Concert Reviews

When music reigned supreme

KARTHIKA VARMA

Musicians came up with a delightful blend of aesthetics and virtuosity to captivate the listeners.



AURAL MAGIC: (clockwise from top left) Sanjay Subrahmanyan, Malladi Suri Babu, Pandit Venkatesh Kumar, Parasala Ponnammal and Prasanna Venkataraman. PHOTOS: S. GOPAKUMAR

‘Swathi Sangeetotsavam 2009’ got off to a superb start at Kuthiramalika Palace, Thiruvananthapuram, with Sanjay Subrahmanyan singing a full throated concert in the company of S. Varadarajan (violin), Mannargudi Easwaran (mridangam), S. Karthick (ghatam) and Payyanur Govinda Prasad (morsing).

The tenth edition of the music festival began to the notes of ‘Vandhe sadha Padmanabham’ in Navarasakannada, Adi tala. It was followed by ‘Paramananda Natana’ in Kedaram.
The GNB stamp

‘Kalayami Raghuramam’ in Begada saw Sanjay depicting the essence of the raga. Later, Sanjay remarked in his blog that for him, this particular Swati composition had GNB’s signature all over it and it was an apt choice as GNB’s birth anniversary fell on January 6.

Then Sanjay unleashed a Thodi and followed it up with the composition ‘Sri Ramachandra,’ and enthralled the huge audience with the rendition of both the composition itself as well as the neraval.

The main kriti was the melodious ‘Gangeyavasana’ in Hamir Kalyani.

Varadarajan’s scintillating mastery over the violin was in full flow as he followed Sanjay phrase for phrase. The rapport among the musicians elevated the concert to another plane. The percussionists came up with an excellent tani that was greeted with applause. Sanjay also sang ‘Bansiwale’ in Mohanam and a Thillana in Anandabhairavi. Teamwork on stage was at its ideal best.
Music for the soul

On the second day, Malladi Suri Babu came up with a soulful rendition of Swati kritis. He started the concert with the varnam ‘Sarasija’ in Kamaboji, Ata tala. The highlight was that he sang it as a pada varnam, with sahithyam for the swaras.

‘Paripahiganadhipa’ in Saveri, set to Adi tala, decorated with crisp swaras, preceded ‘Karunakara Madahava mamava’ in Begada. Suri Babu, a disciple of Voletti, revelled in his guru’s favourite raga. ‘Deva deva jagadeeshwara’ in Poorvikalyani was chosen for elaboration. The main raga was ‘Kharaharapriya’ and tagged on was the composition ‘Sathatham thavaka,’ Adi tala. The melodious raagalapana was adroitly taken up by Varadarajan on the violin. The superb niraval was enhanced by neatly woven swarams.

P. Satheesh Kumar (mridangam), Karthick (ghatam) and Govindaprasad played an excellent tani.

As Vaikunda Ekadashi was on that day, Suri Babu sang a soul-lifting, serene ‘Shantha karam bhujaga shayanam’ in raga malika style in Maand, Dwijawanthi and Sindubhairavi.

‘Nanda nanda paramananda’ and ‘Kalaye kamala nayana’ in Chenchurutti were some of the other compositions he sang.

Aswathy Thirunal Rama Varma dedicated the third day’s concert to Pandit Bhimsen Joshi who had been honoured with the Bharat Ratna and pointed out that the artiste of the day, Pandit Venkatesh Kumar, had won the award instituted by Bhimsen Joshi himself this year. Venkatesh Kumar started with Poorvi. A mellifluous Kedar followed.
Moonlight rhapsody

The composition was ‘Karunakara.’ ‘Kanha, kab sakhi ghar aayi’ in Behag set the mood of the moonlit evening. A melting Kaafi had the listeners listening in pin drop silence.

Venkatesh Kumar concluded his concert with the bhajans ‘Jaya Jaya Devi’ in Durga and ‘Ramachandra Prabhu’ in Sindhubhairavi.

Young Prasanna Venkataraman, performing for the first time in Kuthiramalika, came good in his concert. He was accompanied by Vinu (violin), Anathakrishnan (mridangam) and Anil Kumar (ghatam).
Good selection

The varnam ‘Sarasijanabha’ in Mayamalavagoula was followed by a swaram-encirched ‘Saamodam Chinthayami’ in Udayaravichandrika. Then came the popular ‘Jaya Jaya Padmanabha’ in Sarasangi.

‘Narasimha Mamava’ in Arabhi was preceded by a very good raga alapana and he adorned it with some good swarams. ‘Palaya deva deva’ in Bhairavi was taken up for elaboration and the main was ‘Paahimaam Sree Vageeswari’ in Kalyani, one of the Navarahri kritis.

The thukkadas were ‘Panimathi mukhi’ in Ahiri and ‘Vishweswar darsan’ in Sindhubhairavi.

On the fifth day, it was veteran Parasala Ponnammal’s turn to enthrall the rasikas with her dignified and pristine brand of music. She began with a Thodi pada varnam. Then came a sweet ‘Palayamamayibho.’
Vintage melody

The main piece was ‘Pahi Jagajanani’ in Vachaspathi. Hemalatha gave perfect support on the violin all through the concert. Kallekulangara Unnikrishnan and Kannur Santhosh gave a good thani. Ponnammal sang Panimathi, ‘Sathatham’ in Neelambari, ‘Smarathinumam’ in Behag, ‘Theliviyalum’ in Malayalam and a beautiful song in Sindhubhairavi that she sings often.

The first five days of the fete saw a fine mix of veterans and up-and-coming singers showcasing their aural magic and technical finesse. Each day had something special as the singers and accompanists came from different styles of playing and singing. If Sanjay electrified the audience with his energetic rendition, Malladi’s soothing singing evoked serenity. Venkatesh Kumar brought to life the Hindustani compositions of Swati. Prasanna Venkataraman, barely out of his teens, gave a concert full of pep and verve while the chaste and dignified concert by Ponnammal was rich and mellow like vintage wine.

http://www.hindu.com/fr/2009/01/16/s...1650720300.htm

Classical fare

Karpagambika Saranam

Guru Kripa series

Gomathi Sree and R. Hariharasubramaniam

VDV Creations

Audiocassette – Price not mentioned

An audio compact disc titled ‘Karpagambika Saranam’ has been recently released under the banner of VDV creations. The lyrics and the tuning of the songs featured in this album are credited to Gomathi Sree.

The songs are in simple Tamizh and based on popular melodies with a focus on being light and not offering heavy classical fare.

The opening number invoking the elephant-headed God is in Hamsadhwani (‘Mahaganapathe’). The vocalisation is by R. Hariharasubramaniam. The harmonium accompaniment for this song does not instil a sedate listening mood and is slightly jarring.

The names of the Sodasa Ganapathis feature in the lyrics of this number.


Gomathi Sree sings the rest of the nine songs in this album. These include ‘Radhe Krishna’ (Hindolam), ‘Malai Magal’ (Madyamavathi), ‘Karpagambika Saranam’ (Suddha Danyasi), ‘Kaliyuga Deivame’ (Kalavathi as per the Hindustani system), ‘Vaitheeswara’ (Pantuvarali), ‘Annapoorani’ (Kalyani) apart from ‘Mangattu Thaye’ on Kamakshi, ‘Kollur Vaazhum’ on Mookambika and a song on Hanuman (Anjana).

