Printable View
மனவியல்
கோபமே கொண்டவன் பாபம் சுமப்பவன்
கோபமே பாவத்தின் தாய்தந்தையாம்---மனஸ்
தாபம் என்கின்ற மனவேறு பாடெங்கும்
தக்கவர் ஒப்பும் தரத்ததன்று.
நெருப்புக் குச்சிகள் போன்றே சிற்சிலர்
நினைத்ததற் கெல்லாம் முரண்படுவார்--பிறவிக்
கருப்பு மனத்தினர் கண்ட படிகடு
வெறுப்பைச் செலுத்துவர் வீணாகவே.
தனைப்பிறர் தாழ்வாய் நினைப்பவர் என்கின்ற
தன்மையில் யாதுமே கொள்கின்றவன் -- வகை
மனப்பித்துக் கொண்டோன்,மருத்துவன் பால்சென்று
மருந்துகள் உண்டிட வேண்டியவன்.
ஆம்!
நன்றி மேடம்!உங்கள் பார்வைக்காக இன்னும் ஓர் இசைப்பாடலும் தயாராகிக் காத்திருக்கிறது...Quote:
Originally Posted by pavalamani pragasam
செல்லும் வழியினில் சீண்டுவான்
பல்லவி
நல்ல நேரம் பார்த்துப்போடி -- நீ
செல்லும் வழியினில் சீண்டுவான் கிழவன்;
(நல்ல)
அனுபல்லவி
சொல்லச் சொல்ல இளைக்கும்
சூதுகள் செய்கின்றான்
மெல்ல மெல்லத் தணிக்கும்
நல்லமைதி நான்பெற
(நல்ல)
சரணம்
நல்லபடி நாலு நாள் நடந்துகொள்வான்
நாலாவது நாள் கிறுக்கு மேலாகிப் போய்விடும்!
உள்ளபடி தன்கதை உளறிக்கொண்டே இருப்பான்,
ஊர்ப் பெண்கள் கேளாரெனக் கோபம்மிகக் கொள்வான்! (நல்ல)
பல்லு விழுந்தாலும் பவிசு குறைவில்லையோ
பாலும் சோறும் கொடுத்தும் வயிறும் நிறைவில்லையோ
எல்லு ஒடிந்தாலும் எழுந்து வருவான்போடி
ஏனிது வம்பினிமேல் நானொளிந்தே கொள்வேன். (நல்ல)
:lol:
These are known as dirty old men ! Be careful ! :lol:Quote:
Originally Posted by bis_mala
:clap:
பொல்லா கிழவிகள் பற்றிய
பாடல்களுக்காக காத்திருக்கும்
கிறுக்கன்.
குசும்பு!!!
பொருளை அறிதல்
எழுதிடுவர் சிறுவருக்குப் படிக்கும் நூல்கள்,
இருக்குமதில் ஒருகழுதைப் படமும் பேரும்;
கழுதையென அறிந்தார்க்கும் படமே போதும்;
கழுதையறி யார்க்குப்பேர் எழுத வேண்டும்!
எழுதி இது கழுதையென்று சொன்னால் கண்ணில்
பழுதிலார்க்கோ அவ்வறிக்கை தேவை இல்லை!
கழுதையெனில் அதுகழுதை; அன்றேல் அன்றாம்;
கார்தன்னைக் கோடையென்று கருதப் போமோ!
This was written as a general observation some time back and is not related to any event or person connected to this forum.
கார் = கருங்குரங்கு. கோடை = குதிரை.
Quote:
Originally Posted by rajraj
Quote:
Originally Posted by kirukan
Thanks to rajraj, madam and kiru.
பலமுறை படித்து விட்டேன் ஆனாலும் கிறுக்கு புத்திக்கு விளங்கவில்லை...
கழுதை எதுவென தெரியாதவர்க்கு பேர் எழுதவேண்டும் என் கிறீர்கள்...சரியே...ஆனால் அடுத்த இருவரிQuote:
கழுதையென அறிந்தார்க்கும் படமே போதும்;
கழுதையறி யார்க்குப்பேர் எழுத வேண்டும்!
அறியாமையும் கண் தெரியாமையும் எப்படி ஒன்றாகும்...Quote:
எழுதி இது கழுதையென்று சொன்னால் கண்ணில்
பழுதிலார்க்கோ அவ்வறிக்கை தேவை இல்லை!
