Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan - Part 4

வியட்நாம் வீடு (2)

தங்களுக்குள் திறந்த புத்தகமாக வாழ்ந்து விட்ட பதமனாபன் - சாவித்திரி தம்பதியினரிடையே, எந்த ஒளிவு மறைவுமில்லை என்பதை எடுத்துக்காட்டும் அந்த வசனம். ரிட்டையாராகி வீடு வந்த பத்மனாபன், தயங்கி தயங்கி தன் மனைவியிடம் "சாவித்திரி, என்னுடைய சம்பளத்தில் இருந்து மாசாமாசம் எதுவும் சேர்த்து வச்சிருக்கியா?" என்று கேட்க "என்னன்னா, உங்களுக்கு தெரியாமல் நான் என்னைக்கு...", முடிக்கும் முன்பாகவே அவர் "இல்லையில்லை, சும்மாதான் கேட்டேன்" என்று பதறும் இடம்.

பார்க்கில் வாக்கிங் போகும்போது எவனோ ஒருத்தன், "நாளைக்கு இந்நேரம் நான் பிரிஸ்டிஜ் பத்மனாபனுடைய மாப்பிள்ளையாகியிருப்பேன்" என்று சொல்வதைக்கேட்டு அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோகும் அவர், வீட்டுக்குத் தெரியாமல் அந்த எவனோ ஒருவனுடன் ஓடிப்போகும் மகளை ரயில்வே ஸ்டேஷனில் தோளில் கைவைக்க, திரும்பிப்பார்த்து அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோகும் மகளை, கோபமும், 'நீயாடி இப்படி' என்று அதிர்ச்சியுமாக பார்க்கும் அந்த பார்வை, அந்த பாவம், அந்த உணர்ச்சிக்கொந்தளிப்பு... நூறு பக்க வசனங்களுக்கு சமம்.

மனைவி மாலாவின் பேராசையால் அலுவலக வேலைகளில் ஊழல் செய்து லஞ்சம் வாங்கி தன் வசதிகளைப் பெருக்கிக்கொள்ளும் ஷ்ரீதர், அப்படி தவறான பாதையினால் ஏற்பட்ட கூடாநட்புகளின் காரணமாக மதுவருந்திவிட்டு, தள்ளடியபடி வீட்டுக்குள் நுழைய, அதைப்பார்த்து பதறிப்போன அம்மா, இந்த விஷயம் பத்பநாபனுக்கு தெரியாமல் மறைக்க, அவனது ரூம் வரை கொண்டு விட்டு விட்டுத் திரும்பும்போது, இத்தனையையும் பார்த்துக்கொண்டு கண்களில் ரௌத்ரமும், அதிர்ச்சியும் பொங்க பந்த்மனாபன் நின்றுகொண்டிருப்பதைப் பார்த்து பத்மினி அதிர்வது உச்சம்.

அப்பாவுக்கு உடல்நிலை சரியில்லாத நேரத்தில் அவருக்கு இடையூறாக அண்ணனும் அண்ணியும் ட்ரான்ஸிஸ்டரில் சத்தமாக கிரிக்கெட் கமெண்ட்ரி கேட்டுக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்த தங்கை, அவர்களுடன் சண்டைபோட்டு, ட்ரான்ஸிஸ்டரைப் பிடுங்கி வீச, தங்கையை அவன் கைநீட்டி அடிக்க, தான் செல்லமாக வளர்த்த தன் மகளை கைநீட்டி அடிப்பதைப்பார்த்து பதமனாபன் மகனை அடிக்க, அவனும் அவன் மனைவியும் கோபம் கொண்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறும்போது, அப்படியே கேமரா சுவரின் பக்கம் திரும்ப சுவரில் விரிசல். (சுவரில் தெரிவது விரிசல் மட்டுமல்ல, இயக்குனர் பி.மாதவனின் முகமும்தான்).

