Nadigar Thilagam : The Greatest Actor of the Universe & The One & Only BO Emperor

[J.Radhakrishnan]

Dear sathish sir,

Thanks for up loading of sivakumar vedio, very useful information...

Thank you again.

[JamesFague]

No one can in this world will identify who sang this song. It goes to
full credit to our NT for singing like a true karnatic musician.

Mr Ragulram, Mr Sathish

Thanks for your analysis on PP & VM and thanks for the wonderful collections of our NT's Pokkisham.

[Gopal.s]

http://rprajanayahem.blogspot.in/201...g-post_18.html
நடிகர் திலகம் சிவாஜி கணேசன்
திருவிளையாடல் படத்தில் கடற்கரையில் ஒரு நடை, மன்னவன் வந்தானடி பாட்டில் முதல் வரி முடிந்தவுடன் ஒரு கம்பீர நடை, ’மன்னிக்கவேண்டுகிறேன் உந்தன் ஆசையை தூண்டுகிறேன்’ பாடலின் பிஜிஎம்மில் ஒரு நடை. ’ செல்வம்’ படத்தில் ’காற்றிலே நீந்தும் கொடியிடை என் கைகளில் தவழட்டுமே’ என்ற வரி முடிந்ததும் ஒரு நடை.
’யாருக்கு மாப்பிள்ளை யாரோ!அவர் எங்கே பிறந்திருக்கின்றாரோ!’பாடலை ரசித்துக்கொண்டே ஊனமுற்ற காலோடு ஒரு அழகு நடை.
நடப்பதில் கூட இவ்வளவு வெரைட்டி காட்டி விட முடியுமா!!

பராசக்தி மூலம் புயலாக வீசி,
மனோகராவில்அசுரத்தனமாக ’குற்றம் என்ன செய்தேன் கொற்றவனே’ என்று சீறிய, சீரிய கலைஞன்.
உத்தம புத்திரனில் விந்தையான வேந்தனாக காட்டிய ஸ்டைல்!

’ராஜா ராணி’ படத்தில் சேரன் செங்குட்டுவனாக ஒரு lengthy single shot ல் மடை திறந்த வெள்ளம் போல பேசிய அடுக்கு மொழி வசனங்கள்.

எம்.ஆர்.சந்தானத்தைப்பார்த்து’தானாபதி பிள்ளை அவர்களே! நீவிர் நாகாக்க.’
என்ற வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்.

குறவஞ்சி படத்தில் “ மன்னா! பசிக்கிறது என்றால் அடிக்கிறார்கள். வலிக்கிறது என்றால் கொன்றே விடுகிறார்கள்” என்ற குமுறல்.

வணங்காமுடி படத்தில் ’பாடுடா’ என்று நம்பியார் அதிகாரமாக தங்கவேலுவிடம் வற்புறுத்துவார்.தங்கவேலு திகைத்து தவிக்கும்போது நம்பியார் ஒரு அடி பலமாக கன்னத்தில் அறைவார். அடுத்த நொடியில் சிவாஜி பாடுவதாக சீர்காழியின் பாடல் ” பாட்டும் பரதமும் பண்புள்ள நாடகமும் பயன் தருமா- ஓங்காரமாய் விளங்கும் நாதம்” இதில் சிவாஜி கணேசனின் தொண்டை நரம்பு புடைக்கும். எந்த பாடலாயிருந்தாலும் தானே பாடுவதான பிரமையை உண்டாக்கிய நடிகர்.

கெமிஸ்ட்ரி கெமிஸ்ட்ரி என்று ஒரு cliche இன்று உச்சரிக்கப்படுகிறதே.’தெய்வப்பிறவி’ படத்தில் சிதம்பரம் ஜெயராமன் -ஜானகி பாடிய
“அன்பாலே தேடிய என் அறிவுச்செல்வம் தங்கம்
அம்புலியின் மீது நாம் ஆடி வரும் ஓரங்கம்
உடல் நான் அதில் உரம் நீ
என உறவு கண்டோம் நேர்மையாய்
ஏகாந்த வேளை வெட்கம் ஏனோ வா என் பக்கம்” ஆஅ ஆஅ ஆ...

இந்தப்பாடலுக்கு சிவாஜி கணேசன் பத்மினி ஜோடிக்கிடையிலான கெமிஸ்ட்ரி பார்த்து விட்டு சொல்ல வேண்டும்.

”அன்பாலே தேடிய ” என்று அடி வயிற்றில் இருந்து குரல் எடுப்பது போல் பாவனை செய்வார்.

