Printable View
காத்தவராயன்
ஆஹா, நம் வாசு சாரின் படம். நான் பிறந்த அன்று என் கூட ஜனித்த படம். திரும்பி பார்க்க வேண்டும். முதல் முறை எனக்கு அவ்வளவு impress பண்ணவில்லை. வாசு சார் அவருடைய எழுத்திலும், நான் நேரில் பார்த்த போது வீட்டிலும் புகழ்ந்து கொண்டே இருந்ததால் ,திரும்ப பார்த்து விட முயல்கிறேன்.
Thanks for advance information so that we can make out our other programmes planned. pl continue mr raghavender sir.Quote:
Originally Posted by RAGHAVENDRA
தற்போது Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan - Filmography, News and Events திரியில்
காத்தவராயன்.
தலைவரின் அசத்தல் கரகாட்டம்.
http://i1087.photobucket.com/albums/...2/DSC00377.jpg
Sagala sir,
Thanks for Video of Vijay TV chevaliar sivaji Award presentation to Sharukh.
ரசித்துப் பார்த்தேன். ஷாருக்கானின் எல்லாவகையான படங்களுக்கும் நான் ரசிகன் அல்ல என்றாலும் அவரின் பெரும்பாலான மேடைப் பேச்சுக்களை ரசிப்பவன். அது ஒரு தனிக்கலை. பயிற்சியால் கைகூடும் ஒன்று. எண்ண ஓட்டங்களை சீராக வைத்துக்கொண்டு, மொழிவளத்தோடு தொடர்ந்தது தெளிவாக தங்குதடை இல்லாமல் பேசணும். கேட்பவர்களுக்கு கொஞ்ச நேரம் கூட கவனம் சிதறக் கூடாது. இதில் கை தேர்ந்தவர் ஷாருக்.Quote:
Originally Posted by Gopal,S.
Dear SKV,
விஜய் டி.வி.யில் செவாலியே சிவாஜி விருதினை ஷாரூக் கான் அவர்கள் பெறும் காட்சியின் காணொளிக்கு உள்ளம் கனிந்த நன்றி.
உண்மை. ஷாருக், நடிகர் என்ற விதத்தில் என்னை பெரிதாக impress பண்ணா விட்டாலும், கூட்டத்தை தன் பேச்சால் , செயலால் வசியம் செய்து சுவாரஸ்யமாகக தெரிந்தவர். இதை ஒரு ஜகார்தா கலை நிகழ்ச்சியிலும் கண்டுள்ளேன். முக்கியமாக வந்த பார்வையாளர்களின் மனநிலை, ரசனை, மதிப்பீடுகள் புரிந்து அவர்களுடன் முதல் வார்த்தையில் இருந்தே connect செய்து கொள்வார். பிறகு தொடர்வதில் அவருக்கோ,பார்வையாளர்களுக்கோ சிரமம் இருக்காது. இது கிட்டத்தட்ட 1960,70 களில் கலைஞர் காட்டிய நுட்பத்துக்கு சமமானது.Quote:
Originally Posted by venkkiram
அன்புள்ள பம்மலார் அவர்களே,
வருக!
மீண்டும் தங்களுடைய எழுத்துக்களை, ஆவணங்களைக் காண்பதில் மகிழ்ச்சி.
திரு.வாசுதேவன் அவர்களே,
தங்கப்பதக்கம் நினைவலைகள் அருமை.
திரு.ராகவேந்திரன் சார்,
ஞானஒளி நினைவுகள் சிறப்பு
ராகவேந்தர் சார்,
திரியில் எழுதுபவர்கள் மிக குறைந்து கொண்டே வருகின்றனர். இந்த நிலையில், நாம் தனி தனி திரிகள் வேண்டுமா என யோசிக்க வேண்டும். School of Acting கூட நாம் பாகம்-11 இல் போட்டு விட்டு, பத்து பத்து பகுதிகளாக தனி திரிக்கு shift பண்ணினால் என்ன? crowding of postings and clouding the good ones அல்லது no postings என்ற நிலை தொடருகிறது.
இன்னொன்று சௌரி சாருக்கு ஒரு வேண்டுகோள். யார் எந்த பெயரில் எத்தனை பெயரில் வேண்டுமானாலும் எழுதட்டும். நடிகர்திலகம் சம்பந்தமான, relevant பதிவாக இருந்தால் ,பதிவாளர்களுடன் போராடி அவர்களை discourage செய்யும் அளவு செல்ல வேண்டாம் என்று கேட்டு கொள்கிறேன். முரளியும்,சாரதியும் சொந்த பிரச்சினைகளில் மூழ்கியுள்ளனர்.
joe ,P _R ,Nov ,grouch வருவதே அபூர்வமாகி விட்டது. நீங்கள்,நான், வாசு தொடர்ந்து வடம் இழுக்கிறோம். சௌரி சார் இணைந்து mellow down ஆகி ,நல்ல பங்களிப்பை தர வாய்ப்புள்ளது.ராகுல்ராம் தொடர்ந்து பங்களிப்பது மிக பாராட்டுக்குரியது.
பம்மலார் வாரம் மூன்றாவது தர வாய்ப்புள்ளது. கொஞ்சம் பங்களிப்பாளர்களை ஊக்குவியுங்கள்.புதியவர்களை கொண்டு வாருங்கள் கண்பட் சார் போல.
அட்டகாசமான ஆர்ட்டில் நடிகர் திலகம். ஜோரா இல்ல?
http://farm9.staticflickr.com/8458/8...498809c6_b.jpg
கோ,
எனக்குக் கூட கொஞ்சம் போரடிக்கிறது. எத்தனை நாளைக்கு உன் பதிவையும் என் பதிவையும், ரசிகர் வேந்தர் பதிவையும் நாமே பார்த்துக் கொண்டிருப்பது viewers இருக்கிறார்கள் என்ற திருப்தி இருந்தால் கூட. எவ்வளவோ முறை சொல்லியாகி விட்டது. கொஞ்சம் டைம் இங்கே spent செய்யலாம். வரமாட்டேன் என்கிறார்கள். எனக்கும், உனக்கும், ரசிகவேந்தருக்கும் கூட வேறு நிறைய வேலைகள் இருக்கின்றன. நம்மால் முடிந்ததை நாம் செய்து கொண்டுதான் இருக்கிறோம். மெயின் திரியிலேயே இப்படி இருக்கிறது. மற்ற திரிகளில்?....
தலைவரின் அட்டகாச அரிய புகைப்படம்.
http://i1087.photobucket.com/albums/...20-2/gal_4.jpg
வாசு சார்
எங்கிருந்து பிடித்தீர்கள் .... அட்டகாசம் .... மிக மிக மிக ..... அபூர்வமான படம்.
தேங்க்யூ... சார்....
வாசு சார்
எங்கிருந்து பிடித்தீர்கள் .... அட்டகாசம் .... மிக மிக மிக ..... அபூர்வமான படம்.
தேங்க்யூ... சார்....
sir.. moar..yenna puthusaa irukku Go? anniyappaduthathe. vaa...nee..pothaan
மாற்று திரியின் கவர்ச்சி வில்லனை நாம் பாராட்டியே ஆக வேண்டும். தினம் தினம் எழுந்து காலையில் பதிவை போட்டு விடுகிறார்.(நேற்று உடம்பு சரியில்லை போல.கொஞ்சம் late )
ஈயடிச்சான் copy பேஸ்ட்?Quote:
Originally Posted by Gopal,S.