கோபித்துக்கொண்டு தன் தந்தை வீட்டுக்குப் போகும் மாலாவையும் ஷ்ரீதரையும், அவளுடைய தந்தை மட்டும் ஏற்றுக்கொள்வாரா?. பிரிஸ்டிஜ் பத்மனாபனின் சம்மந்தியாயிற்றே. வாசலிலேயே நிற்க வைத்து அவர்களைக் கண்டித்து, மீண்டும் பத்மனாபன் வீட்டுக்கே அழைத்து வருகிறார். நடந்தவற்றைக் கொஞ்சம் கூட மனதில் வைத்துக்கொள்ளாமல் "ஏன் இன்னும் நிக்கறேள்?. மேலே போங்கோ" என்று அனுப்பிவைக்க, அவர்கள் மாடியில் ஏறும் சமயம் இன்னொரு பெரிய வில்லங்கம் வருகிறது. ஆம், லஞ்சஒழிப்புத்துறை அதிகாரி விஜயன், தன் சக அதிகாரிகள் சகிதம் வீட்டை சோதனை போட வருகிறார். சோதனையின்போது, ஏராளமான சொத்துக்கள், நகைகள், பக்கத்துவீட்டுப் பெண் பெயரில் ஓடும் டாக்ஸி போன்றவை சிக்க பத்மனாபன் அதிர்ந்து போகிறார். ஷ்ரீதரை அரெஸ்ட் பண்ணி அழைத்துப் போகும்போது, மாலாவின் அப்பா வி.எஸ்.ராகவனைப்பார்த்து, "சம்மந்தி, பாத்தேளா.. இந்த வீட்டோட பிரிஸ்ட்ஜும் போயிடுத்து, ஜஸ்டிஸும் போயிடுத்து" என்று பத்மனாபன் புலம்பும்போது நம்மை பரிதாபத்தின் உச்சத்துக்கு கொண்டு போய் விடுவார்.

வியட்நாம் வீடு (3)

நம்மை நெஞ்சைப்பிழியும் இன்னொரு முக்கியமான கட்டம், 'உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால்' பாடல் காட்சி. முதலிரண்டு வரிகளைமட்டும் பாரதியார் பாடலில் இருந்து எடுத்துக்கொண்டு, மேற்கொண்டு காட்சிக்கு தகுந்தாற்போல கவியரசர் கண்னதாசன் புனைந்த அற்புத பாடல், 'மாமா'வும் 'சின்ன மாமா'வும் (புகழேந்தி) சேர்ந்தமைத்த மனதை வருடும் மெட்டு. இந்தமாதிரிப் பாடல்களைப் பாடுவதற்கென்றே பிறந்த டி.எம்.எஸ் பாட, அதற்கு நடிகர் திலகமும், நாட்டியப்பேரொளியும் முகபாவங்காளாலேயே உணர்ச்சிகளைக்கொட்ட.......

உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி
என் கண்ணின் பாவையன்றோ கண்ணம்மா என்னுயிர் நின்னதன்றோ

பல்லவி முடிந்து இடையிசையில், கைப்பிடித்தபடி மணவறையை சுற்றிவரும் பஞ்கச்சம் கட்டிய பத்மநாபன், மடிசார் கட்டிய சாவித்திரி தம்பதியின் இளமைக் கால நினைவுகள். அந்த நினைவில் தொடரும் அனுபல்லவி...

உன்னைக்கரம் பிடித்தேன் வாழ்க்கை ஒளிமயமானதடி
பொன்னை மணந்ததனால் சபையில் புகழும் வளர்ந்ததடி

உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி

நம்பிய பிள்ளைகள் ஏமாற்றி விட்டனர். விழுதுகளாய் நின்று தங்களைத்தாங்குவார்கள் என்று நம்பியிருந்த விழுதுகள் ஒவ்வொன்றாக மறைய, துவண்டு விழப்போகும் சமயம், மனைவி ஓடிவந்து தாங்கி அணைத்துக்கொள்ள....

சாலச்சுமைதாங்கி போலே மார்பில் எனைத்தாங்கி
வீழும் கண்ணீர் துடைப்பாய் அதில் என் விம்மல் தணியுமடி
ஆலம் விழுதுகள் போல் உறவு ஆயிரம் வந்துமென்ன
வேரென நீயிருந்தாய் அதில் நான் வீழ்ந்து விடாதிருந்தேன்

உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி

மீண்டும் தம்பதிகளின் பழைய முதலிரவுக்காட்சி. மடிசார் மாமியின் மடியில் தலைவைத்து உறங்கும் இளைய பத்மனாபன். அவரது அழகான முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் சாவித்திரி, சட்டென்று காட்சி மாறி தரையில் தூணில் சாய்ந்து உட்கார்ந்திருக்கும் சாவித்திரியின் மடியில் தலை வைத்து தரையில் படுத்திருக்கும் பத்மனாபனைக்காணும்போது, கல்மனம் படைத்தவர்கள் தவிர அனைவரது கண்களிலும் கண்ணீர் வரும்.....

