Printable View
ரவி சார்,
தந்தை (கருவின் கரு) தகதகக்க ஆரம்பித்து விட்டது. குறிப்பாக மனதை நெகிழச் செய்யும் அந்த கொசுக் கதை. அருமை. பிள்ளைகளை வளர்க்க. ஒரு தந்தை எப்படியெல்லாம் பாடுபடுவான் என்பதை சொல்லாமல் சொல்கிறது. பிள்ளைகளின் கேள்விகளுக்கே இந்த நிலை என்றால் அவர்களை படிக்க வைத்து வளர்த்து ஆளாக்கி ஒரு நல்ல நிலைக்குக் கொண்டுவர என்னவெல்லாம் செய்ய வேண்டும்?
நடிகர் திலகத்தின் 'கவரிமான்' பாடல் விளக்கமும் அழகு.
அருமையாக கொண்டு செல்கிறீர்கள். வாழ்த்துக்கள்.
'தந்தையைப் போல் உலகிலே தெய்வம் உண்டோ'
'தாய்க்குப் பின் தாரம்'
ரவி சார்,
http://i.ytimg.com/vi/orO_mD4Obes/hqdefault.jpg
http://i58.tinypic.com/28medtt.jpg
நடிகர் திலகத்தின் 'அன்னையின் ஆணை' படத்தில் 'அன்னையைப் போல் ஒரு தெய்வமில்லை' பாடலை தங்கள் 'கருவின் கரு'வில் அலசி விட்டீர்கள்.
இப்போது தந்தை தொடரில் அசத்துகிறீர்கள்.
உங்கள் அனுமதியோடு தந்தை பெருமை பறை சாற்றும் ஒரு அற்புதப் பாடலை இங்கே நான் பதிந்து, உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன்.
http://i.ytimg.com/vi/EUSZoQRjnyU/hqdefault.jpg
இந்தப் பாடலும் ஒரு அரிதான பாடல்தான்.
சதிகாரர்களின் சதியால் தந்தையின் உயிர் காளையின் கொம்புகளுக்கு பலியாகி, காலத்தின் கோலத்தால் காலனிடம் போய் சேர்ந்துவிட, அக்கிரமக்காரர்களால் அடைத்து வைக்கப்பட்ட மகன் தப்பி ஓடி வந்து, தந்தையைப் பார்க்க முடியாமல் இடுகாட்டில் அவர் தகனமாவதைப் பார்க்கிறான். தலையில் அடித்து அழுகிறான். துடித்துத் துவல்கிறான். தவித்துப் புலம்புகிறான். தந்தையின் சிதையை கண்ணீரால் அணைக்க முயற்சி செய்கிறான்.
அவர் நினைவாக அரற்றுகிறான். பிதற்றுகிறான்.
'தந்தையைப் போல் உலகிலே தெய்வம் உண்டோ
ஒரு மகனுக்கு சர்வமும் அவன் என்றால் விந்தை உண்டோ
சர்வமும் அவன் என்றால் விந்தை உண்டோ'
பிள்ளைக்குத் தந்தைதான் சர்வமும். இதில் ஆச்சர்யம் கொள்ள என்ன இருக்கிறது? பெற்றவள் மடி சுமந்தது மாதம் பத்து என்றால் தகப்பன் சுமந்தது அவன் சாகும் வரை அல்லவா! அன்னைக்கு ஈடு இணை இல்லை. தந்தையும் அவ்வாறே போற்றப்பட வேண்டும்.
'அன்னையும் பிதாவும் முன்னறி தெய்வம்
அவ்வையின் பொன்மொழி வீணா?
ஆண்டவன் போலே நீதியை புகன்றாள்
அனுபவமே இதுதானா?'
'நீங்க சாப்பிடுங்க' என்று மனைவி சொன்னால் 'அவன் சாப்பிட்டானா?' என்று முதலில் பிள்ளையைப் பற்றிக் கேட்பவன் தந்தைதானே!
மனைவி கணவன்பால் கொண்ட பற்றால் முதலில் அவனுக்குப் பரிமாற 'முதலில் அவனுக்கு வை... எனக்கென்ன?' என்று மனைவியை மகனுக்குத் தெரியாமல் முறைப்பவன் தந்தையே.
அது மட்டுமா? தனது தட்டில் இருப்பதைக் கூட எடுத்து 'அவனுக்கு இந்தப் பொரியல் என்றால் ரொம்பப் பிடிக்கும்' என்று அவன் தட்டில் வைத்து உணவோடு சேர்த்து பாசத்தை ஊட்டுபவனும் தந்தையே.
பிள்ளையின் எதிர்காலம் ஒன்றையே தனது லட்சியமாகக், குறிக்கோளாகக் கொண்டு வாழ்ந்த தந்தையை கண்ணீருடன் இந்த மகன் நினைத்துப் பார்க்கிறான். அவன் என்ன சொல்லி வருந்துகிறான் பாருங்கள்!
'உயிரோடு மன்றாடி' என்று தந்தை தனக்காக உருக்குலைந்து போனதை நினைத்து வருந்துகின்றான். இந்த ஒரு வார்த்தையிலேயே தந்தையின் பெருமையை முழுவதுமாக அவன் நமக்கு உணர்த்தி விட்டான்.
'உண்ணாமல் உறங்காமல் உயிரோடு மன்றாடி
என் வாழ்வின் இன்பமே எதிர்பார்த்த தந்தை எங்கே?
உண்ணாமல் உறங்காமல் உயிரோடு மன்றாடி
என் வாழ்வின் இன்பமே எதிர்பார்த்த தந்தை எங்கே?
என் தந்தை எங்கே?
கண்ணிமை போலே என்னை வளர்த்தார்
கடமையை நான் மறவேனா'
தந்தைக்கு மூட்டிய சிதையை, அதில் எரிந்து போன அவரின் சதையை, கதை போல் ஆன அவர் வாழ்வை நினைத்து விதியால் அவர் வெந்து தணிந்ததை இப்படி நொந்து பாடுகிறான். அவ்வைப் பாட்டியின் பொன்மொழி கூட அவனுக்கு இக்கணம் பொய்யே.
'காரிருள் போலே பாழான சிதையில்
கனலானார் விதிதானா
காரிருள் போலே பாழான சிதையில்
கனலானார் விதிதானா?
தந்தை கனலானார் விதிதானா?
அன்னையும் பிதாவும் முன்னறி தெய்வம்
அவ்வையின் பொன்மொழி வீணா?
அவ்வையின் பொன்மொழி வீணா?'
பாடகர் திலகத்தின் நா தழுதழுத்த உச்சஸ்தாயி குரலில், உயிரிழந்த உத்தமத் தந்தையின் (ஈ.ஆர் சகாதேவன்) நினைவாக திரு.எம்.ஜி.ஆர் அவர்கள் சோகத்துடன் நடிக்க, 'தாய்க்குப் பின் தாரம்' படத்தில் தந்தை குலத்தின் பெருமை பேசும் உடல் சிலிர்க்க வைக்கும் பாடல்.
ஆனால் இந்தப் பாடலை படத்தில் பார்க்காமல் முதன் முதல் வெளியில் கேட்பவர்களுக்கு நடிகர் திலகத்தின் படப் பாடல் போலவே தோன்றும்.
https://youtu.be/8DAR54U70g8
ஹைய்யா! நானும் ஒரு தந்தைப் பாடல் எழுதி விட்டேனாக்கும். :)
வாசு - கொஞ்சம் கோபாலிடம் இருந்து கடன் வாங்கிய வார்த்தைகள் இவை ----
"எப்படி என் மனதை படிக்கிறீர்கள் வாசு !" - நேற்று ஹைதராபாதில் கொஞ்சம் தோண்டினதில் கிடைத்த பாடல் இது - தூசியை தட்டுவதற்குள் இந்த பாடல் பறந்து நெய்வேலிக்கு சென்று விட்டதே !!!