கழுதையெனில் அதுகழுதை
ஆனால் எது கழுதை
என்று அறியா சிறார்க்கு
அறிவிப்பது தானே
பெயர் பட்டியல்
புரியாததால் புத்தி கெட்டு எழுதிவிட்டேன்
பழுது இருந்தால் மன்னிக்கவும்.
-
கிறுக்கன்
உதாரண எளிமைQuote:
Originally Posted by kirukan
இந்தப் பாடல் முழுவதும் சிறுவரைப் பற்றியதன்று. சிறுவர் புத்தகத்தில் படமும் பேரும் இருக்கும் என்பதுடன், அதைப்பற்றி மேலே ஏதும் சொல்லவில்லை. அது ஒரு முன்னுதாரணமாகவே சொல்லப்பட்டுள்ளது. சிறுவருக்கு எழுதப்பட்டுள்ள நூல்கள்போலவே, மருத்துவ அறிவியல் கற்பாருக்குக்கூட படங்களுடன் கூடிய புத்தகங்கள் எழுதப்பட்டுள்ளன. பொறியியலிலும் வரைபடங்களுடன் கூடிய புத்தகங்கள் மிகவும் இயல்பானவையே! விளக்கப்படம், விளக்க அறிவிப்பு என்று வரும்போது, சிறுவர் நூல்கள் ஒரு நல்ல எடுத்துக்காட்டு ஆகும். உதாரண எளிமைகருதி, சிறுவர்நூல் சுட்டப்பட்டது. நீங்கள் செய்யக்கடவது: நான் ஓர் எடுத்துக்காட்டு கூறியவுடன், மற்ற ஒன்பதையும் முன்கொணர்ந்து நிறுத்திக்கொள்ளுங்கள்.
படம் மட்டுமிருந்தாலும் அறிந்தவருக்கு அது போதும். அறியாதாருக்குப் பேர் எழுதவேண்டும். இதை நீங்கள் ஒத்துக்கொள்கிறீர்கள். எனவே இங்கு அறிந்தார் அறியாதவர் என்ற இரு பகுப்புகள் செய்யப்படுகின்றன. சிறுவர் என்போர் அறிந்தோர் என்ற பகுப்பிலும் இருப்பர், அறியார் என்ற பகுப்பிலும் இருப்பர். எல்லாச் சிறுவரும் அறியாரென்று நாம் முடிவு கட்டிவிடலாகாது. கழுதை வளர்க்கும் வீட்டிலிருந்து பள்ளிக்கு வரும் சிறுவனுக்கு அது கழுதை என்று தெரியும், ஆனால் அவனுக்கு அது ( கழுதை என்று)அறிவிக்கப் படமே போதும் என்றாலும், எழுத்துக்களை எப்படிக் கூட்டி எழுதுவது என்று அவனறிய வேண்டி இருப்பதால் அவனுக்கும் எழுத்துக்கள் தேவைப்படுகின்றன. அறிந்த பெரியவர், விளக்கக்குறிப்பு இல்லாமலே தெரிந்துகொள்வார். அறிந்தார் அறியாதார் என்ற பாகுபாட்டில் இதையும் கருதவேண்டும்.
கழுதையறியார் என்ற தொடருக்கு விளக்கம்: கழுதை என்ற விலங்கை அறியார், கழுதை என்று எழுத அறியார் (சிறுவர் அல்லது படிக்காத முதியவர்) என்று இரு பிரிவினரையும் கருத்தில் கொள்ளவேண்டும்.
அடுத்து நாம் பிறவியில் பார்வையற்றோரையும் சிந்திக்கவேண்டும். அவர்களுக்கு எழுதினால் மட்டும் போதாது. எழுதிப்பின் சொல்லவும் வேண்டும். பார்வையில் கோளாறில்லாதவருக்குப் படமும் எழுத்தும் போதுமானவையாம். சொல்ல வேண்டியதிருக்காது,( ஆனால் பள்ளிசிறுவருக்கு இது விதிவிலக்கு; "க-ழு-தை" என்று சொல்லவேண்டும். அது கற்பிக்கும் முறை ) ஆகவே, பெரும்பான்மை பற்றித் தேவை இல்லை என்று கூறப்பட்டது. இங்கு தேவைத்தன்மை விவாதம் எழுகிறது.( எது தேவை, எது தேவை இல்லை என்பது) A debate on necessity. எனவே கண்ணில் பழுதுள்ளவர்க்குச் சொல்வது தேவை என்பதை, எதிர்மறை நிலையில் பாடல் சொல்கிறது.
