, en kuRai, nin kuRaiyE anRu;-muppurankaL!
maaLukaikku, ambu thoduththa villaan, pankil vaaNuthalE!
வாள்-நுதல் கண்ணியை, விண்ணவர் யாவரும் வந்து இறைஞ்சிப்
பேணுதற்கு எண்ணிய எம்பெருமாட்டியை, பேதை நெஞ்சில்
காணுதற்கு அண்ணியள் அல்லாத கன்னியை, காணும்- அன்பு
பூணுதற்கு எண்ணிய எண்ணம் அன்றோ, முன் செய் புண்ணியமே.
vaaL-nuthal kaNNiyai, viNNavar yaavarum vandhu iRainchip
pENuthaRku eNNiya emperumaattiyai, pEthai nenchil
kaaNuthaRku aNNiyaL allaatha kanniyai, kaaNum--anbu
pooNuthaRku eNNiya eNNam anRO, mun chey puNNiyamE!
புண்ணியம் செய்தனமே மனமே, புதுப் பூங்குவளைக்
கண்ணியும் செய்ய கணவரும் கூடி, நம் காரணத்தால்
நண்ணி இங்கே வந்து தம் அடியார்கள் நடு இருக்கப்
பண்ணி, நம் சென்னியின் மேல் பத்ம பாதம் பதித்திடவே.
puNNiyam cheythanamE-manamE!- pudhup pooNG kuvaLaik
kaNNiyum cheyya kaNavarum koodi, nam kaaraNaththaal
naNNi inkE vandhu tham adiyaarhaL nadu irukkap
paNNi, nam chenniyin mEl pathma paadham padhiththidavE.
இடங்கொண்டு விம்மி, இணைகொண்டு இறுகி, இளகி, முத்து,
வடங்கொண்ட கொங்கை மலைகொண்டு இறைவர் வலிய நெஞ்சை
நடங்கொண்ட கொள்கை நலம் கொண்ட நாயகி, நல் அரவின்
வடம் கொண்ட அல்குல் பணிமொழி-வேதப் பரிபுரையே.
idankoNdu vimmi, iNaikoNdu iRuki, iLaki, muththu
vadankoNda konkai-malaikoNda iRaivar valiya nenchai
nadankoNda koLkai nalam koNda naayaki, nal aravin
vadam koNda alkul paNimozhi--vEdhap paripuraiyE!
பரிபுரச் சீறடிப் பாசங்குசை, பஞ்சபாணி, இன்சொல்
திரிபுர சுந்தரி, சிந்துர மேனியள் தீமை நெஞ்சில்
புரிபுர, வஞ்சரை அஞ்சக் குனி, பொருப்புச்சிலைக் கை,
எரி புரை மேனி, இறைவர் செம்பாகத்து இருந்தவளே.
paripurach cheeRadip paachaankuchai, panchapaaNi, iNnchol
thiripura sundhari, chindhura mEniyaL theemai nenchil
puripura, vancharai anchak kuni poruppuchchilaik kai,
eri purai mEni, iRaivar chempaakaththu irunthavaLE.
தவளே இவள், எங்கள் சங்கரனார் மனை மங்கலமாம்
அவளே, அவர்தமக்கு அன்னையும் ஆயினள், ஆகையினால்
இவளே கடவுளர் யாவர்க்கும் மேலை இறைவியும் ஆம்,
துவளேன், இனி ஒரு தெய்வம் உண்டாக மெய்த் தொண்டு செய்தே.
thavaLE ivaL; enkaL sankaranaar manai mankalamaam
avaLE, avardhamakku annaiyum aayinaL; aakaiyinaal,
ivaLE kadavuLar yaavarkkum mElai iRaiviyum aam;
thuvaLEn; ini oru theyvam uNdaaka meyth thoNdu ceythE.
தொண்டு செய்யாதுநின் பாதம் தொழாது, துணிந்து இச்சையே
பண்டு செய்தார் உளரோ, இலரோ? அப் பரிசு அடியேன்
கண்டு செய்தால், அது கைதவமோ, அன்றிச் செய்தவமோ?
மிண்டு செய்தாலும் பொறுக்கை நன்றே, பின் வெறுக்கை அன்றே.
thoNdu cheyyaathunNin paadham thozhaathu, thuNinthu ichchaiyE
paNdu cheythaar uLarO, ilarO? ap parisu adiyEn
kaNdu cheythaal adhu kaithavamO, anRich cheythavamO?
miNdu cheythaalum poRukkai nanRE, pin veRukkai anRE.
வெறுக்கும் தகைமைகள் செய்யினும், தம் அடியாரை மிக்கோர்
பொறுக்கும் தகைமை புதியது அன்றே,- புது நஞ்சை உண்டு
கறுக்கும் திருமிடற்றான் இடப்பாகம் கலந்த பொன்னே,-
மறுக்கும் தகைமைகள் செய்யினும், யானுன்னை வாழ்த்துவனே.
veRukkum thakaimaikaL cheyyinum, tham adiyaarai mikkOr
poRukkum thakaimai pudhiyathu anRE,-pudhu nanchai uNdu
kaRukkum thirumidaRRaan idappaakam kalantha ponnE!-
maRukkum thakaimaikaL cheyyinum, yaanunnai vaazhththuvanE.
enna raagam idhu shankar? shubha panthuvaraaLi?Quote:
Originally Posted by wrap07
(by siirgazhi)
yes. sp. slokas mathiri padikkarathu vazakkam. sirkazhi pathigangalai, raga baseda paadi irukkar.