kavidhaikku kavidhai matrum Pattuku pattu-2

**pavalamani pragasam** · 7th January 2012, 07:59 PM

நான் தான் முட்டாளோ
முதல் ஆளாய் வந்துவிட்டு
முழிக்கிறேன் நேரம் தவறாமை
மறந்த விழாக் கூட்டத்தினர் முன்
முதல் ஆளாய் கண்டிக்கிறேன்
கண் முன்னே அக்கிரமம் நடக்கையில்
மௌனமாய் மற்றவர் பார்க்கையில்
முதல் ஆளாய் கொதிக்கிறேன்
கலாசாரம் காற்றில் பறக்கையில்
கைதட்டி பிறர் அதை ரசிக்கையில்
கேவலமில்லை இந்த மௌடீகம்
நான் இருப்பேன் நானாகத்தான்

**Google Adsense** · 7th January 2012 07:59 PM

**chinnakkannan** · 7th January 2012, 10:35 PM

நானாகத் தானிருந்த கால மெப்போ
...நலமாகத் தானிருந்த பொழுது மெப்போ.
தானாடி என்னுடனே ஓடி யாடி
..தயங்காமல் என்மழலைப் பேச்சி லாடி
ஆணாக எனைவளர்த்த அன்னை கூட
..அழ்காக இருந்திருந்த நாட்க்ள் தானா..
தேனாகப் பலவாறாய்ப் பேசி வானில்
..திசைக்கெல்லாம் பறந்திருந்த இளமைப் போதா

ஊனாசை உயிராசை எல்லாம் கொண்டே
..உறங்காமல் ப்லவாறாய்ச் செல்வம் சேர்த்து
காணாமல் போய்விட்ட வெள்ளை உள்ளம்
..கண்களிலே மறுபடியும் தெரியுங் காலம்
வீணாசை என்றேதான் அறிந்த போதும்
...வேடிக்கை தனைக்கூட்டும் விந்தை நெஞ்சால்
தானாகத் தோன்றிடுமோ என்றே உள்ளே.
..தவித்தபடி கேட்கின்றேன் விடைதான் எங்கே...

**pavalamani pragasam** · 7th January 2012, 11:03 PM

எங்கே உளது உணவென்று
உயிரினங்கள் முகர்ந்துவிடும்
வண்டறியும் தேன் இருக்கும்
மலர்களின் இருப்பிடம்
வீசும் நறுமணத்திலே
இரவு மலர்களின் வெண்மை
எளிதாய் கண்டுபிடிக்கவே
தேனை கொடுப்பதின் விளைவு
மகரந்த சேர்க்கையல்லவோ
தானும் பிழைத்துப் பெருகி
தன் சங்கிலி கண்ணிகளும்
வலுவாய் நலமாய் தொடர
அமைந்த அழகிய ஒழுங்கை
குலைக்கிறான் பாவி மனிதன்

**chinnakkannan** · 10th January 2012, 10:23 AM

மனிதனைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டும்..
என்ற தலைப்பில் பேச வந்தன மிருகங்கள்..
மனிதன் மிக மோசம்
என்றது ஆடு
என்றது மாடு
என்றது கோழி..
கடைசியாய் வந்த நாய்
மனிதன் மிக நல்லவன் எனச் சொல்லி
வள் எனக் குலைத்துப் பாய
கலைந்தன கூட்டம்

**pavalamani pragasam** · 10th January 2012, 12:03 PM

கூட்டம் வேண்டுமா கொண்டாடிக் களிக்க
அணிகலன் அலங்காரமுடன் அளவளாவ
அறுசுவை விருந்துண்டு மகிழ்ந்திருக்க
மனம் லேசாகி கவலைகள் மறந்துவிட
தன்னம்பிக்கையும் தெம்பும் ஊற்றெடுக்க
போதுமே அழ ஆதரவாய் ஒரு தோள்

**chinnakkannan** · 11th January 2012, 01:13 AM

தோள்
இல்லை தோள்கள்
கொஞ்சம் தேன் கொஞ்சம் வெண்ணெய்
இரண்டும் அள்வாய்க் க்ல்ந்த நிறம்...

நிறைய அழகாயிருந்ததாலோ என்னவோ
அழகிய திருஷ்டியாய்
இரண்டு அம்மைத் தழும்புகள்..
அதுவும் அழகாய்த்
தெரியும் வ்ண்ணம்
கையில்லாமல் ரவிக்கோ என்ன பெயரோ
அதில் வருவாள்
அக்காவின் நண்பி
கம்லா நாக்ராஜ்ராவ்...

வேலை சேர்ந்த புதிது
அன்னிய தேசம்
அக்காவின் வீட்டில் ஜாகை..
பெண்களைப் பார்க்காத கண்கள்...

இருந்தும்
வீட்டுக்கு வரும் அவர் மேல்
சின்னதாய் ஈரவிழிப் பார்வைகள்
படியும்...

நல்ல பிள்ளை எனக்
காட்ட
ஏன்க்கா ஏன் இது இப்படி வருது
எனக் கேட்பேன் மதுரை பாஷையில்..

ஒன்ன யாரு பாக்கச் சொன்னா
அவ்ளுக்கு ரெண்டு குழந்தை
இருக்காக்கும்
படவா ஒழுங்கா இரு
திட்டிய ப்டியே செல்வாள் அக்கா...