முள்ளில் படுக்கையிட்டு இமையை மூட விடாதிருக்கும்
பிள்ளைக்குலமடியோ என்னை பேதமை செய்ததடி
பேருக்கு பிள்ளை உண்டு பேசும் பேச்சுக்கு சொந்தம் உண்டு
தேவையை யாரறிவார்... என்...... தேவையை யாரறிவார்
உன்னைப்போல த்ய்வம் ஒன்றேயறியும்

உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் என் நெஞ்சில் உதிரம் கொட்டுதடி
என் கண்ணின் பாவையன்றோ கண்ணம்மா என்னுயிர் நின்னதன்றோ
உன் கண்ணில்.... நீர் வழிந்தால்.... என் நெஞ்சில்.....
(இருவரின் விம்மல் நம் நெஞ்சுக்குள் ஊடுருவும்)

பாடல் முடிந்ததும் அமைதி, எங்கும் நிசப்தம், ஒரு கைதட்டல் இல்லை, விசில் இல்லை. மாறாக சத்தமில்லாத விம்மல்கள், கைக்குட்டைகளிலும், வேஷ்டி நுனிகளிலும், முந்தானையிலும் கண்களைத் துடைத்துக்கொள்ளும் ரசிகர் கூட்டம்.

எழுதியவர் இல்லை, இசைவடிவம் தந்தவர்கள் இல்லை, இயக்கியவரும் போய் விட்டார், நடித்தவர்களும் மறைந்து விட்டனர். பாடியவர் மட்டும் இருக்கிறார்... பல்லாண்டு வாழ்க.

(எங்கள் பிள்ளைக்கு இப்போதே இந்தப்படங்களைப்போட்டுக் காட்டுகிறோம். ஏனென்றால் நாளை அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் முதியோர் இல்லத்துக்கு அவன் அப்ளிகேஷன் வாங்கிக்கொண்டு வந்து நிற்கக்கூடாதில்லையா...)

வியட்நாம் வீடு (4)

இப்படத்தில் இடம் பெற்ற மற்ற பாடல்கள்.....

பதமனாப ஐயரின் திருமண நாள் கொண்டாட்டத்தில் பாடும் பாடல் "உலகத்திலே ஒருவன் என உயர்ந்து நிற்கும் திலகமே (உண்மைதானே) உடனிருந்து காலமெல்லாம் மணம் பரப்பும் இதயமே". இப்பாடலை நான்கு வித்தியாசமான மெட்டுக்களில் அமைத்திருப்பார் மாமா.

வயதான காலத்தில், தங்களின் திருமண போட்டோவைப்பார்க்கும்போது, இருவரது கண்களிலும் விரியும் ஃப்ளாஷ்பேக் பாடல் "பாலக்காட்டு பக்கத்திலே ஒரு அப்பாவி ராஜா". படத்திலேயே நடிகர்திலகமும், நாட்டியப்பேரொளியும் இளமைத்தோற்றத்தில் முழுக்க வருவது இந்தப்பாடல் காட்சியில் மட்டும்தான்.

இளைஞர்களைக்கவர்வதற்கென்று, கல்லூரி மாணவர்கள் பாடுவதாக போடப்பட்ட பாடல் "மைலேடி கட்பாடி நீயே எந்தன் ஜோடி"... (ஏ.எல்.ராகவன் குழுவினர்) இப்படத்தின் தரத்துக்கு தேவையில்லாத பாட்டு. நாகேஷ், தங்கவேலு போன்றவர்கள் இருந்தும் கடும் நகைச்சுவைப்பஞ்சம். ஈட்டிக்காரனிடம் கடன் வாங்கி விட்டு, அவன் துரத்த, இவர்கள் ஓடுவது எல்லாம் காமெடியா?.

கவியரசர் கண்ணதாசனின் பாடல்களுக்கு, திரையிசைத்திலகம் கே.வி.எம்.மாமா இசையமைத்திருந்தார். கதை வசனம் எழுதியவரை எங்கே எல்லோரும் மறந்துவிடப்போகிறார்களோ என்ற எண்ணத்தில் பின்னாளில் 'வியட்நாம் வீடு சுந்தரமாகவே' ஆகிப்போனார்.

