IR Compositions: Lyrics and Situation

Quote:

---

Originally Posted by Plum

Without even applying the Raja prism, I take perverse pleasure that it needed another musician, a composer of the highest quality for Vairamuthu to realise glory again. For, this was the man who challenged Raja that his lyrics were equally important to Raja's music - and until he actually found a musician of matching calibre, his lyrics pappu vEgalai. I rejoice at this defeat of verse by music - you could say I enjoy good lyrics but when it comes to music vs lyrics - I am a music fanatic. Even Kannadasan's songs, many a time, when not backed by MSV's genius, I dont enjoy as much. Glory be to music - and let all other art forms be subservient to music, says this fanatic. I'd hate the day when lyrics with sub-standard music to back it up are succesful and widely respected. The vice versa is not necessarily true. Great music with ordinary lyrics is fine by me. That's just me - but that is also probably a lot of Raja fans, and I daresay, Rahman fans. If Vairamuthu leaves Rahman, his fans are hardly going to cry. They'll make do with whatever lyrics they get and go on to appreciate the nuances of their idol's music rather than fret over lyrics.

---

:exactly:

Good Music - has no language...

in Film Industry......

But

Good Lyrics - is Needed for Good Music Director....

Quote:

---

Originally Posted by tvsankar

Good Music - has no language...

in Film Industry......

But

Good Lyrics - is Needed for Good Music Director....

---

Ushaji, do you mean good lyrics need a good music director and not vice versa?
Because namma telungu, Kannada, malayalam pAttellAm Raja-kkAga dhAnE kEkkarOm - and we hold some of those gems over and above even tamil gems illaiyA?
(Ofcourse, I should speak in past tense on this - ipdi Raja pAttu kEttu kEttE, all 3 languages have become accessible. :notworthy: )

As important as it may be for the lyrics to interpret and articulate the situation, story, mood at hand it is imperative (IMO of course) that
(a) the words sit well in the composed sandhams and make good vessels for carrying the tune
(b) the music director composes the song such that the sandhams act as good place-holders for Tamil words (typically)
[This is point is very much related to the fact that no matter which genre Raaja composes a song in, it still sounds like a 'Raaja' song primarily]

Enna poruthavaraikkum, good lyrics are absolutely great to have but of prime importance is the lyrics should flow along with the tune....
Haven't we listened to innumerable gems of Raaja with pedestrian and mediocre lyrics but we still love the songs because the lyrics stayed out of our minds...

Bala, it cant be put better than you did. I also see the dichotomy between Raja and Muthu in these terms only. I think more than an ego clash as it is popularly depicted, it might be that each perceives the role of lyrics differently. I think what Bala outlined must be very close to IR's thinking.

Hmm. I am totally confused :confused2: On one hand I do believe that lyrics have a very good role to play in the song and there have been songs where I have not liked the tune but have listened to it for the lyrics. So I am not sure if I fully agree with lyrics are not needed, the tune is enough argument.

On the other hand I keep listening to songs from other languages regularly and enjoy them even though I may not understand a single word in that language. (As Plum says the South Indian languages have all become very accessible due to Raja. So now I listen to some tunes of Salil Da in Bengali!!!)

Lyrics to me can be of two varieties. One, wherein the meaning, good imagery, the turn of phrase, is paramount. This works well when lyrics are written first and then the tune is set. The second variety is where the lyrics the sweetness of the chosen words enhances the melody. (For ex: 'thunayai varanam ini udalil nagam aniyum harane') ONV's words contribute mightily to the sweetness of the tune at that place just by their musicality, the imagery not being very unique.

As Plum says we listen to songs from other languages and consider them better than Tamil, so the tune needs to enter you. From my own experience, 'poove poo choodavaa' is a very touching song. Vairamuthu's lyrics do contribute to the success of this song as does Chitra's singing. At the same a song like 'endhu paranjalum' touched me a lot as well, even when I did not have any clue of the meaning of that song.

I hope I have passed on my confusion clearly :D

வேறோரு கட்டுரையிலிருந்து

Quote:

---

பாட்டுக்கும் கவிதைக்கும் வேறுபாடு உண்டா? இல்லையா?

உறுதியாக உண்டு. ஒழுங்கமைவு உள்ள ஓசையே இசை. அந்த இசை பயின்று வருவதே பாடல். சாதாரண பேச்சுவழக்குச் சொற்களைக்கூட விருப்பம்போல வளைத்துப் பாடலாக்கிவிடலாம். இதனால்தான் 'இழுக்குடைய பாட்டுக்கு இசை நன்று' என்றார்கள். இவை, காதுகளுக்கானவை.