இந்த பாடல் எவ்வளவு புண்ணியம் செய்திருக்கிறது பாருங்கள் - என் கையில் அகப்பட்டு சிக்காமல் உங்கள் கை வண்ணத்தில் மலர்ந்து மீண்டும் எல்லோரையும் கேட்க்கத்தூண்டுகிறது . நன்றி வாசு ....
கருவின் கரு - 110:smile2::)
பாகம் 2 - தந்தை
பால் சாதத்தில் அன்பை உணர்த்தினாள் அம்மா - ஆனால் ஒரு கை அழுத்தத்தில்
எல்லாவற்றையும் உணர்த்துவார் அப்பா
பிறர் முன்னால் என்னை ஹீரோ ஆக்குவாள் அம்மா - முன்னாலும் சொன்னதில்லை ;
பின்னாலும் சொல்லித்தெரியாது -
கிடைக்கும் என் கப்புக்களில் அப்பாவின் கண்ணீரின் கறை கண்டிப்பாக இருக்கும் ....
அம்மா எத்தனையோ முறை திட்டினாலும் உறைத்ததில்லை
உடனே உறைத்திருக்கிறது என்றேனும் அப்பா முகம் வாடும் போது
எனக்கு கிடைத்தது ஒரு வரம் என்று தெரியாது - அந்த வரத்திடம்
பல வரங்கள் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தேன் - இறைவனிடம் இறைவனைப்பற்றி பேசுவது போல்
சொல்லிக்கொடுத்ததில்லை திட்டியதும் இல்லை இல்லை என்றும் சொன்னதுமில்லை
வேண்டாம் எனக்கூறியதும் இல்லை இருந்தும் ஏதோ ஒன்றினால் கட்டுப்படுத்தியது
அப்பாவின் அன்பு
நானும் காட்டியதில்லை அவரும் காட்டியதில்லை எங்கள் பாசத்தை...இருந்தும் காட்டிக் கொடுத்த
கண்ணீரைத்துடைக்க இன்று அப்பாவும் இல்லை..
நண்பனாக இருந்தாய் - தவறு செய்யவில்லை
ஆசானாக இருந்தாய் - கிடைத்த பட்டங்களுக்கு முடிவு இல்லை
அப்பாவாக இருந்தாய் - நீ தான் என் பலம் என்று உணர்தேன்
எத்தனையோ பேர் நான் இருக்கிறேன் எனச் சொன்னாலும்
அப்பாவை போல் யார் இருக்க முடியும்..?
அப்பா சொன்னது நினைவிற்கு வந்தது
So when tomorrow starts without me
Don't think we're far apart,
For every time you think of me
I'm right here in your heart.
https://youtu.be/0PSBmL2cL-E
கருவின் கரு - 111
பாகம் 2 - தந்தை
மதி நடித்த படங்களில் அவருக்கும் , எனக்கும் பிடித்தபடம் " பெற்றால் தான் பிள்ளையா " . சுறுசுறுப்பாக ஓடியாடி சண்டை போட்டு , காதலில் ஒரு புதிய இல்லக்கியத்தை சொல்லிகொடுத்து , பாடல்களால் அனைவரையும் மயக்கும் இவரிடம் உணர்ச்சிகள் இவ்வளவு கொட்டிக் கிடக்கின்றதே என்று என்னை அயர வைத்த படம் . முதலில் கிடைத்த குழந்தையை வைத்துக்கொண்டு என்ன பண்ணுவது என்று தெரியாமல் முழிப்பார் -- பிறகு அதே குழந்தைக்காக வாழத்துடிப்பார் - இடையில் கிடைத்த காதல் அவரை கட்டிப்போடாது - அந்த குழந்தையின் பெற்றோர்கள் வந்து முறைப்படி நீதி மன்றத்தில் அந்த குழந்தையை திருப்பிக்கேட்டுக்கும் போது அவருடன் சேர்ந்து நாம் எல்லோருமே " பெற்றால் தான் பிள்ளையா " என்று கத்துகிறோம் - MGR படம் என்று பறைச்சாற்றுவது தேவை இல்லாமல் திணிக்கப்பட்ட ஒரு சண்டை காட்ச்சி மட்டுமே - படம் முழுவதும் மதி நம்மை கட்டிப்போட்டுவிடுவார் - பாசம் என்பது பெறாமலும் வரலாம் என்பதை உலகிற்கு அருமையாக எடுத்து சொன்ன படம் ....
செல்லக் கிளியே மெல்லப் பேசு
தென்றல் காற்றே மெல்ல வீசு
தூங்கும் மன்னவன் தூங்கட்டுமே
தொடரும் கனவுகள் தொடரட்டுமே
(செல்ல)
நெஞ்சில் குடியிருக்க நித்தம் கொலுவிருக்க
கெஞ்சும் குமரிப் பெண்ணின் வாசல் வருவான்
கண்ணால் கொடி வளர்த்து
காதல் மலர் பறித்து
பெண்ணில் குழல் முடிக்க
வள்ளல் தருவான்
(செல்ல)
ஊரார் பலர் இருந்தும் உற்றார் சிலர் இருந்தும்
வேறோர் இடத்தில் என்னைத் தரவில்லையே
உன்னை நினைவில் வைத்து
நினைவை மனதில் வைத்து
மனதை கொடுத்தும் சுகம் பெறவில்லையே
(செல்ல)
https://youtu.be/3UG6vVlwZyc
https://youtu.be/miHGvS385h0
கருவின் கரு - 112
பாகம் 2 - தந்தை
மகராஜா ஒரு மகாராணி ---- இந்த தந்தையிடம் தான் எத்தனை மகிழ்ச்சி - பெருமிதம் , பூரிப்பு - தன் மகளுடன் எப்படி விளையாடுகிறார் ?? ஒவ்வொரு மகளும் இதைத்தான் தன் தந்தையிடம் எதிர் பார்க்கிறாள் - ஒவ்வொரு தந்தையும் தன் குழந்தைகளுடன் குழந்தையாக இருக்கத்தான் விரும்பிகிறான் - காலம் என்னும் சக்கரம் மட்டும் ஓடாமல் இருந்தால் அல்லது சற்றே மெதுவாக சென்றால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் ?!! பத்து மாதங்கள் சுமப்பவளும் சுமக்க முடியாத பிணைப்பு - அப்பா - மகள் உறவு ! இதை எழுதி தெரிந்துகொள்ள முடியாது - உணர்ந்து புரிந்துகொள்ள வேண்டிய உன்னதமான உறவு ----
https://youtu.be/YifS0OtnvPA
கருவின் கரு - 113
பாகம் 2 - தந்தை
ஒருவரின் துடிப்பினிலே விளைவது கவிதையடா
இருவரின் துடிப்பினிலே விளைவது மழலையடா
நன்றி கெட்ட மாந்தரடா நானறிந்த பாடமடா
கண்ணதாசன் தினமும் வாழும் பாடல் இது - பிள்ளையாய் இருந்துவிட்டால் இல்ல ஒரு தொல்லை -------
https://youtu.be/Fo_dKWe-MoE
வாசுவும் ,நானும் பேசி கொண்டிருந்த போது ,ஏன் கேமரா ,இசை பற்றி விலாவரியாக எழுத கூடாது என்று வேண்டுகோள் விடுத்தார்.