The singing and the lyrics are of average quality without being harsh on the ear.

The choral singers and the instrumentalists who play the musical interludes match the quality of the main singers. The orchestration is by R. Dakshinamurthi.

http://www.hindu.com/fr/2009/01/16/s...1650200500.htm

Vijay Narayan.

Vijay Narayan, a young vocalist in his teens, from the U.S., delivered an impressive recital at the 14th NRI Music and Dance festival of Hamsadhwani on December 30. He had, for accompaniment, Karaikal Venkatasubramanian playing the violin and Thillaisthanam Suriyanarayanan the mrdangam. Trained at the T.K. Rangachari school of classical music by Ashwin Bhogendra, Vijay exuded a spirit of enthusiasm and confidence. Starting with the unfailing ‘Viriboni’ varnam in Bhairavi, Ata talam,Vijay brought in commendable bhava.
Crisp and appealing

The presentation of ‘Teradeeyakarada,’ Maharaja Swati Tirunal’s composition in raga Gowlipantu was crisp and appealing. Vijay presented raga Latangi in a short alapana, covering all the sthayis, with pleasing gamaka and rava, to which his voice seemed suited. He could reach down to the bass panchama quite audibly, an ability which he will do well not to give up. He could benefit by trying to extend his range further down to ‘ga’ and perhaps ‘sa.’ He rendered Papanasam Sivan’s ‘Venkataramana, Sri Janakikanta’ in Rupakam with adequate lakshana and tasteful niraval at the charanam lines ‘Alarmelmangai Manala.’

Vijay’s elaboration of raga Thodi displayed a maturity of treatment beyond his age. The subsequent treatment of the heavy kirtanam of Tyagaraja, ‘Koluvamare Gada’ in a double-beat Aditalam did full justice to the profundity and majesty of the creation.

The violin was very supportive throughout, and while deliveries from it were more mellow, coming as they did from the seasoned experience of Venkatasubramanian, they were modest and never overreached themselves. Likewise Suriyanarayanan lent the correct kind and level of augmentation that could be of help to the singer.

Vijay Narayan patently has abundant potential and has the benefit of excellent patantharam. However, the exuberance of youth can draw a curtain over some blemishes and cloud the vision. He could eschew ‘professional’ mannerisms which take their toll on melodic value, clarity in articulation and perfection of tonal content.

http://www.hindu.com/fr/2009/01/16/s...1650370800.htm

Vijay Narayan.

Vijay Narayan, a young vocalist in his teens, from the U.S., delivered an impressive recital at the 14th NRI Music and Dance festival of Hamsadhwani on December 30. He had, for accompaniment, Karaikal Venkatasubramanian playing the violin and Thillaisthanam Suriyanarayanan the mrdangam. Trained at the T.K. Rangachari school of classical music by Ashwin Bhogendra, Vijay exuded a spirit of enthusiasm and confidence. Starting with the unfailing ‘Viriboni’ varnam in Bhairavi, Ata talam,Vijay brought in commendable bhava.
Crisp and appealing

The presentation of ‘Teradeeyakarada,’ Maharaja Swati Tirunal’s composition in raga Gowlipantu was crisp and appealing. Vijay presented raga Latangi in a short alapana, covering all the sthayis, with pleasing gamaka and rava, to which his voice seemed suited. He could reach down to the bass panchama quite audibly, an ability which he will do well not to give up. He could benefit by trying to extend his range further down to ‘ga’ and perhaps ‘sa.’ He rendered Papanasam Sivan’s ‘Venkataramana, Sri Janakikanta’ in Rupakam with adequate lakshana and tasteful niraval at the charanam lines ‘Alarmelmangai Manala.’

Vijay’s elaboration of raga Thodi displayed a maturity of treatment beyond his age. The subsequent treatment of the heavy kirtanam of Tyagaraja, ‘Koluvamare Gada’ in a double-beat Aditalam did full justice to the profundity and majesty of the creation.

The violin was very supportive throughout, and while deliveries from it were more mellow, coming as they did from the seasoned experience of Venkatasubramanian, they were modest and never overreached themselves. Likewise Suriyanarayanan lent the correct kind and level of augmentation that could be of help to the singer.

Vijay Narayan patently has abundant potential and has the benefit of excellent patantharam. However, the exuberance of youth can draw a curtain over some blemishes and cloud the vision. He could eschew ‘professional’ mannerisms which take their toll on melodic value, clarity in articulation and perfection of tonal content.

http://www.hindu.com/fr/2009/01/16/s...1650370800.htm

Touched a happy chord

. PHOTO: B. Jothi Ramalingam

LIVELY: Subha Ganesan

While it is appreciated that many organisations are promoting classical music by providing platforms for aspirants, it is also regrettable that the venues and the corresponding infrastructure are far from satisfactory.

Subha Ganesan’s concert for R.A. Puram Bhakta Jana Sabha suffered because of the echo and audio imbalance, resulting in uneven, smothered output from all artists. Subha qualified her concert with a variety of impressive ragas and kritis of Tyagaraja, Swati Tirunal, GNB and Koteswara Iyer.
Imaginative lines

It was indeed relaxing to hear her delineate Hindolam with imaginative lines; the raga has such versatility that it could get along well with plenty of brigas and lengths of karvais in tandem. ‘Padmanabha Pahi’ and the streams of swaras on the pallavi provided the joy of drenching in rain.

Kiravani occupied centre stage with its extraordinary charm and Subha, to a great extent, did justice to her exhaustive elaboration.

Had Subha’s internalisation of this particular raga been shown with touches of delicate reposes and finer nuances, the raga’s imagery would have been exemplary. Nonetheless, the raga flowed in continuum of alternating brigas, akaras and gamakas.

It was a little surprising to note that M.A. Krishnaswamy on the violin was not his usual self; his presentation of Keeravani was rather lukewarm though Hindolam was passable. It was also evident that he was completely unhappy with the unsatisfactory audio system. Neyveli Skanda Subramaniam (mridangam) and Papanasam Sethuraman (ganjira) discharged their part with sincerity and credit in spite of audio odds.


http://www.hindu.com/fr/2009/01/23/s...2351300600.htm

Spinning new tunes
DJ Rekha, who was in the city recently, on Basement Bhangra, her brand of fusion music

http://www.hindu.com/mp/2009/01/29/s...2951200800.htm

போற்றிப் பாதுகாக்கும் பொம்மை வயலின்!

ஆர்வலன், படம்: பி.ராதாகிருஷ்ணன்

லாலால்குடி விஜயலக்ஷ்மி காதுற்ற முதல் சப்தமே வயலினிலிருந்து எழும் ஆதார சட்ஜமமாகத்தான் இருந்திருக்கும். இவர் வளர்ந்ததும் இசையுடன், வாழ்வதும் இசையுடன். ஒரு நேர்க்கோட்டில் தன்னைக் குறுக்கிக் கொள்ளாமல், பரவலாக பல தரப்பட்ட இசைக் கொள்கைகளை வரவேற்கும் குணாதிசயம் படைத்தவராக இருக்கிறார். அவருடன் நடந்த ஆழமான உரையாடலில் இருந்து சில பகுதிகள் இதோ:

உங்களது முதல் படி பற்றியும், வயலினில் முதல் அனுபவம் பற்றியும் சொல்லுங்கள்?

