Printable View
சாரதா மேடம் அவர்களே!
மகிழ்வுடன் அனைவருடனும் சேர்ந்து தங்களை வரவேற்கிறேன். வருக! வருக!
http://i1087.photobucket.com/albums/..._000650149.jpg
சிந்தையைக் கவர்ந்த தங்களின் 'சிவந்த மண்' பதிவை என்றுமே மீள்பதிவாக நான் நினைப்பதில்லை. அது எப்போதுமே தலைவர் போல பிரெஷ். அண்ணன் ஒரு கோவில் பதிவும் அது போலவே! புது பதிவுகளை எதிர்நோக்கி காத்திருக்கிறேன். மீள்வருகைக்கு நன்றி!
(மேற்காணும் தலைவரின் அற்புத போஸை, நடிப்பை தாங்கள் வர்ணித்தவிதம்தான் உங்கள் 'சிவந்த மண்' கட்டுரைக்கு மணிமகுடம்)
இதோ! 'அண்ணன் ஒரு கோவிலு'க்கு என் வழிபாட்டு ஸ்டில் பூக்கள்.
http://i1087.photobucket.com/albums/..._004890785.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._005507134.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._000214013.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001860425.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001927425.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002167198.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002308005.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002344275.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002344275.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002432997.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001635967.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002673270.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._003104301.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._003890386.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._003985681.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._004182644.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._004261256.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._005187548.jpg
'அன்பைத் தேடு'ம் ஞாபகங்கள்
(13.11.1974)
https://i.ytimg.com/vi/vtJY6a1PF50/hqdefault.jpghttp://ytimg.googleusercontent.com/vi/Nlej0LM24is/0.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._000546795.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._000353344.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001566538.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001711659.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002090588.jpg
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001912585.jpg
'அன்பைத் தேடி' (நினைவலைகள்)
புதிய பதிவு
(குறு ஆய்வு)
http://s2.dmcdn.net/cRIl/526x297--ks.jpg
கனவுக் கதாநாயகன் கனவால் அல்லல்படும் வித்தியாசக் கதைக்களம்தான். எதிர்பார்த்த வெற்றி முடியாவிட்டாலும் இன்று பார்க்க நன்றாகவே உள்ளது. நடிகர் திலகம் கனவில் லயித்து நிஜத்தில் நிம்மதி இழப்பது ஜோர்தான். தன் அக்காளும், அத்தானும் ஈன்றெடுத்த 'ஒண்ணே ஒண்ணு கண்ணே கண்ணு' 'பேபி' இந்திரா தன்னால் தொலைந்து பின் இறந்துவிட்டதாக எண்ணி, தன்னுடைய காதல் மனைவி ஜெயா மூலம் தனக்கு பிறக்கப் போகும் குழந்தையை பரிகாரமாக அக்காள் குடும்பத்திற்குத் தர முடிவு செய்து, அக்காளும், அத்தானும் அனுபவிக்கும் அதே வேதனையை தானும் அனுபவித்தே தீர வேண்டும் என்ற நாயகனின் 'தனக்குத்தானே தண்டனை' முடிவும் வித்தியாசமே. எல்லாமே இருந்தும் ஏதோ சில இல்லாதது போல முழு திருப்தி அடைய இயலாமல் போய் விட்டது. ஆனால் தலைவர் இருக்கையில் சுவாரஸ்யங்களுக்கு பஞ்சம் வந்து விடுமா என்ன!
'6 விக்கெட் எடுத்தால் இந்தியா வின்' என்று ஜி.கே சொல்லிச் சென்றுவிட, தன்னை கிரிக்கெட் பௌலராக நினைத்து கனவு கண்டு, அத்தான் பேக்டரியின் பீங்கான் கப்களை பந்தாக சுவற்றில் வீசி தூளாக்கி தூள் கிளப்புவது தூள்.
பழக்காரி நாயகியுடன் அப்பாவியாய் வம்பில் மாட்டித் தவிக்கும் கட்டங்களும் பழங்கள் போலவே இனிமைதான்.
மறந்தும் மனசில் கள்ளமில்லாத மாமாவைப் பற்றி இந்திரா பாடும் 'மாமாவின் மனசு வெள்ளை மனசு' கலக்கல்.
தான் அப்பாவியாய் இருக்கையில் தன்னைக் கலாய்த்த சுபாவை தலையில் பெட்டி தூக்க வைத்து பழி வாங்கும் காட்சிகள் சுவையோ சுவை.
முக்தாவின் பிடித்த கவர்ச்சி வில்லனை, 'ராஜா' ஜம்புவை மற்றும் செந்தாமரையை புரட்டி எடுத்து நடிகர் திலகம் பழி தீர்க்கும் காட்சிகள் ரசிகர்களுக்கு விருந்தோ விருந்து.
குழந்தையைத் தர முதலில் ஒப்புக்கொண்டு, பின் பாசத்தில் வாக்கு மாறும் நாயகியிடம் 'நான் அனுபவிக்கிற சுகத்திலயெல்லாம் உனக்குப் பங்குண்டு... ஆனா எனக்கு கிடைச்சிருக்கிற தண்டனையில உனக்கு பங்கில்லை?' என்று எக்குவது (ப்ளூ கலர் ஷர்ட்டும், டாலருமாக இன்னா அழகாக இருப்பார்!) அருமை.
http://i1087.photobucket.com/albums/..._002328768.jpg
மனைவி கொடுத்த லாக்கெட்டை கையில் வைத்து தேய்த்தபடியே 'தாயா? குழந்தையா'? என்று 'சிசேரியன்' கண்டிஷனில் ஜெயாவை நினைத்து புலம்பும் கட்டமும் ஜோர். ('உலகத்துல எல்லாருக்கும் மனைவி இருக்காங்க...ஆனா எனக்கு கிடைச்ச மனைவி மாதிரி" என்று அழுகையில் பெருமைப்பட்டு, 'ஆஹா!' என்ற ஒற்றை வார்த்தை தந்து, அடக்கி வாசித்து ஆர்ப்பாட்டம் செய்வார். படத்துலே கொடி நாட்டும் காட்சி இதுதான்.)
கிளைமாக்ஸ் விறுவிறுவிற்காக குழந்தை கடத்தல், வில்லன்கள் மனோகர், ஸ்ரீகாந்த், பைட் என்று மசாலா கலவைகளும் சுவை குன்றாதவை.
http://i1087.photobucket.com/albums/..._001506003.jpg
கனவுக் காட்சியான 'புத்தர் பெருமான்' 'சாவிலா வீட்டில் சாம்பல் வாங்கி வா' என்று ஜெயாவைப் பணிக்கும் அமைதிக் காட்சியும், திலகத்தின் தூய தமிழ் உச்சரிப்பும் ஓஹோ!. (வல்லவன் நீயே... வையகம் அறியும்" நடிகர் திலகத்திடம் ஜெயா சொல்லும் வசனம் இது)
'பேபி இந்திரா' பெயரை வைத்துக் கொண்டு 'சோ' பேசும் நையாண்டி வசனங்கள் வயிற்றைப் பதம் பார்க்கும். ('அம்மா இந்திரா! உன் உதவி இல்லைன்னா ராமு இந்த வீட்டிலேயே இருக்க முடியாதில்லே! (சிரிக்காம இருக்க முடியுமா?) பேஷ்! பாப்பா இந்திரா! அம்மா இந்தி..ரா! நீ மனசு வச்சா என்ன வேணும்னாலும் பண்ணலாம்)
'மெல்லிசை மன்னரி'ன் பாடல்கள் இன்னொரு பலம்.
'மிஸ் மெட்ராஸ்' கிராஸ் அணிந்து, சிகப்பு உடை கலக்கலோடு கோல்ட் கிரவுன் சூடி, பொம்மைக் கூந்தல் அலங்காரத்தில் ஜெயா மேடம் 'சித்திர மண்டபத்தில் சில முத்துக்கள் கொட்டி' வைத்து செம அழகு. ரொம்ப நாளைக்கு அப்புறம் இந்தப் படத்தில் அழகாகத் தெரிவார். உடன் 'வெண்ணுடை வேந்தர்' வெண் கோட் சூட்டில் ஜெயாவைவிட அழகாய் ஆண், பெண் அனைவரையும் பொறாமைப்பட வைப்பார். இதிலும் முதலிடமே! எதிலும்.
படுகேஷுவலாக லுங்கி, ஜிப்பா, பனியன் சகிதம் மைசூர் பிருந்தாவனத்தில் ஜெயாவுடன் 'அன்பர்' போடும் 'புத்தி கெட்ட பொண்ணு ஒன்னு சுத்துதடி என்னையே' பாடல் செம குத்தாட்டம். வெளிப்புறப் படப்பிடிப்பு கண்ணுக்கு ரம்மியம். புஷபலதா குரலில் 'அம்மாவும் அப்பாவும் வெள்ளைப் பூனைகள்' டாப் ராகம்.
'சிப்பியிலே முத்து...அதில் சிப்பிக்கென்ன சொந்தம்?' என்று கதையோடு ஒட்டிய வாணி ஜெயராமின் பாடலும், அதற்கேற்ற மேடத்தின் நடிப்பும், திலகத்தின் சோக முத்திரைகளும, மெல்லிசை மன்னரின் மென்மையான, இதயத்தை சோகமாக்கும் இனிமையான டியூனும்....பாராட்ட வார்த்தைகள் இல்லை. (இப்பாடலின் இரண்டாவது சரணத்தின் இறுதியில் வரும், தலைவர் புகழ் பாடும் 'ஆணையிடும் தலைவனுக்கு ஈடு இணை இல்லை' என்ற வரிகள் எனக்கு மிகவும் பிடித்தமானவை)
'மேஜர்' கன ஜோர். ஜாடிக்கேத்த மூடி விஜயகுமாரி. 'பேபி' இந்திரா என்றும் 'பளிச்'. ஆச்சி, ஸ்ரீகாந்த், மனோகர், செந்தாமரை இவர்கள் வழக்கமாய். 'ராக்கம்மா' சுபா ராங்கி நாகரீக உடையில் சற்றே வில்லித்தனம். சகுந்தலா இல்லாமலா?
கலைஞானம் கதை. தூயவன் வசனம். என்.பாலகிருஷ்ணனின் ஒளிப்பதிவு, முக்தாவின் இயக்கம் என்று அனைத்தும் தரம். (முக்தாவின் ஏகப்பட்ட வினோத வில்லங்க வியாதி கதாபாத்திரங்கள் இதிலும் தொடரும். இப்படி கேரக்டர்கள் உண்டு பண்ணுவது முக்தாவின் வியாதி)
பவுர்ணமி நிலவாக இல்லாவிட்டாலும் அமாவாசை அல்ல. முழு நிலவாக பிரகாசிக்கா விட்டாலும் முக்கால்வாசி நிலவாய் ஒளிர்ந்து இப்போது இன்னும் ரசிக்க வைக்கிறது.
என்றும் உங்கள் அன்பைத் தேடும்
வாசுதேவன்
ஒப்பில்லாத ஒன்பதாயிரம் பதிவுகளோடு திரியின் பெரும் பணக்காரராக திகழும் (அத்தனையும் வெள்ளை, கருப்புக்கே இடமில்லை) அன்பினிற்கினிய சகோதரர் நெய்வேலியார், ஸாரி ஞானஒளியார் (நன்றி ஆதிராம் சார்) வாசுதேவன் அவர்களுக்கு இதயம் நிறைந்த வாழ்த்துக்கள்.
தங்களின் தொய்வில்லா தொண்டுக்கு நன்றிகள்.
மதிப்பிற்குரிய சாரதா மேடம்...
வணங்குகிறேன்.. தங்கள் எழுத்துகளையும்,
தங்களின் வருகையையும்.
என் போன்ற இளையவர்கள் மிகப் பிரயத்தனப்பட்டு, எழுத்துக் கூட்டி இன்று எழுதுவதை தாங்கள் அன்றே அநாயசமாக
எழுதியவர் என்பதை தங்களின் "சிவந்த மண்"
மீள் பதிவு கர்வமாக அறிவிக்கிறது.
தங்களின் உன்னத எழுத்துகள் தொடர்ந்து வந்து
எங்கள் காலத்தையும் பெருமை செய்யும் என்று
நம்புகிறேன்.
Sent from my P01Y using Tapatalk
இனிய நண்பர் திரு வாசுதேவன் சார்
http://i68.tinypic.com/29ekuau.jpg
9000 பதிவுகள் திரியில் வழங்கி சாதனைகள் படைத்த தங்களுக்கு மனமார்ந்த வாழ்த்துக்களை மக்கள் திலகம் எம்ஜிஆர் திரியின் நண்பர்கள் சார்பாக வாழ்த்துகிறோம் .