வினோத வில்லங்கம்?! :)Quote:
Originally Posted by gopal,s.
கோபால் சார்,
வாசு சார் சொன்னது போல சலிப்புண்டாவது இயற்கை தான். இதை நாங்கள் அடிக்கடி பகிர்ந்து கொள்வோம்.
என்றாலும் இதனைப் பொருட்படுத்தாதீர்கள். சில சமயம் நாம் தான் நிறைய செய்தாயிற்றே, இனி வருபவர்கள் செய்து கொள்ளட்டும் என்ற மனப்பான்மை கூட சில சமயம் சீனியர்களுக்கு ஏற்படக் கூடும். இதுவும் இயல்வானது தான். நாம் தொடர்வோம். நம் பணியை நாம் செய்து வருவோம். பங்கு கொள்பவர்கள் அவ்வப்போது இணைந்து கொள்வார்கள். நமக்கு நடிகர் திலகத்தைப் பற்றி எழுதுவதென்றால் ஆயிரம் பாகங்கள் கூட போதாது. எனவே நம் கடன் பணி செய்து கிடப்பதே என்ற எண்ணத்தில் தொடர்வோம்.
தங்களுடைய ஆய்வேட்டினைப் பொறுத்த மட்டில் தாங்கள் சிறிதும் வருத்தப் படத் தேவையில்லை. பெற வேண்டிய அங்கீகாரம் அதற்குக் கிட்டியே தீரும். நம்முடைய கதம்பப் பதிவுகளில் தங்கள் ஆய்வு சிக்கிக் கொண்டு இனியும் திணற வேண்டாம். பார்வையாளர்கள் எண்ணிக்கையை விட எண்ணமே பிரதானம். அது தங்களுக்கு அனுகூலமாகவே உள்ளது.
தொடர்வோம் நம் பணியை. வருவோர் வருவர். கவலை வேண்டாம்.
nee paarppathai neeye kaatik koduththuk kolkiraai. makku.Quote:
Originally Posted by Gopal,S.
ithai forum hub activity paarthaale therinchidum illai.Quote:
Originally Posted by vasudevan31355
இனிய நண்பர் கவர்ச்சி எழுத்தர் கோபால்
எங்கள் மீது பாசம் வைத்திருக்கும் உங்களுக்கு நன்றி .
திடீர் தமிழக பயணம் - அதனால் தாமதாமான பதிவுகள் .
அன்புடன்
கவி
கோபால்!
திருப்தியா?
http://ttsnapshot.com/out.php/i58914...6h57m36s13.png
மழலை ஒன்று வெளுத்துக் கட்டுவதைப் பாருங்கள். கட்டபொம்மனின் வசனத்தை தன் மழலைக் குரலால் பேசும் அழகு! அனேகமாக இந்தச் சிறுமியின் தந்தை நடிகர் திலகத்தின் பெரிய ரசிகராக இருக்கலாம். மழலைகளும் மயங்கும் மகா நடிகரின் பேராற்றலை என்ன சொல்ல!
http://www.youtube.com/watch?v=_9bsN...yer_detailpage
ராகவேந்தர் சார்,
ஒரு நூறு முக்கிய படங்களின் original negative restore செய்து ,வருங்கால சந்ததியினருக்கு எடுத்து செல்லும் முயற்சியில் ,சில தனியார் அமைப்பை ஈடுபடுத்தி, அவர்களுக்கு இதனால் returns வரும் சாத்தியம் ,assurance கொடுக்க முடியாதா? சிவாஜி productions இதிலுள்ள வியாபார சாத்தியங்களை கர்ணன் மூலம் உணர்ந்திருக்க முடியுமே?
இன்னா கண்ணு அவ்வளவு சுளுவா சொல்லீக்கின. இன்னா வெளையாட்டாக்கீதா...ஒரு படம் காபந்து பண்றதுக்குள்ள தாவு அறுந்து போச்சு. ஒனக்கு 100 படம் பண்ணிகிணுமா...அதுக்கு இன்னா செலவாகும்... எப்படி அலையணும்.. இன்னான்னா பண்ணிக்கணும்.. இங்க அல்லாருக்கும் குடும்பம்குட்டி கெடயாதா....எங்க போயி 100 படத்த தேடிகினு வர்றது...ஒன்ன மாதிரி ஒன்டிகட்டயா கெடந்தாலும் பரவால்ல. இன்னா ஆச்சு ஒனக்கு.... படா பேஜாராப் பூட்டுதே... கிண்டலடிசிகினு கெடக்கிறியா.... அஆங்...:banghead:Quote:
Originally Posted by Gopal,S.
வேதாளம் ... முருங்கை மரம் .... ஞாபகம் வந்து தொலைக்கிறதே... வாசு சார்.... என்ன செய்ய .....
நடிகர் திலகத்தின் பல்வேறு விதமான நடிப்பு திறனை வகை வகையாய் வரிசைப்படுத்தி ஒரு அற்புதமான ஆய்வை, நடிகர் திலகத்தின் நடிப்பை இனி மேலும் யாரும் குறை கூற முடியாதபடி ஒரு மகத்தான படைப்பாக உருவாக்கிக் கொண்டிருக்கும் கோபால் அவர்களின் தொடரில் இதுவரை அவர் சிகரம் தொட்டது புதிய பறவையில்தான் [இப்போதுதான் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதால் கட்டபொம்மனை சேர்க்கவில்லை]. அதற்கு என்னுடைய ஒரு சிறு ஆதரவு குறிப்பு இதோ. நான் 2008-ல் எழுதிய பாடல்கள் பலவிதம் தொடரில் இடம் பெற்ற எங்கே நிம்மதி பாடலின் பின்னணி கதை.
வியட்நாம் கோபால், உங்களுக்காக இந்த சிங்கப்பூர் கோபால்.
அன்புடன்
SIVAJI SEASON
எங்கே நிம்மதி
PUDHIYA PARAVAI
ACKNOWLEDGEMENT
1. Mellisai Ma Mannar M.S. Viswanathan – The Music Genius who was kind enough to speak about the background and the incident behind the composition of this song.
2. Mr. Mohanram
3. EN SUYA SARITHAI – NADIGAR THILAGAM
4. Thottal Poo Malarum – Saroja Devi’s cinema memories – being serialized in Mangaiyar Malar.
5. Various Film Magazines of yesteryears
6. NT thread in our own forum, which had thrown up many interesting information about the film Puthiya Paravai.
7. Mr.Manisegaran – His many posts about the various aspects of this song.
DEDICATED
To Mr. Murali Shanmugam & Mr. Giri Shanmugam, sons of Mr. VC Shanmugam (brother of NT). But for Mr.Shanmugam, this song or for that matter this movie would have never seen the light of the day.
INTRODUCTION
A song that had stood the test of the time. A song that saw NT, Kannadasan, VR at their best. A film that was the launching pad of a great Production company. A song that is repeatedly telecast almost as a ritual in all satellite channels. A song that is dear and near to many of the people. We can go on giving introductions. But this song has one more dimension.
Normally we have heard of songs being composed based on the situations. The director, storywriter along with the poet and Music director do sit for the composition. At times the Hero also makes an appearance to input his thoughts. But there have been very few occasions like it happened for Puthiya Paravai. People must have very rarely heard of the Film Hero enacting the scene for which the song needs to be composed. Here the Hero did the “acting” part and thus by guided the poet and the Music director to compose the song to the satisfaction of everyone concerned. Before moving on to the composition, let us delve in to the project background.
