Nadigar Thilagam : The Greatest Actor of the Universe & The One & Only BO Emperor

Quote:

---

Originally Posted by RAGHAVENDRA

Dear Kalnayak,
Thank you so much for the prompt response. I am happy you are installing it. I am eagerly awaiting your feedback on the same.

---

Dear Raghavendra Sir,

Sorry I have taken more time to report on this application even though I could install in the next day. As I said in my previous post, I downloaded the application first to my desktop system, moved to my Android phone, then installed. If the developer publishes in Google Play Store, Android users can directly download to their mobile and get it installed using GPRS, but he has not - its OK. Android users have solutions at hand as I mentioned.

Regarding the application - It is a very small application, similar to applications he developed for other leaders and popular figures. But I feel it is a beginning for such applications on NT. Invoking the application appears with Karnan still as given in his site. It has two parts.

Part 1 has NT's data; Birthplace, DOB, family members etc., History using about 200 words, Early life, film career, versatile roles, his important roles during 1965-69, 70-79, 80-99 etc. using about 50 to 100 words

Part 2 has his political career, family (in description), popularity, awards & honours, Notable filmography etc. All the information given in these two parts are descriptive. Some of the application pages are given in his site.

Except the first page Karnan still and application logo NT image, there is no other photograph/image etc. in this application. As I mentioned before, some one like you (Why not the same SaranKumar might do!) would add more photographs, images etc. to convert this application into a more memorable one, a must for an NT fan.

Thank you kalnayak for the describtive report on the application. The very initiative of developing an application on NT is fascinating. Let it be a beginning. You have too much expectations from me. I don't know how far I am fit for it. Any way I am sure there would be more such ventures in future (if not from me), so we can expect more.
Thank you for the efforts once again,
Raghavendran

Why no postings for the past two days. I am eagarly awaiting the posts from Vasudevan,Pammalar & Karthick

By the by I am S Vasudevan based at Chittor, A P and with a hobby of watching NT's movies after my work. I am a native
of Chennai born & brought up in Triplicane. Studied at Samarao School and Kellet Hr Secondary School. As my entire family
consists of 3 brothers & 2 sisteres are hardcore fans of NT. MY mother used to take us only NT movies in Shanthi theatre and
we never watched any other movies other than his movies. As I have collection of 249 movies of NT and I have no other entertainment
than watching his movies in my home. ACTOR MAY COME AND ACTOR MAY GO OUR NT GOES ON FOREVER and no other actor can
match his style & performance.

ஆஹா... நம்ம திருவல்லிக்கேணின்னா அதுக்கு ஈடுஇணையில்லை... நம்ம பேட்டையாச்சே.... நம்ம கோட்டையாச்சே...

வாசு சார்.... உங்க போஸ்டைப் பாத்தா நீங்க ஒரு 50 வயது ரேஞ்சிலே இருப்பீங்கன்னு நினைக்கிறேன். நிச்சயமா உங்களுக்கு என்னைத் தெரிஞ்சிருக்கும்... இருந்தாலும் உங்களைப் பத்தி மேல் விவரங்களை தெரிஞ்சிக்க விரும்புகிறேன். கெல்லட் பள்ளியில் எந்த ஆண்டு படித்தீர்கள்... விவரம் கூறவும்.. ஏனென்றால் என்னுடைய நண்பர்கள் ... எல்லாம் நம்ம சிவாஜி ரசிகர் வட்டாரம் தான் ... அதில் குறைந்தது 3 அல்லது 4 பேர் வாசுதேவன், அதே போல் 3 அல்லது 4 பேர் சாரதி என்கிற பார்த்தசாரதி, அதே எண்ணிக்கையில் ராகவேந்திரன் உண்டு... நான் எல்லாரையும் விட தீவிரம் என்பதால் அடையாளத்திற்காக என்னை சிவாஜி ராகவேந்திரன் என்று சொல்லித் தான் கூப்பிடுவார்கள்... [உள்ளூர சந்தோஷம் தான் ..].

சமீபத்தில் நண்பர் ஒருவரை நீண்ட நாள் கழித்து சந்தித்தேன். அதற்கு முன் தினம் தான் தொலைக் காட்சியில் பச்சை விளக்கு படத்தில் ஒளி மயமான எதிர்காலம் பாடலைப் பார்த்தாராம். பாடலைப் பார்த்தவுடன் அவர் நினைவுக்கு வந்தது ...