சாரதா மேடம் அவர்கள் நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு நடிகர் திலகம் திரியில் பதிவுகள் வழங்கியிருப்பது மிக்க மகிழ்ச்சி .ஏற்கனவே அவர் பதிவிட்ட எல்லா தரப்பு பதிவுகளும் மிகவும் அருமை . குறிப்பாக மக்கள் திலகத்தின் ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தின் விமர்சனம் மறக்க முடியாது . இனி தொடர்ந்து பதிவுகளை எதிர்பார்க்கிறேன் .
காலம் கொண்டாடும்
காவிய நாயகனுக்காய்
நாளும் பிறக்கும்
நல்ல எழுத்துகளை...
அவற்றில்
நாங்கள் உணர்ந்த
உண்மையின் ஆழத்தை...
உளப்பூர்வமான
அர்ப்பணிப்பை...
ஞான ஒளி்யாரின்
ஒப்புயர்வற்ற
ஒன்பதாயிரத்தை...
வணங்குகிறேன்.
Sent from my P01Y using Tapatalk
செலுலாய்ட் சோழன் சிவாஜி தொடர் 151 – சுதாங்கன்.
http://www.dinamalarnellai.com/site/..._Patthakam.jpg
சிவாஜி கணேசனைப் பொறுத்த வரையில் அவருக்கு அவர் நடிக்கும் வேடம்தான் முக்கியம். அந்த கதாபாத்திரம் வில்லனா, கதாநாயகனா என்பது பற்றியெல்லாம் அவருக்கு கவலை கிடையாது. தனக்கு நடிக்க அந்த கதாபாத்திரத்தில் வாய்ப்பு இருக்கிறதா என்பதைத்தான் பார்ப்பார்.இதை சிவாஜியே கதை – வசனகர்த்தா ஆரூர்தாஸிடம் சொல்லியிருக்கிறார்.
`ஒரு படத்தில் கதாநாயகன் வேடம்தான் அணிய வேண்டும் என்பது முக்கியமல்ல. வில்லன் வேடமாக இருந்தாலும் சரி அல்லது வேறு குணச்சித்திர வேடமாக இருந்தாலும் சரி. அது ரசிகர்களால் பேசப்படும்படியாக நடித்துக் காட்டவேண்டும். அதுதான் நடிப்பு. கதாநாயகியுடன் `டூயட்’ பாடிவிட்டால் மட்டும் அது நடிப்பாகிவிடாது’ என்றார்.
இதற்கு எடுத்துக் காட்டாக ஒரு படம் உண்டு. நடிகை கே.ஆர்.விஜயாவின் கணவர் வேலாயுதம். இவர் `மஜ்பூர்’ என்ற இந்திப் படத்தின் உரிமையைப் பெற்று, தமிழில் சிவாஜி கணேசன், கே.ஆர். விஜயா ஜோடியாக நடிக்க, ஆரூர்தாஸ் வசனமெழுதி எடுத்த படம்தான் ` நான் வாழ வைப்பேன்.’
அந்தப் படத்தின் கடைசி இரண்டு ரீல்களில், இந்திப் படத்தில் நடிகர் பிரான் நடித்த கவுரவ வேடத்தில் ரஜினிகாந்த் நடித்தார்.
படம் முடிந்து, முதல் பிரதியை சிவாஜிக்கு போட்டுக் காட்டினார்கள்.
`மைக்கேல் – டி. சவுஸா’ என்கிற பெயரில் ஒரு வழிப்பறி திருடனாக ரஜினி நடித்த அந்த பாத்திரத்துக்குப் படத்தின் உச்சக்கட்ட காட்சியில் அமைந்திருந்த முக்கியத்துவத்தைப் பார்த்த சிவாஜி, `இந்த ரஜினியோட `கேரக்டர்’ல நான் நடிச்சிருக்கணும். ஏன்னா, கிளைமாக்ஸ் ரஜினி மேலே போயிடுச்சு. இதுக்கு இவ்வளவு முக்கியத்துவம் இருக்கும்னு யாரும் எனக்கு சொல்லலையே?’ என்றார்.
அதற்கு பதிலளித்த ஆரூர்தாஸ், `ரஜினி நடித்தது கெஸ்ட் ரோல். ஹீரோவான உங்க பேரைச் சொல்லித்தான் படத்தை விற்க முடியும். இந்திப் படத்தை அமிதாப் பச்சனை வைத்துத்தான் வியாபாரம் செய்தார்கள். ரஜினி நடித்த பாத்திரத்தில் நடித்த பிரானை வைத்து அவர்கள் வியாபாரம் செய்யவில்லை’ என்றார்.
அதற்கு சிவாஜி, ` ஹீரோ என்ன ஹீரோ?` ஆக்டிங் ஸ்கோப்’ இல்லாம சும்மா ஹீரோயின் பின்னால போய் மரத்தை சுத்தி ஆடிக்கிட்டு. எனக்கு முன்னாலேயே சொல்லியிருந்தா அந்த ஹீரோ ரோலை ரஜினிக்கு கொடுத்துட்டு அவர் செய்த ரோலை நான் செய்திருப்பேன். இப்ப `கிளைமாக்ஸ்’ ரஜினி மேலே நின்னுடுச்சு. நான் மக்கள் மனதில் இருக்கமாட்டேன்’ என்றார்.
அதுதான் சிவாஜி.
படத்தில் தான் எத்தனை காட்சிகளில் வருகிறோம் என்பது அவருக்கு முக்கியமில்லை. தான் ஏற்று நடிக்கும் கதாபாத்திரம் மக்கள் மனதில் நிற்க வேண்டுமென்றுதான் அவர் நினைப்பார். சிவாஜி ‘நான் வாழ வைப்பேன்’ படத்தைப் பற்றி சொன்னது உண்மைதான். ஆனால் ரஜினிக்கு அப்போது அவ்வளவாக மார்க்கெட் மதிப்பு கிடையாது. அதனால் அவரை ஹீரோவாக போட்டு படத்தை எடுத்திருக்க முடியாது.
`புதிய பறவை’ படத்தில் சிவாஜியின் கதாபாத்திரம் என்பது நெகட்டிவ் கேரக்டர்தான்.
அந்தப் படத்தில் சவுகார் ஜானகியும் `நெகட்டிவ் கேரக்டர்’ என்பதால் நடிப்பால் தனது `நெகட்டிவ் கேரக்டரை’ சிவாஜி உயர்த்திக் காட்டிவிட்டார்.
`சிவாஜி கணேசன் ஒரு பிறவி நடிகர்’ என்பதால் அவரது முகத்துக்கு எடுப்பாக செதுக்கியது போன்று இயற்கையாக அந்த நீண்ட மூக்கும், பெரிய விழிகளும், வாய்த்தாடையும் வேறு யாருக்கும் அப்படி அமையவில்லை. அவருடைய முகத்தை நேரடியாகப் பார்த்தாலும், பக்கவாட்டில் பார்த்தாலும் எடுப்பாகவே இருக்கும். அந்த அமைப்பு இருந்ததால்தான் `சிவாஜி’ வேடம் அவருக்கு அத்தனை பொருத்தமாக அமைந்தது. பெரும்பாலும் மராட்டிய வீரர் சிவாஜியின் புகைப்படத்தை புத்தகங்களிலும், பத்திரிகைகளிலும் பக்கவாட்டில்தான் போடுவார்கள். சிவாஜியின் உடல்வாகு எந்த உடை அணிந்தாலும், அழகாகவும் பொருத்தமாகவும்தான் அவர் இருப்பார். இதை அவர் நடித்த பல படங்களிலும் பார்க்கலாம். கடவுளர் வேஷமாகட்டும், ராஜா வேஷமாகட்டும் மற்ற சமூக படங்களில், கதாநாயகர் வேஷமாகட்டும், அந்தந்த பாத்திரங்களுக்கான வெவ்வேறு உடைகள் அவருடைய உடலுக்கு அப்படி பொருந்திவிடும்.
ஒழுக்கம், உணவு விஷயங்களிலும் சிவாஜி கட்டுப்பாட்டோடு இருந்தார்.
அதே போல் ஒரு நாடகத்திலோ, அல்லது வேற்றுமொழி படங்களிலோ நல்ல கதாபாத்திரம் இருந்தால் அந்த பாத்திரத்தில் தான் நடிக்க வேண்டுமென்று சிவாஜி ஆசைப்படுவார். இதற்கு இரண்டு உதாரணங்களைச் சொல்லலாம். முதலில், நாடகம். சிவாஜி நடித்த ‘தங்கப் பதக்க’த்தை யாரும் எளிதில் மறந்துவிட முடியாது.
இந்த படத்திற்கு கதை – வசனம் எழுதிய இயக்குநர் மகேந்திரன் என்னிடம் சொன்ன விஷயம் இது. அப்போது மகேந்திரன் துக்ளக் பத்திரிகையில் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தார். அவர் அங்கே உதவி ஆசிரியர்.
காரசாரமான சினிமா விமர்சனங்களை `போஸ்ட்மார்ட்டம்’ என்ற தலைப்பில் `டாக்டர்’ என்ற பெயரில் எழுதி வந்தார். ஒரு நாள் துக்ளக் ஆசிரியர் சோவைப் பார்க்க சிவாஜியின் பால்ய நண்பரும், நடிகருமான எஸ்.ஏ. கண்ணனும், நடிகர் செந்தாமரையும் வந்திருந்தார்கள். சோ அப்போது அலுவலகத்தில் இல்லை. வெளியே போயிருந்தார். அவருக்காக காத்திருந்த கண்ணனும், செந்தாமரையும், மகேந்திரனிடம் `சோவிடம் நாடகத்திற்கு கதை கேட்க வந்தோம். உங்களிடம் நல்ல கதை இருந்தால் கூட சொல்லுங்களேன். நாடகமாக்குவோம்’ என்றார்கள்.
உடனே மகேந்திரன் பக்கத்தில் இருந்த ஒரு மேல்நாட்டு பத்திரிகை பக்கம் பார்த்தார். அதில் `ஹடாரி’ படத்தில் நடித்த ஜான் படம் இருந்தார். அது ஓர் ஆங்கிலப்பட விளம்பரம். அதில் ஒற்றைக்கண்ணை துணியால் மூடியபடி ஜான் வெய்ன் படம் இருந்தது. அந்த படத்தின் தலைப்பு `தி ஷெரிப்.’
ஷெரிப் என்றால் மேலைநாடுகளில் போலீஸ் என்று பொருள். அதைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் மகேந்திரன் மனதில் ஒன்று தோன்றியது. உடனே வந்திருந்த இருவரிடமும், `அப்பா போலீஸ். பிள்ளை திருடன்’ இதுதான் கதை’ என்றார்.
இருவருக்கும் இந்த ஒற்றைவரி ஐடியா பிடித்துப் போனது.
`இதையே நாடகமாக எழுதிக் கொடுங்களேன்’ என்றார்கள். நாடகம் உருவாயிற்று. நாடகத்தின் தலைப்பு `இரண்டில் ஒன்று.’ அதை செந்தாமரையின் நாடகக்குழு மேடையேற்றியது. நாடகம் வெற்றிகரமாக ஓடிக்கொண்டிருந்தது.
நாடகத்தின் கதைக்கு ரசிகர்களிடையே நல்ல வரவேற்பு. சுமார் 30 நாடகங்கள் நடந்திருக்கும். ஒரு நாள் சிவாஜி செந்தாமரையை அழைத்தார்.
`என்ன? உன் நாடகத்தைப் பத்தி எல்லோரும் ‘ஓஹோ’ன்னு பேசிக்கிறாங்க. நான் எப்ப பாக்கறது?’ என்று கேட்டார்.
சிவாஜி நாடகத்தைப் பார்த்தார்.
அடுத்து....
(தொடரும்)
வாசு,
9000 விட 10000 என்பது சிறப்பானது.சீக்கிரம் அங்கு வா.
நண்பர்களுடன் தொடர்பே இல்லாமல் என்றேனும் ஓர் நாள் அன்பை தேடி லோ லோ என்று அலைவாய் என்று எதிர்பார்த்தது வீண் போகவில்லை. அன்பை தேடி ,முக்தாவின் முதல் வண்ண படம். புதிய கரு.புதிய களம் .கலைஞானம்-தூயவன் இணைவு ,சோ நகைசுவை எல்லாமே அமைந்தும், எம்.எஸ்.வீ ஓரளவு திருப்தியான பாடல்களை கொடுத்தும், பாலசந்தர் போட்ட கருப்பு-வெள்ளை அணுகுண்டு அவள் ஒரு தொடர்கதை, எல்லாவற்றையும் பூண்டோடு அழித்தது 1974
தீபாவளியில்.