அறியாமை வேறு, கண்தெரியாமை வேறு. இரண்டும் ஒன்று என்று பாடல் சொல்லவில்லை.ஆனால் கண்தெரியாத பிறவிக் குருடர்க்கு உலகம் இருள் ஆதலினால், அதுவே அறியாமைக்கு விளைகளம் ஆகிவிடுகிறது. இவ்விரண்டு வரிகள் கண்தெரியாதவர்க்குத் தேவை எது என்பதை சுருங்க உரைக்கிறது. அறிந்தவர் அறியாதவர் என்ற முன் இரு வரிகளின் பகுப்பில், கண்தெரியாத குருடர், பெரும்பாலும் அறியாத நிலையிலேயே இருப்பார் ஆதலின் அவருக்கே நாம் நேரம் செலவழித்துச் சொல்லிக் கொடுக்கவேண்டும். மற்றவருக்கு அறிந்துகொள்ளும் வாய்ப்புகள் திறந்தே உள்ளன. அத்தகையோருக்குத் தேவையினடிப்படையில் சொல்வதா வேண்டாமா என்பதை முடிவு செய்யவேண்டும்.
கழுதை என்றால் அது கழுதை! இது என்ன? எழுதப்பட்ட சித்திரம் உரிய திறனுள்ளவரால் உரிய முறையில் வரையப்பட்டிருப்பின், எழுத்தும் சொல்லுமாகிய விளக்கங்களில்லாமலே கூட, கழுதை என அறிதிறன் உடையார் அறிந்துகொள்ள இயலும்.
வரைதிறன்: சித்திரம் வரையும் திறனில்லார், ஏதோ ஒன்றை வரைந்து "கழுதை" என்றால், அதை நாம் எப்படி எடுத்துக்கொள்வது? சித்திரம் உண்மைக் கழுதைச் சித்திரம் என்றால் அதை ஏற்றுக்கொள்வதில் நமக்குத் தடை இருக்காது.அல்லாததைக் கழுதை என்று அவர் கூறினாலும் ஏற்றுகொள்ள முடியாது. அறிந்தவர், அறியாதவர், சிறுபிள்ளை, குருடர் என்ற நிலைகளெல்லாம் இங்கு எழவில்லை. சித்திரமே கோளாறு! யாருக்கும் தகுதி அற்றதாகிவிடுகிறது. ஆகவே அறிதிறன், அறியாமை எல்லாமொருபுறமிருக்க, வரைதிறன் பற்றிய கேள்வி எழுகிறது.
அன்றேல் அன்றாம்: சித்திரம் சரியில்லை என்றால், அதற்கு வரைந்தவர் என்ன பெயர் கொடுத்திருந்தாலும், நமது பார்வையில் அது எப்படித் தோன்றுகிறது என்பதைப் பொறுத்து, அது அவர் சொல்லும் பொருளன்று என்று நாம் முடிவு செய்வோம்.
அறிதிறன் பற்றிப் பேசினாலும் இது வரைதிறன்பற்றிய கவிதை. திறம்தெரி ஓவியத்திற்கு வேறு விளக்கம் தேவையாவது அரிதேயாம். ஒரு படம் ஆயிரம் வார்த்தைகளுக்குச் சமம் என்று கான்பூஷியஸ் சொல்லவில்லையா?
வரைதிறன் இல்லார் வரைந்த ஓவியத்திற்கு, அதாவது எண்ணிய உருவினை முன்னிறுத்தாத ஓவியத்திற்கு, பெயர்த்தரவினால் ஆனதொரு பயனில்லை. அறிந்தார், அறியார், கண்தெரியார் என எத்திறத்தார்க்கும் அஃது உதவாததே.
கண்ணிலும், அறிவுக்கண் (ஞானக்கண்), ஊனக்கண் என்றெல்லாம் பாகுபாடுண்டென்பர்.இங்கு கழுதையே எடுத்துக்காட்டாய் கொள்ளப்பட்டுள்ளது
அது நிற்க, நான் எதை நினைத்து எழுதினேன் என்பதை இன்னும் சொல்லவில்லை. இதுபோது அது மறைபொருளாகவே தொடரும்.