நான் சொன்னேன். கடை விரித்தேன் கொள்வார் இல்லை என்ற கணக்காக ,இவ்வளவு சுளுவாக எழுதியும் இரண்டே ரசிகர்கள். வாசுவும்,ராகவேந்தரும்.ரசனை உள்ளதாக பீற்றி கொள்ளும் முரளியும், நியூஸ் பேப்பர் ரிப்போர்ட்டர் ஆக மாறி விட்டார். இந்த அழகில் ஆழமான விஷயங்களா ,மூச்.....
வாசுவிடம் பேசியதற்காக கொஞ்சமே கொஞ்சம்.
இந்த படம் ரோஷோமோன் ஒரு சராசரி கேமரா லென்ஸ் வைத்து deep -focus முறையில் எடுக்க பட்டது .மூவர் சம்பந்த பட்ட close -up ஷாட் படத்தின் கருவின்கருவை காட்டி விடும்.
இந்த படத்தில் ஒவ்வொருவர் விவரிப்பிலும் 80% ஒற்றுமை. அங்கங்கே அவரவர் வசதிக்கு கொஞ்சம் மாறுபடும். இதை cameraman ஒவ்வொரு விவரிப்பிலும் காட்டும் வித்தியாச கோணங்கள் அபாரம். இத்தனைக்கும் சூரிய ஒளியில் ,கண்ணாடியை reflector போல வைத்து காட்டில் எடுக்க பட்ட காட்சிகள் ஜால விளையாட்டு.
ஒளியையும் ,நிழலையும், மழையையும்,சூரியனையும்,மப்பு மந்தாரத்தையும் கதாபாத்திர எண்ண எழுச்சிகள்,,மற்றும் குறியீடுகளாய் அமையும். இறுதி காட்சி அதற்கு சான்று. (இரண்டே செட் ரோஷோமோன் வாயில்,விசாரணை இடம்.மீதி காட்டில்.)
அந்த கால படங்களில் 200 சாட் இருந்தாலே பெரிசு. 407 ஷாட்கள் எடுத்து எடிட் டருக்கு செம வேலை. அழகாக டெக்னிகல் திறமை,அனுபவம் எல்லாவற்றையும் காமெரா,எடிட்டிங் காட்டி விடும் இயக்குனர் தலைமையில்.
குரசோவா வுக்கு மௌன படங்கள் மிக பிரியம். படங்களில் மௌனம் பெரும் பங்கு வகித்தாலும் (இரைச்சல் படங்களை இன்னும் கடினமாக்கி விட கூடும்). இவர் பாத்திரங்கள் சூழ்நிலைகளுக்கு தக்க அப்போது பிரபலமான பாடல்,இசை ஆகியவற்றை உபயோகிப்பார். பெரும்பாலும் பாரம்பரிய இசை. அதிலும் counter -point என்பதில் பிரியம். (இளையராஜா ரசிகர்களிடம் கேளுங்கள்)
குரசோவா ,அப்பா இறந்ததும் புதிய பறவை கோபால் ரேஞ்சில் விரக்தியுடன் உலவும் போது ,ஒரு துள்ளலிசை கேட்டு மூட் மாறியதிலிருந்தே counter -point ரசிகராகி விட்டார்.படத்திலும் பரவலாக உபயோகிப்பார்.
பின்னாட்களில் ,seven samurai ,படத்திலிருந்து Long Lenses ,Telephoto Lenses ,உபயோகித்து,பல காமிராக்களில் படம் பிடித்து, தொகுப்பில் ,நடிகர்களே எதிர்பார்த்திராத நடிப்பை,இயல்பாக கொண்டு வந்து விடுவாராம்.பின்னாட்களில் அகல திரைக்கும் போனார்.
கம்ப்யூட்டர் இல்லாத காலத்திலேயே இவர் எடிட்டிங் நேர்த்தி அலாதி. வெட்டிலிருந்து ,எடிட்டிங் படத்தின் ஓட்டத்தோடு செல்லும் படி அமையும்.காமிராவை ஒரு நடிகர் அல்லது இடத்தின் அருகாமைக்கு கொண்டு சென்று பின் நகர்வதை, கிரேன் ஷாட் வைக்காமல்(Tracking Shots with Dissolve ),jump Cut match செய்து சாதித்தாராம். இதன் தன்மையே அலாதி.
இத்தனைக்கும் இவர் படங்கள் நேர்கோட்டில்,சாதாரமாக, சம்பவங்களின் தொகுப்பில் ,பழைய பாணியிலே நகரும் தன்மையுடையது. ஆனால் படமாக்கும் விதத்தில்,திரைகதை நேர்த்தியில் பள பள புதுமையில் அனைவரையும் கட்டி விடும்.
//இந்த படத்தில் ஒவ்வொருவர் விவரிப்பிலும் 80% ஒற்றுமை. அங்கங்கே அவரவர் வசதிக்கு கொஞ்சம் மாறுபடும். இதை cameraman ஒவ்வொரு விவரிப்பிலும் காட்டும் வித்தியாச கோணங்கள் அபாரம். இத்தனைக்கும் சூரிய ஒளியில் ,கண்ணாடியை reflector போல வைத்து காட்டில் எடுக்க பட்ட காட்சிகள் ஜால விளையாட்டு.//
http://cdn.gunaxin.com/wp-content/up...rashomon-1.jpg
https://thevoideck.files.wordpress.c...m-10-46-08.png
http://lisathatcher.files.wordpress..../rashomon1.jpg
தந்தை - மகன் பாசம் பற்றிய உங்கள் பதிவில் இடம் பெற்ற தாய்க்கு பின் தாரம் படப்பாடல்நல்ல தேர்வு . தாங்கள் விளக்கிய விதமும் அருமை .பாராட்டுக்கள வாசுதேவன் சார் .
//இரண்டே செட் ரோஷோமோன் வாயில்//
http://41.media.tumblr.com/37ee5b4ad...o3_r1_1280.jpg
http://41.media.tumblr.com/1fb432bf3...o4_r2_1280.jpg
http://40.media.tumblr.com/c0d670713...6igo2_1280.jpg
http://40.media.tumblr.com/16bdcd08b...6igo1_1280.jpg
“Rashomon” actually refers to the Rajomon gate; the name was changed in a Noh play written by Kanze Nobumitsu. “Rajo” indicates the outer precincts of the castle, so “Rajomon” means the main gate to the castle’s outer grounds. The gate for my film Rashomon was the main gate to the outer precincts of the ancient capital—Kyoto was at that time called “Heian-Kyo.” If one entered the capital through the Rajomon gate and continued due north along the main thoroughfare of the metropolis, one came to the Shujakumon gate at the end of it, and the Toji and Saiji temples to the east and west, respectively. Considering this city plan, it would have been strange had the outer main gate not been the biggest gate of all. There is tangible evidence that it in fact was: The blue roof tiles that survive from the original Rajomon gate show that it was large. But, no matter how much research we did, we couldn’t discover the actual dimensions of the vanished structure.