சாரதா மேடம்,Quote:
Originally Posted by saradhaa_sn
சிவந்த மண், அண்ணன் ஒரு கோவில் விமர்சனத்துடன் திரியில் மீண்டும் தங்களின் பதிவினைக் காண்பதில் மகிழ்ச்சி. தொடருங்கள், நன்றி.
வாசுதேவன் சார்,
தங்களின் 9000 முத்திரைப் பதிவுகளுக்கு மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள், நன்றி. தங்களின் பதிவுகளை தொடர்ந்து எதிர்பார்க்கிறேன்.
வாசு சார்
9000பதிவுகளுக்கு வாழ்த்துக்கள்
உங்களுக்காக இதோ...
http://i1065.photobucket.com/albums/...psi1zdkptv.gif
http://i1028.photobucket.com/albums/...pssbya0iwx.jpg
Sent from my P01Y using Tapatalk
நெஞ்சத் திரையில் நடிகர் திலகம் -12
-----------------------------------------------------------------
"அன்பைத் தேடி"-
நேற்று 42 ஆண்டுகளைப் பூர்த்தி செய்திருக்கிறது.. நம் இதயத்தின் தேவைகளை
நடிகர் திலகம் பூர்த்தி செய்வதைப் போல.
"ஏனோ வெற்றியடையவில்லை" என்று வாசு சார் வருத்தப்படுகிறார். ஏன் எடுபடவில்லை
என்று ராகவேந்திரா சார் விளக்குகிறார்.
படம் வெளியான நாளிலிருந்து வெகுகாலம்
தள்ளி,நிறைந்த அரங்கத்தில், நிறைவோடு
"அன்பைத் தேடி" பார்த்த என் போன்றோருக்கு அந்தக் கவலையில்லை என்று ஒரு பக்கம் மனம் சந்தோஷித்தாலும், "அன்பைத் தேடி" யின் காலத்தில் அது குறித்த வெற்றிக் கனவுகளோடும், அது குறித்த நினைவுகளோடுமே பயணித்துக்
கொண்டிருந்த மூத்த ரசிகர்களின் மெலிதான ஏமாற்றங்கள் அவர்களின் வார்த்தைகளில்
ஒட்டியிருப்பதைப் பார்க்க வருத்தமாகத்தான்
இருக்கிறது.
நல்லதைக் கொண்டாடத் தெரியாத சண்டாளத்
தமிழர்கள் எல்லாக் காலங்களிலும் இருந்து
தொலைக்கிறார்கள்.
---------------------
இத்துடன் ஒரு பத்து நிமிடக் காணொளி
இணைத்துள்ளேன். அதில் கடைசி நான்கு
நிமிடத்தைப் பாருங்கள்.
இதில் அய்யா ஏற்றிருக்கிற அந்த "ராமு" கதாபாத்திரம் திடீரென்று ஒரு நிமிஷத்தில் மாற்றம் பெற்று, அனைவரின் கவனத்தையும்
தன் வசம் ஈர்க்கக் கூடிய கதாபாத்திரம். சிறப்பு மிக்க அந்த "திடீர் நிமிஷத்தை" இந்தப் படத்தின் இயக்குநர் உள்ளிட்டோரைத் தாண்டி நடிகர் திலகமே தீர்மானித்திருக்கிறார் என்பது இந்தக்
காட்சியில் விளங்கும்.
சதா கனவுகளோடு வாழும் நாயகன், தன் கனவுப்
பழக்கத்தால் தனது பிரியமான அக்காள் மகள்
குழந்தை இந்திராவைத் தொலைத்து அவளது
சாவுக்கும் காரணமாகிறான். "எங்களைப் போலவே பெற்றுப் பறி கொடுப்பாய்" என்று
அத்தான் கொடுத்த சாபத்தை, தலை வணங்கி
ஏற்றுக் கொள்கிறான்.
புராண, சரித்திர பாத்திரங்களில்.. படித்தறிந்ததை,
கேள்வி ஞானத்தை வைத்து நடித்து ஜெயித்து விடலாம்.
நடைமுறை வாழ்க்கையில் நாம் சந்திக்கவே
வாய்ப்பில்லாத, நாசமாய்ப் போன இந்த சமூகத்தின் சராசரி மனிதர்களிடமிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டு நிற்கும் நல்லவனான "ராமு"
என்கிறவனை தன் கலையறிவால் கற்பனை செய்து, நடித்து ஜெயிப்பது எளிதான காரியமல்ல.
அத்தான் கொடுத்த சாபத்தை ஏற்றுக் கொண்டு,
மணந்து,பெற்று, தானம் தந்து விடத் தயாராகும்
ராமு, தனக்கு இதில் உதவுமாறு கேட்டுக் கொள்ள
தன் காதலியை வரச் சொல்லியிருக்கிறான்.
காதலி, ராமுவின் மாளிகைக்கு வருகிறாள்.
பளீரென்று வெள்ளை உடை தரித்து மாடி விட்டு
ராமுவாக இறங்கி வருவார்.. நடிகர் திலகம்.
காதலியிடம், தன்னை மணந்து கொள்ளச் சம்மதமா என்று ஒரு ஒழுக்கமான ஆடவன்
பொட்டிலடித்தாற்போல் கேட்டு விட மாட்டான்.
கேட்க வேண்டிய கட்டாயத்திற்கும், அதிரடியாகக்
கேட்கவியலாத சூழலுக்கும் ஊடே "நீ என்னைக்
கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியா?" என்று தயங்கிக்
கேட்பதற்கு நடிகர் திலகம் எடுத்துக் கொள்கிற
கால அவகாசம் அற்புதமானது.
ஒரு தேர்ந்த இசையமைப்பாளர்,ஒரு நல்ல பாடலுக்கான தாளத்திற்கு சரியான இடைவெளிகள் விட்டுத் தரும் கால
அவகாசத்தையொத்தது அது.
காதலி கல்யாணத்திற்கு சம்மதித்த பின் அடுத்த
இறைஞ்சுதல்.
"நமக்குப் பிறக்கும் குழந்தையை நம்ம குழந்தை
இல்லேன்னு நினைச்சு வேற ஒருத்தருக்குத்
தானம் குடுக்க நீ சம்மதிப்பியா?"
சில த்வனிகள் நம்பிக்கையைத் தன்னுள் நிறைத்தபடி வெளிப்படும். நடிகர் திலகம் இதைக்
கேட்கும் த்வனி, 'காதலி இதற்கு(ம்) சம்மதிப்பாள்'
என்கிற நம்பிக்கையுடையதாகவே இருக்கும்.
அதிர்ந்து போகும் காதலி, "யாராவது அப்படி தானம் குடுப்பாங்களாய்யா? என்று கேட்க...
"யாரும் குடுக்குறாங்களோ.. இல்லையோ? நான்
குடுக்கணும்" எனும் நடிகர் திலகத்தின் உறுதிக்
குரல் அவரது லட்சியத்தில் அவர் பிடிவாதமாய்
இருப்பதைக் குறிக்கிறது.
உறுதிக் குரல் அடுத்த விநாடியே மென்மையாகி,
தனது லட்சியத்திற்குப் பின்னால் இருக்கும் சோகக் கதையை காதலியின் முன் விரிக்கிறது.
கதை கேட்டு, நல்லவனான தன் நாயகனை வியந்த காதலி அவனது லட்சியத்திற்கு தான்
உறுதுணையாக இருப்பதாக உறுதி சொல்லும்
போது, ஒரு நெகிழ்வான அழுகையைக் கரைத்துக்
கொண்டு உருகுகிறது. உருக்குகிறது.
ஒரே ஒரு நாயகரின் உலகறிந்த சிம்மக்குரல்..
அந்த மகாகலைஞரோடு சேர்ந்து கொண்டு
விதவிதமாய் நடிக்கிறது.
ஆண்டாண்டு காலங்களுக்கு முன் அய்யன் செய்த
அற்புதம் இந்தத் தலைமுறைக்கும் பிடிக்கிறது.
எனக்கு ஆறு வயதாயிருக்கையில் உலகம் பார்த்த
ஒரு உற்சாகத் தீபாவளியை "அன்பைத் தேடி"
பார்த்து ஆனந்தமாய்க் கொண்டாடிய பொறாமைக்குரிய மூத்த ரசிகர்களுக்கு என் வந்தனங்கள்.
http://youtu.be/48ZuRRHdOqs
Sent from my P01Y using Tapatalk
ஆதவன் ரவி!
'அன்பைத் தேடி' காட்சி விளக்கம் அருமை. தங்கள் ரசனை மெச்சத் தகுந்தது.
தங்கள் விருப்பம் போல மரணப்பிடியில் இருக்கும் பாதிரியாரிடம் மடிந்து, ஒடிந்து விழும் ஆண்டனியின் உடல் மொழியையும், உள்வேதனைகளையும் இன்னும் வெளிக்கொணர முயல்கிறேன். அதைவிடவும் இன்னொரு சிறப்பான காட்சி. அவ்வளவு இலகுவாக வார்த்தைகளில் வடித்துவிட இயலாது. அதை நம் ராகவேந்திரன் சாருக்காக எழுதுவதாக கூறியிருந்தேன். இப்போது அது உங்களுக்குமாக சேர்த்து விரைவில்.
http://i1087.photobucket.com/albums/...31355/ssss.png
'கடவுள் தந்த இருமலர்கள்' பாடலில் 'சுந்தர' சுந்தர் உண்மை நிலையை உணருமுன் மாடியில் கருவண்ண உடையில் நின்றபடி தன்னை கருவருத்தவளை அழுத்தமான இறுக்கத்துடன், ஆழ்மனதில் புதைந்து போன ஆழமான மாறாத வடுக்களுடன், நெஞ்சமெல்லாம் வஞ்சமாக 'பாடுடி...பாடு. உன் நடிப்புக்கெல்லாம் மயங்கிய ஏமாளி சுந்தர் என்று இப்போதும் என்னை நினைக்கிறாயா? என்னிடமே நடிக்கிறாயா?... இனி உன் ஆட்டம் செல்லாது' என்று பழைய காதலி உமாவை மெளனமாக, அதே சமயம் தீர்க்கமாக, மூர்க்கமாக முறைத்தபடி (மனைவிக்கும் தெரிந்துவிடாதபடி) நிற்கும் அந்த ஒரு வினாடிக் காட்சியை தங்கள் கவிதை நடையில் ஆழமாகத் தருக.
(முரளி சாரும், ராகவேந்திரன் சாரும், நானும் இமை கொட்டாமல் பார்த்து பார்த்து, ரசித்து ரசித்து, வியந்து வியந்து இப்போதும் வியக்கும் காவியக் காட்சி. எப்போதும் வியக்கப் போகும் விலையில்லா உயரிய உயிர்க் காட்சி)
http://i1087.photobucket.com/albums/...31355/sss1.jpg
நன்றி வாசு சார்...
பாராட்டுகளுக்கு,
தாங்கள் விரைவில் எனக்குத்
தரவிருக்கிற ஞான ஒளிப் பரிசுக்கு,
இவனெழுதுவான் என்ற நம்பிக்கையோடு எனக்கு "இரு மலர்கள்" பரீட்சை வைத்த அன்புக்கு,
இன்னும் அத்தனைக்கும்.
இதோ.. எனக்குத் தெரிந்த வரை தேர்வு எழுதியிருக்கிறேன்.
திருத்துங்கள்.. ( சரியான வார்த்தை!)
http://i1028.photobucket.com/albums/...pshl0gvgtc.jpg
* அந்த அழகு விழி இரண்டும்
அன்றிருந்தது
காதலிக்கான வரவேற்பறையாக.
இன்று ஆனது..
அவளைக் கொல்ல
ஆயுதங்கள் தயாராகும்
பட்டறையாக.
நல்லவர்களின் கோபம் சக்தி வாய்ந்தது என்பதற்கு சுந்தரின் கோபம் விளக்கம். கனல்
கக்கும் அவன் கண்களிரண்டும் காதலி மீதான
ஈவு, இரக்கத்தை எல்லாம் விலக்கும்.
* அந்த காந்த விழி இரண்டும்
அன்றிருந்தது
காதலெனும் கோயிலிலே
தீபமாக.
இன்று ஆனது
காதலியின் துரோகத்தைக்
கொளுத்த வந்த
தீப்பந்தமாக.
சுந்தரின் கோபம் சாதாரணமானதல்ல. 'சாம்பார்
சரியில்லை' என்று மனைவியோடு மதியம் துவங்கி, சாயங்காலம் சமாதானமாகி விடுகிற
சராசரிகளின் கோபமில்லை. தாமத வருகைக்காக
மேலதிகாரி கடிந்து கொள்ளும் போது கனிந்து
சிவந்து, மறுநாள் அவரே மன்னிப்புக் கேட்டதும் மடிந்து விடுகிற கோபமில்லை. அது, ஒரு ஆண்மகனின் கோபம் மட்டுமல்ல. ஆண்மையின் கோபம்.