எனக்கும் என் அண்ணன் லால்குடி கிருஷ்ணனுக்கும் ஆறு வயசு வித்தியாசம். ஸோ, ஒரு ஆறு வருஷத்துக்கு அப்புறம்தான் என்னுடைய வயலின் பாடம் ஆரம்பித்தது. இதுக்கு முன்னால் வாய்ப்பாட்டில் ஸ்வரஸ்தானம், வரிசைகள், கீதங்கள், வர்ணங்கள் எல்லாம் அறிமுகம் செய்து வைக்கப்பட்டிருந்தது.வயலினை சரியாகப் பிடித்துக் கொள்வது மிக முக்கியம். நேராக உட்கார வேண்டும். கூன் இருக்கக் கூடாது. வில்லின் சரியான உபயோகம்தான் சிறந்த நாதத்தைக் கொடுக்க வல்லது.

முதலில் வயலின் கற்றுக்கொள்ள வருகிறவர் சரியான சைஸ் வயலினை, அதாவது ரொம்பப் பெரிசும் இல்லாமல் ரொம்ப சிறிசும் இல்லாமல் பார்த்து எடுத்துக்கணும். என்னோட பாக்கியம் எனது தாத்தா எனது மூன்றாவது வயசுலேயே இந்த உட்காரும் நிலையை சொல்லி வச்சிருந்தார். அட்டையில் ஒரு பொம்மை வயலினை செய்து கொடுத்தார். இந்த பொம்மை வயலினை வைத்துக்கொண்டு நான் க்ளாஸ்ல உட்கார்ந்து, வாசிப்பதுபோல பாவனை செய்வேன். இந்த வயலின் ஒரு பொக்கிஷமாக மத்த வயலின்களோடு வீற்றிருக்கிறது.

வாய்ப்பாட்டில் உள்ள ஆர்வம்?

வாய்ப்பாட்டிலும் எனக்கு அபரிமிதமான ஆர்வம் உண்டு. எனது குருவின் பாணியில் பல சேர்க்கைகள் இருக்கும் -ஜாரு பிரயோகங்களும் மற்றும் நேரான புதுமைத்தனமும். இது மட்டுமல்ல... அனுஸ்வரங்களுக்கு மிகுந்த முக்கியத்துவம் உண்டு. வாய்ப்பாட்டில், இது அவ்வளவு சுலபமல்ல. ஸாஹித்ய பாவத்தை எப்பொழுதும் மனதில் கொண்டிருக்கும் பாணி இது. இவை எல்லாம் என்னை வந்தடைந்தது. கொஞ்சம் இயல்பாகவும் என்னுள் இருந்தது. இந்த லால்குடி பாணி, வாய்ப்பாட்டு பாணிதான் என்று உணர்வது அவசியம்.எங்களது குடும்பத்தில் எப்பொழுதும் இசை இருந்து கொண்டே இருந்தது, இருக்கும். இதனால் எனக்கு இசை மீது அளவில்லாத ஈடுபாடு வந்ததில் ஆச்சர்யம் இல்லை.

வீட்டில் உள்ளவர்கள் உங்களுக்குத் தந்துவரும் ஒத்துழைப்பு?

எனது கணவர் விளையாட்டாகச் சொல்வார் ‘வீணாகத் தலையிடாமல் இருப்பதே நான் செய்யும் சிறந்த பணி' என்று. ஆனால் உண்மையிலே, எங்களது புதல்வனை நான் வெளியூர்ப் பயணம் போகிறபோது பார்த்துக் கொள்வது அவர்தான். வெளியூர்ப் பயணம் செல்ல முழு மனதுடன் அனுமதி உண்டு.எனது தாயார் தன்னலமில்லாமல் எங்களை வளர்க்கப் பாடுபட்டார். எங்களுக்கெல்லாம் அவர் ஓர் ஆதாரத் தூண். அவரது, நம்பிக்கையான கண்ணோட்டம், ஆர்வம் உற்சாகத்தன்மை, அவர் தனது தேகத்தால் எங்களுக்குக் கொடுத்த உழைப்பு இணையற்றது.

மறக்க முடியாத நிகழ்வுகள் ஏதாவது சொல்லுங்கள்?

ஒவ்வொரு கச்சேரியுமே ஒரு மறக்க முடியாத அனுபவம்தான். 1984ம் ஆண்டு, சென்னை ராணி சீதை ஹாலில் எனது தகப்பனார், எனது அண்ணனுடன் சேர்ந்து மைக் இல்லாத கச்சேரி நிகழ்த்தியது. அங்கே மூன்று இராகங்களில் ஒரு பல்லவி வாசித்தது. இதுபோலவே முதல் வெளி நாட்டுப் பயணமாக ருஷ்யாவுக்கு, 1985ல் சென்றது. முதன் முறையாக மேற்கத்திய ரசிகர்கள் முன் வாசித்தது. இவ்வளவு பயணங்களுக்குப் பிறகும் மனதில் நிற்கிறது.

வயலின் ஸோலோ, வயலின் பக்கவாத்தியம் பற்றிய உங்கள் கருத்து?

வயலின், எனது குரு கூறுவதுபோல், ‘எங்கும் வியாபித்து' இருக்கும் ஒன்றாகும். திரைப்பட இசை, வட நாட்டு இசை, மேற்கத்திய இசை, நமது கர்நாடக இசை, கிழக்கத்திய இசை ஆகியவற்றில் எல்லாம் ஸோலோவாகவும், பக்க வாத்தியமாகவும் இணைந்து, அழகுடன் மிளர்கிறது. குரல் அனுபவத்தைக் கிட்டத்தட்ட முழுமையாகத் தர வல்லது வயலின் எனலாம். வீணை, புல்லாங்குழல் மற்றும் மாண்டலின் போன்றவை பக்க வாத்திய அனுபவம் இல்லாமலேயே தனிக் கச்சேரி செய்வது போல வயலினும் ஸோலோ வாசிக்க உகந்ததுதான்.புதிய பரீட்சார்த்த இசை முறைகளுக்கு எனது முழு சப்போர்ட் உண்டு. ஜுகல் பந்திகளும், ஃப்யூஷன் நிகழ்ச்சிகளிலும் பங்கு கொண்டுள்ளேன். இது போன்ற நிகழ்வுகளில் கர்நாடக இசையின் பிரதிநிதியாக இருந்து அது எங்கும் தொலைந்து விடாமல் காப்பது அவசியம். இது ஒரு சவால்தான்.

இசை மேதையான பாரசால பொன்னம்மாளுக்கு வாசித்த அனுபவம் எப்படி இருந்தது?

அவருக்குப் பலமுறை வாசித்துள்ளேன். அவர்களது இசை கடைந்து எடுத்த வெண்ணெய் போன்றதாகும். வெண்ணெய்யைப் பாலில் இருந்து பெற நாம் என்னவெல்லாம் செய்ய வேண்டும் என்று எண்ணிப் பாருங்கள். ஆனால் இவரது இசையைக் கேட்கும்பொழுது, நேரடியாக இதைப் பெறுவது போன்று இருக்கும். அவருடன் வாசிக்கும் பொழுது நம்முள்ளே இருக்கும் ரக்தியும் பாவமும் உடனே வெளிவரும்.