நடிகர் திலகம் தான் என்று நானும் ஆவலோடு எதிர்பார்த்தேன் .. ஆனால் அவர் சொன்னது ..

அடியேனைத் தான்.... ஆம், திருவல்லிக்கேணியில் சிவாஜி என்றால் உடனே நினைவுக்கு அடியேன் வரும் அளவிற்கு அவர்கள் என்னை நினைவில் வைத்திருப்பது , உண்மையிலேயே பாக்கியம் தான்.

வாங்க வாங்க வாங்க.... 249 படங்களை சேகரித்திருக்கீர்கள் என்றால் ... சூப்பர் ....

சென்னை வந்தால் நிச்சயம் நாம் சந்திக்க வேண்டும்...

உங்களிடமிருந்து நிறைய பதிவுகளை எதிர்பார்க்கிறோம் ...

அன்புடன்
ராகவேந்திரன்

Sivaji Ganesan Super Voice Modulation

http://youtu.be/a9pVlFs0eQo

A typical example for voice modulation. Sivaji Ganesan cast as a Sipayee in Chithur Samasthan and Vyjayanthimala is the princess of Udaypur Samasthan. Sivaji Ganesan visits Chithur on an official mission but attracted towards the queen, who also reciprocates. However, he again visits Udaypur this time as an ambassador for the Prince of Chithur to negotiate marriage between Princess of Udaypur and Prince of Chithur. The Princess is compelled to marry by her father and she has to find a way to stop it. She approaches the ambassador (her lover in disguise) and this conversation explains the context. See the difference in the modulation of voice of NT as an ambassador - sipayee and later as her lover. A classic example and a lesson for voice modulation in acting.

மிகவும் ஆழமான, நுட்பமான உணர்வினை சித்தரிக்கும் காட்சி. சித்தூர் சிப்பாயாக சிவாஜியும் உதயபூர் இளவரசியாக வைஜயந்தி மாலாவும் நடித்துள்ள காட்சி. சித்தூர் மன்னர் பீம்சிங்கிற்கு இளவரசி பத்மினியை பெண் கேட்டு வரும் சிப்பாய், முன்னமேயே பத்மினியின் காதலுக்கு ஆளாகியிருப்பார். காதலனாக வராமல் தூதுவனாக மாறு வேடத்தில் வரும் சிப்பாய் அதன் மூலம் மன்னருக்காக தூது வந்ததாகவும் இருக்க வேண்டும், அதே சமயம் காதலியின் எண்ணத்தையும் அறிய வேண்டும் என்கிற இரு வேறு நிலைப்பாட்டினை, இக்காட்சியின் துவக்கத்தில் தன் நடையிலேயே வெளிப் படுத்தி இருப்பார். காதலி வருவதை கண்டும் காணாதது போல் நின்று விட்டு மெல்ல மெல்ல தூது பேசத் தொடங்கி பின்னர் அவளுடைய காதலை அறிந்து கொண்டு தன்னையும் வெளிப்படுத்திக் கொண்டு வெளியேறும் இக்காட்சியில் சிப்பாயாக வரும் போது குரலில் மாறுபாட்டைக் கொண்டு வந்து பின்னர் அவளுடைய காதலனாக பேசும் போது தன் வழக்கமான குரலில் பேசுவது நடிப்பில் அவருடைய ஆளுமையக் காட்டுவது மட்டுமின்றி, வெவ்வேறு சூழலில், வெவ்வேறு உணர்ச்சிகளில் குரலை எப்படி பயன்படுத்தி அந்த பாவனையை கொண்டு வரவேண்டும் என்பதற்கான இலக்கணக் காட்சியாகவும் விளங்குகிறது.

இந்தக் காட்சியில் உரையாடல் எவ்வளவு அர்த்தம் செறிந்ததாகவும், தமிழின் ஆழமான வளத்தை வெளிப்படுத்துவதாகவும் அமைந்துள்ளது. இந்தக் காட்சியின் வசனம் ஸ்ரீதரின் பாணியில் உள்ளதால் அவர் எழுதியிருக்கலாம்.

இளவரசி ... இந்த ஒரு வார்த்தையை அவர் உச்சரிக்கும் விதமே அலாதி ...

மீண்டும் மீண்டும் பார்க்கத் தூண்டும் ....
கண்களை மூடிக் கொண்டால்
மீண்டும் மீண்டும் கேட்கத் தூண்டும் ...