பாடலுக்குள் இடம்பெறும் எதுகை, மோனை, இயைபு, சந்தம் அல்லது இசை, பாடுபவரின் குரல், பக்க வாத்தியங்கள், பின்னணி இசை ஆகியவை, கேட்பவரை ஏமாற்றக் கூடியவை; கவிதை போன்ற ஒரு மயக்கத்தைத் தரவல்லவை. பாடலின் கருத்தையோ, கவிநயத்தையோ(அப்படி ஒன்று இருந்தால்) அணுக விடாமல் கேட்பவரின் கவனத்தைத் திசைதிருப்பக் கூடியவை.

இப்படி எதிர்மறையாக இல்லாமல் சில தருணங்களில் இவை, கவித்துவத்திற்கு உதவும் கூறுகளாகவும் திகழும். அனைத்தும் சேர்ந்து கவிதையை மிக ஆழமாக நம் மனத்தில் பதியவும் வைக்கும். அது, அரிதாகத்தான் நிகழும்.

பாடல், கவிதை என்ற வடிவங்களின் மேல் தவறில்லை. அவற்றைக் கையாளுவோரின் திறனுக்கு ஏற்ப, பாடலுக்குள் கவிதையும் கவிதைக்குள் பாடலும் இடம்பெற வாய்ப்பு உண்டு. அத்தகைய இணைவு, அரிதாகத்தான் நிகழும். திரைப்படப் பாடல்கள் கவிதை ஆகுமா என்ற கேள்விக்கும் இந்தப் பதில் பொருந்தும்.

தமிழ் யாப்பு வடிவங்களுக்குப் பா என்றே பெயர். வெண்பா, ஆசிரியப்பா, கலிப்பா, வஞ்சிப்பா என்பவை, நான்கு வகைப் பாக்கள். இந்தப் பா என்பது, பாட்டைக் குறிக்கிறதா? இல்லை. பாடப்படுபவையே பாடல்கள்; பாடப்படாத நிலையில் இவை செய்யுள்களே. செய்யப்பட்டவை என்பதால் இப்பெயர்.

இந்தச் செய்யுள், பாடல் ஆகியவற்றிலிருந்து கவிதையை எப்படிப் பிரித்து அறிவது? ஓர் எளிய வழி உண்டு. இசையையும் அலங்காரங்களையும் படைப்பிலிருந்து உருவி எடுத்த பின்னும் ஓவியம், புகைப்படம் ஆகியவற்றிலிருந்து விலக்கி வைத்தபின்னும் படைப்பு, உயிர்த் துடிப்புடன் உள்ளதா? நம் உள்மனத்தைக் கவருகிறதா? அத்தகைய படைப்பிற்குள் கவிதை வாழ்கிறது. இன்றைய சூழலில் அதைக் காண்பது கொஞ்சம் கடினம்தான்.

---

நமக்கு தேவையான செய்தியாக இதை கட்டுடைக்கும் பொழுது கிடைப்பது என்னவென்றால் கவிதை என்பது தனித்து இயங்கும் தன்மையுடையதாய் இருக்க வேண்டும். இசை வேண்டும் கவிதைகள் இழுக்குடையவையாகும்.

இந்த புரிதலுக்கு பின் 'ராஜா'வின் இசையை கட்டுடைத்தால் அவர் இசையின் ஆதாரமாய் அமையும் மேற்கத்திய செவ்வியல் இசை என்பது, தனித்து இயங்கும் தன்மையுடையதாயும், அனைத்து மனித உனர்வுகளையும் இசை கொண்டே விளங்கி கொள்ள ,முயற்சித்த ஒரு பெரும் பாரம்பரியத்தின் நீட்சியாயும் இருப்பதை அறியலாம். ஒரு சினிமாவில் இடம் பெரும் அரை மனி நேர பாடல்களுக்கு பின் சற்றேற்த்தாழ இரன்டு மனி நேர நிகழ்வுகளை தன் இசை மூலமாக விளங்கி, அதை நமக்கு விளக்கி, பல்வேறு இசை கோளங்களை வழங்கும் ஒரு இசை கலைஞனை வெறுமனே 'பாடல்'களுக்கு இசை அமைக்கும் மற்ற கலைஞர்களோடு ஒப்பிடுவது முதல் தவறு. மேலும் அவர் தனது இசை பயிற்சியை முதலில் நாட்டார் வழக்குகளில் இருந்தே மேற்கொண்டார். அதில் அன்றாட வாழ்வு மற்றும் அதை சார்ந்த தளங்கள் மட்டுமே பாடு பொருட்கள். அங்கு கவிதை நயத்துக்காண வாய்ப்புகள் மிக குறைவு, ஒசை நயதுத்துக்கே அதிக முக்கியத்துவம். மிக சாதாரன வரிகள், கேட்டவுடன் சட்றென்று பாமரனுக்கும் பிடிபடும் வார்த்தைகள், தெளிவான பன் இவையே நாட்டார் பாடல்களின் அடிநாதம். இதுவும் ராஜாவின் இசை அளுமையின் அடித்தளம். இந்த பின்புலத்தை புரிந்து கொள்ளாதது அவர் இசையில் கவிதை வேண்டி நிற்க்கும் விமர்சகர்களின் அடுத்த தவறு.