திரைப்படத்துக்கு உங்கள் தந்தை இசையமைத்தபோது அதற்குப் பின்னணி பாடிய அனுபவம் குறித்து?

‘ஸ்ருங்காரம்' என்ற திரைப்படத்திற்கு லால்குடி ஜெயராமன்தான் இசை அமைப்பாளர். இந்தச் சித்திரத்தில் வரும் கதாபாத்திரத்திற்கு ஏற்ப குரல் தேர்வு செய்யப்பட்டது. ஒவ்வொரு பாடல் இசையமைத்த பொழுதும் நான் உடன் இருந்தேன். ஒரு பாடல் பெண் பார்க்கும் படலத்தில் அமைந்திருந்தது. பின்னணி இசை பதிவு செய்த பிறகு, ட்ராக் என்னைப் பாடச் சொன்னார்கள். பாடி முடித்ததும், இயக்குனர் சாரதா ராமநாதன் ‘விஜியின் குரலே சரியா செட் ஆகியுள்ளதே, அவரையே பாடச் சொல்லலாமே' என்றார். இதற்கு உடன்பட்ட எனது தகப்பனாரும் கடைசி டேக்கின்பொழுது எனது குரலை ஒரு பயந்த புது மணப் பெண்ணினது குரல்போல ஒரு தயக்கத்துடன் இருக்க வேண்டும் என்று எனக்கு உணர்த்தினார். இப்படியாக அந்தப் படத்தில் பாடியது எனக்கு ஒரு புதுவிதமான அனுபவமாக இருந்தது.

இசை தரிசனம்?

எனது தகப்பனார் பலமுறை த்யாகராஜ க்ருதிகள் பயிற்றுவிக்கும் பொழுது ஒரு பரவசத்தினால் பாதிக்கப்பட்டு கண்களில் நீர் மல்க நின்ற காட்சியைப் பார்த்திருக்கிறேன். பாடலின் கர்த்தாவாகவே மாறிவிட்ட அளவிற்கு ஒரு மனோபாவம். இதுபோன்ற ஒரு மேல்நிலையை ஒரு ராகத்தை அதன் ஸ்வரங்கள் மூலம் விளக்கும் பொழுதும் கண்டிருக்கிறேன். இந்த நிலைக்கு உயர வேண்டினால், ‘தன்னை' புறக்கணிக்கும் தன்மை வேண்டும். இந்த
நிலையை எய்தினால் இசை நம்மை வந்து சூழ்ந்து கொள்ளும். பாடும் பாடலாசிரியர் மீதும், பாடலின் மீதும் ஒரு பக்தி, அவர்கள் நமக்கென்று வகுத்த வழிகளுக்காக அவர்கள் மீது ஒரு மரியாதை, இவை எல்லாம் நம்முள் கொண்டால் ஆன்மாவை உருக்கும் இசை நம்முள் இருந்து வெளிவரும். அப்பொழுது இசையின் பிரம்மாண்டமான ஒரு விஸ்வரூப தரிசனம் நம் கண் முன்னே தோன்றும்.

http://www.dinamani.com/sunday/sunda...Yo+v%FAP%F4%AC

உலகிலேயே எந்த நகரிலும் இல்லாத அளவுக்கு மூலை முடுக்கு, இண்டு இடுக்கு எல்லாம் இசை நிகழ்ச்சிகள் சென்னையில் நடந்து முடிந்து, சபா செயலர்களும் சங்கீத வித்வான்களும் அப்பாடா என்று ஆசுவாசப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டிருப்பார்கள். ஏன், ஆயிரக்கணக்கான ரசிகர்களும்தான்.

இரண்டு மணிக்கு ஒரு சபா, நாலு மணிக்கு இன்னொரு சபா, ஆறரை மணிக்கு வேறொரு சபா என்று காலில் சக்கரம் கட்டிக் கொண்டு ஓடிய கதைகளுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்திருப்பார்கள்.

காண்டீனில் பகோடா நன்றாக இருந்ததா, இல்லை கச்சேரியில் ‘பேகடா' நன்றாக இருந்ததா போன்ற சிக்கலான சர்ச்சைகள் எல்லாம்கூட ஓய்ந்து போயிருக்கும்.

இனி-

மகான்கள் பக்தர்களைப் பார்க்கும் போது கையை உயர்த்தி ஆசி கூறுவார்கள். வித்துவான்கள் அவர்களுக்கு நேர் எதிர். கையைத் தாழ்த்திவிட்டு மேலே, மேலே என்று சைகை செய்வார்கள். வால்யூமைக் கூட்ட வேண்டும் என்று அதற்குப் பொருள் கொள்ள வேண்டும்.

சில மிருதங்க வித்துவான்கள் அடிக்கிற அடியில் காது ஜவ்வு கிழிந்து விடும் போலிருக்கிறது. இவர்கள் மிருதங்கம் வாசிக்கக் கற்றுக் கொண்டது இங்கேயுள்ள ஏதேனும் ஐயர்வாள்-பிள்ளைவாளிடம்தானா, இல்லை பாகிஸ்தான் ஃபரீத்கோட், அசாம் உல்ஃபா தீவிரவாதிகளிடமா என்ற சந்தேகம் வந்துவிடுமளவுக்கு, ஆர்டிஎக்ஸ் வெடிக்கிற மாதிரி சத்தம் எழுப்புகிறார்கள். (அதற்கேற்ற மாதிரி, பாடகரும் ஆலாபனையின் போது ‘தரந்தனா' என்று பாடுவது நம் செவியில் ‘டெர்ரர்தானா' என்று கேட்டுத் தொலைக்கிறது!) இப்படி இருக்கிறபோது, ‘‘தனி வாசிக்கும் போது ஏன் எழுந்து போகிறீர்கள்? நீங்கள் கான்டீனில் போன்டா சாப்பிடப் போகிற மாதிரி, நாங்களும் இறங்கி போன்டா சாப்பிடப் போனால் என்ன ஆகிறது?'' என்று அச்சுறுத்தல் வேறு செய்கிறார்கள். இதற்குப் பயந்து சிலர் சிவனே என்று காலை இடுக்கிக் கொண்டு உட்கார்ந்திருப்பதைப் பார்க்கப் பரிதாபமாக இருக்கும். ஒரு பத்து சதவீதம் பேரே எழுந்து போக, தொண்ணூறு சதவீதம் பேர் ஆணி அடித்தமாதிரி உட்கார்ந்திருப்பது அவர் கண்களுக்கு ஏனோ தெரிவதில்லை. சரி, பாடகர் பாட்டை முடித்தவுடன் மிருதங்க வாசிப்பை நிறுத்துகிறார்களா என்றால் அதுவும் இல்லை. ஒரு மினி தனி ஆவர்த்தனமே வாசித்து விட்டுத்தான் விடுகிறார்கள். பாடகரோ, பாடகியோ, அவர்கள் வைக்கும் முத்தாய்ப்புகள் முடிகிற வரை (பல்லைக் கடித்துக் கொண்டு) தாளம் போட்டுக் கொண்டே இருக்க வேண்டியிருக்கிறது.