கண் மண் தெரியாத கோபமல்ல. கண்ணுக்குள் உறுத்தலாய் இருப்பவளின் மீதான கோபம்.
வலிக்க,வலிக்கத் தாக்கும் கோபமல்ல. வலி தாங்கிய உள்ளத்தின் கோபம்.
இழப்பை உண்டாக்க முனையும் கோபமல்ல.
இழப்பின் கோபம்.
தன்னை விலக்கிச் சென்றவளின் வாழ்வழியச்
சாபமிடும் வக்கிரக் கோபமல்ல. தன் பக்கம்
இருக்கும் நியாயத்தையும்,உண்மையையும்
உணர்த்தும் உக்கிரக் கோபம்.
* அந்த எழில் விழி இரண்டும்
அன்றிருந்தது
காதலுக்கும்,காதலிக்குமான
வழிபாட்டுத் தலமாக.
இன்று ஆனது
காதலிக்கான
தண்டனைக் களமாக.
சுந்தரின் கோபத்தில் நியாயமிருக்கிறது. அவனது
கோபம் "பதிலுக்குப் பதில்" என்கிற வன்மமில்லை.
"உமா ஏன் தன் வாழ்வினின்றும் நீங்கினாள்.. ஏன்
தனக்கு அவள் துரோகம் செய்தாள்" என்றெல்லாம்
அவனைத் துளைத்தெடுக்கும் அவனது மனசாட்சியின் கேள்விகளுக்கு அவனால் சொல்ல முடிந்த ஒரே பதில் அந்தக் கோபம்.
* அந்தக் காந்த விழி இரண்டும்
அன்றிருந்தது
காதல் கவிதைகளின்
அடிகளாக.
இன்று ஆனது
காதலியைத் தகர்க்க வந்த
வெடிகளாக.
'காதலி துரோகம் செய்யவில்லை..தியாகம்
செய்திருக்கிறாள்' என்பது கதையின் நாயகன்
சுந்தருக்குத்தான் தெரியாது. நம் காவிய நாயகனுக்கு நன்றாகவே தெரியும். ஒன்றும்
தெரியாதது போல், நிஜ சுந்தராகவே ஆகி,நடிகர் திலகம் பார்க்கும் அந்த அக்கினிப்பார்வை..
காலகாலத்துக்கும் வியப்பல்லவோ?
* அந்த வெளிச்ச விழி இரண்டும்
அன்றிருந்தது
அன்பு மொழிப் பேச்சாக.
இன்று ஆனது
புயலொன்றின் வீச்சாக.
காதலையும், காதலனையும் தியாகம் செய்த
ஒருத்தி வேதனை மிகுதியில் பாடுகிறாள்.. அவள்
பாடுவதை இன்றைக்கு மற்றொரு குணவதியின்
கணவனாக,ஒரு அழகுப் பெண் குழந்தையின்
தகப்பனாக இருக்கிற அவளது முன்னாள் காதலன் ஒரு வெறுப்பான, அலட்சியம் மிகுந்த கோபமான பார்வை கொண்டு பார்க்கிறான்.
இது காட்சி.
ஒரு தியாகவதி பாடுவதாய் வரும் இப்பாடல்
தாய்க்குலத்தைத் தன் வசம் ஈர்க்கிற பாடல்.
நியாயமாக இந்தப் பாடல், நாட்டியப் பேரொளியை
கவனிக்க வைக்கிற பாடல். அதில் ஒரு நெருப்புப்
பார்வை பார்க்கும் ஒரு விநாடியை எடுத்துக்
கொண்டு, எலலோரின் கவனத்தையும் தன் வசம்
ஈர்க்கிறார்..நடிகர் திலகம்.
உப்பரிகையில் கையூன்றி அய்யன் பார்க்கும்
அந்தக் கூர்மைப் பார்வை என்னவோ நொடிப் பொழுதுதான்.
ஆனால் அந்த அற்புதப் பார்வை நம் நெஞ்சங்களில் நிலைப்பதென்னவோ..யுகக்
கணக்கிலன்றோ..?
http://youtu.be/AW8Y-IsPWBs
Sent from my P01Y using Tapatalk
டியர் ஆதவன் ரவி,
'அன்பைத்தேடி' படத்தில் சில நிமிடங்கள் வந்து போகும் காடசியிலும், இருமலர்கள் படத்தின் நான்கு நிமிடப்படலில் சில வினாடிகளே வந்து போகும் காடசி பற்றியும் உங்கள் ஆழ்ந்த விவரிப்பு கண்டு அசந்தேன். என்னவொரு தீர்க்கமான ஆய்வு மற்றும் விவரிப்பு. அந்த அற்புத கண்களின் அன்றைய நிலையையும், இன்றைய சூழலையும் புலப்படுத்துவதில் தான் என்னவொரு கவிதை நயம்.
முன்பு முரளியண்ணா இந்தக் காடசியை விவரித்த பாங்கு மீண்டும் மனதில் அலைகளாக மோதுகிறது. மரப்பிடியில் கையூன்றியபடி கண்களில் கோபம் கொப்பளிக்க, ஸாரி கோபமென்று சொல்ல முடியாது ஒருவித கடுப்புடன் நின்று பார்ப்பதும், பக்கத்தில் நின்ற மனைவி பாடத் தொடங்கியதும், அதை எதிர்பாராதவர் போல திடுக்கிட்டு திரும்புவதும் எத்தனை தத்ரூபம் இவர் நடிப்பில்.
இவர்களின் முன்கதை தெரியாத அப்பாவி மனைவி, ஆசிரியையின் சோகத்தை மட்டுப்படுத்தும் நோக்கத்துடன் பாடலில் பங்குபெறுவது எத்தனை இயல்பாக சேர்க்கப்பட்டிருக்கும்.
இப்படங்களின் இருவேறு காடசிகளை உங்களுக்கே உரிய தனி நடையில் விவரித்து அழகு சேர்த்து விட்டீர்கள். பாராட்டுக்கள்.
வாசுவின் நடையில் முரட்டுப்பயல் ஆண்டனியின் அட்டகாசங்களுக்கு காத்திருக்கிறோம்.
[QUOTE=Aathavan Ravi;1311164]நன்றி வாசு சார்...
***உப்பரிகையில் கையூன்றி அய்யன் பார்க்கும்
அந்தக் கூர்மைப் பார்வை என்னவோ நொடிப் பொழுதுதான்.
ஆனால் அந்த அற்புதப் பார்வை நம் நெஞ்சங்களில் நிலைப்பதென்னவோ..யுகக்
கணக்கிலன்றோ..? ****
அருமை.அருமை.ஆதவன் அவர்களே.பாராட்டுக்கள்.
1974 தீபாவளி வெளியீடாக 'அன்பைத்தேடி' குமபகோணம் நூர்மஹால் தியேட்டரில் திரையிடப் பட்டு மூன்று முறை பார்த்தாகி விட்டது. படம் நன்றாகவே இருந்தது. என்ன காரணமோ கூட்டமில்லை. அன்றைக்கு கும்பகோணத்தில் சிறந்த தியேட்டர் அதுதான். சவாலே சமாளி அங்குதான் நூறு நாட்களுக்கு மேல் ஓடியது. பிற்காலத்தில் செல்வம் என்று பெயர் மாற்றப் பட்டபின் அண்ணன் ஒரு கோயில் நூறு நாட்களுக்கு மேல் ஓடியது.
குறைந்த நாட்களே ஓடிய அன்பைத்தேடி அன்றைக்கு எடுக்கப் போகிறார்கள் என்று கேள்விப்பட்டு இறுதிநாள் மாலைக்காட்சி போனோம். மறுநாள் திரையிடப் போகும் புதிய படத்துக்கு ஸ்லைடு காண்பித்தனர். இருபத்து மூன்று நாட்களிலேயே அன்பைத்தேடிபடம் எடுப்பதை அறிந்து மனது வலித்தது. இரவு ஒன்பதரை மணிக்கு படம் முடிந்து வெளியே வந்தோம். அன்பிற்கினிய எம்.ஜி.ஆர். ரசிக நண்பர்கள் அன்பைத்தேடிக்காக கட்டப்பட்டிருந்த, மெருகு கலையாமல் இருந்த நமது கொடிகள், பேனர்கள், ஸ்டார்கள் ஆகியவற்றை கொஞ்சம்கூட சேதப்படாமல் அவிழ்த்து ஒருபக்கம் பத்திரமாக வைத்துவிட்டு, மறுநாள் அங்கு திரையிடப்பட விருக்கும் "சிரித்து வாழ வேண்டும்" படத்துக்காக அவர்களுடைய பேனர்கள், ஸ்டார்கள், தோரணங்களைக் கொண்டு அலங்காரம் செய்து கொண்டிருந்தனர்.
அவிழ்த்து வைக்கப்பட்டிருந்த ஸ்டார் மற்றும் பேனர்களை நமது மன்றத்தினர் சைக்கிள்களிலும் தட்டு வண்டிகளிலும் திருப்பி எடுத்து சென்றனர். நாங்கள் இதய கனத்துடன் வீடு திருப்பினோம்.
ஆதிராம் சார், சாரதா மேடம் வருகையால் திரி மீண்டும் களை கட்டத் தொடங்கியுள்ளது.
ஆதிராம் சார்,
'ஞான ஒளி' பதிவை படித்துப் பாராட்டியதற்கு நன்றி. தங்களின் 'அன்பைத் தேடி' கும்பகோண நினைவலைகள் என் நினைவலைகளை தட்டி எழுப்பி விட்டன. கடலூர் நியூசினிமாவிலும் நீங்கள் குறிப்பிட்ட அதே நிலைமைதான். ஆனால் ஓடினால் ஓடியது இல்லையென்றால் இல்லை என்று பகிரங்கமாக ஒத்துக்கொள்ளும் ஒரே ரசிகர்கள் தலைவரின் ரசிகர்களாகிய நாம் மட்டுமே. இதற்காக நாம் தனியாகவே பெருமைப்பட்டுக் கொள்ளலாம். தங்களின் 'ஒளியார்' பட்டமெல்லாம் 'அவர்' ஒருவருக்கே. தாங்கள் என் மீது கொண்ட பற்றுதலுக்கு என் மனமார்ந்த நன்றி.
ஆதவன் ரவி!
அபாரம். சுந்தர் பார்வை பற்றிய பரிமாற்றக் கவிதை நடை வெகு அழகு. ரசித்து சுவைத்து மகிழ்ந்தேன்.
//'காதலி துரோகம் செய்யவில்லை..தியாகம்
செய்திருக்கிறாள்' என்பது கதையின் நாயகன்
சுந்தருக்குத்தான் தெரியாது. நம் காவிய நாயகனுக்கு நன்றாகவே தெரியும். ஒன்றும்
தெரியாதது போல், நிஜ சுந்தராகவே ஆகி,நடிகர் திலகம் பார்க்கும் அந்த அக்கினிப்பார்வை..
காலகாலத்துக்கும் வியப்பல்லவோ?//
அதுதான் நடிகர் திலகம்.