LAUNCH OF SIVAJI FILMS
The film Parasakthi not only saw the debut of a great actor but it also launched a successful career of a star. Successive films which made the cash registers ring also underlined the Box office potential of NT. If Parasakthi was released in 1952, 3 years later people saw the family of NT also entering the Film world. But that was into the production side. By this time the entire Tamilnadu had come to recognize NT and the name “Sivaji” had come to be identified with NT. Therefore the family launched Sivaji films Private Limited and the main business was distribution of films, especially NT films for the Chennai city. [Sivaji Films started in 1955 celebrated it’s Golden Jubilee year in 2005, when Chandramuki was released]. NT and his well wishers felt that a dedicated distribution arm would help in streamlining the publicity that would take the film to the public and ensure its success. They wanted to get into production also. But there was nobody who could devote his entire time towards the production side. NT’s brother –in-law (Elder sister’s husband) was the person who was helping him in this business as NT’s younger brother VC.Shanmugam had been sent abroad for studying. NT had a complex like feeling about not being properly educated and so he decided to make available the best possible education to his brother since he was very fond of him. Another reason being there was a big gap of almost 10-11 years between their ages and VCS was born when NT was already with Bala Gana Sabha. VCS after his studies came back and took charge of the business. Designated as Managing Director he not only revamped the distribution angle but made sure that by foraying into film production, the company would be there for a long time and would become a big name to reckon with. And this was the starting point of a successful tenure at the helm that saw both the cinema business dealt by the family as well as the career of NT flourishing.
PRODUCTION HOUSES & OWN STUDIOS
Now, what made NT or his family to get interested in distribution or production? Those days there were established production houses like AVM, Gemini, Jupiter, Pakshiraja, and Vijaya Vahini and Chittadal. The irony was all these companies had a studio of their own. Everything was family owned. In fact the artists themselves were constructing their own studio or buying them after they became successful. Banumathi started her Barani studios, MGR bought Sathya Studio (actually renamed the studio he bought as Sathya), director B.S.Ranga built Vikram Studio, Vasu Menon built Vasu studio and KSG built Karpagam studio. Venus Pictures had Venus Studio. Probably the trend was derived from North where Rajkapoor launched RK studios. Even in Telugu, NTR owned a studio Ramakrishna and ANR had his Annapoorna studio at Hyderabad. Not to be left behind Krishna built Padmalaya studios. In Kerala, actor Madhu owns Uma studio and now Mohanlal has his own Vismaya Max. Why this long list is, NT too might have planned something in those lines when he ventured into distribution but the family instead of a studio ended up in buying a theatre in Mount Road. As discussed earlier in these columns, Shanthi theatre built by Umapathy was bought by NT and his brother –in - law Mr.Venugopal took charge of the same and he still continues to manage it.
Having been associated with the film world for nearly 5 years, NT had the idea of venturing into distribution at the back of his mind and Amara Deepam occurred at that time. The persons who were at the helm at the production side were all close to NT. He was living in Shanmuga Mudali Street at Royapettah at that point of time. His next door neighbour Mr.Govindarajan was one of the partners of the movie. This particular street falls at the rear side of Besant Road, where they bought a house for Sivaji films office and it still continues there. The house where NT lived in Shanmuga Mudali Street is still used by NT’s brother –In- law Mr.Venugopal.
FILM FAMILIES’ HIEARCHY
Venus Pictures produced Amara Deepam that came out in 1956. Director Sridhar, Govindarajan (known as Venus Govindarajan, he is the father of Thiagarajan and Saravanan, the men behind Sathya Jothi Movies. Thiagarajan also happens to be the son-in-law of RM.Veerappan), Krishnamoorthy were the persons behind the Venus pictures. There was another partner Mr.Rathinam, who was the brother of Krisnamoorthy, and who later grow up as one of the torchbearers of this organisation. Again better known as Venus Rathinam Iyer, he happens to be the father of one Subramanian, who later went on to become a top most director in the Indian cinema field and is better known as Manirathinam. They produced so many films that were BO hits and they owned a large piece of land in Alwarpet that came to be known as Venus Colony and still the name exists. The reason all these details are mentioned here is just to highlight that the business started by Venus Pictures is still active but in different names. The company, which was formed by starting their business with the film of Venus Pictures (i.e.) Sivaji films is still active to date.
SIVAJI FILMS FIRST DISTRIBUTION
During those days the process of starting a movie was simple and casual. They would be scouting for good stories and whenever they could lay their hands on a good thread or knot, they would immediately announce a movie and start work. Sridhar had written the script for Ethirpaarathathu. It was an anti- sentiment film where the hero finds her lover becoming his stepmother due to circumstances beyond her control. When such a film was received well by the audience, Sridhar’s stock grew up. So when Venus Pictures was looking out for a suitable story, Sridhar came up with the thread of Amara Deepam and it immediately got everybody’s approval. The triangular love story talked about Amnesia even 52 years back when such a medical condition was not very popular even among the city audience. Attracted by the novelty of the story, NT immediately gave the dates.
Now coming back to Sivaji films, NT while acting in Amara Deepam could sense the success potential of the film and so Amara Deepam became the first film to be distributed in Chennai by Sivaji films. Not only that, they got the remake rights of Amara Deepam and produced the same in Hindi as Amar Deep. Dev Anand, Vyjayanthi Mala and Padmini acted in that. It was a big hit that saw the company’s name getting entrenched in Bollywood. The company went on to produce many Hindi films. They were also distributing Tamil films of NT in Chennai. They did not venture into production of Tamil films for a solid period of 7-8 years. One thing was NT was very busy, with round the clock shooting. Second thing was NT’s brother VCS had finished his studies and had come back in the late fifties. He very much wanted to produce a film but a good story was eluding them [Sivaji films]
MOVING INTO FILM PRODUCTION
During his stay in London, VCS was very much attracted by Hollywood and he wanted that stylish way of film making to be introduced in Tamil. His exposure to such genre had initiated a thought in his mind that NT should do such type of films in Tamil. He was waiting for the opportune time to carry out his plan.
During those times, there was a Hollywood flick called “ To Chase a crooked shadow”. A murder mystery, it had a novel storyline and a suspense that startled the viewers. VCS had already seen the movie and the idea of remaking the movie in Tamil got firmly entrenched his mind. NT was a cinema buff and he used to see almost all English movies that were getting released in Chennai. He had a small theatre at his home and he used to get the prints of the movies he wanted to see and screen it there. So NT and friends saw the movie and everybody liked it. The group that saw the movie consisted of some producers and directors. But when VCS broached the subject of producing the film, there were no volunteers. They felt that though NT had done roles with shades of grey in his earlier films, it would be a riskier proposition, considering his status at that time. VCS, who had almost decided to produce the film on his own, firmed up his mind and announced the launch of the movie under Sivaji films Banner. How to go about remaking the movie in Tamil, keeping in mind the Tamil audience, was the point that was occupying VCS’s mind. At that time, they heard a news.
Inspired from the Hollywood flick, there was a Bengali movie with a same storyline. On hearing this, they went and saw the movie and purchased the rights of the movie for producing it in Tamil. Thus the Pillayar Chuzhi for Tamil film production was put and the preliminary steps started.
The novelty of the film or main attraction of the film was the screenplay. It was like a Chess game. The moves and the counter moves were simply fascinating. For the first time viewer, the movie made him to think. Think in the sense, he would replay the sequences again in his mind and try to solve the puzzle. This is what primarily attracted NT and VCS. But there was a catch. The Hero at the end becomes an anti – hero.