அன்பு நண்பர்களே,
சில நாட்களாக நம் திரிகளின் வேகம் [பாகம் 10ஐயும் சேர்த்து] குறைந்து வருகிறது. இதைப் பற்றி ஓரிரு நண்பர்கள் என்னிடம் வருத்தப் பட்டுக் கொண்டார்கள். அவர்களுக்கும் மற்ற நம் நண்பர்களுக்கும் சில விஷயங்களை சொல்ல விழைகிறேன்.

நம் திரியின் தூண்களாக விளங்கும் பம்மலாரும் வாசுதேவனும் நாள் பொழுது பாராமல் ஊனுறக்கம் பாராமல், தம் பொருள் நேரம் அனைத்தையும் செலவழித்து இங்கே பல ஆவணங்களையும் நிழற்படங்களையும் தருகிறார்கள். சொந்த மன வருத்தங்களையும் பாராமல் அடியேனும் முடிந்த வரை கருத்துக்களையும் ஆவணங்களையும் பகிர்ந்து கொண்டு வருகிறேன். இதற்காக அவர்கள் பிரதி பலன் எதிர்பார்ப்பது இல்லை. ஆனால் நம் நண்பர்கள் குறைந்த பட்சம் ஒரு நன்றி கூறாவிட்டாலும் பரவாயில்லை. ஆனால் இவர்களுடைய உழைப்பை கேலி செய்யும் விதத்தில் பதிவுகள் வரும் போது, அதனால் அவர்கள் மன வருத்தம் ஏற்படும் போது வாளாயிருப்பதும், நமக்கென்ன என்று இருப்பதும் பிறகு பதிவுகள் வரவில்லையே எனக் குறை கூறுவதும் வியப்பாகவும் வருத்தமாகவும் உள்ளது. ஏன் பதிவுகள் வருவதில்லை என்று ஒரு வினாடி சிந்தித்தாலும் விடை கிடைத்து விடும். தவறு எங்குள்ளது எனக் கண்டு பிடித்து அதனைக் களைந்தால் தானாக வேகம் தொடர்ந்து விடும். ஆனால் ஒவ்வொரு நண்பரும் கேள்வி கேட்பதில் காட்டும் வேகத்தை அதற்கான பதிலைத் தேடுவதில் காட்டுவதில்லை. பதிலைத் தேட வேண்டாம். அது அவர்கள் மனதிலேயே உள்ளது. மனிதாபிமான அணுகுமுறை அந்த பதிலைக் கையில் வைத்துக் கொண்டு காத்திருக்கிறது.

எனவே சிந்தியுங்கள். நம் நண்பர்களுக்கு மன வருத்தம் என்றால் நமக்கே ஏற்பட்ட மாதிரி யல்லவா. அதைக் களைவதற்கான அணுகுமுறையைக் கடைப்பிடியுங்கள்.

தங்களுடைய உண்மையான அன்பை வெளிப்படுத்துங்கள்.

அன்புடன்

Quote:

---

Originally Posted by RAGHAVENDRA

Sivaji Ganesan Super Voice Modulation

http://youtu.be/a9pVlFs0eQo

A typical example for voice modulation. Sivaji Ganesan cast as a Sipayee in Chithur Samasthan and Vyjayanthimala is the princess of Udaypur Samasthan. Sivaji Ganesan visits Chithur on an official mission but attracted towards the queen, who also reciprocates. However, he again visits Udaypur this time as an ambassador for the Prince of Chithur to negotiate marriage between Princess of Udaypur and Prince of Chithur. The Princess is compelled to marry by her father and she has to find a way to stop it. She approaches the ambassador (her lover in disguise) and this conversation explains the context. See the difference in the modulation of voice of NT as an ambassador - sipayee and later as her lover. A classic example and a lesson for voice modulation in acting.

