Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan Part 12

சாவித்ரி :

நடிகையர் திலகம் பெயருக்கு ஏற்ப தேர்ந்த நடிப்பு , மிடுக்கான இளவரசி பாத்திரத்திலும் , தன் விருப்பதை அழகாக தன் தந்தைடம் சொல்லும் விதமும் , தன் வருங்கால மாமியாரின் அன்பை பெற அவர் பாடும் நீ என்னைப் போல் பெண்ணல்லவோ பாடலில் அவர் காட்டும் முகபாவம் எத்தனை கனிவு ,ஒரு இளவரசி இத்தனை அன்பாக இருக்க முடியுமா என்று ஆச்சர்ய பட வைக்கிறார் , தன் காதலனை கை பிடிக்க தன் தந்தையும் சமாளித்து , சதிசெய்யும் தளபதயின் சூழ்ச்சியில் இருந்து தப்பித்து , முதலில் தன் காதலை ஏற்க மறுக்கும் தன் மனம் கவர்ந்த நபரின் அன்பையும் பெறுவதும் , கடைசியில் ஒரு வழியாக வெற்றி பெறுவதும் ஒரு பாத்திரம் என்றால் இதற்கு total contrast ஆக totally freak out tribal girl பாத்திரம் வேறு பரிணாமம் அதில் ஒரு பாடலில் நன்றாக ஆடி இருப்பார்

தங்கவேலு :

ஒரே வார்த்தையில் தங்கம் வேலு , இவரின் நகைச்சுவை timing பற்றி சொல்லவேண்டியது இல்லை , ஆனால் இவர் ஒரு அரை வாங்கிய உடன் அவர் காட்டும் reaction விழி ஓரத்தில் கண்ணீர் , தன்னை சபையில் அடித்து விட்டர்களே என்று அவமான பட்டு நிற்பதும் , பின் கை கட்டி நிற்பதும் , தன் நண்பரின் தாயை தன் நண்பனின் absence ல் பார்த்து கொண்டு , மொத்தத்தில் கேரக்டர் ரோளில் கலக்கி இருப்பார் .

M N நம்பியார் :

பல ஆண்டு காலமாக வில்லன் , இதிலும் ஒரு cunning தளபதி பாத்திரத்தில் , தன் நினைத்ததை முடிக்க எதையும் செய்ய நினைக்கும் , செய்யும் பாத்திரம் - as usual சூப்பர். இதில் அவர் hair style தான் என்னை மிகவும் கவர்ந்தது

ராஜா சுலோச்சனா :

எப்போதும் வில்லன் பாத்திரம் எதில் ராஜா நர்த்தகி , இதில் positive கதாபாத்திரம் , இவர் இறக்கும் பொது நம்மளும் இவருக்கு இரக்கப்படும் படி நன்றாக நடித்து இருக்கார்

கண்ணாம்பா :

பழைய MGR ,சிவாஜி படங்களில் நிரந்திர அம்மா , கொஞ்சம் கத்துகிறார் , நிறைய அழுகிறார்

நாகையா , MK ராதா :

இவர்களுக்கு இன்னும் space கொடுத்து இருக்கலாம்

கதை வசனம் – ஏ.கே. வேலன்
டைரக்ஷன் – பி.புல்லையா

நடிகர் திலகத்தின் சுய விமர்சனம் :

இப்படத்தின் படப் பிடிப்பின் போது சுமார் 300 அடி உயரத்திலிருந்து விழுந்திருப்பேன், ரசிகர்களின் நல்லாசியால் உயிர் பிழைத்தேன், சிறுகதையாகி இருக்க வேண்டிய நான் தொடர் கதையாகி விட்டேன்

இந்த வணங்காமுடி ரசிகர்களின் அன்புக்கு மட்டும் தலை வணங்கி ரசிகர்களை வணங்காமுடி ஆகியவர் .

BLAST FROM PAST



Sivaji Ganesan, K. Savithri, Pasupuleti Kannamba, M. K. Radha, Rajasulochana, M. N. Nambiar, Chittoor V. Nagaiah, K. A. Thangavelu, M. Saroja, M. R. Santhanam, Nott Annaji Rao, ‘Gemini' Balu and Helen (dance)