பரிக்ஷை வைத்தவரையே படபடப்புடன் ஒரே மூச்சில் ரசித்துப் படிக்க வைத்த ஆதவக் கவியே! உன்னை மனமுவந்து பாராட்டுகிறேன்.
http://i1087.photobucket.com/albums/..._007438769.jpg
சுந்தருடைய கோபமெல்லாம் உமாவிடம் வெடிக்கும் அந்த அற்புதக் காட்சியில் அப்பட்டமாகத் தெரியும். உமாவின் பக்கம் நியாயம் இருப்பது நமக்குத் தெரிந்திருந்தாலும் நடிகர் திலகம் குத்தீட்டிகளாய் உமாவை கேள்விகள் கேட்டு துளைத்து எடுக்கும் போது உமாவின் பக்கம் நமக்கு பரிதாபம் ஏற்படுவதை மறக்கடித்து விடும் நம்மவரின் அந்த விஸ்வரூபக் காட்சி நடிப்பு. 'நல்லா அப்படிக் கேள் தலைவா' என்று நியாயம் உணர்ந்த நாமே அரங்கில் எழுந்து நின்று கத்தத் தோன்றும். அது மட்டுமா? உமா மீது கோபம் மட்டுமே கொண்டிருந்தவர், ஆத்திரம் மட்டுமே கொண்டிருந்தவர், அவளால் தனக்கு ஏற்பட்ட பாதிப்பை மட்டுமே மனதில் நினைத்து புழுங்கிக் கொண்டிருந்தவர், பொங்கிக் கொண்டிருந்தவர், ஏன் நாம் 'ரிஜெக்ட்' செய்யப்பட்டோம் என்ற ஓயாத கேள்விகளுடன் உள்மனதில் போராடிக் கொண்டிருந்தவர்.... அவளை பேசவிடாமல் கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்டுது துளைத்து, அக்கினிப் பிராவகமாய்ப் பொங்கி, இறுதியில் இந்த மனிதர் உமாவின் மேல் கொண்ட கோபம் கோபமே அல்ல...அது அவள் மீது கொண்ட பாசம்...அவள் மீது கொண்ட நேசம்...அவள் மீது கொண்ட தீராக் காதல்...அவள் மீது கொண்ட அக்கறை என்பதை பட்டவர்த்தனமாக நம்மை ஒரு நொடிப் பொழுதில் உணரச் செய்து, உமாவையும் உணரச் செய்து 'ஏன் இப்படி பட்ட மரம் மாதிரி நிக்கிறே?' என்று விம்மி வெடித்து நெஞ்சு வெளியே வந்து விழுந்து விடும் அளவிற்கு ஒரு பொங்கு பொங்கி, தன்னையும் மீறி அழுது அலம்பல் பண்ணுவாரே! அதுவரை அவள் மேல் இருந்த கோபமெல்லாம் தற்காலிகமே என்பது போலல்லவா அந்த அழுகையும் அக்கறையும் இருக்கும்! 'நீ எக்கேடு கெட்டாவது போ...எனக்கென்ன? என்னை ஏமாற்றியவள் அல்லவா!' என்ற சராசரி துன்பக் காதலனைப் போலவா நம் சுந்தர்? மனம் முழுதும் மண்டிக் கிடைக்கும் ஏமாற்றப்பட்ட அல்லது வஞ்சிக்கப்பட்ட சோகத்தைவிட 'எப்படி இருந்த நம் காதலி நம் கண்முன்னமேயே இப்படி உருக்குலைந்து நிற்கிறாளே' என்ற இரக்கமும், அக்கறையும் அவள் மீது இருந்த கோபத்தையும் தாண்டி அந்த அழுகையில் வெளிப்படுவது அல்லது வெளிப்பட்டுவிடுவது ஏமாற்றப்பட்ட காதல(ன்)ர்களுக்கு புது இலக்கணம் அல்லவோ! அதை உலகிற்கு உணர்த்திக் காட்டுவது சுந்தரா அல்லது நடிகர் திலகமா என்கின்ற கேள்விக்குத்தான் எனக்கு இன்றுவரை விடை தெரியவில்லை.
(என்ன மனிதரய்யா இந்த மகான்! அந்த வாயும், அந்த அழகு அழுகையும், அடடா! என்ன பிறவி அது!)
http://i1087.photobucket.com/albums/..._007440949.jpg
நன்றி ஆதவன். சுந்தர் பார்வை பற்றிய தங்கள் கவிதைப் பார்வை களிப்பூட்டி அதே சமயம் கவலையிலும் ஆழ்த்திவிட்டது. சுகக் கவலையில்.
தேர்வு வைத்த பேராசிரியரிடமிருந்து மதிப்பெண் எதிர்பார்த்து பதைப்புடன் காத்திருந்த போது,
மற்றொரு மதிப்புமிகு பேராசிரியையிடமிருந்து
இனிப்பே வந்து விட்டது.
நன்றி.. சாரதா மேடம்.. மிக்க நன்றி.
நெகிழ்த்திய தங்களின் வாழ்த்து, இந்த மாணவனுக்கு மிகவும் பெருமை.
---------------
என்றும் அன்பு மாறாத தங்களின் பாராட்டுகளுக்கு
நன்றி.. செந்தில்வேல் சார்.
Sent from my P01Y using Tapatalk
நன்றியோ நன்றி.. வாசு சார்.
தேர்வில் தேறி விட்டேன் என்று சந்தோஷக் குதியல் போடும் நேரம்.. அய்யன் நடிகர் திலகம்
எனும் ஆசான், கை நிறைய எண்ணற்ற புதுப்
பாடங்களோடு சிரிக்கிறார்.
Sent from my P01Y using Tapatalk
வாசு, சாரதா, ஆதவன் ரவி, கோபால் போன்ற திரியின் சூப்பர் ஸ்டார்கள் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து பங்களிப்பு செய்யும்போது கிடைக்கும் ஆனந்தமே தனி. ஆயிரம் facebook, whatsapp வந்தாலும் நமது மய்யம் நடிகர் திலகம் திரி போல் வரவே முடியாது என்ற என் எண்ணம் மேலும் வலுப்படுகிறது.
சாரதா, உங்கள் சிவந்த மண் பதிவு என்னால் மறக்கவே முடியாது. முதன் முறை நீங்கள் அதை பதிந்த போது அதன் பின்னூட்டமாக அந்த காட்சியின் சில சிறப்புகளை பற்றி நான் பதிந்திருந்தது இப்போதும் நினைவில் நிற்கிறது. ("உணர்ச்சிகள் வார்த்தையில் அல்ல செயல்களில் வேண்டும்" என்று ரங்காராவிடம் ஒரு காலை உயர்த்தி வசனம் பேசும் முறை, "இந்த நாட்டின் இன்ஸ்பெக்டர் ஜெனரல் ஆப் போலீஸிடம் பேசிக் கொண்டிருக்கிறேன்" என்று பதிலளிப்பது பற்றியெல்லாம்). அந்த சுகமான நினைவுகளை மீண்டும் நினைவு கூற வைத்ததற்கு நன்றி. அது போல் வாசு குறிப்பிட்ட கடவுள் தந்த இரு மலர்கள் பாடல் காட்சியை பற்றி நான் முன்பு எழுதியிருந்ததை நினைவு வைத்து எழுதியது உங்களுக்கே உரித்தான பண்பு.
வாசு,
நான் என்ன சொல்வது? நம் உள்ளில் கலந்து விட்ட ஒரு காவியத்தை அதன் ஒரு உயிர்ப்பான காட்சியைப் பற்றி நீங்கள் எழுதுவதுடன் கூடவே கவிதை சித்தர் ஆதவன் ரவியையும் எழுத வைத்து "நற்கருப்பஞ்சாற்றினிலே தேன் கலந்து பால் கலந்து செழுங்கனிதிச்சுவை கலந்து" என்று புலவர் பாடியது போல் ஒரு விருந்தே பரிமாறி விட்டீர்கள். அதுவும் நீங்கள் போட்டிருக்கும் அந்தக் காட்சி ஆஹா! (என்ன ஆனான் உன் பணக்கார மாப்பிளை?)
ரவி,
அருமை என்பது சம்பிரதாய வார்த்தை. தொடருங்கள்!
அன்புடன்
நினைவுகள்
பொள்ளாச்சி நகரில் எந்த வருடத்தில் இருந்து திரையரங்குகள்
ஆரம்பிக்கப்பட்டன என்ற வரலாறு சரியாக அறிய முடியவில்லை.ஆனால் 100 நாட்கள் ஓடிய முதல் படத்தின் வரலாற்றை மட்டும் நன்கு அறிவேன்.எனக்கு வயது அப்போது ஒன்பது.100 நாட்கள் அல்ல.,அதையும் தாண்டி 128 நாட்கள் ஓடிய முதல் படம் திரிசூலம்.
எனக்கு நன்றாகநினைவிருக்கிறது.ஒரு டெம்போவில் இரு புறமும் பட
பேனர் வைத்து ஒலி பெருக்கியுடன் அறிவிப்பு செய்து கொண்டு,பாடல்களை ஒலிபரப்பிக் கொண்டும்,நோட்டீஸ்களை கற்றை கற்றையாக வீசிக்கொண்டும் தெருக்களில் பவனி வரும்.பேனர்கள் வரையப்பட்டவை.
அப்பொழுதெல்லாம் கை தூரிகைகளால் வரையபட்ட பேனர்கள் தானே.அந்த கால கட்டங்களில் திரையரங்குகளில் வைக்கப்பட்ட பேனர்களை ரசிப்பதே பெரும் ஆனந்தம். அன்று ரசித்ததில் கால்வாசி கூட இன்று வைக்கப்படும் ப்ளக்ஸ் பேனர்களை ரசிக்க முடிவதில்லையே.வரையப்பட்ட பேனர்களின் அழகை பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம்.
குறிப்பாக சினி ஆர்ட்ஸ் வரையும் விளம்பரங்கள் தத்ரூபமாக இருக்கும்.
50நாள்.,75 நாள்,100வது நாள்,என படம் நாட்களை தாண்டும்போது அந்தடெம்போ விளம்பர வாகனம் வந்ததுண்டு. திரிசூலம் படத்திற்கு தான் அந்த டெம்போ விளம்பரம் நான் பார்த்திருக்கிறேன்.அதற்கு முன் மாட்டுவண்டியில் கூம்பு போல் தட்டிகளில் போஸ்டர்கள் ஒட்டி வலம் வந்ததுண்டு.திரிசூலம் தமிழ்நாட்டின் மாபெரும் பாக்ஸ் ஆபீஸ் கலெக்ஷன் படம் இல்லையா.அதனால் தான் என்னவோ அந்த டெம்போ விளம்பரம்.
டெம்போ விளம்பரம்இது போல் தான் இருக்கும்:
http://uploads.tapatalk-cdn.com/2016...70ba7bae4a.jpg
http://uploads.tapatalk-cdn.com/2016...1b39da4d97.jpg
டெம்போ வந்து நின்றதும் நோட்டீஸ்கள் விநியோகம் செய்யப்படும்.அந்த நோட்டீஸ்களை வாங்க கூட்டமே சேரும்.அந்த நோட்டீஸ்களைமுண்டியடித்து வாங்குவதில் பெரும் களேபரமே நடக்கும். முதலில் வாங்கியவன் போட்டியில் ஜெயித்தது போல் நடப்பான்.அந்த நோட்டீஸ்களை எவ்வளவு வாங்க முடியுமோ அவ்வளவு தடவை முயற்சிகள் நடக்கும்.
திரிசூலம் 125 நாட்களைத் தாண்டியும் நல்ல வசூலுடன் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.பொள்ளாச்சி ஒரு சிறு நகரம்.அந்த நகரத்தில் 100 நாட்கள் என்பதே மலைக்க வைத்த சாதனை.வரும் படங்களுக்கு வழிவிட்டு கௌரவமாக எடுக்கப்பட்டு விட்டது.
காலம் நோட்டீஸை எப்படியோ தொலைக்க வைத்து விட்டது.ஆனால் நினைவுகளை?
இதனால் சகலமானவர்களுக்கும் தெரிவிப்பது என்னவென்றால் நவம்பர் மாத கோட்டவாக (quota) நான்மாடக் கூடல் வாழ் மக்களுக்கு விருந்தளிக்க வீராவேச கர்ஜனை புரிய வருகிறார் காலத்தை வென்ற காவிய நாயகன் கட்டபொம்மன். இம்முறை டிஜிட்டலில் அல்லாமல் முன் போலவே 35 mm திரையில் காட்சியளிக்கிறார் நடிகர் திலகம். நவம்பர் 25 வெள்ளி முதல் மதுரை சென்ட்ரலில் தினசரி 4 காட்சிகளாக. காணத் தயாராவோம்! கொண்டாட தயாராவோம்!
அன்புடன்
நன்றி முரளி சார்.
'இருமலர்க'ளின் காட்சிகளுக்கு நம் ரசிகர்களின் ரசனை மெய்சிலிர்க்க வைக்கிறது. நம் ரசிகர்கள் ஒருவர் கூட ரசனையில் சோடை போனவர்களல்ல என்று மீண்டும் நிரூபணம்.
கட்டபொம்மன் கர்ஜனை மீண்டும் நான்மாடக் கூடல் எங்கும் எதிரொலிக்கட்டும். வாழ்த்துக்கள்.
9000 பதிவுகளுக்கான பாராட்டுகளுக்கு அனைத்து நண்பர்களுக்கும் என் உளம்கனிந்த நன்றி.
9000 முத்தான பதிவுகளை கடந்த என் அண்ணன் வாசு அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள்
This is Murali Srinivas Sir's writing about "IRU MALARGAL"
Now Over to Murali Sir........
ஐந்து ஆறு நாட்களுக்கு முன் தொலைக்காட்சிகளில் இந்த வார நடிகர் திலகத்தின் படங்களின் பட்டியலை பதிவிட்டிருந்தார் ராகவேந்தர் சார். அதில் சன் லைஃப் டிவியில் இரு மலர்கள் என்று பார்த்தவுடன் பயங்கர சந்தோசம். 26-ந் தேதி சனியன்று இரு மலர்கள் என்று இருந்தது. இதற்கு முன்பு Z தமிழ் டிவியிடம் இந்த ஒளிப்பரப்பு உரிமை இருந்தது. அவர்கள் காலை 10 மணி அல்லது பகல் 2 மணிக்கு ஒளிப்பரப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆகவே பார்க்கவே முடியவில்லை. இப்போது சன் லைஃப் தொலைகாட்சியில் வருகிறது என்றவுடன் அதுவும் மாலை 7 மணிக்கு எனும்போது பார்க்கலாமே என்ற ஆசை.வீட்டில் டிவிடி இருக்கிறது. இருந்தாலும் ஆசை.