As a result, we had to construct the Rashomon gate to the city based on what we could learn from looking at extant temple gates, knowing that the original was probably different. What we built as a set was gigantic. It was so immense that a complete roof would have buckled the support pillars. Using the artistic device of dilapidation as an excuse, we constructed only half a roof and were able to get away with our measurements. To be historically accurate, the imperial palace and the Shujakumon gate should have been visible looking north through our gate. But on the Daiei back lot such distances were out of the question, and even if we had been able to find the space, the budget would have made it impossible. We made do with a cut-out mountain to be seen through the gate. Even so, what we built was extraordinarily large for an open set.
When I took this project to Daiei, I told them the only sets I would need were the gate and the tribunal courtyard wall where all the survivors, participants, and witnesses of the rape and murder that form the story of the film are questioned. Everything else, I promised them, would be shot on location. Based on this low-budget set estimate, Daiei happily took on the project.
Later Matsutaro Kawaguchi, at that time a Daiei executive, complained that they had really been fed a line. To be sure, only the gate set had to be built, but for the price of that one mammoth set they could have had over a hundred ordinary sets. But, to tell the truth, I hadn’t intended so big a set to begin with. It was while I was kept waiting all that time that my research deepened and my image of the gate swelled to its startling proportions.
– Akira Kurosawa | Something Like An Autobiography
கோ
ரோஷமான் வாயிலில் 'ஹோ' வென்ற இரைச்சலுடன் பெய்யும் அந்த சாரல் மழை மறக்கவே முடியாதது. நிஜ மழையோ அது என்று நம்ப வைக்கும். ஒளிப்பதிவு அபாரம்.
https://youtu.be/kkDhQVUKkyY
//இத்தனைக்கும் சூரிய ஒளியில் ,கண்ணாடியை reflector போல வைத்து காட்டில் எடுக்க பட்ட காட்சிகள் ஜால விளையாட்டு.//
Rashomon - A Ghastly Discovery
https://youtu.be/GXygJmtnvm0
Thanks Vasu for supporting posts. They had some difficuluty in picturising the rain shower. They tainted the water in Black to get that effect.
டியர் ரவி சார் & வாசு சார்,
தந்தையின் சிறப்பைக்கூறும் உங்கள் இருவரின் பதிவுகளும் அருமையோ அருமை. நிச்சயம் தந்தையின் இடம் ஈடு செய்யமுடியாத ஒன்றே.
உங்கள் பதிவுகள் என் கடந்தகால வாழ்க்கைக்கு அழைத்துச் சென்று நினைவலைகளை எழுப்பி விட்டு மனதில் ரீங்காரம் இடச்செய்கின்றன. தந்தையைப்பற்றி நினைக்கத்தான் எவ்வளவு இருக்கிறது..!.
என்னுடைய சிறுவயதில் விரல்பிடித்து நடந்து வீட்டுக்கு வெளியே இவ்வளவு பெரிய உலகம் இருக்கிறது என்று நடைபயில வைத்த என் அப்பா.
வீட்டுக்கு வரும்போதெல்லாம் பையன் தன கையில் எதையாவது எதிர்பார்ப்பான் என்று எதாவது தின்பண்டத்தோடு வந்து மகிழ்ச்சியூட்டிய அப்பா. சில நேரங்களில் மறந்து போய் வீட்டு வாசல்வரை வந்துவிட்டாலும் திரும்ப கடைக்குப்போய் பிஸ்கட் பாக்கெட்டாவது வாங்கிவந்து வீட்டில் நுழையும் அப்பா.
ஒன்றாக அமர்ந்து சாப்பிடும்போது (வாசு சொன்னதுபோல) சுவையான உணவுகளை தான் சிறிது மட்டுமே சாப்பிட்டு, முக்கால்வாசிக்கு மேல் எனது தட்டில் எடுத்து வைத்த அப்பா.
கல்லூரியில் இண்டர்வியூவுக்காக நான் வரிசையில் நின்றபோது, சற்று தள்ளி, உட்காரக்கூட இடம் கிடைக்காமல் கால்கடுக்க நின்று கொண்டிருந்த என் அப்பா. (அந்த நேரத்தில் என் ஒரே கனவு, படித்து முடித்து சம்பாதிக்கும்போது பணத்தாலேயே என் தந்தைக்கு அபிஷேகம் செய்ய வேண்டுமென்பதே). ஆனால் விதியின் விளையாட்டு வேறு விதமாக இருந்தது.
இன்ன தேதிக்குள் கல்லூரி பீஸ் கட்டவேண்டும் என்று சொல்லிவிட்டால், கெடு நெருங்க நெருங்க ஓவர்டைம் செய்து தன்னை வருத்தி, அப்படியும் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டால் கடன் வாங்கி வந்து என் படிப்புக்கு சிறு இடையூறும் வராமல் பார்த்துக்கொண்ட அப்பா.
பட்டப்படிப்பு முடிந்து பல்கலைக்கழக சான்றிதழைப் பார்த்ததும் அதற்காகவே காத்திருந்தது போல சில நாட்களிலேயே 'அம்மாவைப் பார்த்துக்கோ' என்ற ஒற்றை வார்த்தையோடு விடைபெற்று விட்டார்.
கலைஞர் கருணாநிதி ஒரு உதாரணக்கதை சொல்வார். மழை கொட்டும் காலங்களில் விவசாயிகள் மகிழ்ச்சியுடன் உழுது, பயிரிட்டு, சில நாட்களில் அறுவடை செய்து தங்கள் உழைப்பின் பலனான நெல் மூட்டைகளில் சாய்ந்து கொண்டு, தங்களுக்கு இந்த வளத்தைத் தந்த மேகத்துக்கு நன்றி சொல்ல அண்ணாந்து பார்க்குபோது அங்கே மேகங்கள் இருக்காது, நீலவானம் வெறிச்சோடி இருக்கும்.
இன்று ஆயிரம் ஆயிரமாக சம்பாதிக்கிறேன். அனுபவிக்க என் தந்தை இல்லை. தாயின் வடிவில் என் தந்தையையும் பார்க்கிறேன்.
உங்கள் தொடர் என் போன்ற பல்லாயிரம் வாசகர்களின் நினைவலைகளை நிச்சயம் கிளறிவிடும். அதுவே உங்கள் தொடரின் வெற்றி.
ஆதிராம்
தங்களின் தந்தையாாரின் நினைவுகள் தங்களுக்கு மட்டுமானதாக இல்லாமல் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொருவருக்கும் பொருந்தும் வகையில் உள்ளவை. அதனால் தான் தங்கள் எழுத்தில் அவை உயிர் பெற்று அனைவருக்குள்ளும் ஊடுருவும் சக்தியைப் பெறுகின்றன. நெஞ்சைத் தொடும் நெகிழ்வினை ஊட்டுவது தாயாரின் நினைவு மட்டுமல்ல, தந்தையாரின் நினைவும் தான்.
தங்களின் உள்ளம் உருக்கும் பதிவிற்கு என் உளமார்ந்த பாராட்டுக்கள்.
வாசு சார்
தாய்க்குப் பின் தாரம் என்பார்கள். ஆனால் தந்தைக்குப் பின் ...
ஈடு செய்ய முடியாத அன்பும் பாசமும் அதனையும் மீறி, தன் பிள்ளையை ஒரு மனிதனாக உருவாக்குவதில், அவனை சுயமாக நிற்க வைப்பதில் ஒரு தந்தையின் கடமை உணர்ச்சியும் ஈடுபாடும் அக்கறையும் யாராலும் தர முடியாது என்பதை உணர்த்தும் வகையில் ரவி எடுத்துள்ள இந்த கருவின் கரு தொடரில் தந்தையின் பங்கு பற்றிய பாகத்தில் தங்களின் தாய்க்குப் பின் தாரம் பாடல் தேர்வு மிகச் சிறப்பாக அமைந்துள்ளது.