”மாமணி மாளிகை மாதர்கள் புன்னகை
மங்கள மேடையின் பொன்வண்ணம் கண்டான்”
இந்தப் பாடல் காட்சியை பார்க்கும்போது,அவர் வாயசைக்கும் நேர்த்தி பற்றி சொல்ல வார்த்தைகளே கிடையாது.
கைத்துப்பாக்கியை சுடுவதற்குத் தானே யாரும் பயன்படுத்த முடியும். எந்த நடிகனும் எத்தனை ஸ்டைலாக துப்பாக்கியைப்பிடித்தாலும் நோக்கம் சுடுவதாகத்தானே இருக்கும்.ஆனால் ஆவேசமாக துப்பாக்கியை எடுத்துக்கொண்டு வந்து,பொங்கி வரும் அழுகையை அடக்கிக்கொண்டு,சுட வந்த கைத்துப்பாக்கி கொண்டு,கண்ணீரை துடைக்க முற்பட்ட ஒரே நடிகன் இந்த உலகத்திலேயே சிவாஜி கணேசன் ஒருவர் மட்டுமே! என்ன ஒரு கவிதாப்பூர்வம்!


”காதலிக்கிறேன் என்றாள்.அதன் பின் கல்யாண தேதி நிர்ணயித்தாள்.அதன் பின் காத்திருக்கிறேன் உங்களுக்காக என்று கை தேர்ந்த நாடகமாடினாள்.முடிவில் வாக்குத்தவறி விட்டாள்.வந்த வழியே செல்லுங்கள் என்றாள்.நடக்காது நம் கல்யாணம் என்று கூறி விட்டாள். கடைசியாகச் சென்று பார்த்தால் கல்நெஞ்சக்காரி கண்ணுறங்குகிறாள்!நம்பிக்கைக்கு துரோகமா? கல்யாணம் என்று மோசமா? கடைசியில் கண்ணுறக்கமா? ”ஆவேசமான கணேசனின் கணீர் என்ற குரல்...
இடி.. ..மின்னல்! இடி.. மின்னல்!
’ ராதா!ராதா!ராதா’என்ற கதறல்!
தொடர்ந்து டி.எம்.எஸ் பாடல்
’உன்னைச்சொல்லி குற்றமில்லை
என்னைச்சொல்லி குற்றமில்லை!
காலம் செய்த கோலமடி
கடவுள் செய்த குற்றமடி
மயங்கவைத்த கன்னியர்க்கு மணமுடிக்க இதயமில்லை
நினைக்க வைத்த கடவுளுக்கு முடித்து வைக்க நேரமில்லை
ஒரு மனதை உறங்க வைத்தான்
ஒரு மனதை தவிக்க விட்டான்
இருவர் மீதும் குற்றமில்லை
இறைவன் செய்த குற்றமடி’

இன்றைக்கு அடிடா அவளை!ஒதடா அவளை!...
why this கொலவெறி..... என்று வந்த காட்சிகளுக்கெல்லாம் மூலம் இந்த ’குலமகள் ராதை’ தானே!

ஒரே நேரத்தில் உடலின் அத்தனை அங்கங்களையும் இயக்கி நடிக்கவைத்த கலைக்குரிசில் கணேசன்!

’ஐயா பாரதி... போய்விட்டாயா’ என்று கலங்கிய கப்பலோட்டிய தமிழன்.

’நான் எங்க போவேன்..எனக்கு யாரைத்தெரியும்..மாமா நிசமாவே போவச்சொல்றீங்களா மாமா!’ என்று தேம்பிய வெகுளி ரங்கன்.

’சிலர் சிரிப்பார் சிலர் அழுவார் நான் சிரித்துக்கொண்டே அழுகின்றேன்’ என்ற வரிகளுக்கு முகத்தின் குளோஸ் அப் மூலம் அர்த்தம் சொன்ன கலை மேதை.

’நாலும் நடந்து முடிந்த பின்னால் நல்லது கெட்டது தெரிந்ததடா!
சட்டி சுட்டதடா கை விட்டதடா’

’நவராத்திரி’ நவரச நாயகன்.

சிவாஜி மட்டும் பெருந்தன்மையாக விட்டுக்கொடுக்காமல் இருந்திருந்தால் திருவிளையாடல் தருமி பாத்திரத்தில் நாகேஷ் தூள் கிளப்பி கலக்கியிருக்கமுடிந்திருக்குமா??

’நெஞ்சிருக்கும் வரை’ படத்தில் அரிதாரம் பூசாமலே ‘முத்துக்களோ கண்கள்!தித்திப்பதோ நெஞ்சம் சந்தித்த வேளையில் சிந்திக்கவே இல்லை தந்து விட்டேன் என்னை’ என்ற நெகிழ்ச்சி!

ரிலாக்ஸ்டாக கலாய்த்த ’கலாட்டா கல்யாணம்’

உயர்ந்த மனிதன் அவருக்கு 125 வது படம். 124 படங்களுக்குப்பிறகு புதிதான ஒரு பாத்திரத்தை எப்படி சித்தரிக்க முடிந்தது என்பதில் இருக்கிறது கணேசனின் சாதனை வீச்சு.

சுருக்கமாக ’செல்லும்’ இந்த வார்த்தைகளோடு கணேசன் நடித்த படங்களின் அத்தனைக்காட்சிகளும் முழுமையாக விரிகிற அதிசயம் நிகழ்கிறது.


1960களில் மேக்கப் இல்லாமல் வேட்டி சட்டை போட்டு நெற்றியில் விபூதி குங்குமம் இட்டு பொது நிகழ்வுக்கு வரும்போது முகவசீகரம்.
அந்த ஸ்பெஷல் கண்கள்! அந்த ஸ்பெஷல் மூக்கு!
அந்த அடர்ந்த இயற்கையான கேசம்! 70 வயதில் கொஞ்ச காலம் குடுமி கூட வைத்துக்கொண்டிருந்தார்!
ஃபுல் சூட் கனகச்சிதமாக பொருந்திய கணவான் கணேசன்.

ஒரு கதாநாயகன் அந்தக்காலத்தில் நினைத்தே பார்க்க விரும்பாத ‘அந்த நாள்’தேசத்துரோகி.
’பார் மகளே பார்’ வரட்டு கௌரவ,அகங்கார, பணத்திமிர்.
நண்பனையே கொல்லத்துணியும் ’ஆலயமணி’ பொறாமை.
இமேஜ் பற்றிய பிரக்ஞை கிஞ்சித்தும் இல்லாதஒரே ஹீரோ நடிகர்.
ராமன் எத்தனை ராமனடி படத்தில் மாஸ்டர் பிரபாகர் நடிகர் திலகத்தைப் பார்த்து ’டே சாப்பாட்டுராமா’ என்பான்!


ராஜராஜ சோழன் படத்தை விட்டுத்தள்ளிவிடலாம்.ஆனால் அப்படத்தில் டி.ஆர் மகாலிங்கம் இவர் வீசும் வார்த்தைகளை எடுத்துப்பாடும் காட்சி.

’தென்றலோடு உடன் பிறந்தாள் செந்தமிழ் பெண்ணாள்
அவள் தென்மதுரை கோவிலிலே சங்கம் வளர்த்தாள்.
தஞ்சையிலே குடி புகுந்து மங்களம் தந்தாள்
தரணியெல்லாம் புகழ் மணக்க தாயென வந்தாள்

மணிமுடியில் தொல்காப்பியம் வீற்றிருக்கும்
திருவடியில் சிலம்போசை பாட்டிசைக்கும்
அணிமுத்து மாலை எட்டுத்தொகையாகும்
அவன் ஆட்சி செய்யும் செங்கோலே குறளாகும் திருக்குறளாகும்

புலவரெல்லாம் எழுதி வைத்த இலக்கியங்கள்
பொன்மேனி அலங்கார சீதனங்கள்...........’

’ஆதாரம் இல்லையம்மா ஆறுதல் சொல்ல நான் அவதாரம் இல்லையம்மா தத்துவம் சொல்ல’ தங்கபதக்கம் சௌத்ரி.

அவருடைய 24 வயதில் ஆரம்பித்து கடைசி வரை, முதுமை வியாதிகள் அவரை சித்திரவதை செய்த போதும் சிவாஜி கணேசன் ஷூட்டிங் என்றால் சம்பந்தப்பட்ட யூனிட் ஆட்கள் பதறி அடித்துக்கொண்டு காலை ஆறு மணிக்கே தயாராக வேண்டும்.முழு மேக்கப்புடன் ரெடியாக ஸ்பாட்டில் ‘என்னடா ! உங்களுக்கு இன்னும் விடியலயா?’ என்று குறும்பு பேசும் சிங்கத்தமிழன் சிவாஜி கணேசன்.

நேரில் சந்திக்கிற மனிதர்களை தன் கதாபாத்திரங்களுக்கு பிரதிபலிப்பார்.

’ஆறுமனமே ஆறு அந்த ஆண்டவன் கட்டளை ஆறு பாடலில் கடைசி ஸ்டான்சாவில் கிருபானந்த வாரியார் (இந்தப் பாடலில் அவருடைய நடை மற்றொரு விஷேசம்) ..கடலை சாப்பிடுகிற அழகு.

திருவருட்செல்வர் ‘அப்பர்’ பாத்திரத்திற்கு காஞ்சி பரமாச்சாரியாள்

காவல் தெய்வம் பட கௌரவ வேடத்திற்கு மதுரை செண்ட்ரல் தியேட்டர் கண்ணாயிரம்

பிரிஸ்டிஜ் பத்பனாய்யர் பாத்திரத்திற்கு டி.எஸ் கிருஷ்ணா( டி.வி.எஸ் )

தங்கப்பதக்கம் சௌத்ரி பாத்திரத்திற்கு வால்டர் தேவாரம்


1994ல் ஜெமினியோடு நான் ஒரு சில மணி நேரம் இருந்த போது-
டி.வி யில் ஒரு சானலில் சிவாஜியும் இவரும் சாவித்திரியுடன் நடித்த ’பாசமலர்’ படத்தில் தொழிலாளி ஜெமினியுடன் பேசிக்கொண்டே முதலாளி சிவாஜி கோபத்தை அடக்க முடியாமல் வெறி மின்னும் கண்களுடன் பென்சில் சீவும் காட்சி-அதை ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டே மாடியேறிய ஜெமினி “ சிவாஜி கணேசன் என்னை விட எட்டு வயசு இளையவன் தான்...ஆனா நடிகன்னா அவன் தான் நடிகன்!”

சிவாஜி கணேசன் மரணம் நிகழ்ந்த போது செத்த உடலைப் பார்த்த பிரபலங்கள்,பொதுமக்கள் பெரும்பாலும் வாய் விட்டுப் பேசினார்கள்.
“ அய்யா நீ தானே பிறவிக்கலைஞன்!” ”உனக்குமா சாவு” “உன் சாதனை இனி எவனாலும் முடியாது”
உடல் மயானத்திற்கு எடுத்துச்செல்லப்படும்போது கூட மரத்தில் அமர்ந்திருந்த ஒரு ரசிகன் ஆவேசத்துடன் ”இருந்தது ஒரே நடிகன். அவனையும் கொன்னுட்டீங்களேடா!” என்று ரஜினிகாந்த், வடிவேலுவைப் பார்த்து கத்தினானே!

[Gopal.s]

Rahul Ram,
Very godd write up. We enjoy a lot. Keep posting lot of articles.

satish,
Thanks.

[JamesFague]

One Sun

One Moon

One and only NT

[oowijaez]

I had a chat with one of my friends, who lives in Germany, through ‘skype’ last night and I happened to mention my involvement with ‘the hub’ and subsequently our long conversation diverted itself to the topic of ‘Sivaji Ganesan’. As my friend has been a NT fan himself, we talked about ‘anything and everything’ about NT as well as ‘it could’ve been and it should’ve been’ of his movies! Having mentioned ‘Vasantha Maligai’ digital release, we two practically re-wrote the screenplay again! It was really fun!
What I suggested was that to cast either VKR or Nagesh, instead of both, and cut that crap comedy sequences short between them. There is no need for that VKR character in the movie as well as Nagesh’s blabbering and drunken talks with Ramaprabha. That was pointless and vulgar. Not even remotely funny.
Instead, the screen writer should have concentrated in extending couple of romance scenes between Anand and Latha. After Anand declares his love to Latha and the song ‘Mayakkamenna’, at the end when Anand’s brother sees them with cold eyes and then plots against them. The couple’s next encounter was that of the ill-fated question from Anand to Latha, “Why did you do that?” (which I personally think has a ‘black mark’ on Anand’s character. If somebody like, Anand was madly and truly in love with the woman, he shouldn’t have asked that question).
Anyway, the few scenes I wish to be inserted were before that meeting. It could’ve been in ‘Vasantha Maligai’ or in Anand’s office. (like in the earlier scene, when Latha asks Anand to sit there for at least 10 minutes). The scenes should have depicted in a way that the fondness (by verbally or physically) between them was getting somewhat stronger, (for more elaboration, Mr Gopal -where is he nowadays, by the way? -can shed some light into this!!!)

