Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan - Part 5

Plum,

Very interesting points you raised.

Tac,

Camerawork of that era mainly serviced the storyline and the characters. And for NT, it worked extra hard to capture the best of NT. Consider the monologue scenes in Alayamani, consider the climax story telling in Puthiya Paravai, consider the high low angels that captured the high and mighty Rajinikanth and the meek Kannan...they worked to add to the magnitude of NT's performance.

Wherelse these days, cameras are superstars of their own. It's common to hear, "great cinematography, but the film sucks. Song sequences were great, but the film sucks. Great story, but they could have shot it well".

Antha kalattila appadi patta peechukellam idam illa. NT irukkaaraa...you better capture him in his best and if you can add to his performance, its a great bonus for your film. It happened in this film as well.

To respond your pondering: It mattered only as added bonus for us to capture the most of NT and his colleagues.

Those are my humble opinion :notworthy: :D

முரளி சார்,
ஆண்டவன் கட்டளை பற்றிய அற்புதமான விவரிப்புக்கு நன்றி.
மேலே சொல்வதற்கு எதையும் நீங்கள் விட்டுவைக்கவில்லையெனினும் ,நடிகர் திலகம் மற்றும் அவருக்கு வாய்த்த ரசிகர்களின் தனித்தன்மையை மீண்டும் மீண்டும் நிரூபித்த பல படங்களுல் ஆண்டவன் கட்டளையை சொல்ல முடியும் .தமிழ் திரைப்படச் சூழலில் கதாநாயகன் என்றாலே அந்த பாத்திரம் களங்கமில்லாத நிலவு போல ,அப்பழுக்கில்லாத , எந்த குற்றத்தையும் சுமத்திவிட முடியாத பாத்திரப்படைப்பாக இருப்பதைத் தான் நடிகர்களும் சரி ,அவரது ரசிகர்களும் சரி விரும்புவார்கள் . காலத்தின் கோலத்தால் ஓரிரு படங்களில் கதாநாயகனாக நடிக்க வாய்த்தவர்களுக்கும் இது பொருந்தும் ..பெரிதும் ரசிகர் கூட்டம் இல்லாத சாதாரண நடிகர்களே செய்யத்தயங்கும் விடயத்தை ,கோடிக்கணக்கான ரசிகர்களை பெற்றிருந்த நடிகர் திலகம் செய்ய முடிந்தது அவரின் சிறப்பு மட்டுமல்ல ,அவருக்கு வாய்த்த ரசிகர்களின் சிறப்பும் கூட .

திரையில் தங்கள் நாயகன் பலவீனப்பட்டு தவறு செய்து அதற்காக நிலை தடுமாறும் போது பொதுவாக ரசிகர்கள் ரசிப்பதில்லை .ஏனென்றால் அது தன் ஆதர்ச கதாநாயகனை வியந்து ஆர்ப்பரிக்கும் சந்தப்பமாக அமையாது .ஆனால் நடிகர் திலகம் தன் கதாபாத்திரத்தில் பலவீனப்பட்டு நிற்கும் போதும் அவர் வெளிக்கொணரும் மெல்லிய உணர்வுகள் ,உடல் மொழிகள் கூட ரசிகர்களை கைதட்டி ரசிக்க வைத்து ஆர்ப்பரிக்க வைக்க முடியும் என முதலில் செய்து காட்டியவர் நம் நடிகர் திலகம் தான் . எந்த ஒரு யோக்கியமான நேர்மையான மனிதனுக்கும் பலகீனமும் , நிலை தடுமாறும் சூழ்நிலையும் ஏற்படும் என்ற வாழ்க்கை எதார்த்த தத்துவத்தை துணிவாக வெளிக்காட்டும் கதைக்களத்தில் தன் ஆற்றலை வெளிப்படுத்தி ,அதை தன் ரசிகர்களும் அதை வெறும் தங்களின் நாயகனின் வீழ்ச்சியாக பார்க்காமல் ,கலைஞனின் வெளிப்பாட்டின் வெற்றியாக உணர வைக்க முடிவது அப்போதைய சூழ்நிலையில் வியத்தகு சாதனை என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.

