Printable View
No! The film was a big hit across all regions after all! That was a criticism on my part about the way the film portrays the hinterland as a cheerfully senseless place ("maNNin manam" if you will). I'm not suggesting that the people from the rural side would have actually been offended by this film. en karuththai sonnEn.Quote:
Originally Posted by Sarna
I agree about overt indulgence on lines of "maNNin manam", and "maNNin maindan" in Tamil cinema. They'd have to focus a lot more on 'cinematic vision' as said. But one feels this quality appeals to an average outsider, this will be of great interest/pertinence than NRI-based/urbanized Bolly films. Hindi Cinema has got its share of worlds, namely Blue Umbrella, Manorama Six feet under, Omkara, Maqbool, Welcome to Sajjanpur, Dharm, Eklavya, Iqbal, Matrubhoomi, etc. But we don't really have enough exposure to the landscapes, the 'indias' if you will, we tend to treat them a lot differently. Definitely not bother about its 'authenticity'*. We only know by hearsay, and take it for granted. Sometimes we are prepared to neglect and derive merits of the narrative, and stylistics.
*There is even a Englishindi film, Hazaaron Khwaishein Aisi.
Kood kostin but i very much doubt if anything will sound worse than our worst kuthu paattus.Quote:
Originally Posted by equanimus
Amaam amaam, their mainstream is Pritam's inspired club numbers and group dances. Naama nalla variety and depth-a porom, relatively. yeah we still have the upper hand but naan solla vandhadhu naama ushaara irukkanum.Quote:
Originally Posted by equanimus
Indha nelamaikke naama vandhirukka koodadhu-ngaren
Our best against their best vandudhunna..
There will not be any answer to Naan Kadavul, i say!
Delhi-6, DevDQuote:
Originally Posted by crajkumar_be
என்னைப்பொறுத்தவரை தமிழில் இந்த படத்தையொத்த படம் இந்தியில் வந்திருக்கிறதா ,இந்த இந்தி படத்தையொத்த தமிழ் படம் வந்திருக்கிறதா ? என்ற கேள்விகள் அபத்தமானவை .ஒரே குடியரசின் கீழிருந்தாலும் இந்தியா முழுவதும் ஒரே கலாச்சாரம் இல்லை .வட இந்திய கலாச்சாரதிற்கு தமிழ் கலாச்சாரத்தை விட பாகிஸ்தான் கலாச்சாரமே நெருக்கமானது .இந்நிலையில் ஒரே மாதிரி படங்கள் தமிழிலும் இந்தியிலும் வர வேண்டும் என நினைப்பதே பொருத்தமற்றது ..விதிவிலக்குகள் உண்டு .
எனது புரிதலின் படி தமிழகத்தில் உள்ள பெருநகரங்கள் ,நகரங்களின் என்ணிக்கையை விட இந்தி சினிமா பரப்பில் இருக்கும் பெருநகரங்கள் ,நகரங்கள் எண்ணிக்கை குறைந்தது 10 மடங்கு அதிகம் ..எனவே இந்தி சினிமாவைப் பொறுத்தவரை பெருநகரங்கள் ,நகரங்கள் இரண்டையும் குறி வைத்தாலே இந்தி சினிமா வருவாயில் 95% வந்து விடும் .எனவே நகரம் சாராத பார்வையாளர்களைப் பற்றி அவர்கள் பெரிதாக அலட்டிக்கொள்ள தேவையில்லை ..தமிழில் சமீபத்துக்கு முந்திய காலம் வரை இந்த போக்கு இல்லை .பெருநகரங்கள் ,நகரங்களைத் தாண்டிய சிறுநகர ,கிராம மக்களும் தமிழ் சினிமாவின் நேரடி நுகர்வோரில் குறிப்பிடத்தக்க பங்கு வகிப்பது கண்கூடு ..சமீபத்திய பெருநகர பல்திரை அரங்குகள் இந்த போக்கை மாற்றி வருகின்றன என்றாலும் இந்தி சினிமா இந்த விடயத்தில் ஏற்கனவே அடைந்து விட்ட நிலையை தமிழ் சினிமா வர்த்தகம் இன்னும் அடையவில்லை .
