The Golden Era of Dr.IR and Dr.SPB

[app_engine]

#92 பூவில் வண்டு கூடும்
(காதல் ஓவியம், 1982 )

We've now arrived at a historic IR album. Since this has a number of SPB songs, we can relish them for a number of days. One at a time. And none left out as each one is a rare gem!

I recalled when kAdhal Oviyam happened - in 2nd sem of my college days. (Edited the post as I remembered that 1st year got completed only in 1982 Dec). Also, I very clearly remember the cover picture of the echo record of this movie. mottai IR giving guitar lesson to BR The echo phenomenon started around the payaNangal mudivathillai time frame and by this time it was a single window for all new releases of IR. Unlike earlier, now there was no issues for IR to have LP records and deliver all songs in one disk.

BR was just recovering from tik-tik-tik which followed a highly successful alaigaL Oyvathillai. Radha was paired with a newcomer Kannan who had to do the role of a blind person in his debut movie - poor guy, he didn't get much opportunities after that. There was this legend that sankarAbharaNam was first planned with BR and later K Viswanath was commissioned for the project. (My cousin always used to joke that had it been BR, the focus would have been the love story of Rajalakshmi and Somayajulu story possibly placed in the backburner )

In any case, lot of IR-lovers wanted IR to do some project of that nature, win NA and accolades etc showered upon him-knowing that he was completely equipped for that. So, when this movie was projected to be based on a classical singer with SPB in the game, the expectations went up. Though there was this apprehension that Radha could never do a Manju Bhargavi in dance, the boys opined - well, she is beautiful and any kai-kAl-asaivu could be tolerated as decent dance (Well, the end result was as expected - more of running around with kai-kAl-asaivu than dance).

BR did a total sodhappal and so was the hapless hero and the movie became a terrible flop. IR talks about it in varalARRu suvadukaL with some sense of humor:

பாரதிராஜா அவரது "காதல் ஓவியம்" படத்தின் மீது ரொம்ப நம்பிக்கை வைத்திருந்தார்.

நான் மூகாம்பிகையின் தீவிர பக்தன் என்பதால், "படத்தின் நாயகன் அம்பாளின் பக்தன் என்று சொன்னால், இளையராஜா நல்ல ட்யூன்களை எலலாம் போட்டுத்தருவார்" என்று பாரதியிடம் உதவியாளர்களாக இருந்த மணிவண்ணனும், கலைமணியும் சொல்லியிருப்பார்கள் போலும்.

நான் அப்படத்துக்கு இசை அமைத்தேன். ஒரு நாள் மாலை நேரத்தில் ஆரம்பித்த பாடல் `கம்போசிங்’ அன்றே முடிந்துவிட்டது. படத்துக்கான எட்டுப்பாடல்களும் தயாராகிவிட்டன.

படம், பின்னணி இசைசேர்ப்புக்காக வந்தபோது, அந்த படத்தின் மீது எனக்கு நம்பிக்கை வரவில்லை. பாரதியிடம், "படம் ரிலீஸ் ஆவதற்குள் நாம் இருவரும் குருவாயூர் போய்வரலாம்" என்றேன். "சரி" என்றார். வேலை சரியாக இருந்ததால், நகரமுடியவில்லை.

திடீரென்று ஒருநாள் கலைமணியை பாரதி கூப்பிட்டு, "ஏய்யா! படத்திலே ஏதோ ஒண்ணு குறையுதே. உனக்குத்தெரியாதா? தெரிந்தா சொல்லு!" என்றார்.

"அது ஒன்றும் இல்லே சார். கதைதான் குறையுது!" என்று கலைமணி கூற, எல்லோரும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தோம். கலைமணியை பாரதி அடிக்கப்போக, அவர் தப்பி ஓடிவிட்டார்.


படம் ரிலீஸ் ஆகியது. ஒரு வாரத்தில், படப்பெட்டிகள் எல்லாம் திரும்பி வந்துவிட்டன.

பாரதி என்னிடம் வந்து, "வா, குருவாயூர் போய் வரலாம்" என்றார். "படம் ரிலீஸ் ஆவதற்கு முன்பல்லவா போயிருக்கவேண்டும். இப்போது வேண்டாமே!" என்று கூறிவிட்டேன்.

“காதல் ஓவியம்” படம் சரியாகப் போகாததால், பாரதி மனம் சங்கடப்பட்டார். ரசிகர்கள் மீது கோபப்பட்டார்.

“பாரதி! ரசிகர்களை குறை கூறவேண்டாம். அவர்கள் எப்போதும் சரியாகவே இருப்பார்கள்” என்றேன்.

“உனக்குத் தெரியாது. இவர்களுக்கு எது வேணும் என்று எனக்குத் தெரியாதா? இவர்களுக்காக ஒரு மூன்று படி கீழே இறங்கி வந்து ஒரு படம் எடுத்துக் காட்டுகிறேன் பார்!” என்றார்.

அதற்கு நான், “யோசித்துப் பாருங்கள். 16 வயதினிலே படம் நன்றாக ஓடிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில், அதற்கு இணையாக விட்டலாச்சாரியாவின் “ஜெகன்மோகினி” படம் ஓடியதல்லவா? அதற்காக, பாரதிராஜா, ஜெகன்மோகினி போல படம் எடுக்கவேண்டும் என்று அர்த்தம் இல்லை. உங்களிடம் மக்கள் எதிர்பார்ப்பது வேறு. அதைவிட்டு எங்கும் போகவேண்டாம்” என்றேன்.


ஆனால் பாரதி தன் கருத்தில் உறுதியாக இருந்தார்.

ரசிகர்களுக்காகவே கீழே இறங்கிவந்து அவர் எடுத்த "வாலிபமே வா வா." படம் ஓடவில்லை.