25-ந் தேதி வெள்ளி மாலை சுமார் 7.10 மணிக்கு முரசு தொலைக்காட்சியை வைத்தபோது வெள்ளி மணி ஓசையிலே பாடல் காட்சி. ரசித்துப் பார்த்த்து விட்டு அடுத்த பாட்டு என்னவென்று பார்த்தால் மகராஜா ஒரு மகராணி பாடல். உடனே புரிந்து விட்டது ஒரு படப் பாடல்கள் வரிசையில் இரு மலர்கள் பாடல்களை போடுகிறார்கள் என்று. வெளியே போகும் வேலையை தள்ளி வைத்து விட்டு பாடல்களை பார்க்க தொடங்கினேன். சன் லைஃபில் மறு நாள் இந்தப் படம் என்பதால் போட்டிக்கு போடுகிறார்கள் என யூகித்துக் கொண்டேன். அன்னமிட்ட கைகளுக்கு, கடவுள் தந்த இரு மலர்கள் மற்றும் மன்னிக்க வேண்டுகிறேன் சோக வடிவம் ஆகியவையும் பார்த்து விட்டு தெய்வ செயல் திரைப்படம் ஆரம்பித்தவுடன் வெளியே கிளம்பி சென்றேன். மாதவி பொன் மயிலாளும் மன்னிக்க வேண்டுகிறேனும் நான் பார்க்க ஆரம்பிக்கும் முன்னரே முடிந்து விட்டிருந்தன.
மீண்டும் வீட்டிற்கு வரும்போது 9 மணி. அப்போது சன் லைஃப் தொலைக்காட்சியை போட்டவுடன் ஷாக். காரணம் இரு மலர்கள் அதில் ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது. ராகவேந்தர் சார் போட்ட பட்டியலில் தேதி மாறிவிட்டது என்பது தெரிந்தது. ஏன் முரசு தொலைக்காட்சி ஒரு படப் பாடல்களாக இந்தப் படத்தை ஒளிப்பரப்பியது என்பதும் புரிந்தது.
அப்போது முதல் அதாவது மகராஜா ஒரு மகராணி பாடல் காட்சியிலிருந்து முடிவு வரை ஒரு மணி நேரமும் படம் பார்த்தேன். ஒவ்வொரு முறை பார்க்கும் போதும் படம் புதிதாகவே இருக்கிறது. எந்த வித சலிப்பும் இல்லாமல் தெளிந்த நீரோடை போல் படம் ஓடுகிறது.
இத்தனைக்கும் நடிகர் திலகம் மட்டுமே dominate செய்யும் திரைக்கதை இல்லை. பத்மினி மற்றும் விஜயா இருவருக்கும் சம வாய்ப்பு. அதை மூவருமே குறைவில்லாமல் செய்திருக்கின்றனர் என்பதுதான் சிறப்பே.
பத்மினியை பொறுத்தவரை அவரது பாத்திரம் மற்ற இருவரையும் விட சற்றே சிக்கலானது. தவறு எதுவும் செய்யாமலேயே குற்றம் சாட்டபப்டும் ஒரு விசித்திர சூழல். முன்னாள் காதலனுக்கு தன்னை ஏமாற்றி விட்டாள் என்ற கோபம். அவன் பெண் குழந்தைக்கோ சரியான விவரம் புரியாத போதினும் தன் தந்தைக்கும் தாய்க்கும் நடுவில் வருகிறாள் என்ற கோபம், வேலை செய்யும் பள்ளியின் நிர்வாக குழு உறுப்பினருக்கோ அவள் தன்னை விரும்பவில்லை என்ற கோபம். இதற்கு நடுவில் தன்னை நம்பினாலும் உதவி செய்ய முடியாத நிலையில் இருக்கும் பள்ளி முதல்வர் [அவளின் முன்னாள் ஆசிரியரும் கூட] இதற்கு மேலும் ஒரு தர்மசங்கடமாக தன்னை மூத்த சகோதரியாக எண்ணி அந்தரங்க விஷயங்களையெல்லாம் கூட சொல்லும் முன்னாள் காதலனின் இந்நாள் மனைவி. இப்படிபட்ட சூழலில் வாழும் உமா என்ற அந்த பெண்ணை சரியாக சித்தரிப்பதில் நாட்டிய பேரொளி வெற்றியே பெற்றிருக்கிறார். இரண்டு காட்சிகளை குறிப்பிடலாம். தன் கணவன் தன்னிடம் எத்துனை பிரியம் வைத்திருக்கிறான் தன்னிடம் எப்படியெல்லாம் நடந்துக் கொள்வான் என்பதை காதலனின் மனைவி சொல்லும்போது தான் அடைய வேண்டியதை அனுபவித்திருக்க வேண்டியவற்றை எல்லாம் இழந்து விட்டோமே அவற்றையெல்லாம் இந்த பெண் வாயிலாக கேட்க வேண்டியிருக்கிறதே என்ற அந்த வேதனையை நன்றாக வெளிப்படுத்தியிருப்பார். மற்றொரு காட்சி என்னதான் மனம் கட்டுப்பாடாக இருந்தாலும் பழைய காதலனை மீண்டும் சந்தித்தவுடன் மனதில் ஏற்படும் சலனத்தை காட்டும் காட்சி. தெருவில் நடந்து செல்லும்போது பின்னாலிருந்து கார் வந்து நிற்க [அதற்கு முன்பும் இரண்டு முறை காதலனை காரில் வைத்தே சந்தித்திருப்பார்] கண்கள் ஆவலோடு காரினுள்ளில் பார்க்க காதலனின் மனைவியை பார்த்ததும் சட்டென்று ஏற்படும் ஏமாற்றம்! அதை அவர் கேட்கும் கேள்வியிலேயே வெளிப்படுத்துவார் [ஓ, நீங்களா?].
நாட்டியப் பேரொளி இப்படியென்றால் புன்னகை அரசி வேறு விதமாக ஸ்கோர் செய்வார். இரு மலர்கள் விமர்சனத்தை இதே திரியில் முன்பே நான் எழுதியபோதும் சொல்லியிருக்கிறேன். இந்தப் படத்தில் விஜயா ஒரு surprise package! ஒரு வேளை பிற்காலங்களில் அளவுக்கு அதிகமாகவே என்னங்க என்னங்க என்று அலறும் விஜயாவைப் பார்த்தோம் என்பதால் கூட இந்த இயல்பான விஜயாவை ரசிக்க முடிகிறது. கணவனே உலகம் என்று வாழும் அந்த சாந்தி என்ற மனைவியை கச்சிதமாக் கண் முன்னே கொண்டு நிறுத்தியிருக்கிறார். கணவனாகவே இருந்தாலும் ஒரு சில நெருக்கமான தருணங்களில் ஏற்படும் அந்த வெட்கம் அதிலும் அது போன்ற ஒரு சூழல் குழந்தை தங்களுக்கு முன்னால் நிற்கும் நிலையில் ஏற்படும்போது தோன்றும் ஒரு தர்மசங்கடம் கலந்த நாணம் இவற்றையெல்லாம் மகராஜா ஒரு மகராணி பாடலில் நன்றாகவே வெளிப்படுத்தியிருப்பார்.
தன கணவனின் முன்னாள் காதலிதான் தன் குழந்தையின் டீச்சர் என்ற உண்மை தெரியாமலே அவரிடம் நெருங்கி பழகுவதும் தனக்கும் தன கணவனுக்கும் இடையில் உள்ள நெருக்கத்தை வெளிப்படுத்துவதுமான அந்த innocent மனோநிலையை அழகாய் செய்திருப்பார்.கல்யாணம் ஆன புதுசிலேதான் ஆண்கள் கணவன் மாதிரி நடந்துப்பாங்க கல்யாணம் ஆன கொஞ்ச நாளிலியே அவங்களும் நமக்கு ஒரு குழந்தை மாதிரி ஆயிடுவாங்க என்று தங்கள் அன்னியோனியத்தை சொல்லும் போதும் சரி, எங்க கல்யாண போட்டோவை பாருங்க நாந்தான் ரொம்ப சந்தோஷமாக இருப்பேன், ஆனா அவர் முகத்திலே அந்தளவிற்கு சந்தோசம் இருக்காது என வெகுளியாக உண்மையை போட்டு உடைக்கும் போதும் நன்றாகவே impress செய்வார்.
இவர்கள் இருவருமே இப்படியென்றால் நடிகர் திலகத்திற்கு கேட்கவா வேண்டும்? மகராஜா பாடலில் அவர் இளமை துள்ளலுடன் அசத்தியிருப்பார். பல்லவி முடிந்தவுடன் மகளுடன் சேர்ந்து ட்விஸ்ட் ஆடும் அழகு, வேடிக்கை பார்க்கும் மனைவியை ஆட அழைக்கும் குறும்பு, முதல் சரணத்தில் மலர்களெல்லாம் இவளுக்கென்றே மாளிகை அமைத்தம்மா என்ற வரிகளின் போது ஒரு பக்கம் தோளை சற்றே பின்னால் சாய்த்து ஒரு கையை மட்டும் வயிற்றிலிருந்து முகம் வரை படிப்படியாக உயர்த்தி மாளிகை அமைத்தம்மா என்று காட்டும் ஸ்டைல் போஸ், மனைவியை அணைத்துக் கொண்டு ஆடும் ஸ்டெப்ஸ், ஒரு தம்பி பாப்பா வேண்டும் என்று மகள் பாடியவுடன் உடனே மனைவியை பார்க்கும் அந்த romantic look, பொண்ணு என்ன சொல்றா பாரு அதை செயல்படுத்திடலாமா என்ற வார்த்தைகளை முகத்திலேயே காட்டும் அந்த பாவம், பெண் கேட்டதற்கு "ராஜாவிற்கும் இது போல் ஆசை நாள்தோறும் இருக்குதம்மா" என்று பதில் சொல்லும் குறும்பு, பின்னியிருப்பார். அதே போல் ஆபிஸ்லிருந்து வீட்டிற்கு வந்தவுடன் மனைவியை இழுத்துக் கொள்ளும் அந்த இளமை துள்ளல். பாத்திரத்தின் பெயரான சுந்தர் என்பதற்கேற்ப ஆளும் "சுந்தர்" ஆகவே இருப்பார்.ஆனால் இந்த துள்ளல எல்லாம் பத்மினியை பார்க்கும் வரைதான்.
