kavidhaikku kavidhai matrum Pattuku pattu-2

**chinnakkannan** · 22nd March 2013, 12:42 PM

தவிக்காமல் இருக்க முடியுமா என்ன

சின்னப் பெண்ணின் செல்ஃபோன்
எடுக்கவே மாட்டேன் என்கிறது..
ஆறுமணிக்கு வருபவள் ஏழாகியும்
காணோம்
வாசலுக்கும் கொல்லைப்புறத்துக்கும்
நடந்து கால்கள் தேய்கிறது.

ம்ம்
காலிங்க் பெல் அடிக்கிறது
அவள தானா..

விள்ம்பர இடைவேளைக்கு அப்புறமாம்
உருப்படுவார்களா சண்டாளர்க்ள்
என்னடி இவ்வள்வு நேரம்
வ்ர்றச்சே பஸ்ஸ்டாப்புலருந்து
ஒருத்தன் பின்னாலேயே வ்ந்தாம்மா..
ஓடி வ்ந்துட்டேன்..
வந்துட்டியோன்னோ ..சரி சரி
உள்ள இட்லி வெச்சுருக்கேன்
காலலம்பிட்டு சாப்பிடு

மறுபடி பார்த்தால்
இன்னும் ஆரம்பிக்கலை
என்ன விளம்பரங்களோ
என்ன ஜென்மங்களோ..

**Google Adsense** · 22nd March 2013 12:42 PM

**pavalamani pragasam** · 22nd March 2013, 07:37 PM

ஜென்மங்களோ பல கோடி இருக்கும்
ஆதாமுக்கு ஏவாளைப் பிடிக்கும்
மீண்டும் மீண்டும் பிறக்கும் பந்தம்
மாறவே மாறாத இனிய சொந்தம்

**chinnakkannan** · 23rd March 2013, 06:18 PM

சொந்தம்னு தான்
பொண்ணு கொடுத்தேன்
அதுக்காக இப்படியா
கொடுமைப் படுத்துவான் என் பெண்ணை..

அந்தக் காலத்தில்
பக்கத்து வீட்டு மாமி
அம்மாவிடம் சொல்லி
அழுதது நினைவிருக்கிறது..

நேற்று
என் அலுவலக நண்பர்
சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்..
சொந்த அக்கா பொண்ணுங்க
பையனுக்குக் கட்டிக் கொடுத்தேன்..
கல்யாணம் ஆனதுலருந்து
ஒரே சண்டை..
பையன் பாவம்
மூணு மாசத்துல
துரும்பா இளைச்சுட்டான்..
அக்காவக் கேட்டா
எல்லாம் ஒம் பையனக் கேளு
இல்லன்னா
நாம ஒண்ணும் தலையிட வேணாம்கறா..
என்ன செய்ய..

என்ன செய்ய முடியும்
சிரிப்பதைத் தவிர.

**pavalamani pragasam** · 23rd March 2013, 07:00 PM

சிரிப்பதைத் தவிர வாழ்வில்
வேறெதுவுமில்லா பருவத்தில்
அவள் நின்றாள் அழகாக
வசந்தத்தின் வாயிலில்
கண்ணிறைந்த கணவன்
கை நிறைய வருமானம்
வயது ஐந்தும் மூன்றுமாய்
குருத்திரண்டு வளரும் காலை
கொடும் புயல் வீசத் துவங்க
மங்கைக்கு புற்று நோய் வர
காலன் வாசலில் நின்றிருக்க
கண் முன்னே கரையும் ஓவியம்
நலிந்து நொந்து எண்பதை தொட்டு
தொண்ணூறை தாண்டி காலனை
வருந்தி அழைக்கும் எண்ணற்றோரிருக்க
வாடி வதங்கி அவரெல்லாம் கிடக்க
வாழ வேண்டிய ஒரு தலைவியை
அச்சாணியை ஆணிவேரை அவசரமாய்
கவர்ந்து செல்லும் காலனுமொரு
கிறுக்கனா கல்நெஞ்சக்காரனா
உடையாளியின் உத்தரவை மீறாத
கடமைக்காரனா என்ன கணக்கிது

**chinnakkannan** · 23rd March 2013, 07:08 PM

என்ன கணக்கிது
எப்படிக் கூட்டிக் கழித்தாலும்
வரவில்லை விடை..