Savithri was a talented star in South Indian Cinema. She excelled in playing a variety of roles, each with its unique characteristics and sentiment. Hailing from Andhra Pradesh, she began her career in a modest manner as an extra — one in a group of girls in a car sequence in the successful Telugu film Samsaram directed by the iconic L. V. Prasad. Later, she did a short dance sequence in Pathala Bhairavi. From such modest beginnings, she reached the zenith of success, playing lead roles in Tamil, Telugu and Hindi movies, many of which were big hits. She also did a few Malayalam movies. She married the top Tamil film star ‘Gemini' Ganesan, with whom she acted in ‘Manampol Mangalyam' (1953), the first movie where ‘Gemini' played the hero. Savithri was compared to the top star of Indian Cinema, Hindi film actor Meenakumari. One of her successful movies in Tamil was Vanangamudi. Written by the Tamil scholar-turned-filmmaker, producer and studio-owner, A. K.Velan, it was directed by veteran multilingual filmmaker P. Pullaiah. Hailing from Nellore, he entered filmdom after graduation and worked in Kolhapur, enjoying the rare privilege of being associated with the founding father of Indian Cinema, Dadasaheb Phalke. Pullaiah, a tough no-nonsense guy, directed films in Telugu and Tamil with many hits such as Manam Pol Mangalyam, and Vanangamudi was one such box office success of his.

The film revolves around a king (Radha) and a talented sculptor (Sivaji Ganesan). Chitrashilpi, the sculptor, could make stones sing and dance with his artistic touch. Son of the king's bodyguard (Nagaiah), whose kind-hearted wife is played by Kannamba, he meets the princess (Savithri) in a forest and falls in love with her. However, each is not aware of the other's identity.

Enters the villain (Nambiar) who has an eye on the throne and the princess. He has a mistress — a court dancer with a heart of gold (Rajasulochana). He employees all the tricks in his bag to get his desire fulfilled. He throws the sculptor in prison and introduces a princess-look-alike, a tribal girl (Savithri, again) and pulls the wool over the eyes of the king and marries the fake princess!

After many events, somewhat predictable, the hero exposes the villain and happiness is restored inthe royal family.

The film had melodious music composed by G. Ramanthan, with lyrics by Thanjai Ramaiah Das. One of the songs in the Carnatic raga ‘Thodi', ‘Ennai Pol Penn', rendered by P. Susheela with much feeling attracted attention. Even Carnatic musicians considered it the best film song composition in Thodi. The popular comedy pair, Thangavelu-Saroja, provided the laughs and there was a sizzling dance number by Helen (choreographer K. N. Dhandayuthapani Pillai).

The film was produced by Saravanabhava–Unity Pictures, which had some links to the famous Jupiter Pictures. One of the producers, A.K. Balasubramaniam, was a son-in-law of the famed ‘Jupiter Somu', while the other was C. Sundaram who rose from the lowest rungs to achieve success, before sliding down the grease pole.

Well-known singers M. L. Vasanthakumari. P. Susheela, Jikki, T. M. Soundararajan, Sirgazhi Govindarajan, A. M. Raja, T. V. Ratnam and S. C. Krishnan lent their voices to the songs. The film had pleasing photography by P. Ramasami who had done good work in Coimbatore Central Studios. This film was shot at Neptune Studios which was taken on lease by Jupiter Pictures after they shifted to Madras. This studio no longer exists and the historic site now owned by the MGR family houses the MGR College for Women.

Remembered for the excellent performances by Sivaji Ganesan, Savithri and Nambiar and the melodious music.

Quote:

---

Originally Posted by sivajisenthil

One more eye opening for me on my ignorance of data on 100 days movies of NT, Thanks again g. Thanga Padumai.... when I was a school boy in Udamalpet, a small town hardly with three theatres, I have witnessed the thundering response to this movie with a beeline of ladies.. during its rerun for nearly 50 solid days in theatre Bravo! Scene by scene NT was the scene stealer with Padminis's performance on par. I hope Pammalar's update may help us.

---

Bravo an old theatre in udumalpet which had only re runs mostly nostalgic memories sir

கேட்டவைகளில் பிடித்தது -20
பாடல் : "தாயெனும் செல்வங்கள் "
படம் : மூன்று தெய்வங்கள்

my favourite thanks sir, your description very nice

thanks for re posting articles about Mudhal theti

Thanks for your valuable , kind words of appreciation

Ragavendran sir, Chinnakannan sir, KC Chandrasekaran sir and Ravi kiran surya sir

these words mean a lot to me

dear ragul. now Bravo is extinct. But my memories exist. we share when we meet on 2nd at royal.

சிவாஜியுடன் 30 படங்களில் நடித்தார், ஒய்.ஜி.மகேந்திரன்


http://mmimages.maalaimalar.com/Arti...4_S_secvpf.gif





நடிகர் சிவாஜிகணேசனுடன் "கவுரவம்'', "பரீட்சைக்கு நேரமாச்சு'' உள்பட 30 படங்களில் ஒய்.ஜி.மகேந்திரன் நடித்துள்ளார்.

