Golden Period of Tamil Cinema

Plum, I don't think I have it in me to understand the musical lift allegations made in the Hub. I get off the bus when the charge reads: "Same chord progression with changed tempo and, cut in half and looped". As I mentioned a few days a back: I only consider Buffalo soldiers--> akila akila type "alEkA" lifting and placing a lift. I just don't perceive similarity beyond that. Am not being false-modest etc. when I say this. I just don't get what you call a musical lift. Remember the discussions during VaraNam Ayiram ?

Now I guess VA calling himself composer is the bone of contention, right ? Fine. Why is this at all central in determining how 'good' a film is ?

For the purposes of this thread let us suppose that all title cards in films just had the following single slide: "the makers of this film have been influenced in varying degree by several other works of arts and what passes for incidents in their lives, and do not wish to name themselves as those who are worthy of credit".

With this assumption shall we proceed to discuss the films ?

adhAn apdi ellAm discuss paNNa mudiyAdhunnu solliyAchE. The thread shall only proceed if you agree that the films you listed from 90's are kalyani covering and therefore, not worthy of a jewellery exhibition :evil:

Why dont you buy that kalyani covering at today's gold price and take home? :phew:

I have quoted this to Scale when discussing about VA long back, but it bears repetition. It is an old post by hubber Kumar that came up in the topic "Kamal's Hollywood Copies" :-)

Quote:

---

Originally Posted by Kumar

This is a period movie. The English occupiers have gone overboard and are now treating the locals badly and have made unreasonable demands. The local leader takes up arms and declares war on the English. He wins a few battles at first, but loses a loved one. And because of a betrayal from one of his own, he is forced to go into hiding. Finally, he is caught, but he refuses to submit. He accepts his death sentence, and dies a hero.

The above is a description of 2 movies; one Hollywood and the other a Tamil one. The Tamil movie is “Veerapandiya Kattabomman”, and the Hollywood one is “Braveheart”. Now, do we assume that “Braveheart” was inspired by “Kattabomman”? After all, it’s the same theme, storyline, character types, etc, only some characters have been changed: Kattaboman loses his brother, Wallace loses his wife (and father).

---

Scale, what IYO are the good original 90s films ?

idhu discussionukku alagu. Sure :relief: :later:

Yesterday I read something very interesting which I want to quote

Quote:

---

He's battled Robot's & Blue Aliens now takes on Greek Myths in "The Clash of Titans" - Sam Worthington

---

:skull:

btb, Kumar's post is a classic sappaikattu! Muzhu sothu panaiya kallaparuppula maraikkira velai.

now try attempting one more movie and show any scene/music lift.

scale,

Im asking this to you as u were dealing with plagiarism more than anyone else.

Tell me if this is plagiarism or now

http://www.youtube.com/watch?v=d7rmoSODlf4 - nisarisa by ar rahman (Jeans)

http://www.youtube.com/watch?v=PvYygjcMDdQ - michael jackson


will u be there - part and the nisarisa part - almost matching exactly.

already maddy kooda idhukku sandayellam potachu!..but you are the right person..idhu copiya illaya?

Here is one more sappaikkattu

Quote:

---

மகாபாரதம் வியாசனின் ஆக்கம். வியாசன் உச்சரித்து விட்டவையே உலகில் அத்தனை கதைகளும் ‘வியாச உச்சிஷ்டம் ஜகத் சர்வம்’ என்ற தொன்மையான பழமொழி கூறுவதும் இதையே.

வியாசனின் பக்தராக இருந்தார் லோகி. ஒருமுறை அவரது கதை ஒன்றின்மீது உரிமைகோரி ஒரு வழக்கு தொடுக்கப்பட்டது. பாலக்காடு நீதிமன்றத்தில் லோகி கூண்டில் ஏறினார். நீதிபதி கேட்டார். “உங்கள் கதை அசலா?” லோகி சொன்னார் “இல்லை” நீதிபதியும் வழக்கறிஞர்களும் அதிர்ந்து போனார்கள். “அப்படியானால் இது யாருடைய கதை?” என்றார் நீதிபதி. “இது வியாச மகரிஷியின் கதை. மண்ணில் எழுதப்படும் கதைகள் அனைத்துமே அவர் உருவாக்கிய கதைகளின் நகல்கள்தான்.” என்றார் லோகி

“இந்தக் கதையின் மூல வடிவத்தைச் சொல்லுங்கள்” என்றார் நீதிபதி. லோகி அதை விவரித்தார். உணர்ச்சிகரமாக கதை சொல்பவர் அவர். நீதிமன்றத்தில் ஆர்வம் பரவியது. ‘அப்படியானால் இது எந்தக்கதை?’ என்று இன்னொரு கதையைச் சுட்டிக்காட்டி கேட்டார் நீதிபதி. அதன் மூலத்தை விளக்கினார் லோகி. அப்படியானால் இது? அதையும் லோகி விளக்கினார். மகாபாரதத்தின் முடிவிலா முகங்கள்.


“அப்படியானால் உங்கள் பங்களிப்புதான் என்ன?” என்றார் நீதிபதி. லோகி “நான் அந்தக்கதைகளுக்கு சமகால வாழ்க்கையை அளிக்கிறேன். என் ரத்தத்தாலும், கண்ணீராலும் அவற்றுக்கு உணர்ச்சிகளை அளிக்கிறேன். நான் அந்தக் கதைகளில் மீண்டும் வாழ்கிறேன். அதில் தெரியும் கதை புராதனமானது. அதில் உள்ள வாழ்க்கை என்னுடையது. என் கண்ணிரும் சிரிப்பும் அவற்றை இன்றைய ரசிகனுக்கு கொண்டு செல்கின்றன” என்றார். வழக்கு தள்ளுபடியாயிற்று.

---

Quote:

---

நான் கேட்டேன், “சரி லோகி, கிரீடம் மகாபாரதத்தில் எந்தக்கதை?” லோகி புன்னகை புரிந்தார். “சேதுமாதவன் ஒரு கடையின் வாசலில் அமர்ந்திருந்தான். அவன் கண்முன் எதிர்காலம் பற்றிய கனவுகள். வேலை. ஒரு காதலி. இனிய ஒரு குடும்ப வாழ்க்கை. அப்போது அவனுடைய கண்ணுக்கு முன்னால் அந்தச் சிறிய நகரத்தின் முச்சந்தியில் ஒரு பத்மலியூகம் விரிந்தது. அதற்குள் நுழைய அவனுக்குத் தெரியும். ஆனால் வெளியேற வழி தெரியாது. அவனுக்கு என்று அல்ல, எவருக்குமே அதிலிருந்து வெளியேறும் வழி தெரியாததுதான். சேது ஒரு கணம் தயங்கினான். அவனுக்குத் தெரியும் உள்ளே நுழைந்தால் என்ன ஆகும் என்று. ஆனால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது. அது அவன் அப்பாவுக்குச் செய்தாக வேண்டிய கடமை. அதை அவன் செய்யவில்லை என்றால் கோழையாக ஆகிவிடுவான். ஆகவே அவன் இறங்கி வந்தான். வியூகத்தை உடைத்து உள்ளே புகுந்தான். கீரிக்காடன் ஜோஸை தாக்கினான்.”

ஆம், அபிமன்யுவின் கதையேதான்.

---