இந்த பின்னணியோடு ,கலாச்சார ,மரபு சார்ந்த வேறுபாடுகளும் எடுக்கப்படும் சினிமாவில் தாக்கத்தை கொண்டுள்ளன .இதற்கு ஒரு படி மேல் இந்தி அல்லாத சினிமா பார்வையாளர்களுக்கு இந்தி சினிமா குறித்து உள்ள குறைந்த பட்ச அறிவு ,வெறும் இந்தி சினிமா பார்வையாளர்களுக்கு இந்தி அல்லாத பிற தேசிய மொழி படங்கள் பற்றி ஏறத்தாழ சுத்தமாகவே கிடையாது எனலாம் ..இப்போது rediff இணையத்தளத்தில் தேசிய விருதுகள் பற்றிய செய்தியில் பின்னூட்டமிட்ட வட இந்தியர் ஒருவர் கேட்டது.."காஞ்சீவரம் எந்த இந்தி படத்தின் ரீமேக்?" .காஞ்சீவரம் என்பது தமிழகத்தில் உள்ள ஒரு ஊரின் பெயர் என்பதோ ,இந்த படம் அந்த நகரின் புகழ் பெற்ற தொழிலான பட்டு நெசவை பின்புலமாக கொண்டது என்பதோ தெரியாமலிருப்பது கூட வியப்பில்லை ..ஆனால் அவர் கேள்வியில் தொக்கி நிற்பது தமிழ் சினிமா பற்றிய அறியாமையில் விளைந்த ஒரு ஏளனம் ..அவரைப் பொறுத்தவரை தமிழ் சினிமா என்பது ஏதோ இந்தி சினிமாக்களை காப்பியடிக்கும் ஒரு சினிமா பிரிவு என்பதாகத்தானிருக்கிறது .. காஞ்சீவரத்தை கூட அப்படியே இந்தியில் ரீமேக் பண்ண முடியுமா என தெரியவில்லை ..காஞ்சீபுரத்துக்கு பதில் பனாரஸ் என தலைப்பிட்டு நிறைய மாற்றித் தான் எடுக்க வேண்டும்.
ஜோ,
நாங்கள் வாதிடுவது நுகர்வோரைப் பற்றியல்ல. நுகர்வோரை சுட்டிக் காட்டியே அவர்களுக்கு தரக் குறைவான திரைப்படங்களை வழங்கும் ஒரு திரைப்படத் துறையை பற்றி. பம்பாயில் படைப்பாளிகள் அதிகமாக அவர்களது படைப்புகளை உண்மையாகச் சித்தரிக்கிறார்கள் என்பதே வாதம். சில நாட்களுக்கு முன் 'லக்' என்ற ஹிந்தி திரைப்படத்தைப் பார்க்கும் துர்பாக்கியம் எனக்கு நேர்ந்தது. அதில் கூட இயக்குனர் ஏதோ சொல்ல முற்பட்டிருக்கிறார். ஒரு மிக மோசமான திரைப்படத்தில் கூட படைப்பின் உண்மை என்று ஒன்று இருக்கிறது.