விளக்கதிற்கு நன்றி!!!!
:cool2:Quote:
அது நிற்க, நான் எதை நினைத்து எழுதினேன் என்பதை இன்னும் சொல்லவில்லை. இதுபோது அது மறைபொருளாகவே தொடரும்.
:slurp:
திருவிழா உலா
காட்டுச் சுடரே உம்மைக் காதலிக்கிறேன் -- புகழ்க்
கவிதைமாலை செவிமடுத்துப் பேதலிக்கிறேன். --
போட்டசொல்லில் பொருளைத் தந்து புலவராக்கினீர்-- போ
ராட்டமொன்றும் இல்லாமலே திலகமாக்கினீர்!-- தே
ரோட்டத்திரு விழாஉலாவில் சிலையுமாகி நீர் --வழித்
தெருவில் மாலை சூடிக் கவரும் வலையுமாகினீர்.
மாறாட்டம் பற்றிடாத மாந்தரிடத்தே -- வந்து
மருவி நின்றீர் அதனால்புகழும் பெருகி நின்றீர்
ஒரோட்டம் உம்பால்வந்து உருகி நின்றேன் -- என்
ஓரக்கண்ணில் கண்டு இமைகள் செருகி நின்றேன்
:clap:
:ty: :ty:Quote:
Originally Posted by pavalamani pragasam
இறைவன் வருவான்.
(தெருள்பெற்றாரிடம் அருளுருவான இறைவன் வருவான். அல்லாத விடத்து? }
இது முன் பாடப்பெற்ற ஒரு கவிதையின் தொடர்ச்சி.
அல்லா விடத்து வருதலோ இல்லையே.
நில்லா தவனாய் அறவழி நீங்கியோன்
கல்லான் எனினும் கலைவிண் எனினுமே
செல்லான் இறைவனின் சீரடிப் பாங்கே.
அறம்திறம் பாதோர் ஆழியின் முத்தாம்
புறம்செல வீழ்ந்தோர் புவனம் நி றைத்தார்
பரம்பொருள் உள்வழி பாவித் தவரே
தரம்தரு மாந்தர் சிலரே சிலரே.
தீதில் முகிழ்த்தோர் தினம் நீர் புகட்டினும்
யாது நிலையிலும் யாண்டுமே ஆட்படார்
சாதல் வரினும் சதைசிதை வாயினும்
மோதி அறச்சுவர் முட்டி அழிபவர்.
படிக்க நல்லா இருக்கு ஆனா அது புரிகிர அளவு எனக்கு ஞானம் இல்லை.ஏதேனும் படைப்புக்காக எழுத படுபவையா இவை...அச்சிடும் எண்ணம் உள்ளதா...உங்கள் எழுத்துக்களை படிக்கும் போது செய்யுள் படிக்கும் அனுபவம் கிடைக்கிறது.Quote:
Originally Posted by bis_mala
என் மகள் என்னை வழக்கமாய் கிண்டலடிப்பது: அம்மா, படிப்பவர்களுக்கு ஒரு கோனார் உரையும் கொடுத்துவிடுங்கள்!
பி.கு.சென்ற தல்லைமுறையிலிருந்து தமிழ்நாட்டு பாடத்திட்டத்து தமிழ் செய்யுள்களுக்கு உதவுபவை கோனார் உரை புத்தகங்கள்.( சிவமாலாவுக்கு தரியாதிருப்பின்)
Quote:
Originally Posted by pavalamani pragasam
என் கவிதைகள் அனைத்துக்கும் இப்படிக் கோனார் உரைதான் தேவைப்படுகிறதா?
திரு கிறு சொல்வதைப் பார்த்தால், புரியும்படி இல்லையென்றுதான் தெரிகிறது.
மேடம் ஓர் உதவி செய்யுங்கள். நான் கடைசியில் எழுதிய கவிதையிலிருந்து அருஞ்சொற்களைக் கூறுங்கள். அது உதவியாய் இருக்கும்.
மரபுக் கவிதைகள் எல்லாம் இப்படித்தான் இருக்கின்றனவா....