Very valid point, Joe. That's a load of risk he is taking. A very 3 dimensional character demands weaknesses to be displayed. When the man staggers and bows to Devika, we see that that it was in him after all. All it took ws this supergorgeous babe to melt him. It was there, what we saw, the disciplinarian, was something he imposed onto himself. That is not him.

Oh well, I am repeating Murali-sar's analysis. It deserves a second reading, I tell ya.

'பராசக்தி' வந்ததால் தான் சிவாஜி கணேசன் புகழடைந்தார் என்று கூறினார்கள் . 'பராசக்தி' வராமலிருந்தாலும் சிறிது காலத்துக்குப் பின் கண்டிப்பாக அவர் புகழ் பெற்றிருப்பார்.

வைரம் கிடைப்பது கடினம் .ஆனால் எவ்வளவு தான் ஆனாலும் வைரம் மின்னாமல் போகாது.

அமெரிக்காவை கொலம்பஸ் கண்டுபுடிக்காமலிருந்தால் ,அமெரிக்கா கிடைக்காதா என்ன?

அது போல தான் சிவாஜி கணேசனும்..

சிவாஜி கணேசன் ஒரு படத்தில் கர்ணன் வேடம் போட்டார் .கர்ணன் பிறந்தது ஓர் இடம் ,வளர்ந்தது ஓர் இடம் .கர்ணனைப் பெற்ற குந்தி தொலைவிலிருந்து வாழ்த்தியதைப் போல 'வாழ்க ,வளர்க' என்று கூறி தொலைவிலிருப்பவன் நானல்ல.

அவர் என்றுமே என் உள்ளத்தில் உள்ளார் .அவரை என்றும் வாழ்த்திக்கொண்டிருக்கிறேன் .அவர் அரும்பாக இருக்கும் போதே ,அது மலராகும் என அறிந்தவன் நான் .எல்லோரையும் விட நான் மகிழ்கிறேன்.

- பேரறிஞர் அண்ணா.

டியர் முரளி,

'ஆண்டவன் கட்டளை' படத்தைப்பற்றிய ஆய்வு மிக அருமை. படம் பெரிய வெற்றியடையாமற்போன காரணங்களில், வழக்கம்போல ஒன்றன் பின் ஒன்றான படங்கள் என்பதையும் மீறி, படத்தின் முடிவில் தோன்றிய செயற்கைத்தனமே என்பதை நிச்சயம் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். அன்றைய படங்களில் முடிவென்றால், ஒன்று காதலர்கள் சேருவதாக இருக்க வேண்டும், அல்லது மரணத்தில் முடிவதாக இருக்க வேண்டும் என்ற இரண்டே விதிகளின்படியே அமைக்கப்பட்டதால், இவற்றைத்தாண்டிய பரீட்சாத்த முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படவில்லை. இப்படம் அதற்கான ஒரு நல்ல களமாக அமைந்திருந்தபோதிலும் கோட்டை விட்டு விட்டனர் என்றே சொல்ல வேண்டும். 'ஆலயமணி'யில் அவ்வளவு சோகத்துக்குப்பிறகும், இறுதியில் தாடியை ஷேவ் பண்ணிவிட்டு சரோஜாதேவியுடன் கைகோர்த்து, 'பொன்னை விரும்பும் பூமியிலே' என்று ஸ்டைலாக நடந்ததை ஒப்புக்கொண்ட மக்கள், ஆண்டவன் கட்டளையில், 'மாமனிதர் நேரு மறைந்து விட்டார் என்பதைப் பொய்யாக்குவோம். அவர் நம் நெஞ்சங்களில் உறைந்துவிட்டார் என்ப்தை மெய்யாக்குவோம் என்ற வசனத்தோடு படம் முடிந்ததை அரைகுறை மனதோடே ஏற்றுக்கொண்டனர்.