இருந்தாலும் கைகள்..
கொழுக் மொழுக்கென
வ்ரம்பு மீறாமல்
பார்ப்பதில் கொஞ்சம் மகிழ்ச்சிதான்..

பழைய உவமையான
வாழ்க்கைச் சக்கரம் சுழன்று
எனக்கானவள் வந்த போது
அவ்ளிடமும் சொல்லிவிட்டேன்...
எனில்
நான்
ப்ளாஸ்டிக் ஃபோல்டர் போல
தூய்மையானவன் எனத் தெரிவதற்காக..
(ஏய்..கள்ளா..)

மறுபடியும் காலம் கடமையைச் செய்ய
இருபதாவது திருமண ஆண்டு இப்போது...

முந்தா நாள் வந்தாள் ஒரு பெண்..
சின்னவள்..முகம் கறுத்திருந்தாலும்
சிவ்ந்தவள்...

என் மனைவியின் மாணவி...
அதே
கைகளை மறைப்பதை
மறுதலித்த உடை...
ஜாடையாய் நோக்குகையில்
கொஞ்ச்ம்
தேக்கு மரம் நினைவில் வந்தாலும்...
அதுவும் அழகு தான்...

வழக்கம் போல்
மனைவியிடம்
பாவ மன்னிப்பா..கண்காட்சிக்கு நன்றி நவிலலா
எனத்தெரியாமல்
கொஞ்சம் கடுகு மிளகு உளுத்தம் பருப்பு சேர்த்து
அப்பாவியாய்
ஏன் இது இப்படி டிரஸ் பண்ணிக்குது
எனச் சொன்ன போது
என்னவள் ஒரே ஒரு பார்வை...

பின் சொன்னாள்...
எந்த வயதானாலும்
ஆண்க்ள் ஆண்க்ள்தான்..

**pavalamani pragasam** · 11th January 2012, 10:35 AM

ஆண்கள்தான் இங்கு ஆழ் உறக்கத்தில்
சுற்றும் பூமியில் எத்தனை சுழற்சிகள்
ஆயின் இவரோ கிணற்றுத்தவளைகள்
காண்பது மிடுக்கான மிராசுக் கனவுகள்
வீசுவது அதே ஆபாச வசவு வார்த்தைகள்
அரதப்பழசான அந்த ஆணாதிக்க ஆயுதங்கள்
அவையோ இன்று வெறும் அட்டைக்கத்திகள்
எப்பவோ தொலைந்தன தொழுவத்து மாடுகள்

**chinnakkannan** · 11th January 2012, 02:42 PM

மாடுகள் தான்
எனக்குப் புகழைத் தந்தன..

பேச்சி பேச்சி எனப் பாடியே
மாடுகளையும்
மனிதர்களையும்
மயக்கியது ஒரு காலம்...

மக்கள்
என் பாட்டை ரசித்து
உயரத்தில் வைத்தார்கள்..

வண்ணமயமான அந்தக் காலத்தில்
கண்ணைப் பறிக்கும் வண்ணச் சட்டைகள்
அணிந்து பயமுறுத்தி விட்டேன் போலும்..

படக்கென
இறக்கியும் விட்டார்கள்..

காரணத்தைத் தேடியதில்
வயது கூடியது தான் மிச்சம்..

அரசியலில் சேர்ந்தால்
பிழைக்கலாம் என
சேர்ந்தேன்..
பின் தான் புரிந்தது
கைக்குழந்தையான நான்
பெரிதெற்கெல்லாம்
ஆசைப்படக் கூடாதென..

இப்போது யோசித்தால்
மெலிதாகத் தெரிகிறது.
எனக்கு
திரைப்படத்திலும்
வாழ்விலும்
வ்ராது நடிப்பு

**pavalamani pragasam** · 11th January 2012, 08:15 PM

நடிப்பு அத்தனையும் நடிப்பு
மகனிடம் பசப்புறா மாமியா
மண்டூகமாய் நம்பும் மனுஷன்
மாட்டிக்கிட்டு முழிக்கிறா பாவி
முக்காக் கிழவிக்கு யோகமில்ல
முடிஞ்சிக்க முடியல முந்தானியில

**chinnakkannan** · 11th January 2012, 08:25 PM

முந்தானியை
ஒருகை இறுக்கிப் பிடித்திருக்க
ஒருகை என்னவளைச்
சுற்றிப்போட்டிருக்க
ஒரு கால் மட்டும் போட்டு
கண்ணை இறுக்கி மூடித்
தூங்கும் மகளைப்பார்த்து
என்னவளை எழுப்பமுடியாது என்ற
இயலாமையால் சற்றே கோபம் வந்தாலும்
மகளின் தலையை வ்ருடி
அந்தப் பக்கம் படுத்தால்
பச்ச்சென்று கன்னத்தில் முத்தம்
குட் நைட் டாடி
திரும்பிப் பார்த்தால் ஆழ்ந்த உறக்கம்..
புன்முறுவலுடன் என் குட்டியைப்
பார்த்தபடியே இருந்ததில்
போன இடம் தெரியவில்லை என் நித்திரை...