குறிப்பு: என்னிடம் கோனார் உரை இல்லை. இங்கு நூல் நிலையத்திலும் உள்ளதா என்று தெரியவில்லை. எந்த நூலுக்கு உரை அது.
நன்றி.
மொழி நடை கடினமாகிவிடாதபடி பார்த்துக்கொள்ள வேண்டுமென்ற நினைப்புடன் தான் எழுதுகிறேன். மரபுப் பாக்களில் சில வேளைகளில் தவிர்க்க முடியவில்லை.
நான் எழுதியதன் பொருள்:
அல்லா விடத்து = இறைவனைப் பற்றிய தெளிவை அடையாத இடத்தில்; வருதலோ இல்லையே.= அவன் வருவதில்லை;
நில்லா தவனாய் = அற நெறியில் நில்லாதவனாக , அறவழி நீங்கியோன் = அந்த வழியிலிருந்து நீங்கியவன்;
கல்லான் எனினும் = படிக்காதவன் என்றாலும், கலைவிண் எனினுமே = படிப்பில் உயர்ந்தவன் என்றாலும்,
செல்லான் - போய்ச்சேரமாட்டான், இறைவனின் சீரடிப் பாங்கே.= இறைவனின் சீரான திருவடிகளின் பக்கத்திலே.
will continue
அறம்திறம் பாதோர் = அற வழியினின்று மாறிச் செல்லாதோர்;
ஆழியின் முத்தாம் = கடலினின்று கிடைக்கின்ற முத்துப்ப்போன்றவர்கள்;
புறம்செல வீழ்ந்தோர் = வேறு வழிச்சென்று வீழ்ச்சி அடைந்தவர்கள்;
புவனம் நி றைத்தார் = உலகெங்கும் நிறைந்துள்ளனர்;
பரம்பொருள் உள்வழி = கடவுள் உள்ளானெனச் செல்லும் வழி, பாவித் தவரே = பின் பற்றியவர்கள்;
தரம்தரு மாந்தர்= உலகிற்கும் தமக்கும் ஒரு தரத்தை, அல்லது உயர் நிலையை வழங்குவோர், சிலரே சிலரே.= சிலர் என்பதில் ஐயமில்லை.
தீதில் முகிழ்த்தோர் = தீமையில் தோன்றியவர்கள்;
தினம் நீர் புகட்டினும் = ஒவ்வொரு நாளும் நீங்கள் அறிவு ஊட்டினாலும்;
யாது நிலையிலும் = எத்தகைய நிலையிலும்; யாண்டுமே ஆட்படார் = என்றுமே கடைப்பிடிக்க மாட்டார்;
சாதல் வரினும் = மரணம் வந்தாலும்; சதைசிதை வாயினும் = தம் உடல் அழிந்தாலும்;
மோதி அறச்சுவர் = அறமாகிய திண்ணிய சுவரில் சென்று இடித்துக்கொண்டு, முட்டி = அதில் திரும்ப வழி அறியாராய் மேலும் அடிபட்டு, அழிபவர் =, என்றவாறு.
என் தாழ்மையான உரையைப் படித்து, கவிச்சுவை காண்பீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.
Your comments, including adverse but constructive ones, are forever welcome. Where it appeared to me to be too hard to understand, I have myself given commentaries. But what is simple to me may be otherwise to you and vice-versa. Readers can illuminate my literary path by their comments. Please do not hesitate with your comments. Thanks.
Sivamala, 'konar urai' has become a household word, proverbial, to refer to explanation! :lol: The gentleman Konar writes guide books with detailed explanations for all Tamil books prescribed for all classes in the school syllabus! :)
Regarding your kavithaikaL I see a resemblance between yours and kirukan's! The content is valuable advice in the form of deep trutha about human life/nature. You make many stanzas while he makes couplets.
FYI, I'm an ardent admirer of Avvayar's poetry, and other moral verses like naladiyaar etc. Actually some 'friends' here had nicknamed me as 'avvaiyaar'!!! :lol: As usual I took it also as a compliment! :rotfl: I always get an equal share of pats and brickbats!!!
விளக்கதிற்க்கு நன்றி....புரிந்தபின் படிப்பதற்க்கு மிகவும் அற்புதமாக இருக்கிறது கவிதை... :clap:Quote:
Originally Posted by bis_mala
அல்லா என்பதனை நான் முகமதியரின் கடவுளான அல்லாஹ்வை குறிப்பதாகவே நினைத்தேன்....:?