நமது திரைப்படங்களில் சில சமயங்களில் கதையை விடுங்கள், சில சமயம் கட்சிக்கு கட்சியே தொடர்பு இல்லாத அளவுக்கு திரைக்கதை அமைக்கப் படுவது வருந்தத்தக்கது என்பதே வாதம். "சார் மதுரை சார்ந்த சப்ஜெட் நல்லா போவுது சார். அதை எடுக்கலாம்..." என்று கதை விவாதத்தை தொடங்கும் ஆட்களே அதிகம். இவர்கள் மிகவும் இரண்டு காரணங்களுக்கு ஆபத்தானவர்கள். ஒன்று, பருத்திவீரனோ, வெண்ணிலா கபடிக் குழுவோ, சுப்ரமணிபுரமோ ஏன் வெற்றி பெற்றன என்பதை சூடு போட்டு ஒப்பிக்க வைத்தால் கூட புரியாதவர்கள். இரண்டு, மோசமான படத்தை எடுத்துவிட்டு கிராம புற மக்கள் ரசிப்பதற்கு எடுத்தது என்று அவர்களது அறிவையும் ஒரு சேர இழிவு படுத்துவார்கள். தேர்ந்தெடுக்கும் கதைக்களத்தின் அல்லது கதாபாத்திரத்தின் நுண் இயல்புகளை உணர்ந்தால் உங்கள் பின்புலத்தை அறியாதவர்களிடமும் உங்கள் உலக உண்மைகளை கொண்டு செல்ல முடியும். அத்தகைய ஆட்கள் திரண்டு வரும் வரையில் (அல்லது எழுதத் தொடங்கும் வரையில்) that will be thamizh cinema for you.
complicateur,
பெரும்பாலும் ஒத்துக்கொள்கிறேன் ..ஆனால் ஒரேடியாக தமிழ்சினிமாவின் நிலைக்கு நுகர்வோர் காரணமல்ல என்று சொல்லி விட முடியாது .
இதே தமிழ் சினிமா ரசிகர்கள் தானே இன்னின்ன அருமையான படங்களை வெற்றி பெற வைத்தார்கள் என்னும் வாதம் வரும் போது என்னுடைய பதில் .. நல்ல படங்களை ஆதரிப்பது எவ்வளவு முக்கியமோ ,அதை விட மோசமான படங்களை நிராகரிப்பது அதை விட முக்கியம் .
Just to clarify, my complaint is not regarding being indulgent about "maNNin maNam," but about taking the most commonplace stereotypes and celebrating it in some sense. To illustrate my point, 'subramaNiyapuram' works because the audience knows its protagonists are naive albeit brave idiots, and at some level, they "like" it that way (i.e., they find it "comforting"). And the film sincerely plays to this notion, constantly giving them payoffs for buying into the idea. ("enakku appave theriyum ippadi Agumunnu!") There is virtually nothing in the film that would disturb the audience's perception. (In this light, I hope no one would argue to the effect that Kamal's end in 'mUnRAm piRai' is not what the audience wants, but unfortunately gets!)Quote:
Originally Posted by kid-glove
I think whatever I've said above applies ditto to 'paruththivIran' too. What are the film's insights about the place it's set in? What is the kind of power politics that works there? What do Veeran and his uncle actually do? What is the social standing of that friend of Kazhuva Servai who gets hit by Veeran just like it doesn't matter? It is all so lazily written that it can't stop picking the most beaten-to-death relationship cliches. Most characters's primary role is to respond to these cliches. Veeran hits that guy because he says that he'll kill his chiththappA. Some scenes later, he hits Muthazhagu for the same reason. Muthazhagu can never get enough of Veeran. And so on.
P.S.: Happened to watch parts of the film again recently when it was on television and disliked it all the more. And the irony-intended scenes like the one where Priya Mani asks Saravanan to stand up in a rude manner only to ask for his AsirvAdham (duh!) were so annoying. Phew, such pedestrian writing!
Sorry I wasn't referring/replying to your post. But I just picked on it.
I'm so sorry that you had to repeat it again. I understand and share that view, about the film.Quote:
Originally Posted by equanimus
Compli,
Great post!
This is a great point. And I so get what you mean! Before this point gets lost in details and gives way to a rigorous comparison between the number of filmmakers who have artistic vision etc. in Hindi as compared to Tamil, let's look at the larger point. A good filmmaker always has some sort of "artitistic ambition" (using the word loosely here). What can one say of a filmmaker like Sasi who plunged into colour coding in a big way with 'Poo?' His last last two films were Roja Koottam and Dishyum! (My point is of course that they looked and sounded nothing like his last film, but as an aside, one has to note that if you actually sit and watch these films, you'll indeed see Sasi's signature all over.) What made him adopt this new idiom?Quote:
Originally Posted by complicateur
equa, how do you identify artistic ambition from a movie or a set of movies by a film-maker?