முதலில் காரில் இருந்தவாறே rear view mirror-ல் பத்மினியை பார்த்தவுடன் ஏற்படும் அந்த சந்தோசம், உடனே அதுவே கோபமாக மாறுவதை சில வினாடிகளுக்குள் காட்டுவதற்கு நடிகர் திலகத்தை விட்டால் யார் இருக்கிறார்கள்! வீட்டில் வந்து மகளுக்கு tuition எடுக்கும் முன்னாள் காதலி, தன வாழ்க்கை போன திசையைப் பற்றி பாட அதற்கு ஆதரவாக தன் மனைவியும் பாட ஒன்றுமே சொல்லாமல் மனைவி சொல்லுவதையெல்லாம் ஊம் மட்டும் போட்டு கேட்பது, பிறகு கூண்டுக்குள்ளே இருக்கிற புலி பார்க்க அழகாத்தான் இருக்கும், பக்கத்திலே போய் பார்த்தால்தான் உண்மை குணம் தெரியும் என்று crude ஆக கமன்ட் அடிப்பதில் ஆரம்பிக்கும்
அடுத்த காட்சிதான் highlight-களில் ஒன்றான காட்சி. மகளையும் கூட்டிக் கொண்டு அவளது டீச்சரும் தன் முன்னாள் காதலியுமான உமாவை சந்திக்க போகும் காட்சி. தன்னை சற்றும் எதிர்பார்க்காத முன்னாள் காதலியை வார்த்தைகளிலே குத்திக் கிழிக்க வேண்டும் என்ற வெறியோடு ஆத்திரத்தின் உச்சியில் நிற்கும் மனதோடு செல்லும் அவர் முதலில் ஆரம்பிக்கும் போது சாதாரணமாக ஆரம்பிப்பார். வீட்டிற்கு வந்தவங்களை வரவேற்கனும் என்கிற மரியாதை கூட உங்க டீச்சருக்கு தெரியலை என்பார்.பின்பு பத்மினியின் பக்கத்தில் போய் நேத்து என் பொண்ணுக்கு ஒரு பாட்டு சொல்லிக் கொடுத்தீங்களே அது ரொம்ப பிரமாதம் என்ற குத்தல். இந்த பெண்களுக்கு கல்யாணம் பண்ணிக்க போறவன் பணக்காரனாக இருக்கணும், கார் பங்களா அந்தஸ்து இதெல்லாம் இருக்கணும் அதோடு கொஞ்சம் இளிச்சவாயனாவும் இருக்கணும் இல்லே என்ற sarcasm, தொடர்ந்து "பாவம் அந்த பொண்ணுக்கு தான் காதலிச்ச ஏழை வாலிபன் பிற்காலத்திலே பெரிய பணக்காரனாக போறான்கிறது தெரியாது. என்ன செய்யறது நாம நினைக்கிறதெல்லாம்தான் நடக்கிறதில்லையே" என்று அடுக்கடுக்காய் குற்றம் சுமத்தி பிறகு குரலை உயர்த்தி " ஆமா உன்னை கல்யாணம் செஞ்சுக்கிறதா இருந்த அந்த பணக்கார வாலிபன் என்ன ஆனான். உன்னை மாதிரியே வேற பணக்கார பொண்ணை தேடி போயிட்டானா ஏன் இப்படி பட்ட மரம் மாதிரி நிக்கறே" என்று சிரிக்க ஆரம்பித்து அது முடியாமல் உடைந்து அழுவாரே அந்த 5 நிமிடத்தில் ஒரு நடிப்பு சாம்ராஜ்ஜியத்தை நம் கண் முன்னே நடத்தி காட்டுவார்.முத்தாய்ப்பாக தன் பெண், தான் பேசியதையெல்லாம் கேட்டு விட்டாள் என்று தெரிந்தவுடன் ஒன்றுமே பேசாமல் மெளனமாக படியேறி கிழே கிடக்கும் சிகரெட் லைட்டரை எடுத்துக் கொண்டு பெண்ணை கையை பிடித்துக் கூட்டிக் கொண்டும் போகும்போது காட்டும் அந்த உடல் மொழி. நடிகர் திலகத்தின் உணர்சிகரமான படங்களை பார்க்கும்போதெல்லாம் இது போன்ற காட்சிகள் வராதா என்று என்னை ஏங்க வைத்ததில் இந்தக் காட்சிக்கு பெரிதும் பங்குண்டு.
அன்றிரவு வீட்டில் சரியாக சாப்பிடமால் அடம் பிடிக்கும் பெண்ணிடம் அப்பாக்கு முத்தம் கொடுத்து விட்டு போ என்று மனைவி சொல்ல தயங்கி நிற்கும் மகளைப் பார்த்து "போ" என்று ஒற்றை சொல்லை சொல்லும் விதம், மனைவிக்கும் முன்னாள் காதலிக்கும் நடுவில் மனசு கிடந்து அல்லாடும் அந்த தவிப்பை காட்சிக்கு காட்சி பார்க்க முடியும். முன்னாட்களில் இருவரும் சந்தித்த மலை உச்சியில் மீண்டும் பழைய காதலியை சந்தித்து தன் மனதவிப்பை கொட்டும் அந்த காட்சி. அப்போதும் கூட ஆத்திரம் அடங்காமல் "உன்னை பிரிஞ்சப்பறம் உயிரோடு இருந்ததுக்கு காரணமே என்னிக்காவது உன்னை சந்திசேன்னா என் கையாலேயே உன் கழுத்தை நெரிச்சு கொல்லனும்னு இருந்தேன்" என்று பொங்குவது, திடீரென்று அங்கே வரும் அசோகன் இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருப்பதை வேறுவிதமாக சித்தரிக்க மனதில் இருக்கும் கோபத்தையெல்லாம் அசோகனின் முகத்தில் அறையும் அந்த அறையில் காண்பிப்பது என நவரசம் காட்டுவார்.
மனம் நிலைக் கொள்ளாமல் அலை பாய வீட்டுக்குள் வரும் அவர் மனைவியையே உற்று பார்க்க என்ன அத்தான் புதுசா பாக்கிற மாதிரி பாக்கறீங்க என்று கேட்க ஏன் நான் உன்னை நான் பார்க்க கூடாதா என்று கேட்பவரிடம் இன்னிக்கு என்ன நாள் தெரியுமா என்று மனைவி கேட்க சற்று யோசித்து இன்னிக்கு நமக்கு கல்யாணமாகி 7 வருஷம் ஆகுதில்லே என்று சொல்லும்போதே முக்கியமான நாளை மறந்து விட்டோமே என்ற குற்ற உணர்ச்சியை முகத்திலும் குரலிலும் கொண்டு வருவார். இங்கே வா என்று மனைவியை அழைத்து வந்து உட்கார் உட்கார் என்று படுக்கையை தட்டிக் காட்டும் அந்த சைகை, நீ என் மேலே அன்பு வைச்சிருக்கிற அளவுக்கு நான் உன் மேலே அன்பு வைக்கலே என்னை மன்னிச்சிடு என்று மனைவியின் கைகளை கண்ணில் ஒற்றிக் கொண்டு உன்கிட்டே நிறைய சொல்லனும்னு நினைக்கிறேன் ஆனா" என்று தன் நெஞ்சை தொட்டுக் காட்டியவாறே "என்னால சொல்ல முடியல" என்று மனைவியின் தோளில் முகம் புதைத்து விம்மும் போது அந்த நடிப்பை என்னவென்று சொல்லுவது?
இறுதியாக படுக்கையறையில் மனைவிதான் நிற்கிறாள் என்று நினைத்து உண்மைகளையெல்லாம் கொட்டிவிட்டு தற்செயலாக கண்ணாடியில் தெரியும் காதலியின் முகம் பார்த்தவுடன் திகைத்து ஏதோ பேச தொடங்கி காதலியால் தடுக்கப்பட்டு அவள் அந்த அறையை விட்டு வேகமாக விலகி சென்றதும் மேஜையில் இருக்கும் காப்பி டம்பளரையும் தன் பழைய காதலி 7 வருடங்களுக்கு முன்பு எழுதிய கடிதத்தையும் பார்த்துவிட்டு என்ன நடக்கிறது என்பதையே உடனே புரிந்துக் கொள்ள முடியாமல் மெதுவாக அந்த சூழலின் உண்மை அவரில் இறங்கும் அந்த நொடியை அவர் முகம் காட்டும் விதம் டாப் கிளாஸ்.
ACT இயக்கத்தில் வந்த மிக சிறந்த படங்களில் இரு மலர்களுக்கு முதல் மூன்று இடங்களில் ஒரு இடம் நிச்சயம். வெகு இயல்பான திரைக்கதை செயற்கைத்தனம் கலக்காத வசனங்கள் [ஆரூர்தாஸ்]. மனைவி மற்றும் காதலி இவர்களின் point of view-வில் இருந்து எழுதப்பட்ட வசனங்கள். எனக்காக தன் வாழ்க்கையை விட்டுக் கொடுத்த பொண்ணு திரும்ப வந்தா அவகிட்ட என் கணவரை திருப்பி ஒப்படைசுடனும்னு நினைச்சிக்கிட்டிருந்தேன் என்று விஜயா சொல்ல இடைமறிக்கும் பத்மினி ஆனா அது அவ்வளவு சுலபம் இல்லைன்னு இப்போ தோணுதிலே என்று மடக்கும் இடம் வசனத்தின் இயல்புக்கு ஒரு சின்ன உதாரணம்.
இயக்கத்திலும் ACT நன்றாகவே செய்திருப்பார். தாத்தாவுக்கு குட் நைட் சொல்லிட்டு போய் படு என்று சொல்லப்பட, குழந்தை ரோஜாரமணி நாகையாவின் மாலை போடப்பட்ட புகைப்படத்திற்கு குட் நைட் சொல்லுவதை வைத்தே நாகையா பாத்திரம் இறந்து விட்டார் என்பதை வெளிப்படுத்துவது, கிளைமாக்ஸ் காட்சிக்கு முன்னால் வரக்கூடிய lead காட்சியில் படுக்கையறைக்கு அழைத்து வரும் விஜயாவிடம் வேண்டாமே ஹாலிலேயே இருக்கலாமே என்று மறுக்கும் பத்மினி. இதன் பின்னணியில் இருக்கும் லாஜிக் [படுக்கையறை என்பதனால்தான் நாயகன் தன் மனைவி என்று நினைத்து பேசுவான்], காட்சியின் முடிவில் காபி டம்பளரும் கடிதமும் மேஜையில் இருப்பதை காட்டுவதன் மூலம் மனைவி அனைத்து உண்மைகளையும் தெரிந்துக் கொண்டு விட்டாள் என்பதை நாயகனுக்கும் பார்வையாளர்களுக்கும் உணர்த்துவது என்று ACT யின் சிறப்பான இயக்கத்திற்கு நிறைய காட்சிகள்.
அன்று பார்த்த நான்கு பாடல் காட்சிகளை பற்றியும் சொல்ல வேண்டும். வெள்ளி மணி ஓசையிலே [இது முரசில் வந்தது]. படம் முழுக்க மெல்லிசை மன்னர், வாலி மற்றும் இசையரசி ஆகியோர் கிளப்பியிருப்பார்கள். இந்தப் பாடலில் முதல் சரணத்தில் வரும வரிகள்
பிறந்து வந்தேன் நூறு முறை
மன்னவன் கை சேரும்வரை
தவம் இருந்தேன் கோடி முறை
தேவன் முகம் காணும் வரை
அதிலும் அந்த மூன்றாவது வரியான தவம் இருந்தேன் கோடி முறை என்பதை இசையரசி பாடும்போது ஆஹா!
மகராஜா பற்றி சொல்லி விட்டேன்.
அடுத்து கடவுள் தந்த இரு மலர்கள் பாடல். இதில் வாலி, எம்எஸ்வி, சுசீலாம்மா மற்றும் ஈஸ்வரி ஆகியோர் கூட்டணி ஒரு கலக்கு கலக்கியிருப்பார்கள்.முதல் சரணத்தில்
ஆற்றில் வந்து சேர்ந்ததம்மா
அலைகள் கொண்டு போனதம்மா
என்ற வரிகளில் இசையரசி கொடி நாட்டுவர் என்றால் அடுத்த சரணத்தில்
தலையில் இறைவன் சூடிக் கொண்டான்
தானே அதனை சேர்த்துக் கொண்டான்
குழலில் சூடிய ஒரு மலரும்
கோவில் சேர்ந்த ஒரு மலரும்
என்ற வரிகளைப் பாடி ஈஸ்வரி கோல் அடிப்பார்.
இறுதியாக அன்னமிட்ட கைகளுக்கு. இந்த பாடலைப் பற்றி பல வருடங்களுக்கு முன்பு சாரதா அற்புதமாக எழுதியிருந்தார். அது இப்போது வாசிக்க கிடைக்கிறதா என்று தெரியவில்லை.
இதிலும் இசையரசியின் சாம்ராஜ்ஜியம்தான். உணர்சிகரமான பாடல். கண்ணீரும் விம்மலும் நிறைந்த பாடல். அனாயசமாக பாடியிருப்பார் சுசீலாம்மா.
கைவிளக்கை ஏற்றி வைத்தேன் கோவிலுக்காக
என் தெய்வத்தின் மேல் எனக்கு இருக்கும் காதலுக்காக
என்று கணவனின் மேல் இருக்கும் காதலை சொல்லுபவர் தான் அந்த இடத்தை விட்டு நீங்கியவுடன் வேறொரு பெண் வரப் போகிறாள் என்ற நிலையை குரல் விம்ம
ஒரு தாய் வருவாள் மகளே உன் காவலுக்காக என்று சரணத்தை நிறைவு செய்யும்போது மனதை என்னவோ செய்யும்.
அதே போன்று இரண்டாவது சரணத்தில் .
தாய்க் குலத்தின் மேன்மையெல்லாம் நீ சொல்ல வேண்டும்
என் தலை மகளே உன் பெருமை ஊர் சொல்ல வேண்டும்
என்று மகளுக்காக பாடும் ஒரு தாயின் குரலைத்தான் இசையரசியின் குரலில் கேட்க முடியும்.
இப்படி சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.படத்தின் முதல் பகுதியை அன்று பார்த்திருந்தால் இன்னும் இரண்டு பார்ட் எழுதியிருப்பேன் என நினைக்கிறேன். மனதிற்கு மிகவும் நெருக்கமான படம். பலருக்கும் அதே போன்றே உணர்வை கொடுததனால்தான் அந்த தீபாவளிக்கு வந்த அனைத்து mass மசாலா entertainers போட்டியையும் சமாளித்து 100 நாட்கள் ஓடி வெற்றி கண்டது.