இருக்குமிடம் அப்படி! :lol:
This Konar must be a brilliant guy, who knows how to pass exams with flying colours in shortcut method. But examiners always discourage use of guidebooks....Some UK examiners it seems went to the extent of reading the guidebooks to see who are the candidates who read such books and present answers from them...and promptly marked down such copycat candidates, if I may call them such for want of a better terminology. Perhaps Indian examiners do not mind.(I may be wrong in this assumption).Quote:
Originally Posted by pavalamani pragasam
உப்புக்கும் புளிக்கும் பாடி ஒப்பித்த ஒப்பிலாக் கவிஞை அவ்வையார். அவரை உகப்பதனால்தானோ, உங்கள் கவியிலும் புதுமைக் கருத்துகள் பொங்குகின்றன. :)
:ty:Quote:
Originally Posted by kurukan
Quote:
Originally Posted by kurukkn
Quote:
Originally Posted by pavalamani pragasam
அப்படியானால் கிறுக்கண்ணாவைத்தான் அல்லா பிடித்துக்கொண்டார் போலும். ம்ம் கவனம்.. தொப்பிக்குத் தலையைக் கொடையாக்கிவிடாமல் இருங்கள். :lol:
Just joking. Don't be alarmed or worried.....
வெண்பா:
பூனை குரங்குநாய் புண்ணியம் பூத்துயர்ந்த
ஆனை குதிரையோ டத்தனையும் --- மானுமே
பூமியில் நல்வாழ்வு பொங்கிட வாழ்வாரை
ஆமுயர்ந்து வாழ்க அவை.
புண்ணியம் பூத்துயர்ந்த-- புண்ணியம் விரிவடைந்து அதனால் உயர்ந்த;
பூனை குரங்குநாய் ஆனை குதிரையோ டத்தனையும் = இவையும் இவைபோல்வன பிற எல்லா விலங்குகளும்;
பூமியில் நல்வாழ்வு பொங்கிட வாழ்வாரை = இவ்வுலகில் நல்ல வாழ்வும் செல்வம் பொங்குதலும் கொண்டு வாழ்பவரை ;
மானுமே = ஒக்குமே; ஆம் = உண்மை;
உயர்ந்து வாழ்க அவை = அவை நன்கு வாழ்க என்றவாறு.
மானுதல் = ஒத்தல்; மானுமே = ஒக்குமே, சமமாமே என்பது. ஆம்= ஒப்புதல் குறிப்பு.
பூனை குரங்கு முதல் எல்லா விலங்குகளும் தமது இயல்பான அறிவுடன் நடந்துகொள்வனவே தவிர, மனிதனைப்போல் தீயவை (இந்தியன் பீனல் கோட் என்னும் தண்டனைச் சட்டத்தில் சொல்லப்பட்ட குற்றங்களையும் ஏனைப் பாதகங்களையும்) செய்வன அல்ல. அவை வாழ்க என்று வாழ்த்துவது இப்பாடல்.
:clap:
உயிர்களிடத்தில் அன்பு வேண்டும் என்று மீசைக்கார முண்டாசுக்கவிஞர் சொல்லியிருக்கிறார்!
பூனை எலிபிடிக்கும் -- ஆனால்
புன்கொசு நம்மைக் கடிக்குமன்றோ
ஆனை பளுசுமக்கும் - ஆயின்
ஊளை நரிநமக் கென்னசெய்யும்?
பண்பு நெறியில் பரிவே அனைத்துக்கும்
மண்புக்கு மாயும் வரை.
Notes
புன்கொசு = புன்மை+ கொசு, இழிந்த கொசு
மண்புக்கு மாயும் வரை = till one is buried or till one's life ends.
தின்னவரும் புலி தன்னையும் வணங்கு, அது அன்னை பராசக்தி அவ்வுருவாயினள் 'என்றல்லவா' முண்டாசுக் கவி சொல்கிறார்! அவர் தத்துவத்தின் எல்லைக்கே போய்விட்டார்.
