Relay Songs IX

சின்னஞ்சிறுகிளியே, கண்ணம்மா

செல்வக் களஞ்சியமே!

என்னைக் கலிதீர்த்தே உலகில்
ஏற்றம் புரிய வந்தாய்!
பிள்ளைக்கனியமுதே, -கண்ணம்மா

பாடுவதோ உன் மொழியே
தேடுவதோ உன் நிழலே கண்ணம்மா

எங்கெங்கும் உன் வண்ணம்
அங்கெல்லாம் என் எண்ணம்

முத்துச் சிப்பிப் போலே.கண் மூடிக் கொண்ட போதும்
மூடிக் கொண்ட கண்ணில் எந்தன் எண்ணம் வந்து மோதும்

நேருக்கு நேர் நின்று பாருங்கள் போதும்
நீலத்தில் ஊறிய பூ வந்து மோதும்
கோலத்தை மூடிய மேலுடை ஆடும்

ஓடும் மேகங்களே ஒரு சொல் கேளீரோ
ஆடும் மனதினிலே ஆறுதல் தாரீரோ

நாடாளும் வண்ணமயில் காவியத்தில் நான் தலைவன்
நாட்டிலுள்ள அடிமைகளில் ஆயிரத்தில் நான் ஒருவன்
மாளிகையே அவள் வீடு மரக்கிளையில் என் கூடு
வாடுவதே என் பாடு இதில் நான் அந்த மான் நெஞ்சில் நாடுவதெங்கே கூறு

யாருக்காக இது யாருக்காக இந்த மாளிகை வசந்த மாளிகை காதல் ஓவியம் கலைந்த மாளிகை யாருக்காக

பூ முடிப்பதும் பொட்டும் வைப்பதும் யாருக்காக
நீ புரிந்து கொண்டால் போதும் இதை யாரிடமும் சொல்லாதே

மரம் பிறந்தது முன்னாலே கொடி பிறந்தது பின்னாலே
கொடி மரத்திலேறி கழுத்தை சுத்தி படர்ந்ததம்மா தன்னாலே

பரமசிவன் கழுத்தில் இருந்து பாம்பு. கேட்டது கருடா சௌக்கியமா

என்னம்மா கண்ணு சௌக்யமா
ஆமாம்மா கண்ணு சௌக்யம்தான்
யானைக்கு சின்ன பூனை போட்டியா
துணிஞ்சு மோதிதான் பட்ட பாடு பாத்தியா

மியாவ் மியாவ் பூனை
அட…
மீசை இல்லா பூனை
திருடித் திங்கப் பார்க்கறியே
திம்சுக்கட்ட மீனை

பூவை நான் வாட விட்டேனே
மீனை நான் ஓட விட்டேனே

கானலுக்குள்