Cho-vin "EngE BraahmNan"? Jaya tv

Quote:

---

அதன் பிறகு "குரு" என்ற சொல் எத்துணை புனிதமானது என்று விளக்குகிறார் சோ. 'வாத்தியார்', 'ஆச்சார்யர்', 'உபாத்யாயர்' என பல சொற்கள் இவற்றை குறிப்பிடுபவன என்று நாம் நினைத்தாலும், அவற்றின் அர்த்தங்கள் வெவ்வேறு.

சிறந்த குரு என்பவரோ, மௌனத்தினாலேயே பாடங்களைக் கற்பிப்பவர். முதல் குரு தக்ஷிணாமூர்த்தி என்பவரை நாம் கடவுளாய் வரிக்கிறோம். ஆலமரத்தடியில் சீடர்கள் அமர்ந்திருக்க, குரு என்பவர், மௌனமாய் அமர்ந்திருக்கிறார். அந்த மௌனத்தின் மொழியிலேயே சீடர்களின் சந்தேகங்கள் அனைத்தும் தீர்கின்றன. அப்பேற்பட்டவர் குரு.

---

guruji :notworthy: :notworthy::notworthy::notworthy::notworthy::notwo rthy:
unmai unmai mutrilum unmai :-)

dign

adhaavathu, thuppariyum sambu nnu oru char, avar enna pannaalum, ekkuthappa aana correct aa aagidumaam. athu maathiri.....

:roll:

//dign

:ty: SP

keep up

Conversation between Ashok and his girl (name??) was the highlight of today's episode. Excellent!

And that girl's dialogue delivery was outstanding today. I loved it.

Her love, affection for Ashok was beautifully portrayed. :clap: :bow:

What do you feel akka? :roll:

Shez good :) probably would have been his best friend.

enakkum pidichuthu.

:cool2:

enakku romba pudihudhu. :D

March 30th
__________

அடகு வைத்த வளையலை மீட்டு வந்து நகைப்பெட்டியில் திருப்பும் பொழுது கோமதி மாமி, தம்பதி சமேதராய் வசுமதி- நாதனிடம் மாட்டிக்கொள்கிறாள். வசுமதி, கோமதி மாமியின் தவறை மன்னித்து மறந்து விடுகிறாள். மன்னிக்கப்பட்டுவிட்டதால் மேலும் குற்ற உணர்வால் மிகவும் சிறுமைப்பட்டு மாமி வீட்டை விட்டு வெளியேறுகிறாள். நாதனும், மாமியை மன்னித்து மீண்டும் அவரைத் தேடி அழைத்து வர எத்தனிக்கிறார்.

த்ரோணருக்கும் த்ருபத மன்னனுக்கும் நடந்த 'அகந்தைப்' போட்டியில் எத்தனை நாஸ்தி ஏற்பட்டது! த்ரோணரும் மன்னனும் அகந்தையால் நடைபெறும் பேரிழப்புக்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு. நம் ஒவ்வொருவர் வாழ்விலும், ஏறக்குறைய நடைபெறும் எல்லா தவறுகளும் மறந்தும் மன்னித்தும் விடக்கூடியவையே. எனினும் 'சுயத்தால்' பாதிக்கப்பட்டு, அகம் எனும் மாயை கண்களை மறைக்க, நமக்கு மன்னிக்கவும் மறக்கவும் எளிதில் கைவருவதில்லை. அகந்தையின் மாயை தலைக்கேறும் போது இன்னொருவனிடம் குறைந்தபட்சம் "மன்னிப்பு" கோரும் வழக்கமும் அறவே இல்லாதொழிகிறது. இதனால் ஒவ்வொருவரும் படும் இன்னல்கள் சொல்லி மாளாது. நம்மை நாமே வருத்திக்கொண்டு, பிறரையும் துன்புறுத்துகிறோம்.

மன்னிப்பதும் மறப்பதும் சிறந்த மனித குணங்கள். மன்னித்து விடுவதால் நம் அஹம் அமுக்கப்பட்டு, ஆத்மா உயர்ந்து நிற்கிறது. தவறை உணர்ந்து "என்னை மன்னித்து விடு" என்று கேட்கும் மனிதனோ களங்கள் கழுவப்பட்டு உயர்ந்து விடுகிறான். தவறு யாருடையாதாய் இருப்பினும் விட்டுக்கொடுத்து மன்னிக்கும் குணம் இருக்கும் மனிதனுக்கு பூலோகமே சொர்கம்.

(வளரும்)

wrong font :D

sorry !

:shock:

Quote:

---

Originally Posted by Shakthiprabha

:shock:

---

:lol: