kavidhaikku kavidhai matrum Pattuku pattu-2

[chinnakkannan]

சித்திரமா
ம்னதில் பதிந்த காட்சியா

கிடுகிடுவ்ன்று
உயரத்தில் இருந்த ஷெல்பில்
இருந்த அந்தப் பொருளை
சின்ன் நாற்காலி போட்டு
எடுத்தது
எப்படியோ
அம்மாவின் க்ண்களில் பட்டு விட்

எதுக்குடா அது
இங்க கொண்டா...

இல்லம்மா நானும்
செஞ்சு பார்க்கிறேன்..

வேண்டாம்டா
சொல்லச் சொல்ல்க் கேட்காமல்
கொல்லைப் புறம் போய்

அதை உபயோகப் படுத்திப் பார்க்கையில்
பின்னாலேயே ஒருகரம்..

அம்மா..

எங்க காண்பி..

நிறம் மாறாம்ல் அந்த அட்டை இருக்க
ஹப்பாடா..

ஒனக்குல்லாம் சர்க்கரை
இந்த வயசுமட்டுமில்லை
எந்த வயசுலயும் வ்ரவேண்டாம்

என்று பெருமூச்சு விட்டு
தூர எறிந்த
அவர் கண்களில் தெரிந்த நிம்மதி...

அவர் காலமான பிறகும்
பலவருடமாய் கண்ணுக்குள்...

இதோ இன்று
டாக்டர் .

ஹாய்..உங்களுக்கு ஒன்றும்
சர்க்கரையில்லை..
சின்ன மயக்கம் தான்...
தைரியமாயிருங்கள்..

க்ண்ணை மூடிக் கொண்டால்
அம்மா சிரிக்கிறாள்
வ்லதுகைக் கட்டை விரலை
உயர்த்தி....

[pavalamani pragasam]

உயர்த்திவிடத்தான் ஏணி
அது கூட வருவதில்லை
வாசனைக்குத்தான் கருவேப்பிலை
அது ஓரத்தில் ஒதுக்கப்படும்
அதிலும் காண் கீதை உரை
பலனை எதிர்பாரா கடமை

[chinnakkannan]

கடமையாக்..இல்லை இல்லை
கடனே என
ஒவ்வொரு பொருளாய் எடுத்து
இயந்திரமாய்
இயந்திர்த்தின் முன் விலை பதித்து
சிறிதும் பெரிதுமாக இருந்த பொருட்க்ளைத் தள்ளி
மொத்த்மாக இவ்வளவு என
வாடிக்கையாளரிட்ம் சொல்லி
அவர் கொடுத்த் அட்டையைத் தேய்த்து
காகிதமெடுத்து கையெழுத்து வாங்கி
அட்டையைக் கொடுத்தால்..
மறுபடி பொருட்கள்..

என்ன் செய்வது
வேலை..செய்தால் வயிறு நிரம்பும்...
ம்ம்..
வெறுத்துத் தான் வருகிற்து..

மறுபடி
பொருட்க்ளை எடுத்து
பில் போட்டு திரும்பவும்
அட்டையைக் கொடுக்கையில்
கை பிடித்தது குட்டிக் கரம்..

கடனட்டை கொடுத்தவரின் குட்டிப் பெண் போலும்..
தாங்க்யூ ஆண்ட்டி..

சின்னதாய்ப் புன்முறுவல் வர
தொற்றிக் கொண்ட்து சுறு சுறுப்பு

[pavalamani pragasam]

சுறு சுறுப்பு என்ற குணமது இருக்குமிடம்
தேனீ எறும்பு என்றறிந்தோம் பல காலமாய்
ஊனுறக்கம் மறந்த இணைய அடிமைகளிடம்
அதை காண்கிறோம் இப்போது சில காலமாய்

[chinnakkannan]

காலமாய் மாறிச்
ச்ற்றே பின்னோக்கிச் சென்றால்...

அட உன் இதழைப் போலவே சிவந்த
இந்தக் கனியை எங்கு பிடித்தாய்...

கனியும் சுவை
உங்கள் பேச்சும் சுவை..

கன்னம் சிவந்த ஏவாள்
கடித்த கனியை விட்டெறிய
கடித்த அவன்
பெண்ணே இந்தக் கனியும் சுவை
நீயே அருந்து எனச் சொல்லி பதிலுக்கு விட்டெறிய
அது எங்கோ விழுந்து மறைய

அடடே வேறுகனி
பறித்துத் தருகிறேன்
எங்கிருக்கிறது..

பார்த்தால் கிளை எட்டாதிருக்க..

பரவாயில்லை..
என அருகில் கிளி வ்ர..
அவனுக்குக் கனி மறந்து போக

காலமோ
நடப்பதை நிறுத்தாமல்
தடதடத்து ஓட..

**
அது அரண்மனைத் தோட்டம்..

குறுந்தாடியுடன் அவர்
மென்மையாய்
அவளைத் தீண்டியபடி
அன்பே இந்தக் க்ன்னங்களுக்கு
ஆப்பிள்கள் ஈடாகாது..

வெட்கத்துடன் கன்னம் மேலும் சிவக்க

என் காதலீ
உன்மேலுள்ள காத்லை
க்ண்டிப்பாய் உலகிற்குச் சொல்வேன்
ஒரு நாள்
இது சத்தியவார்த்தைகள்..

வேகமாய்ச் சிந்தியவற்றை
விவேகமாய் மும்தாஜ் அணை போட..

மேலும் வேகமாய்காலம் ஓட..

**
ஏ ஃபார் ஆப்பிள்..
ஏன் ஏண்ட் நு சொல்லக் கூடாது டீச்சர்

சும்மா இரு ஆப்பிள் தான் சரி..

**
காலம் மறுபடி மூச்சிரைக்க

இங்க பாருங்க சார் பாட்டு நல்லா இருக்கா
ஆடற் கலையே நீயாரோ
ஐஸ்க்ரீம் நிலவே நீயாரோ..

என்னங்க இது இருபத்தோராம் நூற்றாண்டு..
ஆடற்கலைன்னு புரியாத பாஷைல சொல்லிக்கிட்டு..
மாத்துங்க..

ஆப்பிள் பெண்ணே நீயாரோ
ஐஸ்க்ரீம் சிலையே நீயாரோ..

பாருங்க இப்பவே சொல்றேன்
இந்தப் பாட்டு ஹிட்..
ஹீரோயினையும் யாராலயும் அணுக முடியாது

**
படத்துல இருக்கறது என்ன பழம் தாத்தா
ஆப்பிள்ம்மாஙக
நான் சாப்பிட்டதேயில்லையே
நாமல்லாம் அதப்பத்தி
கனவு தான் காணமுடியும்
சமத்தா தூங்கு செல்லம்..
*
எந்தக் காலத்திலும்
ஆப்பிள் இருப்பது/இருந்தது
எட்டாத உயரத்தில் தான்

[pavalamani pragasam]

உயரத்தில்தான் பிரச்சினை
அதனாலென்ன என்று தள்ளிட
அமிதாப்பும் ஜெயாவும் இல்லை
பெண்ணல்லவா பனை மரம்
குள்ளமான பையன் பின்வாங்கினான்
பள்ளங்கள் நிறைந்த பெண்சமத்துவம்

[chinnakkannan]

பெண் சமத்துவம்
ஆஹா நலல் தலைப்பு
பழையதாய் இருந்தாலும்..

பேசிப் பேசிப் பொழுதைக்
கழிக்கலாம்..
மாற்றங்கள் வருமா என்ன..

எண்ணச் சிறகுகள்
விண்ணோக்கினாலும்
உடலிருப்பது தரையில்..

[pavalamani pragasam]

தரையில் புரளும் தலைமுறைகள்
தண்ணித்தொட்டி கன்னுக்குட்டிகள்
வெப்பம் உருக்கும் பனிமலைகள்
ஆகும் நிலத்தை விழுங்கும் கடல்நீர்
உலகை அழிக்கப்போவது தண்ணீர்
அதில் இல்லை எள்ளளவும் ஐயம்
எந்தத் தண்ணீர் என்பது பந்தயம்

[chinnakkannan]

பந்தயம் தான்.
ஒப்புக் கொண்டாயிற்று..
இதோ வந்தாயிற்று...

கிழவனாரின் கண்கள் சுழல

அடுக்குமாடிக் குடியிருப்பில்
மனங்கள், பணங்கள் வேறுபட்டிருந்தாலும்
மைதானத்தில் கூடியிருக்க..

கிழவர் வேட்டியை குறுக்கில்
கட்டிக் கொண்டார்..
நெற்றிக் குறுக்கில் பேரனின் குரல்..
தாத்தா
சர்க்கரை பிபி மாத்திரை
போட்டுக் கொண்டாயா..
கொஞ்சம் யோசி
உன்னால் முடியுமா..


முடியுண்டா
மனதில் உறுமி நிமிர்ந்தால்
அருகில் பேரனின் நண்பன்
இள் வயது

புதிய ஷீக்கள் கால்களில்
கைகள்
உடற்பயிற்சியில் உரமுடன்..

கைகால் நீட்டி வளைத்து
இவரைப்பார்த்த சிரிப்பில்
சினேகமில்லை..
கூடவே நிறைய அலட்சியம்..

பெரிசு..
சும்மா கூவாத
முடிஞ்சா எங்கூட
ஓடி வர முடியுமா..
நீ ஜெயிச்சா
நாங்க விளையாடவே மாட்டோம்
தோத்தா...

உசுப்பேற்ற
எழுபது வருடமாய்
உடன் வளர்ந்த ரோஷம்
விஸ்வரூபமெடுக்க..

சரிடா..
எதிர் கிரெளண்ட்ல ஒரு ரவுண்ட்
யார் முதல்ல வரான்னு பாக்கலாம்

நாள் குறித்து
இதோ வந்தாயிற்று..

நடுவராய் இருந்தவர்
ஒன்று இரண்டு மூன்று சொல்ல.

பெரிய புயலும் சின்னச் சூறாவளியும்
பறக்க

வெற்றிக் கம்பம் வந்ததும்
ஒருவர் மூச்சிரைக்க
மற்றவர் கொஞ்சம் மூச்சிரைத்து நின்று
கீழே விழ..

கூட்டத்தில் குரல்கள்.
அச்சச்சோ என்னாச்சு.

தெரியலையே
இந்த வயசுல இதெல்லாம் வேண்டாம் தானே

பார்க்காத ஒருவர் சொல்ல

என்ன சொல்றீங்க நீங்க..
விழுந்த்து கிழவனார் இல்லை.
பின்...

கூட்டத்ததை விலக்கி
பரிசோதித்த வைத்தியர் முகம் மாறித்
தோள் குலுக்க..

என்ன ஆச்சு..
மாரடைப்பாம்..ச்ச்
ரொம்பச் சின்ன வயசுப்பா..
இப்படி ஆச்சே...

கிழவனார்
மூச்சிரைப்பையும் பொருட்படுத்தாமல்
அடப்பாவி எழுந்திருடா
எழுந்திருடா விளையாடலாம்..
அச்சோ.. நான் தப்புப் பண்ணிட்டேனே
எனக் கதற..

பார்த்தவர்களுக்குப் புரிந்ததொன்று..

வாழ்க்கை மாறுவதற்கு
போதும் ஒரு நொடி..
இல்லைஇல்லை அதற்கும் குறைவாக..

[pavalamani pragasam]

குறைவாக இருந்தது எங்கும் வசூல்
பெட்டிக்குள் சுருண்டுகொண்டது ரீல்
பச்சையாய் கொச்சையாய் வசனம்
கசாப்புக்கடையாய் ஓடும் ரத்தம்
க்வாட்டர் மப்பில் வாலிபர் கூட்டம்
கிளுகிளுப்பாய் குமரிகள் குத்தாட்டம்
அதிநவீன அசகாய அசாத்திய சூரத்தனம்
அக்கரை பசுமையில் காதலர் நடனம்
எதைக் குறத்தேன் நடிகையர் உடை தவிர
தயாரிப்பாளர் குழம்பித் தவிக்கிறார் பாவம்