அதே போல்,
ரோஷமான் திரைப்படத்தைப் பற்றிய கோபாலின் பதிவிற்கு துணைப்பதிவுகளாய்த் தாங்கள் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கும் நிழற்படங்கள் அமைந்து வலுவூட்டியுள்ளன.
தங்களுக்கும் என் பாராட்டுக்கள்.
திரு ஆதிராம் - அருமையான வரிகள் - பொன்தட்டில் பதிக்க வேண்டியவைகள் . இதே நிலையில் தான் நானும் இன்று இருக்கிறேன் - சென்னையில் triplicane அருகில் உள்ள Akbar Sahib Street இல் 1 BHK ஹௌசில் என் பெற்றோர்கள் குடியிருந்தனர் . வந்து போகும் நண்பர்களும் , உறவினர்களும் மிகவும் அதிகம் - நான் படிக்க வேண்டும் என்பதில் என் தந்தை எடுத்துக்கொண்ட முயற்ச்சிகள் , செய்த தியாகங்கள் - இவற்றைப்பற்றி ஒரு புத்தகமே எழுதலாம் . எது கேட்டாலும் வாங்கித்தருவார் - இத்தனைக்கும் வீடு முழுவதும் கடன் . தான் பட்ட கஷ்ட்டங்கள் எதையுமே என்னை நினைத்துப்பார்க்க கூட என் தந்தை அனுமதிக்க வில்லை . முதல் தடவை நான் என் சம்பளத்தில் ஒரு பெரிய வீடு வாங்கியதும் என் அப்பாவிற்கு என்று தனி அறை தர வேண்டும் - அவர் பெயரை வீட்டுக்கு வைக்க வேண்டும் -- இவ்வளவு ஆசைகளுடன் படித்தேன் -- வீடு வாங்கினேன் , நினைத்ததற்கும் பெரிதாக - அப்பாவின் போட்டோ வைத்தான் மாட்ட முடிந்தது ... லிவர் Cirrhosis அப்பாவை யாருக்கும் தெரிவிக்காமலேயே தன்னுடன் அழைத்துச்சென்று விட்டது -------Quote:
Originally Posted by adiram
கோபால்
அகிரா குரோஸவா ஆசிய கண்டத்தைச் சார்ந்தவர் என்றாலும் உலக அளவில் அவருடைய சிறப்பைப் போற்றும் மனப்பான்மை அமெரிக்கர்களுக்கு இருந்தது வியப்பிற்குரிய விஷயம். இனவெறி, நிறவெறி போன்றவற்றையெல்லாம் கடந்து அமெரிக்காவிலும் அவருடைய புகழ் பரவியது அவருடைய படைப்பிற்குக் கிடைத்த மிகப் பெரிய வெற்றியாகும்.
குரோஸவா ... உலகின் இரண்டாம் மிக நீளமான திரைப்படத்தைப் படைத்த பெருமையையும் தன்னுடைய ரன் படத்தின் மூலம் பெற்றவர். 9 மணி நேரம் அப்படம் நீண்டது. அதைவிட ஜெர்மனியின் ஹெய்மத் திரைப்படம் நீளமாக 16 மணி நேரம் ஓடியது. இவையிரண்டும் Feature Film வகையறாவைச் சார்ந்தவை. இவையன்றி பரீட்சார்த்தத் திரைப்படங்கள் நேரம் காலம் கணக்கின்றி நாள் கணக்கிலும் நீண்டிருக்கின்றன.
ஆனால் 9 மணி நேரமானாலும் தொய்வின்றி ரன் படத்தை எடுத்துச் சென்றிருப்பார் குரோஸவா. இருந்தாலும் தன்னுடைய முத்திரையைப் பதிக்காமல் விடவில்லை.
இது போன்ற இன்னும் பல இயக்குநர்கள் பற்றி நாம் விவாதிக்கலாம். நெஞ்சம் மறப்பதில்லை திரியில் இயக்குநர்களைப் பற்றியும் நாம் எடுத்துக் கொள்வோம்.
அன்புள்ள ராஜேஷ் ,
வணக்கும் . உங்கள் " திரையில் பக்தி " எழுதிக்கொண்டது . நலம் . நலமறிய ஆவல் . ஒன்றிண்டு பதிவுகள் என்னை போட வைத்தீர்கள் - பிறகு உங்களை காண வில்லை . குறுகிய பதிவுகள் " திரையில் பக்தி " குறைந்துகொண்டு வருகிறது என்பதை மறைமுகமாக தெரிவிக்கின்றதா ? எனக்கு புரியவில்லை .. உங்கள் எழுத்து வண்ணத்தில் கருவின் கரு என்ற தலைப்பில் யாரோ இங்கு ஒருவர் எழுதுகிறாராமே - அவரை எண்ணிக்கையில் மிஞ்சிவிடும் அளவிற்கு பதிவுகள் வரும் என்று உங்களிடம் தஞ்சம் புகுந்தேன் - நீங்கள் என்னை சரியாக , வேகமாக உபயோகிக்காதது மனதிற்கு வருத்தமாக இருக்கிறது .... சீக்கிரம் வந்து என்னை உற்ச்சாகப்படுத்துங்கள் ..
இப்படிக்கு உங்கள்
"திரையில் பக்தி "
ஆதிராம்,
அப்படியே தந்தை உயிரோடு இருந்தாலும் லட்ச லட்சமாக மகன்கள் தந்தைக்கு கனகாபிஷேகம் செய்து விட போகிறார்களாக்கும். எழுத்தாளர் சுஜாதா ஒரு முறை குறை பட்டு கொண்டது. அமெரிக்கா போனப்புறம் இவங்களுக்கு பிசுனாரிதனம் அதிகமாயிடுச்சு. 50 டாலர் அனிப்பிச்சுட்டு ,ஏதோ பெரிய தொகை போல ஆறுமாசம் அனத்துறாங்க. இந்த பாவனை உருகல்களில் 1% உண்மையிருந்தால் கூட கண்ணீர் கதைகள் எவ்வளவு குறைந்திருக்கும். என்னவோ எழுதி பார்க்க நல்லாயிருக்கு.
நம் இந்தியர்கள் ,வறுமையை தேசிய பெருமையாக கொண்டாடுகிறோமோ என்று தோன்றுகிறது. இந்தியாவில் முக்கால்வாசி தாய் தந்தையர் எந்தவித accountability இல்லாமல் பிள்ளை பெறுவதை ஒரு விலங்குகளின் கடமை போல செய்து ,ஒரு இலட்சியமின்றி கண்டதே காட்சி கொண்டதே கோலம் என்று வாழ்ந்தவர்களே.
எனக்கு தெரிந்து ஒரு தந்தை (நிறைய தந்தைகள் .ஒரு உதாரணம்),ஒரு வேலைக்கும் ஒழுங்காக போகாமல் வாய் சவடாலில் காலம் தள்ளியவர்.(என்னை வேலைக்கு வைக்க எவனுக்குமே தகுதியில்லை ரீதியில்).பிற ஜாதிகளை பற்றி துச்சமாக பேசுபவர். ஐந்து பெண்கள். வெளிநாட்டிலிருந்த மனைவியின் தம்பி தயவில் ,சுமாராக படித்த ஒரு மகனுக்கு வேலை கிடைத்து, அவன் சகோதரிகளை கரையேற்றினான்.