என்னுடைய் 'ஆல் டைம் ஃபேவரிட்' தேவிகா இப்படத்தில் சூப்பரோ சூப்பர். அதிலும் 'அலையே வா' பாடலின்போது, பாறை மீது ஒருகைநீட்டிப் படுத்தவாறு, தலைமுடி நெற்றியில் விழ அவர்காட்டும் ஒய்யாரமான போஸ், அதிலும் அந்த துல்லியமான குளோஸப் ஷாட் நிச்சயம் ஆண்களைப் படாத பாடு படுத்தியிருக்கும். காரணம் அன்றைய காலகட்டத்தில் கதாநாயகிகள் அப்படி நடிப்பது ஒரு சவால். ஒரு வைஜயந்திமாலாவோ, அல்லது ஒரு ராஜஷ்ரீயோ இவ்வாறு நடித்திருந்தால் விந்தையில்லை. ஆனால் சாவித்திரி, சரோஜாதேவி, சௌகார், விஜயகுமாரி போன்றவர்கள் வரிசையில் இடம் பெற்றிருந்த தேவிகாவிடம் நிச்சயம் ரசிகர்கள் இதை எதிர்பார்த்திருக்க வாப்பில்லை. அதைப்பார்த்த ரசிகர்கள் நிச்சயம் உற்சாகம் கொண்டிருப்பார்கள். அதே போல, வகுப்பறையில் இரட்டை ஜடையோடு தன் காந்தப்பார்வையால் ப்ரொஃபஸரை படாத பாடு படுத்துவதும் ஜோர். (இதுபோல தேவிகா என்றதும் கண்ணுக்குள் நிற்கும் இன்னொரு காட்சி, கர்ணனும் மகனும் போருக்குப்போகும்போது அவர்களை வழியனுப்பும் வேளையில் மஞ்சள் நிற சேலையும், விரிந்து தொங்கும் தலைமுடியுமாக அவர் தோன்றுவது. அத்துடன், அன்புக்கரங்களில் பாவாடை தாவணி காற்றில் பறக்க சின்னப்பெண் போல துள்ளித்துள்ளி ஆடி 'உங்கள் அழகென்ன அறிவென்ன' பாடி சிவாஜியை டீஸ் செய்வது. ஏன், அந்திமக்காலத்தில் அவர் நடித்த பாரதவிலாஸில், சுடிதாருடன் 'ஜீலம் சட்லெஜ் நதிகள் பாயும் தீரம் காண ஆவோ' பாடுவது மட்டும் என்னவாம்). சுருக்கமாகச்சொன்னால் 'சிவாஜி-பத்மினி', மற்றும் 'சிவாஜி-கே.ஆர்.விஜயா' காலங்களுக்கிடையில் 'சிவாஜி-தேவிகா' காலம் ஒரு பொற்காலம் என்று சொல்லலாம்.

ஒரு தத்துவப்பாடலையே டூயட் பாடலாகத்தர கண்ணதாசனால் மட்டுமே முடியும். பின் என்ன...

தென்னை இளங்கீற்றினிலே தாலாட்டும் தென்றலது
தென்னைதனை சாய்த்துவிடும் புயலாக வரும்பொழுது

ஆற்றங்கரை மேட்டினிலே ஆடி நிற்கும் நாணலது
காற்றடித்தால் சாய்வதில்லை கனிந்த மனம் வீழ்வதில்லை

என்பதெல்லாம் தத்துவ முத்துக்களன்றி வேறில்லை.

புரொஃபஸர் ரோட்டை கிராஸ் பண்ண ட்ராஃபிக்கையே கான்ஸ்டபிள் நிறுத்துவதைப்பார்த்து அதிசயிக்கும் நீதிபதி, அதே ப்ரொஃபஸர் தன் முன் கொலைக்குற்றவாளியாக நிறுத்தப்பட்டிருக்கும்போது அவருக்கு பழைய ஃப்ளாஷ்பேக் தோன்றுவதைக் காண்பித்து, 'அவரா இப்படி?' என்று அதிரும் இடங்களில் சங்கர் இருக்கிறார்.

சந்திரபாபு பாடும் 'சிரிப்பு வருத்து சிரிப்பு வருது ' பாட்டில் கண்ணதாசனின் வரிகள், எக்காலத்துக்கும் பொருந்துபவை...

மேடையேறிப் பேசும்போது ஆறு போல பேச்சு
கீழேயிறங்கிப்போகும்போது சொன்னதெல்லாம் போச்சு
நல்ல கணக்கை மாத்து, கள்ள கணக்கை ஏத்து
நல்ல நேரம் பார்த்து நண்பனையே மாத்து (நண்பனை ஏமாத்து?)