ஆலாபனை செய்யத் தொடங்குவதற்கு முன்னாலோ, அல்லது பாடலைத் தொடங்குவதற்கு முன்னாலோ ராகத்தின் பெயரை அறிவித்தால் நல்லது என்று பலரும் யோசனை சொல்கிறார்கள். அதையும் யாரும் லட்சியம் செய்வதாகத் தெரிவதில்லை. வானொலி ஒலிபரப்பும் இசை நிகழ்ச்சிகளில் ராகம்-தாளம்-பாடலாசிரியர் பெயர் எல்லாம் அறிவித்து, பின்னரே பாட்டைத் தொடங்குகிறார்கள். இப்படி ரேடியோவில் கச்சேரிகள் கேட்டுக் கேட்டு, பாடலும் ராகமும் தெரிந்து கொண்ட ரசிகர்கள் நிறையவே இருக்கிறார்கள்.

முன்பெல்லாம் பாடகர் விஜய் சிவா, தாம் நிகழ்த்த இருக்கும் கச்சேரியில் பாடப் போகிற பாடல், ராகம், இயற்றியவர் பெயர் எல்லாம் கம்ப்யூட்டரில் பிரின்ட் எடுத்து ஜெராக்ஸ் பிரதிகள் எடுத்துக் கொண்டு வந்து, ரசிகர்களுக்கு முன்னதாகவே வினியோகித்து விடுவார். (சுவாதித் திருநாள் பாடல் என்றால் மட்டும் அந்த இடத்தைக் காலியாகவே விட்டு விடுவார்.) இதை அவர் இப்போதும் பின்பற்றுகிறாரா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் இந்த நடைமுறை நல்லது என்பேன்.

பாடலை இயற்றியவர், அதாவது சாகித்தியகர்த்தா யார் என்று வேண்டுமானால் சொல்லாமல் போகட்டும். அது மூலைவீட்டு ரங்கசாமி நட்டுவனாராகவோ, மூலக்கொத்தளம் முனுசாமியாகவோ இருந்துவிட்டுப் போகட்டும். அல்லது கொத்தவாசல் வெங்கட்ராமய்யராகவோ கொத்தவால்சாவடி குப்புசாமியாகவோ இருந்துவிட்டுப் போகட்டும். சொன்னால் நல்லது. ராமசாமி சிவனின் பாடலை பாபநாசம் சிவன்பாடல் என்றோ, பாபநாசம் சிவன் பாடலை அம்புஜம் கிருஷ்ணா பாடல் என்றோ ரசிகர்கள் தவறாக நினைத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள் அல்லவா?

ராகத்தை முன்னால் அறிவித்துவிட்டால் அந்த ‘த்ரில்' போய்விடும் என்கிறார்கள். சரி, பாடி முடித்து விட்டு அறிவிக்கலாமே? அதிலும் வீணை, வயலின், புல்லாங்குழல் கச்சேரி என்றால் சில சமயம் தலையைப் பிய்த்துக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. (சில வருடங்கள் முன்னால், பார்த்தசாரதி சபாவில் புல்லாங்குழல் வாசித்தார் மாலா சந்திரசேகர். கடைசியில் ஒரு பாடல் வாசித்தார். எனக்குப் பாட்டும் தெரியவில்லை; ராகமும் தெரியவில்லை. அவர் மேடையில் இருந்து இறங்கியதும், க்ரீன் ரூம் வழியாக அவர் இறங்கி வரும் போது, ‘‘நீங்க இப்போ வாசிச்சது என்ன ராகம், என்ன பாட்டு?'' என்று கேட்டேன். ‘வாஞ்சதோனுனா' என்ற முத்தையா பாகவதர் கீர்த்தனை. கர்ணரஞ்சனி ராகம்'' என்றார். என்னைப் போன்ற சாதாரண ரசிகனுக்கு இவை எல்லாம் பாடங்கள்!)

ஆனால் என்னதான் எல்லாரும் சேர்ந்து ராகத்தைத் தெரிந்து கொண்டுவிடாமல் இருக்க முயற்சி செய்தாலும், இப்போது நண்பர் எஸ்.கண்ணன், நல்லி செட்டியாரின் ஆதரவுடன் தொகுத்து வெளியிட்டிருக்கும் ராகா கைடு, பல ரசிகர்கள் கைகளில் இருக்கிறது. பாட்டை ஆரம்பித்த உடன் பக்கத்தைப் புரட்டி, என்ன ராகம் என்று பார்த்துத் தெரிந்து கொண்டு விடுகிறார்கள். அப்புறம் அவர்கள் தம்மைச் சுற்றி அமர்ந்திருக்கிறவர்களைப் பார்க்கும் ஒரு வெற்றிப் பார்வை இருக்கிறதே, ஏதோ சாம்ராஜ்யத்தையே வென்றவர் மாதிரி இருக்கும்.

ராகம் தெரியாவிட்டால் என்ன, பாடல் நன்றாக இருந்தால் ரசித்துக் கேட்டுவிட்டுப் போக வேண்டியதுதானே என்று சிலர் சொல்வதுண்டு. இதற்குப் பதில் சொல்வது போல் ஒருவர் குட்டிக் கதை மூலம் விளக்கினார். ‘ரயிலில் மும்பை போகிறீர்கள். வழியில் ஒரு நண்பர் உங்களுக்கு உதவியாக, கடப்பாவில் இறங்கி சாப்பாடு வாங்கித் தருகிறார். ஆதோனி வந்ததும் ரயிலில் இருந்து இறங்கிப் போய் பழம் வாங்கிக் கொண்டு தருகிறார். மறுநாள் பிற்பகல் தாதரில் அவர் கையை அசைந்துவிட்டு இறங்கிப் போகும் போது, ‘அடடா நமக்கு இத்தனை உதவி செய்தார். பெயரைக் கேட்டுக் கொள்ளாமல் போய் விட்டோமே? தாங்க்யூ மிஸ்டர் சுரேஷ் என்றோ, தாங்க்ஸ் மிஸ்டர் ரமேஷ் என்றோ சொல்லி நன்றி தெரிவித்திருக்கலாமே என்று தோன்றும் இல்லையா? அது போல, பாட்டு நன்றாக இருந்தால், ராகத்தின் பெயரும் தெரிந்து கொண்டால் எத்தனை நன்றாக இருக்கும் என்று யோசித்துப் பாருங்கள்'' என்றார்.

பாத்ரூம் பாடகர்கள் என்று வீட்டில் சிலர் இருப்பார்கள். (பாத்ரூம் கதவுக்குத் தாழ்ப்பாள் இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், இவர்கள் குளிக்கும் போது மட்டும், இவர்களுக்குப் பாட்டு பொத்துக் கொண்டு வந்துவிடும்!) ஆனால் இந்த சீஸனில், மியூசிக் அகடமி டாய்லெட்டில் ஒருவர் கண்ணாடி முன் நின்று ஆற அமர அலங்காரம் செய்து கொண்டே உரக்க, ‘வருகலாமோ ஐயா' பாடலைக் குழைந்து குழைந்து பாடிக் கொண்டிருந்ததைக் கேட்டுத் திடுக்கிடாதவர்கள் இல்லை. நந்தன் பாவம், சன்னதியில் நின்று எட்டி எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டு பாடிய பாடலை, இந்தப் பாவி மனிதர் இந்த டாய்லெட்டில் வந்து பாடுகிறாரே என்று கோபமாக வந்தது. ஆனால் என்ன செய்வது, சிலருக்கு பாத்ரூமுக்குள் வந்துவிட்டால் பாட வந்துவிடுகிறது. என்ன பாடுகிறோம் என்பதே தோன்றுவதில்லை.