மிகவும் ஆழமான, நுட்பமான உணர்வினை சித்தரிக்கும் காட்சி. சித்தூர் சிப்பாயாக சிவாஜியும் உதயபூர் இளவரசியாக வைஜயந்தி மாலாவும் நடித்துள்ள காட்சி. சித்தூர் மன்னர் பீம்சிங்கிற்கு இளவரசி பத்மினியை பெண் கேட்டு வரும் சிப்பாய், முன்னமேயே பத்மினியின் காதலுக்கு ஆளாகியிருப்பார். காதலனாக வராமல் தூதுவனாக மாறு வேடத்தில் வரும் சிப்பாய் அதன் மூலம் மன்னருக்காக தூது வந்ததாகவும் இருக்க வேண்டும், அதே சமயம் காதலியின் எண்ணத்தையும் அறிய வேண்டும் என்கிற இரு வேறு நிலைப்பாட்டினை, இக்காட்சியின் துவக்கத்தில் தன் நடையிலேயே வெளிப் படுத்தி இருப்பார். காதலி வருவதை கண்டும் காணாதது போல் நின்று விட்டு மெல்ல மெல்ல தூது பேசத் தொடங்கி பின்னர் அவளுடைய காதலை அறிந்து கொண்டு தன்னையும் வெளிப்படுத்திக் கொண்டு வெளியேறும் இக்காட்சியில் சிப்பாயாக வரும் போது குரலில் மாறுபாட்டைக் கொண்டு வந்து பின்னர் அவளுடைய காதலனாக பேசும் போது தன் வழக்கமான குரலில் பேசுவது நடிப்பில் அவருடைய ஆளுமையக் காட்டுவது மட்டுமின்றி, வெவ்வேறு சூழலில், வெவ்வேறு உணர்ச்சிகளில் குரலை எப்படி பயன்படுத்தி அந்த பாவனையை கொண்டு வரவேண்டும் என்பதற்கான இலக்கணக் காட்சியாகவும் விளங்குகிறது.

இந்தக் காட்சியில் உரையாடல் எவ்வளவு அர்த்தம் செறிந்ததாகவும், தமிழின் ஆழமான வளத்தை வெளிப்படுத்துவதாகவும் அமைந்துள்ளது. இந்தக் காட்சியின் வசனம் ஸ்ரீதரின் பாணியில் உள்ளதால் அவர் எழுதியிருக்கலாம்.

இளவரசி ... இந்த ஒரு வார்த்தையை அவர் உச்சரிக்கும் விதமே அலாதி ...

மீண்டும் மீண்டும் பார்க்கத் தூண்டும் ....
கண்களை மூடிக் கொண்டால்
மீண்டும் மீண்டும் கேட்கத் தூண்டும் ...

---

Thank you very much Mr Raghavendra, I haven't watched this movie yet, but I'm definitely going to try through youtube.

Mr Raghavendra,

With ref to your post, I have completed my schooling in the year 1980 at Kellet after that Joined in
Gurunanak for further studies. When we were in Triplicane, the NKT Hr Sec School use to screet lot
of Moives mostly of NT's in their auditorium. I have seen most of the pictures of NT's along with
my sisters there only. Those were the golden days and we were in Sannidhi Lane after that shifted
to Venkatram Pillai Street and then to near Irusappa Gramini Street. With our friends help I will definitely
touch the magiic figures of NT's collection.

Thanks

Quote:

---

Originally Posted by RAGHAVENDRA

அன்பு நண்பர்களே,
சில நாட்களாக நம் திரிகளின் வேகம் [பாகம் 10ஐயும் சேர்த்து] குறைந்து வருகிறது. இதைப் பற்றி ஓரிரு நண்பர்கள் என்னிடம் வருத்தப் பட்டுக் கொண்டார்கள். அவர்களுக்கும் மற்ற நம் நண்பர்களுக்கும் சில விஷயங்களை சொல்ல விழைகிறேன்.

நம் திரியின் தூண்களாக விளங்கும் பம்மலாரும் வாசுதேவனும் நாள் பொழுது பாராமல் ஊனுறக்கம் பாராமல், தம் பொருள் நேரம் அனைத்தையும் செலவழித்து இங்கே பல ஆவணங்களையும் நிழற்படங்களையும் தருகிறார்கள். சொந்த மன வருத்தங்களையும் பாராமல் அடியேனும் முடிந்த வரை கருத்துக்களையும் ஆவணங்களையும் பகிர்ந்து கொண்டு வருகிறேன். இதற்காக அவர்கள் பிரதி பலன் எதிர்பார்ப்பது இல்லை. ஆனால் நம் நண்பர்கள் குறைந்த பட்சம் ஒரு நன்றி கூறாவிட்டாலும் பரவாயில்லை. ஆனால் இவர்களுடைய உழைப்பை கேலி செய்யும் விதத்தில் பதிவுகள் வரும் போது, அதனால் அவர்கள் மன வருத்தம் ஏற்படும் போது வாளாயிருப்பதும், நமக்கென்ன என்று இருப்பதும் பிறகு பதிவுகள் வரவில்லையே எனக் குறை கூறுவதும் வியப்பாகவும் வருத்தமாகவும் உள்ளது. ஏன் பதிவுகள் வருவதில்லை என்று ஒரு வினாடி சிந்தித்தாலும் விடை கிடைத்து விடும். தவறு எங்குள்ளது எனக் கண்டு பிடித்து அதனைக் களைந்தால் தானாக வேகம் தொடர்ந்து விடும். ஆனால் ஒவ்வொரு நண்பரும் கேள்வி கேட்பதில் காட்டும் வேகத்தை அதற்கான பதிலைத் தேடுவதில் காட்டுவதில்லை. பதிலைத் தேட வேண்டாம். அது அவர்கள் மனதிலேயே உள்ளது. மனிதாபிமான அணுகுமுறை அந்த பதிலைக் கையில் வைத்துக் கொண்டு காத்திருக்கிறது.