படம் எப்படி முடியப்போகிறது என்பதை சஸ்பென்ஸாகவே வைத்திருப்பார் இயக்குனர் பி.மாதவன். பத்மனாபன் ஆபரேஷனுக்குப் போகும்போது சோகமாக முடியப்போவது போலிருக்கும். ஆபரேஷனுக்காக ஸ்ட்ரெச்சரில் படுக்கப்போகும் பத்மனாபன், தன் கையில் வாட்ச் இருப்பதைப்பார்த்ததும் அதைக்கழற்றி மனையிடம் கொடுக்கப்போகும்போது பார்த்து விட்டுச்சொல்வார்... "கடிகாரம் நின்னுபோச்சுடி சாவித்திரி" (இந்த இடத்தில் தியேட்டரில் 'ஐயோ' என்ற முணுமுணுப்பு கேட்கும்).

ஆனால் ஆபரேஷன் வெற்றிகரமாக முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தபின்னர், சுபமான முடிவை எதிர்நோக்கியிருப்பது போலிருக்கும். திடீரென மீண்டும் கதை மாறி, பத்மனாபன் இறந்துபோவதுபோல முடிந்து நம் நெஞ்சில் சோகத்தை சுமக்கவைத்து விடும். ஆனால் அழுகை, சத்தம், கூக்குரல் என்று எதுவுமில்லாமல் சோகத்தை அப்படியே ஸ்டில்களில் நிறுத்தி படத்தை முடித்திருப்பது அருமையான உத்தி.

சென்னை சாந்தி கிரௌன், புவனேஸ்வரி, திருச்சி பிரபாத் உட்பட தமிழகத்தில் ஐந்து நகரங்களில் நூறு நாட்களைக்கடந்து ஓடிய இப்படம் நடிகர் திலகத்தின் திறமையின் உரைகல்லாக அமைந்த படங்களில் ஒன்று.

'வியட்நாம் வீடு' என்ற காவியப்படம் பற்றிய என்னுடைய கருத்துக்களைப் படித்த அன்பு இதயங்களுக்கு என் நன்றி.

வியட்நாம் வீடு (சில துளிகள்)

** படமாக்கப்படுவதற்கு முன்னர் இது சிவாஜி நாடக மன்றத்தால் பலநூறுமுறை மேடை நாடகமாக நடத்தப்பட்டது. படத்தில் பத்மினி நடித்த ரோலில், நாடகத்தில் (நடிகர்திலகத்தின் ஜோடியாக) நடிகை ஜி.சகுந்தலா நடித்திருந்தார். (சி.ஐ.டி.சகுந்தலா அல்ல, ஜி.சகுந்தலா)

** வியட்நாம் வீடு திரைப்படம், 1970-ம் ஆண்டின் சிறந்த திரைப்படமாக (தி.மு.க.தலைமையிலான) தமிழ்நாடு அரசால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு முதல் பரிசு பெற்றது. ('தி.மு.க.தலமையிலான' என்ற வாக்கியம் எதற்கு?. "அன்றைக்கு காங்கிரஸ் அரசு இருந்தது, சிவாஜி காங்கிரஸ்காரர் என்பதால் கொடுத்தார்கள்" என்று சொல்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். அதைத் தவிர்க்கத்தான்).

** " I AM COUNTING MY DAYS TO GRAVE" என்ற வார்த்தைகளை டைப் செய்தபின்னர், சுமார் பதினைந்து நிமிடங்களுக்கு என்னால் டைப் செய்ய முடியவில்லை. கண்களில் நீர் வழிந்துகொண்டிருந்தது. கைகள் நடுங்கின. கொஞ்சம் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு தொடர்ந்தேன்.

Quote:

---

Originally Posted by saradhaa_sn

வியட்நாம் வீடு (சில துளிகள்)

** " I AM COUNTING MY DAYS TO GRAVE" என்ற வார்த்தைகளை டைப் செய்தபின்னர், சுமார் பதினைந்து நிமிடங்களுக்கு என்னால் டைப் செய்ய முடியவில்லை. கண்களில் நீர் வழிந்துகொண்டிருந்தது. கைகள் நடுங்கின. கொஞ்சம் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு தொடர்ந்தேன்.