சிவாஜிகணேசனும், மகேந்திரனின் தந்தை ஒய்.ஜி.பார்த்தசாரதியும் நெருங்கிய நண்பர்கள். ஒய்.ஜி.பார்த்தசாரதி நடத்தி வந்த "பெற்றால்தான் பிள்ளையா'' நாடகம், 1961-ல் "பார் மகளே பார்'' என்ற பெயரில் படமாக்கப்பட்டபோது, அதில் சிவாஜியுடன் நடிக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கும் என்று மகேந்திரன் எதிர்பார்த்தார். ஆனால், அப்போது நிறைவேறாமல் போன ஆசை 1971-ல் நிறைவேறியது. "கண்ணன் வந்தான்'' என்ற நாடகம், "கவுரவம்'' என்ற பெயரில் படமாகியது. சிவாஜி அற்புதமாக நடித்த படங்களில் ஒன்று "கவுரவம்.'' அதில் நடிக்கும் வாய்ப்பு, மகேந்திரனுக்கு கிடைத்தது.

"கவுரவம்'' மகத்தான வெற்றி பெற்றது. அதைத்தொடர்ந்து, சிவாஜியுடன் தொடர்ந்து படங்களில் நடித்தார்.

ஒய்.ஜி.பார்த்தசாரதியின் நாடகங்கள் படமாகும்போது, ஒய்.ஜி.பி. நடித்த வேடத்தில் சிவாஜி நடிப்பது வழக்கம். அநேகமாக மகேந்திரனும் இடம் பெறுவார்.

மகேந்திரனின் நூறாவது படம் "உருவங்கள் மாறலாம். இதில் சிவாஜியும், ஒய்.ஜி.மகேந்திரனும் நடித்தனர். இது வெற்றிப்படம்.

"பரீட்சைக்கு நேரமாச்சு'' என்ற மகேந்திரனின் நாடகத்தைப் பார்த்த பட அதிபரும், டைரக்டருமான முக்தா சீனிவாசன், "இதை சினிமாவாக எடுக்கலாம். சிவாஜியும் நடிக்க வேண்டும். அவரிடம் கதையை சொல்லி ஒப்புதல் வாங்கி விடுங்கள்'' என்றார்.

மகேந்திரனும், சிவாஜியை சந்தித்து கதையைச் சொன்னார். கதை, அதில் தான் நடிக்க வேண்டிய வேடம் அனைத்தையும் கேட்டுக்கொண்ட சிவாஜி, "நல்ல கதை. நடிக்கிறேன்'' என்று ஒப்புக்கொண்டார்.

இந்தக் கதையில் "வரதுக்குட்டி'' (வரதன்) என்ற இளைஞனின் கதாபாத்திரம் முக்கியமானது. நாடகத்தில், அப்பாத்திரத்தில் நடித்தவர் மகேந்திரன். சினிமாவிலும் அந்த வேடம் தனக்குத்தான் வரும் என்பது மகேந்திரனுக்குத் தெரியும் என்றாலும், அது சிவாஜி வாயிலிருந்து வரவேண்டும் என்று கருதினார்.

நடிப்பதாக சிவாஜி ஒப்புதல் கொடுத்த பிறகும், அங்கேயே நகராமல் நின்றார். "ஏன் இன்னும் நிற்கிறே! நீதான் வரதுக்குட்டி!'' என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னார், சிவாஜி.

மகிழ்ச்சியால் துள்ளிக் குதித்தார், மகேந்திரன்.

இந்தப் படத்தில், மகேந்திரனின் நடிப்பு வெறும் நகைச்சுவையுடன் நில்லாமல், மனதைத் தொடுவதாக அமைந்தது.

சிவாஜியுடன் 30 படங்களில் நடித்த அனுபவம் பற்றி மகேந்திரன் கூறியதாவது:-

"ஆரம்பத்தில் நான் எம்.ஜி.ஆர். ரசிகன். "பாசமலர்'' படத்தைப்பார்த்தபின், சிவாஜியின் பக்தன் ஆனேன்.

என் தந்தைக்கும், சிவாஜிக்கும் நெருங்கிய நட்புறவு உண்டு. எனவே, சிவாஜியை அடிக்கடி சந்திக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தது. அவர் என்னை தன்னுடைய மூத்த மகனாகவே கருதி, பாசத்தைப் பொழிந்தார்.

மலேசியாவில் நடைபெற்ற விழா ஒன்றில், சிவாஜி பேசுகையில், "நல்ல காமெடி என்றால், என் பையன் மகேந்திரனின் நடிப்பைக் கூறலாம்'' என்று குறிப்பிட்டதை, என் வாழ்நாளில் எனக்குக் கிடைத்த பெரிய விருதாகக் கருதுகிறேன்.