உள்ளே பணத்தைப்பூட்டி வச்சு வள்ளல் வேஷம் போடு
ஒளிஞ்சுமறைஞ்சு ஆட்டம் போட்டு உத்தமன் போல் பேசு
பணத்தை எடுத்து, நீட்டு கழுதை பாடும் பாட்டு
ஆசை வார்த்தை காட்டு, உனக்கும் கூட ஓட்டு

ஆறுபடைவீடுகளை உள்ளடக்கிய 'ஆறு மனமே ஆறு' பாடல், எதிர்பாராமல் இடைச்செருகலாக வந்த போனஸ். ('சிந்துநதியின்மிசை நிலவினிலே' போல). சிறப்புத்தேண்கின்னம் வழங்கும் வி.ஐ.பிக்கள் அனைவரும் மறக்காமல் சிலாகித்துப்பேசுவது 'கேஷுவலாக வேர்க்கடலை தின்னும்' காட்சியில் அவர் காட்டும் இயல்போ இயல்பு.

வெற்றிப்படம்தான், ஆனால் நூறு நாட்கள என்ற எல்லைக்கோட்டைத்தொடவில்லை. எல்லாச்சிறப்பம்சங்களும் கொண்ட இரண்டு படங்களான ஆண்டவன் கட்டளையும், முரடன் முத்துவும் நூறு நாட்களைக்கடந்திருந்தால், 1964-ல் வெளியான அத்தனை (ஏழு) படங்களும் நூறு நாட்களைக்கடந்த சாதனைச்சிறப்பைப் பெற்றிருக்கும்.

ஆயினும் சோடை போகவில்லை.... ஒரு பக்கம் நடிகர்திலகத்தின் மற்ற படங்கள், இன்னொருபக்கம் மக்கள் திலகம் எம்.ஜி.ஆரின் தெய்வத்தாய், பணக்கார குடும்பம், படகோட்டி படங்களின் அச்சுறுத்தல், இவை போக நகைச்சுவை, தேன் சொட்டும் பாடல்கள், வண்ணம் இவற்றோடு வந்து மோதிய காதலிக்க நேரமில்லை, வித்தியாசமாக கண்ணதாசன் தந்த கருப்புப்பணம் இவற்றை சமாளிக்க வேண்டிய சூழ்நிலை... இவற்றுக்கு நடுவே நடிகர்திலகம் அந்த ஆண்டில் நிகழ்த்திய்வை இமாலய வெற்றிகளே.

yeah, sarada, 1964 might truly be the golden year in Tamil film history!

joe, yes, hero has to be perfect human being syndrome affected old movies a lot. NT tried to break but even he couldnt break it completely. That is why many 70's movies grate - he is just too perfect human being in most. Which is again why you are thankful for the occasional Gowravam. Sad that NT was trapped into "perfect human being" syndrome later in his career after breaking all rules in intial and mid part of his career. Departed maddhiri oru padam 1980'sleye Sivaji-Rajni-Kamal vechu panni irukkalam - sad we didnt have a scorsese. Again, Departed is not even his best but I couldnt help thinking this when I saw it recently - nammaloda "kalacahara kaavalargal" urichi edhuthiruppanga NT apdi oru role panni irundha. Audience/birthplace amaivedhellam iraivan kodutha varam

Quote:

---

Originally Posted by joe

நடிகர் திலகம் மற்றும் அவருக்கு வாய்த்த ரசிகர்களின் தனித்தன்மையை மீண்டும் மீண்டும் நிரூபித்த பல படங்களுல் ஆண்டவன் கட்டளையை சொல்ல முடியும் .தமிழ் திரைப்படச் சூழலில் கதாநாயகன் என்றாலே அந்த பாத்திரம் களங்கமில்லாத நிலவு போல ,அப்பழுக்கில்லாத , எந்த குற்றத்தையும் சுமத்திவிட முடியாத பாத்திரப்படைப்பாக இருப்பதைத் தான் நடிகர்களும் சரி ,அவரது ரசிகர்களும் சரி விரும்புவார்கள் . காலத்தின் கோலத்தால் ஓரிரு படங்களில் கதாநாயகனாக நடிக்க வாய்த்தவர்களுக்கும் இது பொருந்தும் ..பெரிதும் ரசிகர் கூட்டம் இல்லாத சாதாரண நடிகர்களே செய்யத்தயங்கும் விடயத்தை ,கோடிக்கணக்கான ரசிகர்களை பெற்றிருந்த நடிகர் திலகம் செய்ய முடிந்தது அவரின் சிறப்பு மட்டுமல்ல ,அவருக்கு வாய்த்த ரசிகர்களின் சிறப்பும் கூட

---

Joe sir,

We feel proud for being NT's fans, and to be for ever and ever.