Manodharma in jazz
In true improvisation, the heart and the mind must be focussed on the omnipresent, without distraction or self-consciousness. My favourite raga
(A disciple of Nikesi and K.V. Ramanujam, Navin recognises the importance of enriching himself with ragas. Miyan ki Malhar in the Hindustani system is very close to his heart.) JYOTI NAIR ...

http://www.hindu.com/fr/2009/02/13/s...1351230300.htm

1. Remembering the bard
Eminent musicians enthralled the audience by their performances during the four-day aradhana celebrations in Tiruchi.

http://www.hindu.com/fr/2009/02/13/s...1350630300.htm

2.Fostering Carnatic music in U.S.
Houston-based Swaralayam Arts Forum is taking forward the dream of one of its promoters, Sulochana Pattibhiraman of promoting Indian music in the U.S.
http://www.hindu.com/fr/2009/02/13/s...1351350400.htm

3. Rare kritis of Dikshitar
AKHANDAM The event was a treat to connoisseurs of music.

http://www.hindu.com/fr/2009/02/13/s...1351280300.htm

4. Keeping GNB’s style alive
Verve and vitality marked Sangeetha Sivakumar’s rectial to celebrate GNB’s centenary celebrations.

http://www.hindu.com/fr/2009/02/13/s...1351300300.htm

1. Captivating creativity
Manda Sudharani displayed a good control over laya, and S. Soumya was rich in musical ideas

http://www.hindu.com/fr/2009/02/27/stories
/2009022751200300.htm


2.A sprightly package
H.M. Smitha's singing was admirable; Ganesh-Kumaresh's recital was articulate
http://www.hindu.com/fr/2009/02/27/s...2751170300.htm

1. Devotion-filled rendition
Akshay Padmanabhan has a supple voice and with sustained effort, he is bound to go places.
http://www.hindu.com/fr/2009/02/27/s...2751360200.htm

2. Voice happily obeys manodharma

P.S. KRISHNAMURTHI

Sruti-perfect, Anuradha Suresh Krishnamurthy wove melodious patterns in her concert for Hamsadhwani.



POWERFUL VOICE: Anuradha Suresh Krishnamurthy

The combination of several factors made for the wholesomeness of the vocal concert of Anuradha Suresh Krishnamurthy for Hamsadhwani on February 12. The first aspect which struck the listener was the happy condition of her voice, which lent itself t o whatever melodic patterns her manodharma led her to weave. The perfection in the adherence to sruti, the meticulous conformance to swarasthana, the rich timbre, the wide range in the pitch, apt inflection and modulation in the amplitude could not be missed even by the most indifferent listener.

Every music lover recognises that Viriboni varnam in Bhairavi never fails to give the necessary push to a concert; following this piece, a vrittam in Sanskrit in Nattai prefaced the kriti, ‘Siva traya Mahaganapatim,’ in madhyama kala Adi talam. ‘Krupajoo sudaku velara, Rama,’ heard after quite a while, came as an interlude before the first major item of the programme, ‘Apparama bhakti.’

In her raga vistara of Pantuvarali, Anuradha displayed a leisurely style in keeping with the raga, and of course the song which she must have had in her mind; ‘bhakti,’ the dominant element in the opening sahityam, also ruled the alapana, and indeed the rendition of the composition of Tyagaraja all through; flighty sancharas came appropriately towards the conclusion. Niraval at the charanam was delivered tastefully.



Poornima Krishnan.

Raga exploration

Swati Tirunal’s creation in raga Useni, ‘Pahimam brhannayike,’ new to this listener, in Rupakam in vilamba kalam, focussed attention on solemnity. This prepared the stage for the entry of Sankarabharanam, in all its profundity. The fullness in the singer’s voice, complemented by a fertile manodharma and serious commitment to the composer, guru, sabha and audience made a deep mark in the mind of the listener. The artist seemed to savour the multiple facets of every tone in the scale of this raga.

The suddhamadhyama of the raga appeared now as a gliding sound from gandhara to panchama, then from gandhara to madhyama, and often as just the ‘pure’ suddhamadhyama (without izhaippu), all of which bear the insignia of Sankarabharanam. The lower swaras, down to the mantra shadjam, were distinctly audible, while the higher notes, right up to the tarasthayi panchama were not only immaculate in their tonal value but also steadily stressed with notable karvai. The artist seemed to have got into the rhythm of Sankarabharanam.

Great compositions like ‘Akshayalinga vibho’ deserve reverent treatment, which was plentiful in this concert. Taken at a royal vilambam, the misrachapu here is endowed with a glow by Muthuswamy Dikshitar, as it seems to invoke the aaroodha vrishabha deity Himself. The artist did ample justice, through niraval at badari vana moola and kalpanasvara.

The teamwork, an essential ingredient of any kutcheri, was commendable. The wholehearted orchestration of Neyveli S. Radhakrishnan, Shertalai Venkatakrishnan and Adambakkam Sankar on the violin, mridangam and ghatam added in no small measure to the value of the concert. While Radhakrishnan switched over with aesthetic perception from higher to lower octave appropriately while accompanying the singer, during his solo passages he did not seem to have any ‘High Tension insulation breakdowns’ of harsh notes from the violin at any point of the fingerboard, considering the elevated sruti and the resulting tautness of the strings. Venkatakrishnan and Sankar made excellent partners in sharing the percussive contribution.

Presented with elegance

In her 90-minute vocal recital, Poornima Krishnan was accompanied by B. Ananthakrishnan on the violin and Kumbakonam R. Swaminathan on the mridangam. She devised a balanced programme and trimmed it with elegance. The varnam in Latangi in single-beat Aditalam was as appealing as it was brisk in setting the pace of ‘Pranamami Aham’ in raga Gowlai and Talam Adi; following a sprinkling of kalpanaswara exchanges between the singer and the violinist, to which the mridangam added rhythmic spice.

By the time Poornima reached ‘Enda Nerchina,’ her mood and voice had set, and one could identify its melody and richness. The sruti was in place, and gave the required impetus to proceed confidently. The first major item, Poorvikalyani, appeared at the end of half an hour. The raga alapana was mature and competent; one felt that with the commendable reach that her voice could command, Poornima could have achieved more by dwelling a good deal longer in the mantra sthayi than she actually did. ‘Inda Paramukham Edu, Ezhai En Meedu?’ was soulfully rendered; the listener felt that it would have been appropriate to utilise the passage ‘Nee Oru Silaiyo’ in the charanam for a telling niraval, considering the emotional appeal that it holds; the novel placement of the words (at 6 1/4 ‘idam’ of the 8-beat Adi) could also be interesting for both niraval and kalpanaswaras.