As for as NT was concerned, he would never mind about the image and he had done quite a no of films where his characters had shades of grey. Thirumbi Paar, Andha Naal, Thuli Visham, Pennin Perumai, Nalla Veedu and Rangon Radha are a few examples. Even the Vikraman character of Uthhama Puthiran was a negative one till the end. But all those films happened in early and middle fifties but they were in 1964, when this proposal was mooted. NT and VCS were nevertheless determined to go ahead. Aroordas was assigned to the dialogue and Nannu the screenplay. Dada Mirasi who had directed Ra(k)tha Thilagam earlier was put in charge of wielding the megaphone (Some 7 years later, he did another NT movie, Moondru Deivangal in 1971).
Having decided to do the movie under the own Banner, VCS decided that the film should not lack in any respect and so they chose to make it in colour. Casting of the characters mattered a lot. The wife and later the impersonator was a crucial one. A westernized woman with all that goes with such a character in the first half, she changes completely in the second half. Not many heroines would come forward because image mattered. NT knew that one actress who can pull off this role was Sowcar and pull off she did! They did not even think twice regarding Rangan character. MR Radha was taken in. VKR was booked as the father of the heroine and later as you know what. With OAK Thevar, SV Ramadas, Nagesh and Manorama, casting was complete
The other heroine would simply look like filling the bill but in the climax, the viewer will be in for a surprise. Saroja Devi was an automatic choice. But she was very busy. She was doing 3 shifts a day and there was no way she could give lump call sheets. Also the story demanded combination scenes with major characters and therefore her mother politely refused. But VCS was one man who would never give up. He met Sarojadevi’s mother Rudhramma and narrated her the entire story. She was very much impressed and when VCS told about the climax where Saroja Devi would reveal her true identity, she was thrilled. VCS also told her only if Saroja Devi acts, the audience would not be able to guess. Her mother managed to adjust the then existing call sheets and Saroja Devi acted as Latha. She says that she would never forget VCS because but for him, she would have missed out a movie, which till date brings bouquets for her.
FILM GENRE
Normally a murder mystery story would have a set pattern and would concentrate more on investigation. This normally puts off women audience and in turn would affect the family audience attendance also. So the screenplay was written keeping this in mind. So till 2/3rd of the movie, the investigation would not be there. Even the last part would be more focusing on the make or mar relationship of hero and heroine. So songs were planned in such a manner that it would suit the mood of the movie.
A song in the ship which makes the hero and heroine understand each other better, a song at Ooty where the heroine comes to stay at the hero’s place, a night club song at Singapore during the flashback when the hero tells his story, later the same song getting repeated in a different mood at hero’s place in Ooty, the song between the hero and heroine when the marriage is about to be fixed and finally the song under discussion. Let us have a look at the story leading to this situation.
STORY BACKGROUND
The story opens up in a ship that is on its way from Singapore to Chennai. The hero Gopal is traveling in the ship and he gets to meet Latha and her father. Gopal is a multi millionaire who is returning back to India after spending some years at Singapore. At Ooty, he again runs into Latha and her father and he takes them to his home. Gopal and Latha start moving closer and on certain occasions Latha finds Gopal’s behaviour odd and perplexing and she demands to know the reason. Gopal who initially tries to hide it, later confesses the truth and tells his story. Gopal after the death of his mother is crest fallen and visits a night club in Singapore for solace where he happens to meet a singer by name Chitra and falls for her. They get married but rude shock awaits Gopal. He finds her as a drunkard and wayward in her behaviour. His efforts to make her see reason fail miserably. The final straw happens on Gopal’s birthday, and when Chitra’s behaviour crosses all limits, Gopal lets out his rage resulting in the “suicide” of Chitra. Gopal after this suffers another jolt and that is his father’s passing away. After this he had returned to India and during that travel back, he had met her and her father. Latha initially shocked to learn that he is already married, later gives her consent when he proposes to her. Her father also agrees.
Come the betrothal day, everybody is in for a shock. Chitra surfaces along with her Chittappa and the betrothal is stopped. Chitra claims that she had not died and had taken treatment for her injuries and later knowing that Gopal had gone back to India, had come here, she says. Gopal refuses to believe her and tries to prove that his wife is indeed dead. But his efforts repeatedly fail and the “intruder” cleverly builds up her case. Worse, the person accompanying her, Chittappa proves to be a thorn in the flesh and Gopal is literally driven to nuts. On the advice of his friend cum Police Inspector, he tries to “catch” the fingerprints of the woman but in the altercation with Rangan, the glass tumbler falls down and breaks. Worse, Latha seeing him moving closely with Chitra (for getting the finger print on the glass tumbler) is crest fallen and runs away from the scene. Gopal unable to prove the true identity of the intruder, unable to tackle the truants of Rangan, unable to convince Latha (she now had started believing that Chitra has come back), is a broken men now and this where the song comes in.
SITUATIONS AND SONGS
Dada Mirasi was not a native speaker of Tamil and he used to operate through English in the shooting spot. But he was a good technician. So VCS had to take additional responsibilities now. In addition in making the movie sleek, he had to sit with VR for songs composition. It was a blessing in disguise because he had a good taste in music, recalls MSV. In the cine field, they always talk about the so-called “sync or gel” when it comes to teamwork and it seems that MSV and VCS had that sync which lasted till the 80’s. With Kannadasan giving out his best, it was a pleasure to compose the songs. VCS, VR and Kannadasan sat together to compose.
The song at the ship. At the penultimate day of travel, the captain of the ship throws a party and asks somebody to sing. Inevitably the dice falls on the heroine. She reluctantly agrees to sing. Kannadasan seizing this opportunity opened with Unnai Ondru Ketpen. MSV inspired by the pallavi decided to go full steam. Reading the situation very well, he decided to use more western instruments. So the song opened with piano. Later he used saxophone and a host of other instruments. [Remember how NT plays the instruments to perfection? MSV recalls that NT used to come to recording and observe the instrument players. At the shooting spot, MSV’s assistant Joseph Krishna would be there whenever a western instrument had to be played by NT. But he would hardly have any corrections to tell because NT would do it perfectly, MSV recalls. He adds up இது என்ன சார் பிரமாதம்? தில்லானா-லே நாதஸ்வரம் “வாசிக்கும்” போது அசல் வித்வான் மாதிரி கழுத்து நரம்பு பொடைக்குமே. அதை விடவா சார் வேணும்?] PS simply excelled in the song. Especially when she sings the lines it was pure honey. Ilaiyaraja was so fond of this song and when he got an opportunity, he used it. Yes, 22 years later in 1986, producer KRG produced Thaikku oru Thalaattu directed by Balachandra Menon. NT and Padmini were the leading players and when the situation came up for a song where they do a trip down the memory lane, IR choose the tune of Unnai Ondru Ketpen and the song Payazha paadal pola Puthiya paadal illai was written by Vairamuthu. TMS and PS sang the same. But unfortunately only a bit of the song was used in the movie. Saroja Devi was clad in a red sari and red blouse during that song and that was a sight to behold. Saroja Devi recalls that even after 44 years, when she meets people, the one movie that everybody mentions is Puthiya Paravai and the one song is Unnai Ondru Ketpen.