"சில பேர் சொல்கிறார்கள்,சிவாஜியவர்கள் சினிமாவில் நடித்ததில் கொஞ்சமாவது அரசியலில் நடித்திருந்தால் முதல்மந்திரியாக கூட ஆகியிருக்கலாம் என்று,ஆனால் நான் சொல்கிறேன்,அவர் செய்ததுதான் சரி,மகாராஜா எதற்காக மந்திரியாக வேன்டும்? "

நடிகர்திலகத்தின் தபால்தலை வெளியீட்டு விழாவில் உலகநாயகன் கமல் சொன்னது

Murali sir,

Superb writing about Andavan KattaLai. Very minute points you hinted.

Thanks for Plum, groucho070, Saradha, and Joe for continuing the discussion with powerful points.

Quote:

---

Originally Posted by saradhaa_sn

'ஆண்டவன் கட்டளை' படத்தைப்பற்றிய ஆய்வு மிக அருமை. படம் பெரிய வெற்றியடையாமற்போன காரணங்களில், வழக்கம்போல ஒன்றன் பின் ஒன்றான படங்கள் என்பதையும் மீறி, படத்தின் முடிவில் தோன்றிய செயற்கைத்தனமே என்பதை நிச்சயம் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். அன்றைய படங்களில் முடிவென்றால், ஒன்று காதலர்கள் சேருவதாக இருக்க வேண்டும், அல்லது மரணத்தில் முடிவதாக இருக்க வேண்டும் என்ற இரண்டே விதிகளின்படியே அமைக்கப்பட்டதால், இவற்றைத்தாண்டிய பரீட்சாத்த முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படவில்லை.

---

I little differ with you mam,

In the same year, Puthiya Paravai came with different end (apart from the two you mentioned).

Quote:

---

Originally Posted by saradhaa_sn

என்னுடைய் 'ஆல் டைம் ஃபேவரிட்' தேவிகா இப்படத்தில் சூப்பரோ சூப்பர். அதிலும் 'அலையே வா' பாடலின்போது, பாறை மீது ஒருகைநீட்டிப் படுத்தவாறு, தலைமுடி நெற்றியில் விழ அவர்காட்டும் ஒய்யாரமான போஸ், அதிலும் அந்த துல்லியமான குளோஸப் ஷாட் நிச்சயம் ஆண்களைப் படாத பாடு படுத்தியிருக்கும்.

---

NeengaLE ippadi rasiththAl appuRam engaL pAdu... :lol: :lol:

Quote:

---

Originally Posted by saradhaa_sn

ஆயினும் சோடை போகவில்லை.... ஒரு பக்கம் நடிகர்திலகத்தின் மற்ற படங்கள், இன்னொருபக்கம் மக்கள் திலகம் எம்.ஜி.ஆரின் தெய்வத்தாய், பணக்கார குடும்பம், படகோட்டி படங்களின் அச்சுறுத்தல், இவை போக நகைச்சுவை, தேன் சொட்டும் பாடல்கள், வண்ணம் இவற்றோடு வந்து மோதிய காதலிக்க நேரமில்லை, வித்தியாசமாக கண்ணதாசன் தந்த கருப்புப்பணம் இவற்றை சமாளிக்க வேண்டிய சூழ்நிலை... இவற்றுக்கு நடுவே நடிகர்திலகம் அந்த ஆண்டில் நிகழ்த்திய்வை இமாலய வெற்றிகளே.

---

The same thing I have pointed in early pages of this forum. I also mentioned 1964 is the year for entry of new generation heroes AVM Rajan, Sivakumar, Ravichandran and Jaishankar.