சிவாஜியின் நேரந்தவறாமைக்கும், கடமை உணர்வுக்கும் பல உதாரணங்கள் கூறலாம்.

5 மணிக்கு நானும், டைப்பிஸ்ட் கோபுவும் சிவாஜி வீட்டுக்குச் சென்றோம். சிவாஜி எங்களை வரவேற்று, காபி கொடுக்கும்படி கமலா அம்மாவிடம் கூறினார்.

பேச்சுவாக்கில், "இன்று மாலை 6-30 மணிக்கு நாடகம் இருக்கிறது'' என்று நான் கூறிவிட்டேன். சிவாஜிக்கு வந்ததே கோபம்! எங்கள் இருவருடைய சட்டையைப் பிடித்து தரதர என்று இழுத்து வந்து, வாசலில் தள்ளினார்.

"கமலா! டிராமாவை வைத்துக்கொண்டு, என்னைப் பார்க்க வந்திருக்கானுக! காபி கொடுக்காதே!'' என்று சத்தம் போட்டார்.

என்னைப் பார்த்து, "உங்கப்பா போனப்பறம் நாடகத்தின் மீது அக்கறை போயிடுச்சா! மேலே இருந்து அவருடைய ஆவி சபிக்கும். போங்கடா!'' என்று, கழுத்தைப் பிடித்து தள்ளாத குறையாக எங்களை விரட்டி அடித்தார்.

நாடகம் என்றால், அவருக்கு அப்படி ஒரு பக்தி.

சிவாஜி அதிகம் நடிக்காமல் இருந்த அவருடைய இறுதிக் காலத்தில், மாதம் ஒரு முறை அவரை சந்தித்துப் பேசுவதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தேன். ஒருமுறை அவரைப் பார்க்கப் போகவில்லை. எனக்கு சிவாஜியின் வீட்டிலிருந்து போன் வந்தது. "ஏன் வரவில்லை?'' என்று சிவாஜி கேட்பதாகச் சொன்னார்கள்.

அந்த அளவுக்கு சிவாஜி என்னிடம் அன்பு காட்டினார்.

என்னுடைய நாடக வாழ்க்கையின் பொன் விழா (50-ம் ஆண்டு நிறைவு) 2002-ம் ஆண்டில் நடந்தது. அப்போது பிரபு வந்து, சிவாஜியின் உருவம் பொறித்த தங்கப் பதக்கத்துடன் கூடிய தங்கச் சங்கிலியை எனக்கு அணிவித்தார். "கமலா அம்மாள் தன் மூத்த மகனுக்கு அளித்த பரிசு'' என்று அப்போது அவர் குறிப்பிட்டார். அப்படியே நெகிழ்ந்து போய்விட்டேன்.

சிவாஜி மறைந்து விட்டார் என்பதை நம்பவே முடியவில்லை. என்றென்றும் அவர் நம்முடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார் என்ற உணர்வை அவர் படங்கள் ஏற்படுத்துகின்றன.''

இவ்வாறு மகேந்திரன் கூறினார்.
.malaimalar

ராகுல்ராம்..வணங்காமுடியும் புகையாகத் தான் என் நினைவில்..மறுபடி பார்க்கவேண்டும்..நைஸ் .. அண்ட் தாங்க்ஸ்..

தம்பி ராகுல்ராம், வித்தியாசமான தளங்களை கொண்ட படங்களை தேர்வு செய்து ஆய்வு அறிக்கை எழுதுவது நன்றாக இருக்கிறது. பல சமயங்களில் படித்துவிட்டு பாராட்டி எழுதவேண்டும் என நினைத்துக்கொண்டே எழுதமுடியாமல் போய்விடுகிறது. மன்னிக்க. கோபால் போன்றவர்களின் மனம் கவராத சிரஞ்சீவீ படத்தைப்பற்றி எழுதி அது ஏன் ரசிக்கப்படவேண்டும் என்று பாசிட்டிவ்-ஆக கூறியது சிறப்பாக இருந்தது. முதல்தேதி படம் நடிகர் திலகத்தின் மிக வித்தியாசமான பல படங்களில் ஒன்று. அற்புதமாக அலசியிருந்தாய். நடிகர் திலகம் ஆவியாக/பேயாக கூட நடித்திருக்கிறார் என்று பெருமையாக சொல்லிக்கொள்ள வேண்டிய படம்.
இப்போது வணங்காமுடி. ராஜாராணி கதை. பல சீனியர்கள் போல நீயும் பங்கெடுத்து நீயும் இப்போது சீனியராகிவிட்டாய். வாழ்த்துகள். பிறகு நிறைய சொல்கிறேன்