பின் சீட்டில் உட்கார்ந்து
ஸ்கூட்டியில் சென்ற
பக்கத்து வீட்டுத்தாத்தா
மோதிய மோதலில்
கீறலுடன் எழுந்திருக்க
ஓட்டிச் சென்ற பேத்திக்கோ
முழங்கால் விரிசல்
மூன்று மாதம் பெட்ரெஸ்ட்டாம்..

ம்ம்
அந்தக்கால மனுஷாள்ளாம்
இப்படித் தான்
என
முணுமுணுக்கிறார்
தாத்தாவின் நண்பர்..

இருக்குமோ உண்மை..

**pavalamani pragasam** · 23rd March 2013, 09:30 PM

உண்மை என்பதென்ன
உரிக்கும் வெங்காயமா
பாலுக்குள் வெண்ணெய்யா
கண்டவர் விண்டிராத
விண்டவர் கண்டிராத
வள்ளுவர் வாக்கில்
தீதிலாதது சொல்லுதல்
புரிந்தவரை போதும்

**chinnakkannan** · 24th March 2013, 03:57 PM

புரிந்தவரை போதும்
எனப் பரீட்சைக்கு வந்து
பாடம் மற்ந்துவிடுவதைப்
போலத் தான் இருக்கிறது
அவள்
எதையாவது வாங்கிவரச் சொன்ன போது
ம்ம் சொல்லிவிட்டு
கடைக்கு வந்தால்
ம்ம் எவ்வளவு யோசித்தும்
வரவில்லை நினைவுக்கு..

என்ன பண்ண..
கிடைக்கப் போகிறது அடி..!

**pavalamani pragasam** · 24th March 2013, 07:28 PM

அடி உதவுவது போல் அண்ணன் தம்பி
உதவுவது இல்லை என்றும்
அடியாத மாடு படியாது என்றும்
அடி மேல் அடி வைத்தால் அம்மியும் நகருமென்றும்
பட்டிமன்றத்தின் ஓரணியினர் அடி பின்னிட
அன்பான அணுகுமுறையை அரவணைப்பை
சாத்வீகத்தின் அரிய சாதனையை
அடியின் எதிர்மறை தாக்கங்களை
மற்ற அணி பிரித்து அலசத் துவங்க
கவனம் கலைத்தனர் சண்டையிட்டு
அலறும் என் புத்திர செல்வங்கள்
விருட்டென எழுந்து தேடினேன் குச்சியை

**chinnakkannan** · 25th March 2013, 06:50 PM

குச்சியை வைத்து அடித்து
சிந்து சமவெளி நாகரீகம்
சொல்லித் தந்த சிவக்கண்ணு வாத்தியார்
இல்லை
பட்ட காயம் பின் வலி
எல்லாம் மாயம்..
நடத்திய பாடம் மட்டும்
இன்றும்
படிக்கிறாள் என் பேத்தி..

**pavalamani pragasam** · 25th March 2013, 09:24 PM

பேத்தி ஒரு பெரிய சாகசக்காரிதான்
பேரன் அம்மாவை வாலாய் தொடர்ந்து
விடாமல் அரைத்துக்கொண்டிருக்கிறான்
தான் வேண்டியதை பெற்றிட வேண்டி
சின்னப் பொண்ணு அப்பா மடியிலேறி
செல்லமாய் கொஞ்சிக் கொஞ்சி குழைந்து
சாதித்துவிடுகின்றாள் வெகு சுலபமாகவே
இன்று நேற்றல்ல நாளையுமிது தொடரும்