The next was again a solo by heroine though the situation was a duet like one. Hero and heroine get a reception from the tribal people and heroine ties up a piece of cloth in the tree of wishes. There comes the song where the heroine expresses her mind albeit indirectly. Chittukuruvu Muthham Koduthhu was born. Cameraman Prasad beautifully captured the song picturised in Ooty. If I am not off the mark, this was the first song that saw hero and heroine change their costumes in between the pallavi and different charanams.
The next song was the nightclub song. Here VCS clearly explained to the poet and the MDs the situation. Hero is under a mental stress because he had lost his mother and comes to the club for some relaxation. Here he listens to the song and that makes him forget all his worries. Not only that, the song haunts him and he actually falls for the singer. Again it was a westernized song with a lot of instruments. Here MSV created the tune that was truly haunting and Kannadasan simply came up with Paartha Gnabagam Illaiyo lines. Again PS was outstanding and whenever you hear the lines, it would haunt you. If MSV did a grand orchestration for the first version, he made it simple when it would be repeated under different circumstances. But that would add to the beauty of the song and haunt more it did. See the picturisation of the song. NT who walks in with a heavy heart slowly gets transformed and you have to look at his expressions. It is another song where the cigarette dangling in NT’s lip also did the acting. It was style personified. There was one review of this song, which said that people employed in corporates should watch this scene and learn table manners.
Then came the song before the betrothal day. Here the hero sings alone. First song for the hero. Song focused more on style and NT with his characteristic stylized walk simply turned Aha Mella Nada into a style statement. The shirts used in the film (Terylene) became a rage and many youngsters started wearing such shirts without banians (inners). Actor Sivakumar was one among them and he also started following the trend. (Sivakumar mentioned this in an interview with MSV in a program called Thirayum Isayum. He referred to the other song Enge Nimmathi as well) If the Terylene shirt attracted men, women were fascinated by the China silk sari with printed material worn by Saroja Devi.
Now only one song remained that would come as a lead song to the climax and the flow that was going smoothly (as for as song composition) suddenly got struck. VR and Kannadasan tried their best but they could not hit upon the correct wordings that would satisfy everyone. Days passed but no progress could be made. This went to NT’s ears and he called up MSV and asked him to come to Annai Illam and left. He asked Kannadasan also to accompany the MDs. So the next day morning, all the three went to Annai Illam and the composing was intend to start.
DISCUSSION & SONG COMPOSITION
The next day morning, MSV made sure that Kannadasan was on time for the appointment and all reached Annai Illam. NT and VCS were there. NT asked MSV whether he has any ideas for the proposed song situation. The tunes that MSV created did not get the approval. NT had something in his mind and he was not getting satisfied with the tunes. Here was a situation song which he had thought about and in fact he wanted to do certain gestures and body movements. So he wanted nothing but the best from Kannadasan – MSV. In order to get the required output from the duo, he started enacting the scene. I think that should be described in Tamil because it would bring out the exact mindset of NT at that point of time. Let us hear NT in his own words. It seems that he described to the duo in the following manner.
“நாயகனுக்கு வாழ்க்கையிலே பணம் கிடச்ச அளவுக்கு நிம்மதி கிடைக்கலே. எங்கே அன்பு கிடைக்கும்-னு ஏங்கினான். தன் மனதுக்கு சாந்தி கொடுத்த பாடகியான பெண்ணை விரும்பி கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டான். ஆனால் அவன் நினைச்ததக்கு நேர்மாறா அந்த வாழ்கை அமைஞ்சிருச்சு. அவ ஒரு விபத்திலே இறந்து போக, தாய் நாட்டுக்கே திரும்பற அவன் தன் மனதுக்கு பிடித்த ஒரு பொண்ணை பாக்கிறான். அவளுக்கும் அவனை பிடிச்சுப்போயிடுது. கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு ஒரு புது வாழ்க்கையை ஆரம்பிக்கலாம்-னு நினைக்கும்போது, பழைய மனைவி மாதிரியே இருக்கிற ஒருத்தி நான்தான் உன் மனைவி, நான் சாகல-னு வந்து நிக்கிறா. கூடவே அவ சித்தப்பன்-னு சொல்லிட்டு ஒருத்தன். அவ தன் மனைவி இல்லை-னு நாயகன் நிரூபிக்க எடுக்கிற முயற்சியெல்லாம் பெயிலியர் ஆகுது. ஆரம்பத்திலே நம்பின காதலியும் அவன் மேல் சந்தேகப்பட்டு விலகி போறா. ஒவ்வொரு சின்ன விஷயத்திலும் அவனுக்கு டென்ஷன் ஆகுது. வாழ்க்கையே வெறுத்து போய் எங்கியாவது நிம்மதி கிடைக்காதா-னு அலையறான். சுவத்திலே தலையை முட்டிக்கிறான். அழுகிறான் எங்கே நிம்மதி-னு புலம்பறான். இது பாட்டிலே வெளிப்படனும”.
While saying this NT it seems was actually enacting the scene in front of them and suddenly MSV got that spark. He told Kannadasan “கவிஞரே இதுதான் பல்லவி” but Kannadasan didn’t catch it. He asked “Ennada solre?” and MSV replied that Pallavi is “Enge Nimmadhi”. Kavignar just looked at him and without saying anything went on to write
எங்கே நிம்மதி எங்கே நிம்மதி
அங்கே எனக்கோர் இடம் வேண்டும்
And went on to add something on his own
எங்கே மனிதர் யாரும் இல்லையோ
அங்கே எனக்கோர் இடம் வேண்டும்
This suited the situation because here Kavingar adds that Hero doesn’t believe in the entire human race. Such is his frustration level.
MSV immediately tuned the lines with his harmonium and there was flash of happiness in NT’s face. NT now realized that Kannadasan had come back to form and with a help of little guiding, this song can be brought up to the required level. So he again started to describe the situation and mindset of the hero. He went on to tell them that now the hero is not only depressed but he has also become self-pitying. He broods over his ill luck and he feels that he has been cursed like that. He laments why all this for me?
Kannadasan now very much interested (earlier he was bit off colour because he was not getting it right and in fact he reluctantly came to Annai Illam, MSV recalls) and with his mind now firmly in his control, words as usual started flowing from him. For the above mentioned charanam, he wrote
எனது கைகள் மீட்டும்போது வீணை அழுகின்றது
எனது கைகள் தழுவும்போது மலரும் சுடுகின்றது.
என்ன நினைத்து என்னை படைத்தான் இறைவன் என்பவனே
கண்ணை படைத்து பெண்ணை படைத்த இறைவன் கொடியவனே
ஓ! இறைவன் கொடியவனே
Here the third and fourth lines, Kannadasan wrote from his own experience as it always happens. He could not forget the love failure he experienced at a young age and he carried this as a baggage till his lifetime. But that was blessing in disguise for Tamil film music lovers because, it helped him to write so many poetic beauties, which are adored till today. Everybody was so happy. But it also brought brickbats later, about which we will discuss after this.