The main item was Todi. Mature, elaborate emphatic strokes of the raga’s lakshana emerged in the alapana. Here again, dwelling a little longer in the lower ranges would have enhanced the essay. Syama Sastry’s ‘Ninne Namminanuta’ in misrachapu, a sure-fire item, was delivered with feeling. The niraval and kalpanasvaras at ‘Kamakshi Kanchadalayatakshi’ came off pleasantly, leading to a brief tani avartanam.

Throughout the period, the accompaniments offered commendable support. In both Poorvikalyani and Todi, Ananthakrishnan opted for gamaka prayogas more than briga in his sancharas. He appeared to be a little tentative, as when he deliberately softened the bowing pressure during high-pitched playing. He displayed commendable musical sense. In a similar way, Swaminathan demonstrated his appreciation of the role of the mridangam in being a musical time marker with aesthetic perception.

http://www.hindu.com/fr/2009/02/27/s...2751390200.htm

1. Refined act
Shrikant G. is able to meaningfully enrich his renderings

http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2051080300.htm

2. Clarity and creativity
Sreevalsan J. Menon adhered to tradition, while Hemmige S. Prashanth displayed firm grounding and improvisational powers

http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2051090300.htm

1. Musical offering to the Divine
At the recent three-day Temple Festival of Indian Classical Music at Pushkar, young talents rubbed shoulders with veterans.
http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050590200.htm

2. Sibling symphony
The Malladi Brothers on the responsibility that comes with fame.
http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050600200.htm

1. Erudite recital
The artist gave a nuanced performance.

http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050100200.htm

2. A qawali night
The golden jubilee celebration of Ghousia Ashram Urs was a memorable affair.

http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050110200.htm

3. An interesting exercise
Listen to Suguna Purushothaman as she gives many useful tips and guidelines to achieve proficiency in the art of Pallavi singing.

http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050150200.htm

1. In praise of Krishna
Hindustani vocalist Sagarika Pradhan’s recital was soaked in devotion.
http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050830300.htm

2. Wide selection of kritis
Sugandha Kalamegham’s concert included a wide variety of compositions that showcased her repertoire.

http://www.hindu.com/fr/2009/03/20/s...2050850300.htm

Dance

Meeting point
T.M. Krishna, Bombay Jayashri, Priyadarshini Govind and Leela Samson created an unforgettable experience.
http://www.hindu.com/fr/2009/03/27/s...2750070200.htm

Richness of ragas highlighted
Seetha Rajan’s Music Academy concert showcased vivadi ragas such as Davalambari and Aatakambari.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/03/s...0351300200.htm

Petals of a performance
The Gulab Bari tradition came alive during a recent concert in Varanasi.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/03/deliindx.htm

Musician honoured
The voice that syncs with dance steps honoured.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/03/s...0350270200.htm

Remembering Dikshitar
V.R. Dileep Kumar’s recital in Kozhikode paid mellifluous homage to Dikshitar on the occasion of the composer’s birth anniversary.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/03/s...0351130300.htm

1. Subtlety is her forte
There was dignity and poise in Savita Narasimhan’s presentation to mark Dikshitar Jayanthi.
http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050940200.htm

2. Rich repertoire
Vasudha Kesav’s vocal concert provided an aural pleasure to the rasikas during the Rama Navami fest celebrated recently at Vellore.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050580300.htm

3. Classical treat
The playing by the whole ensemble was delicate and at the same time, assured.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1051070500.htm

Music for Rama
The National Music Festival was a treat, what with some of the top artistes lined up

http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1051330300.htm

1. Notes of history
Gandharva Mahavidyalaya’s anniversary festival featured concerts of superb quality.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050080200.htm

2. A wish list of songs less heard
The evening of Carnatic vocal by Pantula Rama was a fitting finale to the festival dedicated to great composers

http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050090200.htm

1. Musical ode to the deity
Well-known musicians added to Rama Navami fervour.
http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050220200.htm

2. Musical tribute
Sangeetha Ksheerasagara hosted impressive recitals.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050340300.htm

Flow of chaste melody
A concert by Carnatic vocalist Amrutha Venkatesh gifted rasikas in Kochi a chance to listen to pristine reposeful melody.
http://www.hindu.com/fr/2009/04/10/s...1050770300.htm

1. Music of the stars
As star vocalist Shubha Mudgal joins the ranks of TV mentors, she talks about what made her do it

http://www.hindu.com/mp/2009/04/15/s...1550620100.htm

2. A ‘rap’sody
For rapper Bohemia, everything is about originality

http://www.hindu.com/mp/2009/04/15/s...1550780300.htm

1. Commendable exposition
Amrutha Sankaranarayanan exuded creativity and extraordinary poise in rendering the kritis.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1751160200.htm

2. Tradition bound
Complementing powerful articulation with delicate touches, Bharathi Ramasubban’s music offered food for thought.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1751190300.htm

3. Pure music
Vijay Siva did not disappoint all those who came to Ayodhya Mandapam for some authentic fare.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1751210300.htm

4. Presented with subtlety
Radha Bhaskar delineated some rare kritis with emphasis on the mellow aspects of the ragas.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1751230300.htm

5. Brilliant shades of Bhairavi

K. Gayathri gave a pleasing vocal concert during the ‘Eppadi Paadinaro’ series organised by the Rasika Ranjana Sabha, Tiruchi, in association with Sri Krishna Sweets.

Gayathri started her recital with ...
http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750620300.htm

6. (T. N. Seshagopalan)

Demonstration all the way

Manodharma and expression were elbowing each other in the alapanas Seshagopalan presented.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1751290400.htm

1. Austere aesthetics
For the veteran of Jaipur gharana, Alka Deo Marulkar, music is meditative contemplation. The new tricks of the trade hardly inveigle her pure pursuit

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750180300.htm

2. Rendering with zeal
Vignana Samithi celebrated its founder’s day by organising two concerts.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750170300.htm

1. Lyrical songs of devotion
The Sree Rama Navami fete at Kalpathy featured three young vocalists who came up with a fine selection and rendition of compositions.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750850300.htm

2. Scholarly recital
Mavelikkara P. Subrahmanian’s concert adhered to tradition and he enriched it with some rare compositions.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750840300.htm

Bohemia ‘rap’sody

For rapper Bohemia, everything’s about originality



Desi hip hop The Bohemia way

Most of us have heard the Bohemian Rhapsody. Now it’s time to hear Bohemia’s rap. Bohemia, the pioneer of desi hip hop is out with his third album Da Rap Star. “The album has been written, composed and recorded by me. It’s got original music, and a few great artists,” says Bohemia. Originally known as Roger David, Bohemia has been rapping for close to six years now. He did not have any formal education in music, and got his initial training from his father, who was a “shaukiya harmonium player”.
Being blunt

A passion for music coupled with his love for writing poetry and putting them to beat made him come up with this genre of music, desi hip hop. “I wanted to make music that represented my style. I wanted to stay original, and, therefore, I got the name Bohemia — which also means somebody who doesn’t follow others and creates his own trend and does his own stuff.” His lyrics are in Punjabi and set to hip hop beats. As most rap / hip hop lyrics go, his are a bit explicit too. Which explains why his album cover mentions ‘Parental Advisory Explicit Content’.” Bohemia smiles and explains: “Rap is a blunt genre, and I try to keep it real.” the Punjabi rapper from California says: “‘Da Rap Star’ has 15 tracks, and most of the tracks are based on incidents in my life.” His favourite song is ‘Dil’, a slow love ballad that talks about his experience of being in love.“Apart from rapping, I also sang this song.” Remember the old school hit ‘Gur Naal Ishq’ by Malkit Singh? As a tribute to the famous singer, Bohemia has reworked the Bhangra track giving it a desi feel.

