என்னைக் கொஞ்சம் மாற்றி என் நெஞ்சில் உன்னை ஊற்றி நீ மெல்ல மெல்ல என்னைக் கொல்லாதே
Printable View
என்னைக் கொஞ்சம் மாற்றி என் நெஞ்சில் உன்னை ஊற்றி நீ மெல்ல மெல்ல என்னைக் கொல்லாதே
கண்ணாலே பேசி பேசி் கொல்லாதே
காதாலே கேட்டு கேட்டுச் செல்லாதே
காதல் தெய்வீக ராணி போதை உண்டாகுதே
சிரிப்பில் உண்டாகும் ராகத்திலே
பிறக்கும் சங்கீதமே அது
வடிக்கும் கவிதை
இலக்கண கவிதை எழுதிய அழகே
உருகியதே என் உயிரே
உனதிரு விழிகள் இமைத்திடும் பொழுதில்
பகலிரவு உறைகிறதே
உறங்காத நேரம் கூட
உந்தன் கனவே கனவே
ஊனோடு உயிரை போல
உறைந்து போனதுதான் உறவே
அழகின் பாரம் கூடும் கூடும்
குறையாது உறவே என் உறவே
உடை களைவீரோ உடல்
ஒன்றா இரண்டா எடுத்து சொல்ல. உயிரா உடலா பிரிந்து செல்ல
பறந்து செல்ல வா பறந்து செல்ல வா
புத்தம் புது வெளி புத்தம் புது நொடி
ஒரு நொடி பிரியவும் தயங்குதே இருதயம்
பொழுதும் நிழலாக கூட வர பொறந்தேன் நேசமாக
பிறவி பல நூறு தாண்டியும் வருவேன்
அலையென குதிக்கிறேன் உலை என கொதிக்கிறேன்
வீடு தாண்டி வருவேன் கூப்பிடும் நேரத்தில்
உன்னால் விக்கல் வருதே ஏழு நாள் வாரத்தில்
ஏழு நாள் வாரத்தில் ஒரு பார்வை பாரு கண்ணில் ஓரத்தில்