[Gopal.s]

Sasi sir,

sorry. I am on perpetual move to many locations. That's why I couldn't frequent the thread.
Yes. I do agree with you that few scenes could have been inserted to show their intimacy physically. Since Anand is habituated to women's company , their intimacy could have been explored physically .Sivaji-Vanishri understanding and chemistry could have taken such scenes to new heights.

Anyway,I enjoyed the jeep scene(parakkarathu ethaiyum thadukka koodaathu), Adhi-vasi Dance and subsequent encounter plum scene,Mayakkamenna. But I wished for more intimate scenes.

[parthasarathy]

I had a chat with one of my friends, who lives in Germany, through ‘skype’ last night and I happened to mention my involvement with ‘the hub’ and subsequently our long conversation diverted itself to the topic of ‘Sivaji Ganesan’. As my friend has been a NT fan himself, we talked about ‘anything and everything’ about NT as well as ‘it could’ve been and it should’ve been’ of his movies! Having mentioned ‘Vasantha Maligai’ digital release, we two practically re-wrote the screenplay again! It was really fun!
What I suggested was that to cast either VKR or Nagesh, instead of both, and cut that crap comedy sequences short between them. There is no need for that VKR character in the movie as well as Nagesh’s blabbering and drunken talks with Ramaprabha. That was pointless and vulgar. Not even remotely funny.
Instead, the screen writer should have concentrated in extending couple of romance scenes between Anand and Latha. After Anand declares his love to Latha and the song ‘Mayakkamenna’, at the end when Anand’s brother sees them with cold eyes and then plots against them. The couple’s next encounter was that of the ill-fated question from Anand to Latha, “Why did you do that?” (which I personally think has a ‘black mark’ on Anand’s character. If somebody like, Anand was madly and truly in love with the woman, he shouldn’t have asked that question).
Anyway, the few scenes I wish to be inserted were before that meeting. It could’ve been in ‘Vasantha Maligai’ or in Anand’s office. (like in the earlier scene, when Latha asks Anand to sit there for at least 10 minutes). The scenes should have depicted in a way that the fondness (by verbally or physically) between them was getting somewhat stronger, (for more elaboration, Mr Gopal -where is he nowadays, by the way? -can shed some light into this!!!)

Dear Mr. Sasi,

I agree with you that the crude scenes involving VKR-Nagesh-Ramaprabha should have been mercilessly removed.

However, I feel the romantic scenes involving NT-Vanisree are just adequate. The beauty of curiosity and the anxiety which results in repeated viewing happens only for a movie which is just above adequate in terms of any content and that's where the Director/Editor plays a major role. The essence is just when you feel that it should have continued for some more time, it should end mercilessly (quote (late) SS Vasan, who himself was a great Editor).

Now, I again compare the immortal "Iruvar Ullam". NT and Sarojadevi will make the viewers to yearn for their union. In the scene where they go to Tiruchendur, in the shore, Sarojadevi just smiles for the first time at NT, which was the best. And, when they really get together where NT simply scores with extraordinary way of facial expressions together with excellent voice modulations, of course with the impeccable Tamil diction, the dream song will start (Azhagu Sirikkiradhu) and that's it. The moment they start enjoying and making the viewers enjoy, the happiness will end immediately with NT getting arrested for a murder to which, he was not guilty.

When it comes to romance, these two films of NT stand out due to the fact that the romance is subtle, enjoyable, decent and of course with exact limit! Another fact, these two are the movies, which gave NT lot of new female fans instantaneously.

We, as Fans of NT, may expect certain things in abundance but; for a general public, if a film has to win 100% audience, the above points are the absolute necessities. The beauty of Vasantha Maligai lies in the fact that it is the foremost movie in which, NT could satisfy his fans 100% as well as satisfying the neutral audience. How he could do this is a mystery to me even today and forever!

Regards,

R. Parthasarathy

[parthasarathy]

Dear Mr. Ragulram,

Great write-up on Vasantha Maligai and Pudhiya Paravai with certain new statistics. Please continue to enthrall us.

Regards,

R. Parthasarathy

[parthasarathy]

அன்புள்ள திரு. வாசுதேவன் அவர்களே,

"பக்த துக்காராம்" படப் பதிவு அருமை. ரசித்து, அனுபவித்து எழுதியுள்ளீர்கள்.

அன்புடன்,

இரா. பார்த்தசாரதி