Now, this is something I really want to understand - please expand on this with examples and illustrations :-)
Played around with Final Cut or Adode premier or AVID...:yessir:Quote:
plunged into colour coding in a big way with 'Poo?'......What made him adopt this new idiom?
Oh, never mind. I had to get it out of my system!Quote:
Originally Posted by kid-glove
இதுபோன்ற dangerous fellowக்களின் எண்ணிக்கை நமது தமிழ்சினிமாவில் சிறிது அதிகம்தான் :( ஒப்புக்கொள்ளவேண்டிய உண்மை :oops:Quote:
Originally Posted by complicateur
அரசியல் போல் சினிமாவும் கொடியவர்கள் கையில் முழுமையாக சிக்கிக்கொள்ளுமோ என்ற அச்சமும் இருக்கிறது.
This much I know. Posing a question like this is a surefire way of not getting a reply from equanimus! :PQuote:
Originally Posted by Plum
எனது சொல்லாக்கம் சரியில்லை என்ற போதும் புரிந்துகொண்டமைக்கு நன்றி !Quote:
Originally Posted by Sarna
இவர்கள் கொடியவர்கள் அல்லவே. கோழைகள். முன்பு செய்ததை ஒரு சதவிகிதம் மெருகேற்றினால் போதும் என்று நினைப்பவர்கள். ஒருவனுக்கு கிடைத்த வெற்றி தனக்கு கிடைக்கவில்லை என்று அங்கலாய்ப்பவர்கள். அவர்களின் மானசீக விப்ராந்தியை மக்கள் அறிவுத் திறன் பின்னால் ஒளித்து வைக்கிறார்கள். எல்லா வணிக ரீதியான துறைகளில் இத்தகயோரைக் காணலாம். திரையுலகில் சற்று அப்பட்டமாக அவ்வளவே.Quote:
Originally Posted by Sarna
தமிழ் திரையுலகில் எழுத்துத் திறமை இருக்கிறதா என்ற கேள்விக்கும் இடம் இருக்கிறது. திரைப்படம் என்பது தொழில்நுட்பமும் கூட. அதைப் படித்தவர்கள் அதைக் கையாள்வதற்கும் கல்லாதவர்கள் கையாளும் முறைக்கும் பல வித்த்யாசங்கள் உள்ளன. அதைக் கல்லாதவர்கள் திறமை இருந்தால் ஓரிரு படங்களில் தேர்ச்சி பெறுவதைக் காணலாம். திறமை இல்லாத பட்சத்தில் தான் எதைக் கண்டார்களோ அதையே மறுபடியும் ஒப்பிபார்கள் கிளிப்பிள்ளைகளாக. இவர்களும் எல்லாத் துறைகளில் இருப்பார்கள். இதில் "எனால் இது தான் முடியும்" என்று உணர்ந்தவர்கள் உள்ளனர். மற்றவர்களுக்கு மேற்கூறிய கோழைகள் ஒரு ஊன்றுகோலகவே இருப்பார்கள். முட்டைக்கும் கொழிக்கும் மாற்றி மாற்றி விரல் காட்டிக் கொண்டு நாமும் காத்துக் கொண்டிருப்போம், உண்மையான திறமை வெளிப்படுவதற்கு.
I haven't seen Poo. Was the colour coding important in anyway to the telling of the story? Or are you suggesting that he was hitching his story to the technical bandwagon unnecessarily.Quote:
Originally Posted by equanimus
Deepauk, தங்களுடைய ஆதங்கம் எனக்கு புரிகிறது. உங்களுடைய கருத்தை முழுமனதாக ஆமோதிக்கிறேன் .