எனவே சிந்தியுங்கள். நம் நண்பர்களுக்கு மன வருத்தம் என்றால் நமக்கே ஏற்பட்ட மாதிரி யல்லவா. அதைக் களைவதற்கான அணுகுமுறையைக் கடைப்பிடியுங்கள்.

தங்களுடைய உண்மையான அன்பை வெளிப்படுத்துங்கள்.

அன்புடன்

---

Thank you mr raghavendran for highlighting the facts aboutwhy
our hub is slow moving nowadays. hope our members will give a deep thought to this and in future more careful and will not give room for these things. As a senior member by age and follower of
NADIGAR THILAGAM; i am making the request and ultimately our aim is nothing but do our best services to NT and spend our time by talking chating about NT and enjoy each other.

Watched Thiruvilyadal in Vasant TV yesterday. Though the entire movie is a classic, to me the ultimate scene is PAttum nAne . 5 Nadigar Thilagams performing different musical shots and one after another anticipating his turn and doing a reaction is something incredible acting ! Watch the guy who plays the vocal chords when the flute guy is about to complete his part . This vocal guy gets prepared by testing his vocals quickly and even checks his throat condition for a second. This is just one example. While each one doing his part, the other 4 responding in unison and the next guy's spontaneous ( virtually ) reaction to the previous performer's acts! Is there any other shot taken in cinema like this ?

அன்புள்ள நெய்வேலி வாசுதேவன் சார், (புதிதாக திருவல்லிக்கேணி வாசுதேவன் அவர்கள் வந்திருப்பதால் அடையாளம் தெரிய நெய்வேலியைச் சேர்த்துக்கொண்டேன்)

தங்களின் டூரிங் அனுபவப்பதிவு மிகப்பிரமாதம். அதை அனுபவித்தவர்களுக்குத்தான் அதன் அருமை தெரியும். நானும் அந்த அனுபவத்தைப்பெற்றிருப்பதால், தங்கள் பதிவைப்படிக்கும்போது அப்படியே அந்த காலகட்டத்துக்குச் சென்று விட்டேன். பள்ளி நாட்களில் கோடைவிடுமுறைக்காக கிராமத்துக்கு உறவினர் வீட்டுக்குச்சென்று ஒரு மாதம் தங்கியிருக்கும்போது மாலை நேர சுவாரஸ்யமே இந்த டூரிங் டாக்கீஸ்கள்தான்.

திரையிடப்படும் எல்லாப்படங்களையும் பார்த்து விடுவோம். பெற்றோர் சென்னையிலிருக்க நாங்கள் மட்டும் சென்றிருப்பதால் கண்டிப்பு தண்டிப்பு எதுவும் இல்லாத சுதந்திரம். ஒரு வருஷம் பிரிந்திருந்து ஒருமாதம் மட்டும் சந்திப்பதால், 'பசங்களுக்கு லீவு, பாவம் அனுபவிச்சிட்டுப்போகட்டும்' என்று தாத்தா, பாட்டி, அத்தைகள் அளிக்கும் சுதந்திரமே தனி அலாதி சுகம். டூரிங் டாக்கீஸ் என்றாலே இரண்டு காட்சிகள்தான். நடுவில் கீற்றுக்கொட்டகை போட்டு சுற்றிலும் வேலி. நல்ல காற்றோட்டமாக இருக்கும். ஆபரேட்டர் அறை மட்டும் கல்லால் கட்டப்பட்டு மேலே அஸ்பெஸ்டாஸ் கூறை போடப்பட்டிருக்கும். (தீ விபத்து நேர்ந்தால் பாதிக்காமல் இருக்கவாம்) பக்கத்து நகரத்தில் ரிலீஸாகி ஓடி முடிந்து ஆறு மாதம், ஒரு வருஷம் கழித்துதான் டூரிங் டாக்கீஸுக்கு அந்த படம் வரும். அப்போது பார்க்காதவர்களும், பார்த்திருந்தாலும் மீண்டும் பார்க்க விரும்புவோரும் வருவார்கள், ஒவ்வொரு படமும் அதிக பட்சம் ஒரு வாரம்தான் ஓடும். ஓகோவென்று ஓடி சாதனை புரிந்த படங்கள் மட்டும் இரண்டு வாரங்கள் தாக்குப்பிடிக்கும். அதற்குக்காரணம், ஓடும் நாட்களில் எவ்வளவு பேர் வந்தாலும் டிக்கட் கொடுத்துக்கொண்டே இருப்பதுதான். உள்ளே இடம் பிடித்துக்கொள்வது நம் சாதனை.