அவர் பாடல்களில் சொற்களை நீக்கி விட்டு பார்த்தால் உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி போல் தெரியும் இசை வியாபித்தல் சில பழச்'சாரு'களுக்கு மட்டும் புரியாமல் இருப்பது தங்களை அதிமேதாவியாய் என்னி கொள்ளுதலால் எழும் ஒரு உனர்வு நிலை. அந்த நிலையே அவர்களின் இருப்பை தக்க வைக்க போதுமானதாய் இருப்பதால் அவர்கள் அந்த நிலையிலிருந்து மீள போவது இல்லை. ஆணால் இங்கு சில ராஜாவின் இசை ரசிகர்களும் அந்த நிலை எடுக்கும் பொழுது அவர்கள் இன்னும் ராஜாவின் இசையை சரியாக உள்வாங்க வில்லையோ என ஐயம் எழுகிறது. 33 ஆன்டுகள் அவர் பனிபுரிந்த என்னற்ற பாடல்களை நீக்கி விட்டால் எஞ்சுவது ஏதும் இல்லையா! வாழ்வின் அத்தனை பரிமானத்தையும் இசையால் அள்ளி சுவைத்து வித விதமாய் நெசவு செய்து நமக்கு வழங்கிய அந்த பேரிசை கலைஞனுக்கு நாம் செலுத்தும் நன்றி கடன் இதுதானா? தமிழ் திரையிசையின் இரு பெரும் தனித்த 'பாடல்' சார்ந்த போக்குகளுக்கு ஊடுபாவாய் ஒரு பெரும் கடலென ஆர்பரித்து திரை இசை பாடல் சார்ந்தது மட்டும் அல்ல அது அந்த திரைபடத்தின் உள்ளடக்கம் சார்ந்தது , கதையின் போக்கில் உள்ளாடுவது என நிருபித்து கொண்டே இருக்கும் அவரை...வரிகளுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்க மறுக்கிறார் என மீண்டும் மீண்டும் அறுதியிடுவது அவர் இசையை சரியாக புரிந்து கொள்ளாத நமது இயலாமையை மட்டுமே சுட்டுகிறது.

Sabash RS

I didn't call Charu's statement idiotic simply because of my bias towards IR. I'm not a blind (or deaf) follower of IR as anyone reading my posts for a time period can understand. I have my own share of criticizing IR / his works.

Not even because of the "general craziness" of Charu (I've been in his website enough to make this statement). Or because of his specific agenda to bash IR at every chance / non-chance.

No, not at all!

My statement was purely based on a close observation of IR's career graph from the beginning.

And a careful consideration of statistics of his output.

And the capability of him to do music without ANY lyric - let alone that of VM (thanks RS for a nice post on this).

Say instead Panju Arunachalam who gave him the break into the role of MD (or GKV under whom he got trained to be a composer) as those who are responsible for this phenomenan called IR. Or call his wife as an important factor - as a negative there could throw a kalaignan off totally:-)

I'll applaud and agree (even IR will agree with me, as a couple of his appreciable qualities I've observed are GRATITUDE and RESPECT FOR SENIORS IN THE BIZ).

If we call VM as one kAraNi, there are even more important kAraNikaL - like each and every one his arrangers / programmers, the violinists, tabla players, guitarists, shenoy players, flautist and all such troupe members. VM is just one among them, IMO!

Well, in that sense, he is one factor :-)

RS,

A very nice post.

It is true that Raja has multiple dimensions and has his own set of aesthetics, which we can understand only if we listen carefully to his songs.

Raja, for all his supposed ego and eccentricity, understands his contribution to a film and works accordingly like no one else before him or after him has done. He knows what a film requires and accordingly gives what is required. I never get tired of pointing out the BGM of 'Aa Dinagalu'. When he could have gone ballistic in the BGM given that the whole crew (except the actors) were quite new to cinema. Instead Raja understands the vision of the director and enhances the whole movie experience with his very menacing and subdued BGM. In this regard I fully agree with what RS says. Film music is not just about songs. It is about the film. That is what Raja teaches us.