PS1 : எனது ஆதங்கம் வேறு.... தமிழ்த் திரையுலகில் வரும் ஓரிரு நல்லப்படங்களையும்(சிறந்த) தூற்றிவிட்டு ஹிந்தி சினிமாவில் வரும் சராசரி படத்தைக் கூட வானளவு புகழ்வதைத் தான் என்னால் ஜீரணிக்கமுடியவில்லை :oops:
PS2 : தாங்கள் கூரியதுபோல்"கோழை" என்பது தான் சரியானச் சொல். அவர்களை அரசியல்வ்யாதிகளுடன் ஒப்பிட்டு பெரும் தவறைச் செய்து விட்டேனோ :? :oops:
Plum,Quote:
Originally Posted by Plum
பதிலே இல்லாத கேள்வியா பாத்துக் கேட்டுட்டீங்க!
Anyway, let me partially hijack this to reevaluate some of my own reactions to films. The thing I refer to as ambition is how a film tells its story and why it tells it the way it does. The film's ambition is in that. (Duh!) And it's my contention that an artist's signature finds its way to all his works.
First, the point about disturbing the audience perception. I use "disturb" in a philosophical sense here. If a film doesn't "disturb" you, what's good about watching it? That which doesn't disturb is clearly proceeding on predictable lines. Of course, the disturbance itself is different for different people. For instance, to me, Muthazhagu's death in 'Paruthiveeran' would have been a real disturbance if it was shown as whimsical as life would have it (or to put it more correctly, as I see life). But the way the film tells it, it was entirely "forgettable" in my case once I came out of the theatre (figuratively speaking, my forgetting it ties in with the film's attempt to explain it away).
Some of my friends often get flustered by all this and ask me why I can't simply take the end (or generally speaking, any event in a film) for what it is. Film critic Roger Ebert has this principle which he calls the Ebert's law: "A movie is not about what it is about. It is about how it is about it." I tweak this law and use it to argue that we as the audience should respond to how something happens in a story and why it happens so, not to what happens in the story.
[Ok, this ramble also reminded me of something related. I often wonder at the way people insist on the "logic" of a film (at least they go about using that word) and spend all their time questioning whether the happenings in a film is believable or not! And this point is so often taken to absurd levels by some of our film critics, which is when you get to hear things like a "logical screenplay" -- what does that even mean?! Hitchcock derisiviely called such people as "the plausibles." Incidentally he also confessed that he always wanted to impress them despite his contempt for such criticisms! I don't think there's a better position than this with respect to nitpicking on the plot. The artist tries his best to make the proceedings look plausible, but that effort is not at all the point of the film.]
Of course, these are all afterthoughts. I'm merely explaining my reaction.
:banghead: :banghead:Quote:
Originally Posted by Sarna
Compli,Quote:
Originally Posted by complicateur
Well, if it is indeed the former case, I don't understand why he never thought of making strong use of colours in any of his earlier films. And my grouse is not that Sasi jumped into the bandwagon "unnecessarily" but so thoughtlessly. This is where I find someone like Mysskin very exciting because he's doing his own thing, and not following some trend just because it's in vogue or everyone else is doing it.
Adhu sari. How does anyone identify artistic ambition in Luck, adhu dhaan enakku puriyalai. Baradwaj Rangan does it often - but it seems to be a random function of his mood than inherent merits in the said movie.
padam pArkkala, so can't comment. But I don't think Complicateur is suggesting that the film is passable, but that even in such a bad film, there's some kind of "voice." If the argument is that Perarasu's films too have a distinct voice, I'd not disagree at all.Quote:
Originally Posted by Plum
yeah, equa, I get that Compli is suggesting not that it is passable but some vision is there. And I say that is worse :-)
Enakku idhu therinjE aagaNum. Enna methodology use paNNi ipdi conculde pandreenga?