NT, now realizing that this method is paying rich dividends then told Kannadasan that the hero is thinking of both the women in his life. While the very thought of earlier woman brings him nightmares, the girl whom he had met afterwards has provided him all the love and affection and he could find solace in that relationship. The resurfacing of his so called wife, whom he firmly believes is dead, had completely robbed him of his peace of mind and his sleep. He literally pleads with the supreme power to give him peace. The poet in Kannadasan was in full flow now and as he always does symbolized the women with the birds deriving this inspiration from the title of the movie planned. He wrote
பழைய பறவை போல ஒன்று பறந்து வந்ததே
புதிய பறவை எனது நெஞ்சை மறந்து போனதே
என்னை கொஞ்சம் தூங்க வைத்தால் வணங்குவேன் தாயே
இன்று மட்டும் அமைதி தந்தால் உறங்குவேன் தாயே
ஒ! உறங்குவேன் தாயே
With MSV completing the tune for the same, the entire team, which was present there were happy and know they have a Super hit song in their hands. With Kannadasan successfully completing his part, MSV, though he had tuned it well, knew that the job is not yet complete. He realized that this song requires orchestration of the highest caliber, otherwise the entire effort would go as a waste. He also decided that it should have a live orchestra with instruments playing a major part.
ORCHESTRATION
MSV had reasons to think on those lines. He had done music for Neethipathi (old one) produced by Vijaya Pictures. It had a song “ Thaayum Seiyum Pirinthadhai Paar” that was rendered by CS.Jayaraman. There he used western musical instruments and he used a live orchestra with a chorus. He brought Anglo Indians and used them for chorus. It was very well received by the public. So MSV decided that he would use live orchestra for this song and he also wanted to make it rich. He planned a live orchestra with a plethora of instruments. Till that time only basic instruments like violin, tablas were used. He wanted that to change. But it would cost much but he had a willing producer who was willing to go that extra mile in ensuring the quality the musician was seeking to bring in. Having got the green signal, MSV arranged for a live orchestra of 100 people who would handle the instruments. Later on this trend caught up and MSV himself used more than 100 instruments for “Pattathhu Rani” song in Sivandha MaN. It is rumoured that on coming to know of this MGR wanted the same type of orchestration (i.e.) using more instruments for his song also and MSV did the same for “Ninaithathai Nadathiye Mudippavan” song in Nam Naadu.
RECORDING
The recording date was fixed. It started at 9 am. TMS had a few rehearsals and then the recording started. VCS had come. As most of the readers must be aware, during those days all the concerned people must be there as there was no facility for track or independent recording. And when the orchestra is big, the synchronization becomes more difficult as all parameters have to fall in place to make the recording successful. At times 3 or 4 takes would be required for a perfect song. Here also the same thing happened. The recording, which started at 9 am in the morning, went on till 12 midnight. TMS as usual was excellent in rendering the song and later in an interview said, MSV told him to concentrate on the words in the song. H was told to bring out the sound of veenai when he sang Veenai Azhugindrathu. And veenai sound was there in his voice. It also shows the range and stamina of the singers of that golden period. With recording completed successfully, the scene now shifted to the picturisation. MSV told VCS that if the song is not properly filmed, it would lose all its charm.
PICTURISATION
VCS, well aware of the pitfalls in the picturisation decided that no stone should be left unturned to make it long lasting. He sat with director Dada Mirasi and cameraman Prasad and discussed. They decided that it should be a set that would depict both the extreme moods of the character. While the wife character tortures him, it is hell recreated with all its terrifying inmates, whereas he believes that the lover character is from the heavenly abode surrounded by the angels and brings eternal bliss for him. They also decided that instead of putting a grandeour set (as it was vogue in those days), they should concentrate more on colours and lighting, which would bring the desired impact. Even they decided upon the costumes of the women. It was black for Sowcar and cream for Saroja Devi.
As planned, the shooting was arranged and sets readied. Though NT had enacted the song during composition, he now literally raised his performance by taking it to another plane. The very start of the song was fabulous with the BGM slowly growing up in volume and when it suddenly breaks into high decibel music, NT slowly getting up with his eyes searching the place used to bring down the roof. He wears light blue colour silk trousers and very light blue Terylene shirt with sleeves rolled up to the biceps. The camera captures him from the low angle with his eyes almost closed and with his two hands stretched out. In this posture when the words come out “Enge Nimmadhi”, again the theatre would roar.
See the lightings for this song. The colours used would be indicating the mood swings. Predominantly red and blue were used as background colours. The cream and yellow colours were used when they show the gate of heaven (?) from where Saroja Devi comes out. When she is near NT, the background is cream and the moment when she disappears and Sowcar enters, the red background light flashes. Even at the end when the song closes and the last line அங்கே எனக்கோர் இடம் வேண்டும, we see NT lying down on the lap of Saroja Devi and the background light is blissful cream and blue. It changes when the shadow of Sowcar super imposing on them and suddenly it is red and we see NT lying in the lap of Sowcar and he jumps up with fear with the BGM rising to the highest decibel. The cameraman Prasad deserves special mention for his work and it is said that he never even used Light meters for his shots. It was sheer mind calculation and the resultant product is there to be seen till today with all glory.
If we analyse NT’s acting in this song, we have to write essays. To put it simply the walk, the gestures, the lip sync and the body language were top class. To point out just an example, watch the first charanam. When the first two lines come up,
எனது கைகள் மீட்டும்போது வீணை அழுகின்றது
எனது கைகள் தழுவும்போது மலரும் சுடுகின்றது,
see his gestures with his hand and his facial expressions at that time. Is there any better way to show how one self pities himself? When the next line arrives
என்ன நினைத்து என்னை படைத்தான் இறைவன் என்பவனே
his right arm does a clock wise rotation with the fingers pointing up and people at the theatre would be ready to explode for this particular shot.
We can categorically state that no other song has come out with this amount of perfection in portraying extreme depression – both in action done by NT and the mood created by the music of MSV-TKR. (A few examples of songs in this genre are - Thukkathilum Sirikkanum in Nalla Idathu Sambantham, Mayakkama Kalakkama in Sumaithangi, Thannai Thane Nambahathu in Deiva Piravi, Avanukkenna Thoongivittan Agappattavan in Peria Idathu Penn).
Now coming to the controversy part, the lines of the first charanam were the one that made some so called Tamil pundits to criticise Kannadasan. They argued that the usage in the line எனது கைகள் மீட்டும்போது வீணை அழுகின்றது, is totally wrong as fingers only can pluck the string and not the hands. This was a hot topic even after many years after the release of the movie. Seeing all such farce, one always had a doubt that the so called pundits were jealous of Kannadasan and so they wanted to show off their superiority. But Kannadasan never took such things seriously.
The movie as I said earlier was ahead of its times. Here was a man who was ruling Tamil cinema but he literally choose to do a negative character. Especially the climax, he was simply outstanding. Which actor will have the guts to clear his nose in front of the camera? Again a shot, which will generate deafening, claps. A watertight screenplay backed up by splendid performances from all actors. Sowcar and MRR would be outstanding (in fact audience if given a choice would like to kill the Rangan character for all the trouble he creates).
RELEASE & SUCCESS STORY
The movie was released on 12.09.1964 and it celebrated 100 days. The biggest achievement of PP is, on subsequent releases it had been a BO wonder. During the mid 70s’, the film re-released in Chennai, had run for 75 days. All over Tamilnadu, it evoked tremendous performance and I am sure even now this movie would create Box office magic if theatrical release is arranged. The song Enge Nimmadhi was a Super Duper hit right from day 1.
TAIL PIECE
Sivaji Films in spite of making it’s maiden venture a success did not venture into production for almost another 6 years and when it did come out with Vietnam Veedu in 1970, it’s name was changed to Sivaji Productions. In fact there was a gap of exactly 24 years between Puthiya Paravai and the next venture, which carried the Sivaji films banner name. The next venture was En Thamizh En Makkal, which came in 1988 September. Then another 5 years elapsed before Kalaignan (starring Kamal) was produced under this banner [1993 April]. The usage of Sivaji brings us to another interesting information.