இவ்வளவு உதவாக்கரையான தந்தைக்கு ,மிக பெரிய அளவில் மகாராஜாக்கள் லெவெலுக்கு அறுபதாம் கல்யாணம் பண்ணி கொள்ளும் ஆசை. நான் அந்த நண்பனுக்கு சொன்ன அறிவுரை. உன் அப்பனை உட்கார வைத்து அறுபது பழைய செருப்புகளை கோர்த்து செருப்பு மாலை போடு.(ஒன்றை நான் இலவசமாக தருகிறேன்). மிக நெருங்கிய நண்பனான அவன், என்ன பெரியவாளை பத்தி இப்படி பேசிட்டேள் என்று பேசுவதை நிறுத்தி விட்டான்.
இன்னும் கல்யாணம் ஆகாமல் தாய் பெண் ஒருத்தியை வைத்திருக்கும் அவன் சமீபத்தில் என்னிடம் confess பண்ணியது. என் வாழ்க்கையை கெடுத்த அவருக்கு நீங்க சொன்ன மாதிரிதான் பண்ணியிருக்கணும்.
உதவாக்கரை தகப்பன்களுக்கு தங்க தட்டில் மரியாதை. எம்.ஏ.எம் போன்றவர்களுக்கு மகன்களால் தொல்லை. இந்த முரண்பாட்டை எங்கு போய் சொல்ல???
இப்படியும் ஒன்றல்ல,இரண்டல்ல,நிறைய........
நண்பர்களே வணக்கம்.
இடையறாது அலுவலகப் பணியில் முழுகியமையால் திரிக்குக் கூட வரமுடியவில்லை. பலருக்கும் தெரியும் நான் விடுமுறை நாட்களில் (எல்லா ஞாயிறு மற்றும் சில சனிக் கிழமைகள்) எழுதுவதில்லை. அலுவல் நாட்களில் சிறிது நேரம் ஒதுக்கி படித்து எழுதி வந்தேன். தற்போது அலுவல் மிக அதிகமானதால் படிக்கக் கூட வருவதில்லை. நான் வந்து படித்துக் கூட பல நாட்கள் ஆகி விட்டது. இப்போதும் எனக்கு அவ்வளவாக நேரம் இல்லை. கிடைக்கும் சிறிது நேரத்தில் என்ன படிக்க முடியுமோ படித்து பதில் எழுதுகிறேன். யாராவது என்னை நினைத்திருப்பார்கள் என்று நினைக்கிறேன். வருகிறேன் படித்து விட்டு. நன்றி.
ரவி,
நூற்றுக்கணக்கான பதிவுகளை கருவின் கருவாக தாய் மீது எழுதி முடித்து விட்டு தந்தையைப் பற்றி எழுதிக் கொண்டு வருகிறீர்கள். இதிலும் நூற்றுக்கணக்கான பதிவுகள் பதிக்க வாழ்த்துக்கள். நவரத்தினம் வியாபாரம் செய்வது குறித்து மகிழ்ச்சி. திரியை கலகலப்பாக கொண்டு செல்வது கண்டு மகிழ்ச்சி. நன்றிகள்.
அதையேன் கேட்கிறீர்கள் கல்நாயக் ,நீங்கள் இல்லாத போதும் உங்களை சுற்றியே,பற்றியே பேச்சு. என்ன பேச்சு என்பதை படித்து புரிந்து கொள்ளுங்கள்.:-dQuote:
Originally Posted by kalnayak
கோபால்,
ஜப்பானிய இயக்குனர் அகிரா குரோசவா பற்றிக் கேள்விப் பட்டிருக்கிறேன். படம் பார்க்கும் வாய்ப்பு கிடைத்ததில்லை. ரோஷோமோன் பற்றிய திறனாய்வு (அப்படிச் சொல்லலாமா? ஒரு முறை நடிகர் திலகம் திரியில் அங்கே பதிகின்ற பதிவுகளுக்கான அகராதி ஒன்றை நீங்கள் வெளியிட்டீர்கள். அது உடனடியாக கிடைக்காததால் சரி பார்க்க முடியவில்லை. நீங்கள் இருக்கும்போது அது எதற்கு?) அதற்கான உத்வேகத்தை தூண்டி விட்டது. வழக்கம் போல் வாசுவின் பக்கெட்-உம், ராகவேந்திராவின் கூடுதல் விவரணங்களும் ஆர்வத்தை அதிகரிக்கின்றன. படம் பார்ப்பதற்கு முயற்சிக்கிறேன். சிறுவர்கள் இருக்கும் வீட்டு சூழ்நிலை அனுமதிக்குமா தெரியவில்லை.
வழக்கம்போல் அருமையாக எழுதி இருக்கிறீர்கள். தொடருங்கள். நன்றி.
என்ன அது? முழுவதும் பார்த்து விட்டு வருகிறேன். கோபால்.Quote:
Originally Posted by Gopal,S.
டியர் கோபால் சார்,Quote:
Originally Posted by Gopal,S.
அது சுஜாதா அவர்களின் பார்வை, அல்லது அவர் சந்தித்த நபர்கள் மூலம் அறிந்த அனுபவங்கள். அதற்காக எல்லோரும் அப்படியிருக்க வேண்டும் என்ற அவசியமில்லையே.
என் தந்தை இருந்திருந்தால் நிச்சயம் தங்கத்தட்டில் வைத்து தாங்கியிருப்பேன். அதன் அடையாளம், என் ஜனனத்தின் மறுபாதியான என் தாய் இன்று என் வீட்டில் ஏர்கண்டிஷன் அறையில் தன் மிச்ச நாட்களைக் கழித்துக்கொண்டிருக்கிறார். என் அறையிலும் அண்ணனின் அறையிலும் கூட ஏ.சி. கிடையாது. மின்விசிறி மட்டும்தான். என் அண்ணியும், என் மனைவியும் அவர் பெறாத இரண்டு மகள்களாக சிறப்பாக கவனித்து வருகின்றனர். நான் அருகில் இல்லாவிட்டாலும் தினம்தினம் ஸ்கைப் மூலம் பேசி வருகிறேன்.
நீங்கள் சொல்வதிலும் உண்மையில்லாமல் இல்லை. பெற்றோரை முதியோர் இல்லத்தில் எறிந்துவிட்டு, மாதாமாதம் சிறிது பணத்தை மட்டும் விட்டெறியும் சிலரும் இருக்கத்தான் செய்கின்றனர்.