---

சகோதரி சாரதா அவர்களின் வியட்னாம் வீடு படத்தைப்பற்றி எழுதியுள்ளதைப் படித்து முடிக்கும் போது அனைவரின் கைகளும் கைக்குட்டையைத் தேடும் என்பது திண்ணம். இந்த உணர்வு அந்த நாடகத்தைப் பார்க்கும் போது எனக்கு ஏற்பட்டது. ஆச்சார அனுஷ்டானமான ஒரு நடுத்தர அந்தணர் குடும்பத்தை அப்படியே திரையில் கண்ட அன்னாள் தொடஙி இன்னாள் வரையில் 90 விழுக்காடு அந்தணர் குடும்பம் சிவாஜி ரசிகர்களகத் தான் உருவாகியிருக்கிரது என்றால் அது நிதர்சனம். இன்றும் நடிகர் திலகத்தின் ரசிகர்களை கணக்கெடுத்தால் அதில் 50 விழுக்காடுகள் அளவுக்கு ப்ராம்மணர்கள் இருப்பார்கள் என்றால் சொல்லவும் வேண்டுமோ? இதற்கு அப்புறம் அச் சமுதாயத்தை இந்த அளவிற்கு மேன்மையாகவும் நாகரிகமாகவும் சித்தரித்து ஒரே ஒரு படம் தான் வந்தது. அதுவும் நடிகர் திலகத்தின் திரைப்படம் தான். அது பரீட்சைக்கு நேரமாச்சு. அப்படிப்பட்ட ஓர் உன்னதமான வியட்னாம் வீடு திரைக்காவியத்தை நினைவூட்டியுள்ள சகோதரி சாரதா அவர்களுக்கு நன்றிகள் பல.
ராகவேந்திரன்.

Vietnam வீடு க்கு பின் கௌரவம் வந்தாலும் அதில் barrister ரஜினிகாந்த், அவருடைய cousin prestige padamanaba iyer பற்றி ஒரு வரி சொல்வதை தவிர, பிராமின் flavour antha படத்தில் வரவில்லை. ஆச்சரியம் தான்.
இரண்டிலும் சுந்தரம் தான் வசனம்

Beautiful sum up Saaradha. I wish I could write like you. I liked one particular scene in VV. Padmanabhan would be saying, "aranjenna" for that saavithri would counter,"aranjuduvelaa, enga araingo paapom". There is a sort of intimity in this scene which comes for people who love each other so much, which has been portayed in this scene by NT and NP

Dear Saradha mam,

கலக்கிட்டீங்க. வாழ்த்துக்கள்.

Vietnam Veedu is another gem of a movie which showcases NT's skills and you have succeeded in bringing out the greatness of the film thru your writing.

Right from his make-up (thick eye-brows, protruding hair on his ears, clean shaven face, spectacles etc.,), his slang, body language etc., NT will bring in front of your eyes, a typcial middle aged / old brahmin, who staunchly believes his ideologies, thereby rightly deserving the title " Prestige Padhmanabhan".

The film not only portrays a middle class family, but also (though only thru a few scenes) brings out effectively the gossips, jealousies etc., that prevails in a normal office.

As you have said, the songs were all evergreen hits, especially , "Un kannil...." (உங்கள் வரிக்கு வரி வர்ணனை பிரமாதம்).

No doubt, NT has put in his heart & soul into the character which will be everlasting in our memories.

Thank you once again Saradha mam for analysing another good film.

PS : My next request would be for " THANGA PADAKKAM" :)

Nice write-up saradhaa_sn :thumbsup:

The characterization, the setting drew a lot (I guess) from the prevalent impressions of the day. What makes Prestiege Padmanabhan memorable is that he is portrayed with the quirks becoming of a man who is proud of himself and can't help judging the world around him with his exacting standards. Even though I struggle to enjoy Sivaji's widely celebrated performance in this film, I completely agree with you that it portrayed a facet of acting which is unprecedented.

A question for those who have seen the play and the film:
Were there any major changes in the story/scenes/acting that you recall ?

Dear Saradhaa,

Puthusaa solla enna irukku? As usual top! Was out of station and so couldn't post immediately. Just came back. Will add.

Regards