Yes. But is it his? It is a sort of borrowed voice. Not that there is anything wrong with it of course. I find Perarasu's honesty acceptable. He is one of the "ennAla ithu thAn mudiyum" people I mentioned in my earlier post. They aren't really an issue.Quote:
Originally Posted by equanimus
There isnt any methodology in specific. What I took away from Luck was "yEthO try paNNirukkAnga. pAvam execute paNNa mudiyala". The difference is when I watch some local movies I dont even feel like the director is trying. That is it.Quote:
Originally Posted by Plum
compli, inge dhaan konjam idikkudhu. Luck is so obviously an attempted indianisation of some hollywood movie(?) so obviously "edho try paNNi irukkAnga". How is that a vision?
How does it make it better than thirupachi?
I think this is where I somehow feel, sarNA has a point. I am all with you when you praise a Maqbool and even Dev D(though I couldnt appreciate it). But I dont think the averageg bolly movie has any great vision going for it - trying to replicate a DVD they saw, yes. Pointless rambling, yes. This is on the Luck types
I dont buy the Luck By Chances as well.
http://dailythanthi.com/article.asp?...sdate=9/9/2009
Mammootty concedes many things (in favor of TF)
1. TF gets huge sale val in KL
2. TF technically superior over other lang
3. MF getting less realistic while TF the other way around
avaraa sollala...they made his answer that way...Quote:
Originally Posted by app_engine
yes or no questions kekurainga interviewla :lol:
yes :xQuote:
Originally Posted by Vivasaayi
Ive heard abt the "gnana cherukku" of ammooty..it seems he is not humble like lal..
wht if he had answered "evan sonnadhu"
kekurainga paru kelviya....kooruketta kuppanuga
<Aside>
Plum,
I saw it in another thread also about your query on the 300th film of NR and Prabhu answering you there, like he has done it here. In actual terms it is very difficult to pinpoint the 300th movie because certain movies where he he had done guest roles are not included in the list in the chronlogical order whereas certain films have found place.
For eg, the film that you mentioned "Kuzhaindhaigal Kanda Kudiyarasu" and movies like Cinema Paithiyam, Natchathiram and Uruvangal Maralaam are not included in the chronlogical order whereas Thaye Unakkaaga and Dharthi are included.
But for calculation purposes they have zeroed on Once More as the 300th movie and logic is as Prabhu explained.
<end Aside>
Regards
PS: 1.Thanks Appu but the credit goes to Malayalam press who do a clinical job when it comes to such issues.
2. Vig, it is very sad that you pass on such comments about stalwarts without knowing the exact nature of them. Mammootty is one person who is so straightforward that he will not hesitate to call a spade a spade. He always speaks his mind and he will say it in the face even if the person happens to be the CM of Kerala. If such a nature is called as serukku, then it cannot be helped.
Murali sir,
Well,I was mentioning it in a positive tone...we say ilayaraja,kamal haasan has that "gnana serukku" or "vidhya garvam"
that was not to degrade them...aint it!
What I menat was mammooty is not a person who was known for being false "humbleness" or false "courtesy"
Thanks Vig for the clarification, I understand.
Regards
:lol: vivs - as Murali sir rightly said his interviews are so straight forward. Bad that he didnt answer that way to this interviewer. Also on the topic of Lal not answering that way, you should have watched an asianet interview of Lal (i guess last Onam or so). It was a very hostile interview :P if i get a link wud pm u. anyways I have seen Mammootty share the same thoughts in his other better interviews as well. Whatever he has said is true, aint it?Quote:
Originally Posted by Vivasaayi
IMO ,Mamooty is broad minded and with much knowledge.
He studied law or something, didn't he? I've seen couple of interviews (including one he did in Singapore right after Talabathi) and he comes across as very straight forward but diplomatic at the same time. I recall him being a bit embarassed about having to dance in Talabathi "Naanum ippadi, ippadi (gestures with hand) aduneen" :lol:
We know what happened in IFFI :) I dont think anyone from south would have mouthed their views this frankly before the entire bollywood.Quote:
Originally Posted by directhit
and I ve heard about mammooty opining frankly about mithun chakroborty...
yes, :DQuote:
Originally Posted by groucho070
:yes: and i wish he does it again in another much bigger stage :wink:Quote:
Originally Posted by Vivasaayi