NT who assumed the name “Sivaji” because of playing the Maratta Emperor’s role used the King’s sitting posture on a horse as the emblem of the company. But later it was removed as there was some copy right issues and for Kalaignan, they used a emblem of NT himself dressed as Sivaji, which came in the Telugu film Baktha Dhukkaram. NT had donated the Sivaji statue at Sivaji Park, Mumbai. The Maharastra Government celebrated the 300th year of Sivaji ascending the throne in 1974 and they wanted a skit for the TV. Dr.T.S. Narayanaswamy prepared a script, which depicted the situation at the time of Sivaji ascending the throne. Here it should be noted that the drama written by Annadurai [“Sivaji Kanda Hindu Samrajiyyam”] dealt about the hurdles Sivaji faced in coming to power. On a similar note the skit enacted by NT as Sivaji in Raman Ethhanai Ramandi also dealt about the hurdles Sivaji faced in crowning himself as King (though RER skit was primarily written in view of the political situation that prevailed then in 1970 and it was sort of a reply to a sarcastic comment by then CM of Tamilnadu against NT). Now coming back to the skit prepared by Dr.TSN, Thanjai Vanan wrote the dialogues. The beauty of the script was it was in Tamil and it was telecast in the same manner and even the Siva Sena did not object to it when it came on air on July 21, 1974 (see the date). When Chennai (Madras then) had its own TV station opened on Aug 15th of 1975, the same skit of NT acting as Sivaji was on the air on the very first day.
Before signing off, my personal note. Since release was in 1964, did not see it then. My first tryst with PP happened in 1969 at Madurai –City Cinema. I could not follow the movie for the simple reason it was sheer festival mood inside the theatre. Especially there was riot during the song sequences. After a year or so, saw the same in Madurai – Chandra (which was later named as Shanthi) and from there on, I have lost count of the no of times, I have seen it.
Here goes the lyric
எங்கே நிம்மதி எங்கே நிம்மதி
அங்கே எனக்கோர் இடம் வேண்டும்.
எங்கே மனிதர் யாரும் இல்லையோ
அங்கே எனக்கோர் இடம் வேண்டும்
அங்கே எனக்கோர் இடம் வேண்டும்
(எங்கே நிம்மதி)
எனது கைகள் மீட்டும்போது வீணை அழுகின்றது
எனது கைகள் தழுவும்போது மலரும் சுடுகின்றது.
என்ன நினைத்து என்னை படைத்தான் இறைவன் என்பவனே
கண்ணை படைத்து பெண்ணை படைத்த இறைவன் கொடியவனே
ஓ! இறைவன் கொடியவனே
(எங்கே நிம்மதி)
பழைய பறவை போல ஒன்று பறந்து வந்ததே
புதிய பறவை எனது நெஞ்சை மறந்து போனதே
என்னை கொஞ்சம் தூங்க வைத்தால் வணங்குவேன் தாயே
இன்று மட்டும் அமைதி தந்தால் உறங்குவேன் தாயே
ஒ! உறங்குவேன் தாயே
(எங்கே நிம்மதி)
Regards
Some more info about Pudhiya Paravai -by Arror Dass
சிவாஜிக்கு நான் எழுதிய படங்களில் மறக்க முடியாத படங்களில் முக்கியனமான ஒரு படம் புதிய பறவை.
அப்போது நான் காக்கும் கரங்கள் , தாலி பாக்கியம் , தாழம்பூ, வேட்டைக்காரன் படங்களுக்கு எழுதி கொண்டு இருந்தேன் .
நான் புதிய பறவைக்கு எழுத முடியாது என்று முதலில் மறுத்தேன் . இந்த செய்தி சிவாஜின் செவிக்கு சென்றது . உடனே படத்தின் Production Executive இடம் சிவாஜி இப்படி கூறினார்
சாரை நான் உடனே பார்க்கணும் , சார் என்கிட்டே வர்ற இல்ல நான் வரட்டுமா ? எப்படியே ஆரூரன் கிட்ட போய் சொல்லு
உடனே நான் அவர் வீட்டுக்கு சென்றேன்
NT’s satire and argument:
என்னை பார்த்ததும் அவர் வாதியரை கண்ட மாணவர் போல எழுந்து நின்று வணங்கி வாங்க சார் , வணக்கம் ஒக்காருங்க ( இது எல்லாம் நாடக நடிகர்களின் குசும்பு )
கமலா அம்மாவிடம் சாருக்கு வணக்கம் சொல்லிக்க
NT : புதிய பறவைக்கு எழுத முடியாதுன்னு சொல்லிடிங்கலமே ?
ஆர்: நேரம் இல்லை என்று தான் சொன்னேன் .
NT: ஏன்டா உனக்கு என்ன தைரியம் இருந்தா என் படத்துக்கு எழுத மாட்டேன் சொலுவ . இது சிவாஜி பிளம்ஸ் first கலர் பிலிம் , Prestige பிலிம்.நீ பிஸியா இருக்கே என்று தெரிஞ்சுதான் உன்னை சண்முகம் விட்டுவேச்சன் இல்லநா உனக்கு அட்வான்ஸ் குடுத்து கமிட் பண்ணி இருப்பான்
AR :மன்னிக்கணும் வார்த்தை மாறுது முடியலேன் தான் சொன்னேன் , முடியலே முடியாது ரெண்டுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கு
நட்:என் கிட்டயேய் வசனம் பேசி காட்றியா ?
அற: உங்களை விட்டா வேற யார் இருக்கா .
NT : இந்த படம் பொறுத்த வரைக்கும் எனக்கும் உனக்கும் தான் பேச்சு. நீ சலுகை காட்ட வேணாம் காசை வங்கித்து போ.
AR : நான் காசை எதிர்ப்பது வரல
NT :நீ எழுத மறுப்பேன் என்று நான் எதிர்பாகல .
கமலா அம்மா அவங்க கையால் 5000/- ருபாய் கொடுத்தார். அப்போ எல்லாம் பெரிய இயக்குனர்களுக்கு தான் 5001/- தருவார்கள். எனக்கு இது ரொம்ப அதிகம் . என் எழுத்துக்கள் மீது இருந்தா மதிப்புகாக கொடுத்தது.
NT: இது அட்வான்ஸ் தான் எப்போ எவ்வளவு வேணும் என்றாலும் வங்கிக்கோ . அம்மாகிட்ட கேளு . ஒரு போன் பண்ணு கொடுத்து அனுப்புவாங்க . புல் ஸ்கிரிப்ட் கொடுத்துடு அப்பறம் எல்லாத்தையும் படிச்சிகாட்டு. நீயும் எங்க டீமில் ஒருவன் அதனால் ஷூட்டிங் spot வந்து வசனத்தை சொல்லி கொடு , டைரக்டர் மிராசி தமிழ் தெரியாது ஆனா நல்ல எடுப்பான்
ராயபேட்டை சமுக முதலி தெருலே நான் இருந்த வீடு காலியா இருக்கு . மொட்டை மடியிலே ஒரு சின்ன கீது கொட்டை இருக்கு . நல்ல காத்து வரும் .நம்ம பையன் ராஜு , டிரைவர் முனுசாமி உன்னோட இருப்பாங்க. உன்னக்கு விருப்பமானதை சாப்டுங்க .
எழு இரவு போராடி வசனத்தை எழுதி முடித்தேன். இரண்டு கோப்பைகளை கொடுத்தேன் .ஒன்று இடைவேளை வரை மற்றொன்று இடைவேளைக்கு பிறகு.