ஆயிற்று, இன்னும் நான்கு நாட்கள் போனால் நவம்பர் 1 வந்து விடும், நாற்பது ஆறு ஆண்டுகள் கடந்து விடும். இருப்பினும் இப்போதும் இந்தப் படம் இவ்வளவு உயிர்துடிப்பாக இருக்கிறது என்றால் அதுதான் அந்த படத்தின் சிறப்பு.
ACT அவர்களிடம் முன்பு பேசிக் கொண்டிருந்தபோது அவரிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டேன். சார் ஒரு மூன்று படங்கள் மிகுந்த போட்டிக்கிடையே அதாவது மற்றொரு நடிகர் திலகத்தின் படத்தோடயே போட்டி போட்டு ரிலீஸ் செய்தீர்கள்.இதற்கும் போட்டி போட்ட படங்கள் உங்கள் படங்களை விட அதிக எதிர்பார்ப்பையும் வெற்றி பெறுவதற்கான மூலக்கூறுகளை அதிகமாக கொண்ட படங்கள்.அப்படியிருந்தும் எப்படி சார் தைரியமாக ரிலீஸ் செய்தீர்கள் என்று கேட்டபோது ACT சிரித்துக் கொண்டே " என் சரக்கு முறுக்கு" என்றார்.
அன்புடன்
PS 1 : நடிகர் திலகத்தின் மற்றொரு படத்துடன் போட்டி போட்ட ACT யின் படங்கள்
இரு மலர்கள் - போட்டி படம் ஊட்டி வரை உறவு - Nov 1,1967
எங்கிருந்தோ வந்தாள் - சொர்க்கம் - Oct 29,1970.
பாரத விலாஸ் -24.03.1973, ராஜ ராஜ சோழன் - 31.03.1973.
Kertthik Sir's reaction for Murali Sir's writing about "IRUMALARGAL"
Over to Karthik sir......
அன்புள்ள முரளி சார்,
எனக்கு மிகவும் பிடித்த நடிகர்திலகத்தின் மிகச்சிறந்த கருப்புவெள்ளை காவியங்களில் சிறந்த பத்துக்குள் இடம்பெறும் "இருமலர்கள்" பற்றிய கருத்தாய்வு மிக மிக அருமை. முரளி அவர்களின் ஆய்வு விமர்சனம் நன்றாக இருக்கிறது என்று சொல்வது என்பது எஸ்.பி.பி.யின் குரல் இனிமையாக இருக்கிறது என்று சொலவ்துபோல universal tuth என்றாலும் சொல்லித்தான் ஆக வேண்டும். பாதிப்படம் படம் பார்த்ததற்கே இவ்வளவு அருமையான ஆய்வு என்னும்போது, முழுப்படமும் பார்த்து எழுதியிருந்தால் எப்படியிருக்கும் என்று எண்ணினேன். இறைவன் செய்வது அனைத்தும் நன்மைக்கே.
ஏனென்றால் படத்தில் முதல் பாதி பத்மினி எபிஸோட். இப்படத்தில் எனக்கு பத்மினியின் நடிப்பு அவ்வளவாகப் பிடிக்காது. எனக்கு எப்போதுமே அவ்வளவாகப் பிடிக்காத கே.ஆர்.விஜயாவின் நடிப்பும் ரோலும் இப்படத்தில் பிடித்ததற்கு காரணமே பத்மினிதான். படத்தின் பின்பாதியில் மிக அட்டகாசமாக ஸ்கோர் செய்துகொண்டு போய்விடுவார் புன்னகை அரசி. ரொம்ப பாந்தமான, அமைதியான, கொஞ்சம் அப்பாவித்தனமான குடும்பத்தலைவி. கணவனும் மக்களுமே உலகம் என்று வாழும் பேதைப்பெண். (அது சரி, அந்த தீபாவளி என்ன 'விஜயா தீபாவளியா?' நம்முடைய இருபடங்களிலும் விஜயா, இதற்கு போட்டியாக வந்த 'விவசாயி'யிலும் விஜயா).
ஒவ்வொரு காட்சியையும் மிக மிக தத்ரூபமாக விவரித்திருக்கிறீர்கள். இம்மாதிரி ப்ரொபசர்கள் எங்கள் கல்லூரி நாட்களில் கிடைத்திருந்தால் டிஸ்டிங்க்ஷனில் பாசாகி இருப்போம்.
திருலோகசந்தர் உட்பட எல்லா இயக்குனர்களும் தங்கள் படங்களுக்கு ஒரு திருஷ்டிப்போட்டு வைப்பது வழக்கம். இருமலர்களில் அப்படி அமைந்தது நாகேஷ் - மனோரமா காமெடி. சீராக சென்றுகொண்டிருக்கும் படத்துக்கு இடையூறு ஏற்படுத்தும் அறுவை எபிஸோட். (ஏ.சி.டி. இப்படி சறுக்குவதுண்டு, இன்னொரு உதாரணம் அதே கண்களில் நாகேஷின் ஆங்கிலோ இண்டியன் பெண் வேடம்).
எப்போதாவது வந்து இப்படி எங்களை பைத்தியமாக்கி விட்டு (பொது நலம் கருதி) ஒளிந்து கொள்கிறீர்கள். பொது நலம்..???. யெஸ்... உங்கள் பதிவு வந்தால் வானத்தில் பௌர்ணமி அன்று நிலவு வந்தது போல. அந்த சமயம் வானத்திலிருக்கும் ஒரு நட்சத்திரமும் கண்களில் படாது. அதனால் மற்ற நட்சத்திரங்களும் ஒளிரட்டும் என்று நீங்கள் ஒளிந்துகொள்கிறீர்கள். ஆனால் திரி எந்நாளும் பௌர்ணமியாக இருக்க வேண்டுமென்பதே எங்களுடைய/என்னுடைய ஆசை. மெயின் பேச்சாளர் வரும்வரை கத்துக்குட்டி பேச்சாளர்களை வைத்து சமாளிப்பதுபோலத்தான் என்னுடைய பங்களிப்புகள் அமைந்துள்ளன.
தங்களை இங்கு வரவைப்பதற்காகவே தங்கள் இதயத்துக்கு நெருக்கமான படங்கள் தொலைக்காட்சிகளில் வரட்டும் என்பதே எங்கள் வேண்டல்.
Gnana Oli Vasu Sir's reaction for Murali Sir's writing about "IRUMALARGAL"
Over to Gnana Oliyaar Vasu sir......
டியர் முரளி சார்,
இரு மலர்களின் இடைவேளைக்குப் பிறகு வரும் பாதிப்படத்தை இரு பாகங்களாகப் பிரித்து இனிமையாக அலசியுள்ளீர்கள். என்ன ஒரு அற்புதமான படம்! சிறிது இடைவெளிக்குப் பின் தாங்கள் தந்துள்ள இரு மலர்களின் மீள் பார்வை தென்றலாய் வருடுகிறது. பிரேம் பை பிரேம் என்னைக் கவர்ந்த படம். கேரக்டர்களின் தன்மை அவ்வளவு பிரமாதமாக இருக்கும். உள்மனதில் ரகசியங்களை பூட்டி வைத்து புழுங்கும் வேடங்களில் நடிகர் திலகத்தின் பங்களிப்பை அவ்வளவு எளிதாக நம்மால் வெளிப்படுத்தி விட முடியாது. அதை நீங்கள் செவ்வனே செய்துள்ளீர்கள். அதுவும் சொந்த ஹேர் ஸ்டைலில், படு ஸ்லிம்மான உடல்வாகில் உலகத்திலே ஒருவனென அழகில் உயர்ந்து நிற்கும் சுந்தர் திலகமாக நம் அன்பு நாயகர் இப்படத்தை ஆளுமை செய்வது அபாரம்.
அதே போல மகராஜா என்னுடைய மனங்கவர்ந்த ஒரு பாடல். அப்பாடலில் நீங்கள் குறிப்பிட்டது போல தன் ஆசையை குறிப்பால், ஜாடையால் மகளுக்குத் தெரியாமல் மனைவிக்குப் புரிய வைக்கும் அழகே தனி.
காரியம் கெட்டது. இன்று இருமலர்கள்தான்.
முரளி சார்
இன்னொன்று. நம் இருவருக்கும் தலைவருடைய சில போஸ் ரொம்ப இம்ப்ரெஸ் பண்ணும். உண்மைதானே! உதாரணம் (குலமகள் ராதை சரோஜா தேவியுடன் சடையைப் பிடித்தபடி கண்ணாடியில் தெரியும் பிம்ப போஸ்.... நெஞ்சிருக்கும் வரையில் முத்துராமனை மிரட்டி விட்டு சட்டென்று திரும்பும் உயிரை எடுக்கும் போஸ்) அதே போல இந்தப்படத்தில் தலைவர் அதம் பண்ணும் ஒரு போஸைப் பதிவிடுகிறேன். நிச்சயம் இந்த போஸும் தங்கள் மனதில் நீங்கா இடம் பெற்றிருக்க வேண்டும். அந்த போஸ் சொல்லும் அர்த்தங்கள் தான் எத்தனை?
'கடவுள் தந்த இருமலர்கள்' பாடலின் போது நெஞ்சில் புதைந்து கிடக்கும் சுமைகளோடும், மன உறுத்தல்களோடும், வேதனைகளோடும் ஆனால் எதையுமே வெளிக்காட்டிக் கொள்ள முடியாமல், பழைய காதலியின் நிலைமை புரியாமல் அவள் வேதனையுடன் பாடும் போது 'பாடு பாடு... உன்னைப் பற்றி எனக்குத் தெரியாதா? நடிக்கிறியா? வஞ்சகி' என்ற கடுப்பை முகத்தில் தேக்கி மாடியில் நின்றபடியே கைப்பிடியைப் பிடித்தவாறு பத்மினியை சற்றே வெறுப்புடன் நோக்கும் அந்த போஸ்.
இந்த போஸை என் நண்பர்கள் சிலருக்குக் காட்டி காட்டி நான் மகிழ்வதுண்டு. அவர்கள் அப்படி என்னதாண்டா இருக்கு அந்த போஸ்ல? என்பார்கள் என்னிடம். நான் அதைப் பற்றி விளக்கிச் சொன்னவுடன் அவர்களும் ரசித்து விட்டு "இவன் நம்மளைப் பைத்தியமாக்கி விடுவான். கிளம்பு" என்று ஓடத் தயாராவார்கள்.
மறுபடியும் சொல்கிறேன். இந்தப் போஸ் சொல்லும் கதைகள் எனக்கு மாத்திரமே தெரியும். அது உங்களுக்கும் தெரியும்.
S.Gopal Sir's reaction about Murali Sir's writing about "IRU MALARGAL"
Now over to Gopal sir.....
முரளி ,
தோய்ந்து எழுதுவது என்பார்களே, அது இதுதான்.
இரு மலர்கள் படத்தை பொறுத்த வரை இன்னொரு நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்.
அவரவர்களின் கோணத்தில் உணர்ச்சி தெறிப்பு , வெடிப்பு இவை அற்புதமாக பதிவான படம். என்னதான் பத்மினி,கே.ஆர்.விஜயா மாஞ்சு மாஞ்சு நேர் நடிப்பை கொடுத்து ஸ்கோர் செய்ய பார்த்தாலும்,நடிகர்திலகத்தின் உளவியல் பார்வை கொண்ட situation சார்ந்த உணர்ச்சி cocktail மற்றவற்றை அலை மாதிரி அடித்து சென்று விடும்.
கண்ணதாசன்-எம்.எஸ்.வீ stale ஆக போன நேரத்தில் வாலி-எம்.எஸ்.வீ இணைவு புத்துணர்வு தந்தது.(நன்றி ஏ.சி.டி)
எனக்கு பிடித்தவை மன்னிக்க, அன்னமிட்ட.
முன்னரைத்த காதலை முடிவுரையாய் தர சொல்லும் பாடலில் செல்லமாய் நடிகர்திலகம் உந்தன் ஆசையை தூண்டுகிறேன் என்று மார்பில் விரல் வைக்க ,நாணும் நாட்டிய பேரொளியின் response ???அடடா????
சுசிலாவின் குரலில் சொன்னது நீதானா, அன்னமிட்ட கைகளுக்கு, ஒரு நாளிரவு பகல் போல் நிலவு பாடல்கள் என் மனதை கீறி கண்ணீர் துளிக்க வைத்து விடும். இந்த முறை எம்.எஸ்.வீ சார் வீட்டு பேரன் வரவேற்பில், சுசீலாவிடம் ஆசி பெற்றது எனக்கு கிடைத்த மோட்ஷம்.