என்னைப்பொருத்தவரை முதியோர் இல்லங்கள் என்பது பிள்ளைகள் இல்லாத அனாதை முதியோர்கள் மட்டும் வசிக்கும் இடமாக இருக்க வேண்டும்
திறனாய்வு என்பது சரியல்ல. திறன் கொண்ட இயக்குனர்களை,படங்களை தேர்வு செய்து ,அவற்றை அணுக வேண்டிய முறைமை பற்றி கற்றதை,உணர்ந்ததை,கேட்டதை சொல்லும் Film Appreciation articles என்பதே சரியானது. நடிகர்திலகம் பற்றி நான் எழுதிய சில திறனாய்வு வகையில் வரும்.Quote:
Originally Posted by kalnayak
கோபால்
தங்கள் கூற்றில் யதார்த்தம் இருக்கிறது. இல்லையென்று சொல்லவில்லை. ஆனால் பாசம் என்பது எந்தக் காலத்தையும் கடந்தது. வெளிப்படுத்த சந்தர்ப்பமில்லாமல் இருக்கலாம், அல்லது தாங்கள் கூறுவது போல் மனமில்லாமலும் இருக்கலாம், ஆனால் பாசம் என்பதே இல்லாமல் போகாது. பெரும்பான்மையானவர்கள் தாங்கள் கூறிய வகையறாக்களில் அடங்குவார்கள் என்று ஒரு வாதத்திற்கு வைத்துக் கொண்டாலும், அதற்கு இக்காலத் தாய்மார்கள், குடும்ப சூழ்நிலைகள் இவையும் காரணமாகின்றன. மகனுடைய முன்னிலையிலேயே தந்தையும் தாயும் புரியும் வாக்குவாதங்கள், சச்சரவுகள், சிலசமயம் கைகலப்புகளும் கூட, இவையெல்லாம் பாதிப்பை ஏற்படுத்துகின்றன. சில சமயங்களில் எல்லை மீறும் போது தந்தை என்ற உறவு முற்றிலும் அதன் புனிதத் தன்மையை இழந்து விடுகிறது. தந்தை என்கிற இடம் எப்படிப்பட்டது என்பதை குழந்தைகளுக்கு உணர்த்த தந்தையே சந்தர்ப்பம் தருவதில்லை, தாயாரும் அதைப் பற்றிக் கவலைப்படுவதில்லை.
ஆனால் இந்த சந்தர்ப்பங்களும் இரு தரப்பட்ட குடும்பங்களில் தான் அதிகம் நிகழ்கின்றன. முற்றிலும் பொருளாதாரம் அடிமட்ட நிலையில் உள்ள குடும்பங்கள்.. இவற்றில் தன் பொருளாதார நிலையையோ குடும்பத்தையோ சிறிதும் சிந்தியாமல் குடித்து அழிக்கும் தகப்பன்மார்கள். இரண்டாவது பொருளாதாரத்தில் மேல்நிலையில் உள்ள குடும்பங்கள். இவற்றில் பெற்றோர் இருவருமே பிள்ளைகளுக்கு நேரம் ஒதுக்குவதில்லை. வருவாய்க்கு இருக்கும் முன்னுரிமை அவர்களின் வாரிசுகளுக்கு இல்லை. ஆனாலும் பொருளாதாரத்தில் என்னதான் கீழே இருந்தாலும் அங்கே பாசம் விலகியதில்லை.
இவற்றையெல்லாம் மீறி சென்ற தலைமுறை வரையிலும் நடுத்தரக் குடும்பங்களிலும் குடும்ப உறவுகளும் பந்த பாசங்களும் நல்ல நிலையில் தான் இருந்து வந்தன. ஆனால் தற்போதைய தலைமுறை தான் திசையின்றி போகும் பாதையின்றி, வழிகாட்ட பெற்றோரின்றி சென்று கொண்டிருக்கிறது.
எனவே தாங்கள் சுட்டிக்காட்டியுள்ள சமூக கோளாறுகளுக்கு பெற்றோர்களே காரணமாவர் என்பது என் தாழ்மையான கருத்து.
இவற்றையெல்லாம் தாண்டி, இன்னும் எத்தனை தலைமுறையானாலும் பெற்றோர் செய்யத் தவறியதை, தவறுவதை, செய்து காட்ட, குடும்ப உறவுகளைப் பற்றி மக்களுக்குப் புரிய வைக்க, தாய் தந்தை மட்டுமின்றி சகோதர பாசத்தையும் மக்களுக்கு உணர்த்த, அதன்படி அவர்கள் நடந்து கொள்ள, பல்வேறு சமூகப் பள்ளிகள் செய்ய முடியாதவற்றை, பல்வேறு தலைமுறைகள் கூற முடியாததை,
திரைப்படங்கள் செய்து காட்டும்..
ஆமாம்..
நடிகர் திலகம் என்னும் கலைவாணியின் வடிவம், மேற்கூறிய அனைத்து சமுதாயப் பணிகளையும் தன் திரைப்படங்களின் மூலம் இன்னும் பல்வேறு தலைமுறைகளுக்கு உணர்த்திக் கொண்டேயிருக்கும்.
அப்போது, உலகெங்கிலும் உறவுமுறை பற்றிய பாடங்களுக்கு இலக்கணமாய் நடிகர் திலகத்தின் நடிப்பு அமைந்து வழிகாட்டிக்கொண்டே யிருக்கும்.
எனவே கவலை வேண்டாம்.
அது ஒன்றும் பெரிய விஷயமில்லை. கொஞ்ச நாட்களுக்கு ஒருமுறை தலைதூக்கும் விஷயம்தான்.Quote:
Originally Posted by kalnayak
ஓ!
புதிதாய் மதுர கானத் திரிக்கு வருகை தந்துள்ள அண்ணன் வரதகுமார் சுந்தராமன் அவர்களின் எல்லாம் தெரிந்த ஆனால் அவரே நம்பாத பதிவில், ஆதிராமிற்கு அர்ச்சனை ஆரம்பித்து என்னை கலாய்த்திருக்கிறார். வருகிறேன், அவருக்கான பதிலோடு விரைவில். பெயரை நான் சொல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் சொல்லும் பெயரைக்கூட ஒழுங்காக சொல்லத்தெரியாத அண்ணன்? நான் அண்ணன் சொன்னால்... ? பலருக்கு இங்கே புரிந்திருக்கும். ஆனால் என்னுடைய பதில் முந்தைய என் அண்ணன் பதிவுகளாக இராது. எனக்கு இங்கே நண்பர்கள் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் மனம் வருத்தமுறாதவாறு சற்று யோசித்து பதில் தருகிறேன். அதற்கு முன் ஒன்றை சொல்ல விரும்புகிறேன். காமாலைக் கண் கொண்டவனுக்கு காண்பதெல்லாம் மஞ்சள்.
கல்நாயக் சார்,
வேண்டாம் விடுங்கள். இப்போதுதான் திரி அமைதியடைந்து அதன் பாதையில் சீராக போய்க்கொண்டிருக்கிறது. இந்த நிலையில் மீண்டும் சர்ச்சை வேண்டாம்.
இதனால் திரியிலுள்ள நண்பர்கள் ராஜேஷ் போன்றவர்களும், 'இது போன்ற சர்ச்சைகள் இங்கு வேண்டாம். எங்களை அமைதியாக பதிவிட விடுங்கள்' .என்று சொல்லி விட்டனர்.
ஆகவே மீண்டும் சர்ச்சை வேண்டாம். நாம் என்ன கரடியாக கத்தினாலும் அவர்கள் நம்பப் போவதில்லை.
ஜூன் 24 - இசையமைப்பாளர் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதனின் 87-வது பிறந்தநாள். இந்த பிறந்தநாளைக் கொண்டாடும் விதமாக சமீபத்தில் ‘எம்எஸ்வி டைம்ஸ்.காம்’ சென்னையில் ஒரு இசை அரங்குக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தது. பாடல்கள் மற்றும் பின்னணி இசைக் கோர்ப்பில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதனின் பல்வேறு பரிணாமங்களை எடுத்துக்காட்டிய இந்நிகழ்ச்சியில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதனுடன் பணிபுரிந்த தொழில்நுட்பக் கலைஞர்கள் பலரும் கலந்துகொண்டனர்.
எம்.எஸ்.வி இசையில் வெளியான ‘அன்பே வா’, ‘கௌரவம்’ ஆகிய படங் களில் அவர் பின்னணி இசைக்கோர்ப் பில் செலுத்திய நேர்த்தியை செல்லோ சேகர் (குன்னக்குடி வைத்தியநாதன் மகன்) இந்நிகழ்ச்சியில் விவரித்தார்.