ஒரு நாள் காலை அவர் வீட்டுக்கு சென்றேன் காலை டிபன் முடித்து காபி குடித்தோம் . காலை ஒன்பது மணிக்கு படிக்க ஆரம்பித்தேன். நட் சிகரெட்டே பற்றவைத்துக்கொண்டார் .
காட்சி ஒன்று: பகல் - கப்பால் ---------
காட்சி இரண்டு ------ கோபால் லதா அறிமுகம்
இடையில் எந்த தொலைபேசி அழைப்புகள் , நண்பர்கள் வருகை இல்லாதபடி ஏற்பாடு செய்தார் இதனால் என் மோடு கேடவில்லை தெளிவாக இருந்தேன் . NT கவனமாக கேட்டு கொண்டு இருந்தார்.
கமலா அம்மா எங்களை சாப்பாட்டுக்கு அழைத்தார் .
NT : உன்னக்கு பிரியமான வரால் மீன் வறுவல் இருக்கு . சாப்புடு . ஒரு சின்ன தூக்கம் போட்டு நாலு மணிக்கு செகண்ட் ஹல்ப் படிக்கலாம்.
அம்மா கையால் நல்ல சாப்பாடு உண்டோம். அப்பறோம் வற காபி குடித்தார்
இடைவேளைக்கு அப்புறம் வரும் காட்சிகளால் கதாபத்திரங்கள் கணம் பெற்றது. உச்ச காட்சியில் கோபால் கதாபத்திரம் எல்லோரும் சேர்த்து செய்த சூழ்ச்சியில் உண்மையை கக்கிவிடுகிறார்.
அப்பறம் சிவாஜியின் நடிப்பு கோபால் சார் தான் அலசிவிட்டரே
ஆனா கைது செய்யப்பட்ட சிவாஜி சரோஜாதேவிய் ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு செல்வர் அத்துடன் படம் முடிந்தது .
ஆனால் படத்தின் கிளைமாக்ஸ் முடிந்துடன் lights ஆப் செய்யப்பட்டு pack up செய்யப்பட்டது.
நட் சென்றுகொண்டுஇருந்தார். நான் அவரை அழைத்து கிளைமாக்ஸ்யில் உங்க கதாபத்திரம் இரண்டு வார்த்தை பேசினால் நல்லா இருக்கும் .
பெண்மையே நீ வாழ்க உள்ளமே உன்னக்கு என் நன்றி அப்போ நீங்க அந்த காதலை ஒப்புக்கொண்டதா அர்த்தம் ஆகும்
NT:அட பாவி இப்போ சொல்றியே .
AR: இப்போ தான் தோனிச்சு.
உடனே எல்லோரையும் கூபிட்டு இந்த காட்சி படமகபட்டது
எல்லாம் சரி கதை படித்து விட்டு NT என்ன சொன்னார்.
அவர் மௌனம் 1000 அர்த்தங்கள் கற்பித்தன. உணர்ச்சியில் அவர் கண்கள் சிவந்து கண்ணீர் தேங்கி இருந்தன.
உன் கிட்ட என்ன எதிர்பதேன்னோ அதுக்கு மேல நல்லா எழுதிட்டே காங்க்ரத்ஸ். தேங்க்ஸ்
முரளி சார்,Quote:
Originally Posted by Murali Srinivas
என்னமோ புதிய பறவையை புதிதாக திட்டமிட்டு நானே உருவாக்கியது போல ஒரு பிரமை. ஒரு கருவை எடுத்து நீங்கள் விரிக்கும் விதம் ,ஒரு கதைக்கு திரைக்கதை அமைப்பதன் கச்சிதம். உங்களிடம் ஒரு விண்ணப்பம். இந்தியாவின் ஒரே உலக அதிசயம் முழுதும் ஆங்கிலம் பேச நீங்கள் உதவ முடியுமா? என் மகனும் உங்களுடன் இணைவான்.
ஆனால் நீங்கள் எல்லோருமே ராமமூர்த்தியின் பங்களிப்பை உதாசீனம் செய்து விஸ்வநாதனை ரொம்ப தூக்கி பிடிக்கிறீர்கள். இந்த பாட்டின் basic sketch ,archestration planning ராமமூர்த்தி சாருடையது. இதை ஒரு பிரத்யேக சந்திப்பில் அவரே என்னிடம் சொன்னது.
உள்ளத்தில் நல்ல உள்ளம் -90% ராமமூர்த்தி. பல்லவன் பல்லவி நீலாம்பரியில் அமைத்தது ராமமூர்த்தி. நமக்குத்தான் தமிழர்களை பாராட்டுவது ஒவ்வாதே? அத்தனை மேளகர்த்தா ராகங்களும் ராமமூர்த்திக்கு அத்துபடி. சும்மாவா ஒரு இசையமைப்பாளர் இன்னொருவர் பெயரை 13 வருடம் தன்னுடன் சுமப்பார்?
ஆனால், முரளி சார் ,உங்களுடைய எழுத்தின் நிரந்தர ரசிகன் நான்.
கிடைத்தற்கரிய மிக மிக அரிய புகைப்படம் .
'பேசும்படம்' டிசம்பர் 1962
http://i1087.photobucket.com/albums/...t%20-2/n-1.jpg
'ஆலயமணி' ஆண்டவரின் அட்டகாசத் தோற்றம்
'பேசும்படம்' டிசம்பர் 1962
http://i1087.photobucket.com/albums/...IMG_0002-4.jpg
வாசு தேவனாரே,
அப்பப்பா எவ்வளவு அபூர்வ படங்கள்!! நீங்கள் ,பம்மலார் ,ராகவேந்தர் இணைந்து பணியாற்றிய 2011,2012 ஒரு பொற்காலம்.
கொடுத்தது 1001 ஆ, 1 லட்சமா?1 லட்சம் என்று ஞாபகம்.
ஒரு பாட்டுக்கு இசையமைப்பாளர், பாடலாசிரியர், பாடகர்கள், தயாரிப்பாளர், இயக்குநர் ஒளிப்பசிவாளர், படத்தொகுப்பாளர், மற்ற பின்னணி உழைப்பாளிகள் எவ்வளவு கஷ்டப் படுகிறார்களோ, அதற்கு உரிய மரியாதையைக் கொடுத்து அந்தப் பாட்டைப் பற்றி எழுதுவதற்கும் அவ்வளவு உழைப்பைத் தந்து, பாடல் பற்றிய ஆய்வுகளுக்கு ஒரு டெம்ப்ளேட்டை உருவாக்கி விட்டவர் நமது முரளி சார். இனி யார் ஒரு பாடலைப் பற்றி எழுதினாலும் இதைத் தாண்டி போக முடியாத அளவிற்கு மிகவும் விரிவானதொரு வட்டத்தை உருவாக்கி வைத்துள்ளார். அதற்கு இன்னொரு சான்று புதிய பறவை எங்கே நிம்மதி பாடல்.
முரளி சார், தங்களுடைய பதில் பதிவுகளையும் School of Acting பகுதியில் அவ்வப்போது தர வேண்டும் என ஆவலுடனும் அன்புடனும் விரும்பிக் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.
முரளி சாரின் புதிய பறவை பாடல் அலசலின் பதிவைப் படித்து அசந்து (!)போய் இருக்கிறேன். இன்னும் இரண்டு முறையாவது படிக்க வேண்டும்.