யானைதான் உணராமல், அவருக்கும் உலகுக்கும்
பாதகம் செய்துவிட்டது. அதையும் மன்னித்துவிடு என்பவர் அவர்.
m Post subject: So sad, you went away, leaving behind your beautiful voice
http://www.mayyam.com/hub/viewtopic....r=asc&start=15
காட்டிற் பிறந்துவந்தாய் -- மாய
கானத்தின் எல்லை கடந்துவென்றாய்;
பாட்டுக் குயிலிசையே -- மீண்டு
காட்டிற்குள் ஏகி மறைந்ததென்ன!
ஊர்மக்கள் யாவரையும் -- நீ
ஊர்கோலத்துக்கோ அழைக்கவந்தாய்!
நேர்நிற்ப தியார்குரலோ -- பிற
நெஞ்சினில் தோன்ற அவைதவிர்த்தோம்
காட்டில் = பாலக்காட்டில்,(கேரளா).
காட்டிற்குள் ஏகி = இடுகாடு அல்லது நன்காட்டிற்குள் சென்று.
பிற = மற்றோரின் குரல்கள்
கணையைக் கதிமாற்றிவிட்ட குருவி
தனக்கு வந்ததைப் பிறனுக்கு அம்பாக்கி மாற்றிவிடும் தந்திரசாலிக் குருவியைப் பற்றிய வரிகள் இவை:-
அந்த மரத்திலொரு குருவி -- நான்
அறியா ஒலியினில் பாடியதே!
அந்தி மயக்கினிலே நழுவி -- மனம்
அங்கு கவனத்தில் ஓடியதே.
என்ன இசையிது சொல்வாய் --- என
யானும் ஆவலொடு கேட்டுநின்றேன்;
உண்ணப் பூச்சிபுழு கொல்வேன் --அவை
ஓலம் இட்டவொலிப் பாட்டென்றதே.
தனது செயலைப்பிறர் மேலே-- போடும்
தந்திரம் உனக்கும் வந்ததுண்டோ?
மனிதர் என்பவரைப் போலே -- சென்று
மாறும் அடிச்சுவடு முந்தியுண்டோ?
முந்தி = முன்பு?
சரி!
நன்றி
அருங்காட்சி
தமிழ்மொழியின் அமிழ்தணுக்கள்
தரணியெங்கும் வளர்ச்சிபெற்று,
அமைவுடனே அருங்காட்சி
அளிப்பதனால் களிக்குமனம்.
எமதுவழித் தோன்றலென
இனிமைதவழ் தொனிதெரிய,
நிமையமொன்று தவறிடாமல்
நேர்படக்கொண் டாடிடுவோம்.
விளக்கம் pls...Quote:
Originally Posted by bis_mala
Meaning for the lst stanza:-Quote:
Originally Posted by kirukan
தமிழ்மொழியின் அமிழ்தணுக்கள் = தமிழ்ப் பேச்சும் எழுத்தும் ஆகிய மொழியுருவின் உள்ளமைந்து கிடக்கும் அணுக்கள் அல்லது மேலும் பகுக்கவியலாத நுண்துகள்கள்,(சொற்களின் சிதறல்கள்) அமுதுபோலும் இனியவை; இந்த நுண்துகள்கள் - phonetics, phonology, morphology and syntax என்ற பெரும் பகுப்புகளுள் பரந்து கிடக்கின்றன.
தரணியெங்கும் வளர்ச்சிபெற்று,- இவை உலகின் வேறு மொழிகளிலும் சென்று பரவியுள்ளன. பரவி வளர்ச்சி பெற்றுள்ளன.
அமைவுடனே = பல நல்ல அம்சங்களுடனே;
அருங்காட்சி = ஆய்வாளர்கட்கு, இவைபோலவேறெங்கும் காண இயலுமோ என்று வியக்கும்படியான தோற்றங்களை,
அளிப்பதனால் = தருவதனால்;
களிக்குமனம். = என் மனம் களிக்கின்றதே! என்றவாறு.
From here, please see whether you are able to understand the 2nd stanza.
Happy reading.
பல் போய்விட்டதோ
பல் போய்விட்டதோ
இனி என்ன பவிசு
சொல் போய்விட்டதோ
இனி என்ன சொகுசு?
எல் ஒடிந்த கால்
அதற்கென்ன தவிசு?
நெல் விளைக்காத மண்
சரியான தரிசு!
எல் - என்பு, எலும்பு என்பவற்றின் அடிச்சொல். எனவே எலும்பு என்பதன் கடைக்குறை.