‘தூது சொல்ல ஒரு தோழி’, ‘சட்டி சுட்ட தடா கை விட்டதடா’ ஆகிய பாடல்களில் உள்ள தனித்தன்மையை ‘கிடார்’ பாலா விளக்கிப் பேசினார். கரஹரப்ரியா ராகத்தில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் வெவ்வேறு நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி இசையமைத்ததை இசையமைப்பாளர் தாயன்பன் எடுத்துக்கூறினார்.
‘கலங்கரை விளக்கம்’, ‘உத்தர வின்றி உள்ளே வா’ ஆகிய படங்களில் இடம்பெற்ற டைட்டில் பாடல்களின் வழியே படத்தின் கதையைச் சொல் லும் எம்.எஸ்.வியின் தனித்த அடை யாளத்தை எடுத்துக்கூறினார், ஆடிட்டர் மற்றும் மெல்லிசைப் பாடகர் வி.பால சுப்ரமணியன். எம்.எஸ்.விஸ்வநாத னின் லய வேலைப்பாடல்கள் பற்றிய பரிணாமத்தை ‘வெள்ளிக்கிண்ணம் தான்’ உள்ளிட்ட சில பாடல்களை முன் னிலைப்படுத்தி எம்.எஸ்.சேகர் பேசி னார். நிகழ்ச்சியில் நல்லி குப்புசாமி, திரைப்பட இயக்குநர் எஸ்பி.முத்து ராமன், இசையமைப்பாளரும், எம்.எஸ்.விஸ்வநாதனின் இசைக்குழுவில் பல ஆண்டுகள் பணியாற்றியவரும், லால்குடி ஜெயராமனின் ‘தில்லானா’ இசைத்தட்டு உருவாக்கத்தில் மேற்கத் திய இசையமைத்து பியூஷன் இசைக்கு வழிவகுத்தவருமான ஷ்யாம் ஜோசப் ஆகியோர் சிறப்பு விருந்தினர்களாக கலந்துகொண்டனர். நிகழ்ச்சியை ராம் லஷ்மணன், எம்.எஸ்.வி. வைத்தி ஆகியோர் தொகுத்தளித்தனர்.
இந்த விழாவில் எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் பற்றி நல்லி குப்புசாமி பேசிய தாவது:
30 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே எம்.எஸ்.வியோடு நெருங்கி பழகும் அனுபவம் பெற்றவன் நான். ஒவ்வொரு ஆண்டும் நடக்கும் கண்ணதாசன் விஸ்வநாதன் அறக்கட்டளை விழா வுக்கு அவரே நேரில் வந்து அழைப் பிதழ் கொடுப்பார். ‘எதுக்குங்க நீங்க வரணும். சொல்லி அனுப்பினா நான் வந் துடுவேனே’ என்று கூறினால்கூட கேட்க மாட்டார். அவர் வாழ்கிற காலத்தில் நாம் வாழ்வது பெருமையான விஷயம்.
எம்.எஸ்.விக்கு நடிக்க வேண்டும் என்பதில்தான் அதிக ஆர்வம் இருந்தது. ஒரு நாடகத்தில் கோவலன் வேடம் போடும் வாய்ப்பு அவருக்கு கிடைத்திருக்கிறது. ஆனால் கடைசி நேரத்தில் எம்.எஸ்.வி குட்டையாக இருப்பதால் அவர் தேர்வாகாமல் போய் விட்டார். ‘என்னை குட்டை என்று தவிர்த் தவர்கள், கண்ணகி வேடம் போட்டவரை நெட்டை என்று கூறி நீக்க வேண்டியது தானே’ என்று கோபப்பட்டார். ‘அதெல் லாம் விடுங்க சார். அந்த வாய்ப்பு கிடைத்திருந்தால் இன்னைக்கு நாங்க இப்படி சிறப்பான பாடல்களை கேட்டி ருக்க முடியாதே’ என்று சொன்னோம்.
1973-74களில் தினம் ஜவுளிக் கடைக்கு போகிறேனோ இல்லையோ, கண்ணதாசனைப் பார்ப்பதற்காக கவிதா ஹோட்டலுக்கு சென்றுவிடு வேன். எம்.எஸ்.விக்கும் தனக்கும் உள்ள நெருக்கம், வேடிக்கையான அனுபவங் களை எல்லாம் கவிஞர் மணிக்கணக்கில் சொல்வார். அதுதான் நட்பு.
இவ்வாறு அவர் பேசினார்.
எஸ்பி.முத்துராமன் பேசும்போது, “ஜெய்சங்கர் நடிப்பில் ‘துணிவே துணை’ படத்தை இயக்கினேன். படத் தில் முதல் சில காட்சிகளில் வசனம் இல் லாமல் எம்.எஸ்.வியின் திகில் இசை தான் முக்கிய அங்கமாக இருக்கும். அந்த இசை, படத்தை அவ்வளவு நேர்த்தியாக நகர்த்திச் செல்லும்.
ஒருமுறை, கண்ணதாசன் இறந்து விட்டார் என்று எம்.எஸ்.வி வீட்டுக்கு செய்தி வருகிறது. மார்பிலும், தலை யிலும் அடித்துக்கொண்டு கதறி அழுத படி கண்ணதாசன் வீட்டுக்கு போகிறார், எம்.எஸ்.வி. அங்கே ‘வாப்பா விசு’ என்று கண்ணதாசன் குரல் கேட்கிறது. ‘ஏண்ணே.. இப்படி!’ என்று படபடத்து நிற்கிறார்.
‘நான் இறந்துபோனால் நீ எப்படி கதறி அழுவாய் என்பதை நான் பார்க்க வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் இப்படி செய்தேன்’ என்று கண்ண தாசன் கூறியிருக்கிறார். அதுதான் நட்பு. கவியரசருக்கு சிலை வைத்த பெருமை எம்.எஸ்.விக்குத்தான் சேரும்’’ என்றார்.
ஷ்யாம் ஜோசப் பேசும்போது, “பாட்டை பாமர மக்களும் கேட்க வேண்டும். கேட்ட மாத்திரத்திலேயே அதை அவர்கள் பாட வேண்டும் என்கிற நோக்கம் அவருக்கு அவசியமாக இருந்தது. இசையில் இன்ஸ்ட்ரூமென்ட்ஸ் ரேன்ஞ் என்று ஒரு கட்டத்தை சொல்வோம்.
அதை எந்த அளவில் கொடுக்க வேண்டும் என்கிற வித்தை அறிந்தவர், எம்.எஸ்.வி. சங்கீதத்துக்கு என்ன செய்ய வேண்டுமோ அதற்கு மேல் செய்தவர் எம்.எஸ்.வி’’ என்றார்.
யுகேஷ் சார்,
மெல்லிசை மன்னர் எம்.எஸ்.வி பற்றிய சிறப்பான பதிவுக்கு நன்றி
விழாவில் மெல்லிசை மன்னர் கலந்து கொண்டாரா?. (அவருக்கு உடல்நலம் சரியில்லைஎன்று சொன்னார்களே. அதனால் கேட்டேன்).
வழக்கமாக வருடா வருடம் இந்த நாளில் கண்ணதாசனின் சிலைக்கு எம்.எஸ்.வி. மாலை அணிவிக்கும் செய்தி தொலைக்காட்சிகளில் வரும். நேற்று அந்த செய்தியையும் காண முடியவில்லை.