மச்சினிச்சி வர்ற நேரம் மண் மணக்குது மனசுக்குள்ள பஞ்சவர்ண கிளி பறக்குது
Printable View
மச்சினிச்சி வர்ற நேரம் மண் மணக்குது மனசுக்குள்ள பஞ்சவர்ண கிளி பறக்குது
சிட்டு பறக்குது குத்தாலத்தில்
கொட்டமடிக்குது மத்தாளத்தில் ராசாத்தி
யாருமில்ல ஒரு வட்டாரத்தில்
நீயும் நானும் உள்ள கொட்டாரத்தில்
பணிவு கற்றேன் பகை முடிக்கும் துணிவு ஒன்றே துணை இருக்கும் வட்டாரம் எங்கும் வரவிருக்கும் வாழ்க்கை செல்ல
சிறகுகள் வந்தது எங்கோ செல்ல இரவுகள் தீர்ந்தது
அந்த வானம் தீர்ந்து போகலாம்
நம் வாழ்க்கை தீருமா
பருவங்களும் நிறம்
நீல நிறம் வானுக்கும் கடலுக்கும் நீல நிறம்
காரணம் ஏன் கண்ணே உன் கண்ணோ
நீல
நேற்று போலே வானம் அட இன்று கூட நீலம்
என் நாட்கள் தான் நீழும்
தள்ளிப் போக எண்ணும் கால் பக்கம் வந்து பின்னும்
ஓரிடம் நிலையாக நில்லாத ரதம் போலே உள்ளத்தை ஒடவிடும்
பின்னும் சேரும் இடம் வந்து சேராத ஓடமாய் திசை
நான் ஏரிக்கரை மேலிருந்து
எட்டுத் திசை பார்த்திருந்து
ஏந்திழைக்குக் காத்திருந்தேன் காணலே
மணி ஏழு எட்டு
ஏழு எட்டு வந்தாக்கா அது நம்மாலே ஆகாதம்மா சும்மா தொட்டுப் பார்த்தாலும் நேரம் போதுமா