While hip-hop lovers rejoice over Bohemia’s music, the rapper has also found a fan in Akshay Kumar, who approached him to write something for “Chandni Chowk to China”. “I was very excited when Akshay said he has been a fan of my music,” beams Bohemia. That’s how the two got together for the title track of “CC2C”. Following the hit of which the duo came together again for a track from “8X10 Tasveer”.

Bohemia is a big fan of the film industry, and says he would like to work with a lot of people. “Govinda is my favourite actor. I would like to work with him, A.R. Rahman, Bappi Lahiri, and some of the people who worked on the music of ‘CC2C’,” smiles the rap star.

http://www.hindu.com/mp/2009/04/16/s...1650340400.htm

1. Lyrical songs of devotion
The Sree Rama Navami fete at Kalpathy featured three young vocalists who came up with a fine selection and rendition of compositions.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750850300.htm

2. Scholarly recital
Mavelikkara P. Subrahmanian’s concert adhered to tradition and he enriched it with some rare compositions.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/17/s...1750840300.htm

1. A long flight
Canada's leading alternative rock band Low Level Flight is currently touring India
http://www.hindu.com/mp/2009/04/16/s...1650690100.htm

2. ‘Maa ka Ladla’ arrives
Master Saleem is on a high

http://www.hindu.com/mp/2009/04/16/s...1650700100.htm

3. A sound vision
“Delhi City Symphony”, a silent film by children, is to be screened with live music this Saturday, reports ANJANA RAJAN
http://www.hindu.com/mp/2009/04/16/s...1650730200.htm

Clear music
Manasa Nayana's music was articulate; Gayatri Girish was fluent as well

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2451000300.htm

1. Stress on sahitya
Prince Rama Varma’s voice has a pleasant timbre that acquires depth in the lower octave.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2451200200.htm

2. Reverberating with bhakti
The rasikas in Coimbatore enjoyed a rich aural treat as eminent musicians performed during the Sri Ramanavami celebrations.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2450570300.htm

3. Well-trained voice
Confidence was the hallmark of Vani Sateesh’s concert with Lord Krishna as the theme.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2451140200.htm

4. A slice of the past
Mudicondan Ramesh presented a veena concert in memory of S. Balachander.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2451230300.htm

1. Audio visual treat
Dance and music marked Bengali New Year celebrations.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2450310200.htm

2. Noteworthy recital
Vocalist N. Subba Lakshmi impressed with her good ‘sruthi’.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2450390300.htm

3. A classic touch
R.V. Panduranga Sharma’s vocal recital marked Nada Bharathi’s weekly concert.
http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2450400300.htm

1. Festival of ragas
The first six days of the 12-day Theerthapada Sangeetotsavam saw reputed Carnatic vocalists render a wide range of compositions.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2450830300.htm

2. Sagacious rendition
Nedumkunnam P.K. Vasudevan enthralled listeners with music that was devoid of all gimmicks.

http://www.hindu.com/fr/2009/04/24/s...2450820300.htm

1. Genius remembered
GNB DAY Jeyaraaj Krishnan and Jayasri Jeyaraaj stuck to tradition in their veena playing. Trichur Ramachandran reminded one of his guru, in style and presentation.

http://www.hindu.com/fr/2009/05/08/s...0851460200.htm

2. Tharangam in Tirtha tradition
SPECIAL Ghorakavi Sampathkumar rendered the songs just as Narayana Tirtha sang them centuries ago.

http://www.hindu.com/fr/2009/05/08/s...0851470200.htm

3. Full of promise
The Vizianagaram Brothers showcased their talent at a concert to mark Annamacharya Jayanthi.

http://www.hindu.com/fr/2009/05/08/s...0851490300.htm

1. Music magic
CONCERTS Bangalore will be gifted a musical bonanza this weekend with a host of programmes across the city

http://www.hindu.com/fr/2009/05/08/s...0851120300.htm

2. Melody is pure
INTERVIEW The sarod is life’s ultimate calling for maestro Ustad Amjad Ali Khan

http://www.hindu.com/fr/2009/05/08/s...0851160300.htm

Strung together

At the Ramanavami concerts, late Kunnakudi’s team came back to perform for him

Photo: V. Ganesan

FLAMBOYANT Kunnakudi was a fine blend of form and technique

The dais was a compelling Kunnakudi beckon. With foreheads adorned in vermillion, the entire pakkavadya group of Kunnakudi Vaidyanathan – including his 50-year associate, Raja Ram on the tambura - was present at the Ramothsava Celebrations of R ama Seva Mandali, Chamarajpet, Bangalore, to accompany vocalist Kunnakudi Subbalakshmi Natesan (Vaidyanathan’s sister) and Aparna and Mithun Srinivas (violin students) who presented several kritis in separate concerts in memory of the violinist. It was a Kunnakudi-family union too to receive the felicitations.

Vaidyanathan was known for his unique approach in retaining a fixed group of pakkavadya artistes who have been his associates for nearly five decades. Modesty and simplicity was the hallmark of the musical family; one could see it in Subbalakshmi Natesan too. “We both used to take lessons from my father Ramaswamy Shastrigal. I only remember my prankster brother who used to be in-and-out of the lessons and in spite of his playful attitude perform better than me and my elder sister,” recalled the 78-year-old Subbalakshmi after her concert. “Our family get-togethers were totally musical because among us siblings, two of us were vocalists, with a violinist and mridangist.” Kalyani and Todi raga being the family favourites, they were taken up for brief sketches in her concert after which kritis such as “Dayamaado Ranga” and “Sanatana Parama Pavana” came along with much gusto that the Kunnakudi school is known for. Kunnakudi’s heavy-bow techniques and the sound-and-fury passionate amalgam came through with fanfare in Mithun Srinivas and Aparna’s violin duet. Taking the signature Kunnakudi school across was what the young musicians were proving with “Telisi Rama Chintana” in Poornachandrika, and what a memory-brought-alive it was to hear the stamp of the maestro in the fast-paced chittaswara! “Our Guru taught us with his vocal lessons, not with his violin, we grasped his technique observing him play on other occasions,” said Aparna. “I would say his approach was different in every aspect of his life,” said K.V.Srinivasan, Vaidyanathan’s son. He was one man who could play for a sabha audience and gallery , and that explains his 200 concerts a year!”

Kunnkudi’s interest in new attempts and innovations led him to work with veteran thavil vidwan Valayapatti Subramanian, who had 3,000 shows together. “My father gained consciousness after 25-days in the hospital after my brother’s Bhairavi rendition,” recalls Srinivasan, even as he talks of keeping alive the active work of the maestro’s Raga Research Centre on health aspects.

“Karnataka is dear to me, Chowdiah appreciated me as much as Mannina Maga Rajkumar who was my great friend…” the words of the maestro will keep ringing, even as his unorthodox bowing will always be kept afresh by the Kunnakudi Sangeetha Gurukulam.


http://www.hindu.com/fr/2009/05/08/s...0851220400.htm