கொட்டகைக்கு முன் பெரிய வெளி. அதில் மூங்கில் தடுப்புகளால் அமைக்கப்பட்ட கியூ நிற்கும் இடம், அதன் முடிவில் ஒரு மரப்பெட்டி அதன் முன்பக்கம் டிக்கட் கொடுப்ப்தற்கான ஒரு சின்ன திறப்பு, பின்பக்கம் ஒரு கதவு. டிக்கட் கொடுப்பவர் கையில் டிக்கட்டோடு வந்து அந்தப்பெட்டிக்குள் புகுந்து க்தவை தாழ்ப்பாள் போட்டுக்கொண்டதும், ஆங்காங்கே அமர்ந்து வெட்டிக்கதை பேசிக்கொண்டிருந்தவர்களெல்லாம் வந்து மூங்கில் தடுப்புக்குள் புகுந்துகொள்வார்கள். ஒவ்வொரு மரப்பெட்டிக்கும் வெளியே 40 வாட்ஸ் பல்பு எரிந்துகொண்டிருக்கும். தூரத்தில் இருந்து வரும்போது பல்பு எரிந்துகொண்டிருப்பதைப் பார்த்தால் கவுண்ட்டரில் (?) ஆள் இருக்காரென்று அர்த்தம். விளக்கு அணைக்கப்பட்டிருந்தால் போய்விட்டாரென்று தெரிந்து திரும்பி விடுவார்கள். படம் கால்வாசி ஓடும்வரை டிக்கட் கொடுத்துக்கொண்டிருப்பார்கள். இப்படி மூன்று வகுப்புக்கும் மூன்று கியூ.

கடைசி வகுப்பு தரை டிக்கட். கொட்டகையில் பாதி இடத்தை அடைத்துக்கொண்டிருக்கும். நன்றாக ஆற்று மணல் அடித்து வைத்திருப்பார்கள். கொஞ்சநாளைக்கு ஒருதரம் அள்ளி விட்டு, வேறு மணல் கொட்டுவார்கள். உண்மையில் இதைத்தான் முதல் வகுப்பு என்று சொல்ல வேண்டும். எப்படி வேண்டுமானாலும் படம் பார்க்கலாம். நின்று கொண்டு, உட்கார்ந்து கொண்டு, காலை நீட்டி அமர்ந்துகொண்டு, கூட்டம் குறைந்த நேரங்களில் படுத்துக்கொண்டும் பார்க்கலாம். அடுத்து பெஞ்ச் டிக்கட். முன்பக்கம் உயரம் குறைவானதிலிருந்து போகப்போக உய்ரம் கூடிக்கொண்டே போகும் வகையில் சவுக்குக்ட்டைகளை தரையில் ஊன்றி, அதன்மீது பலகையை நீளமாக ஆணிபோட்டு அடித்து வைத்திருப்பார்கள். ஆட்டவோ அசைக்கவோ முடியாதபடி ஸ்ட்ராங்காக இருக்கும். பின்னால் சாய ஒன்றுமிருக்காது. ரொம்ப நேரம் அமர்ந்தால் முதுகு வலி வந்துவிடும்.

கடைசியாக முதல் வகுப்பு. அது என்ன?. உயரமான ஒரு பெரிய சிமெண்ட் திண்ணை அவ்வளவுதான். திண்ணையின் கடைசியில் இரும்பாலான மடக்கு நாற்காலிகள் நிறைய சாத்தி வைத்திருப்பார்கள். முதல் வகுப்பு டிக்கட் வாங்கியவர்கள் போய் ஆளுக்கொன்றாக எடுத்து வந்து விரித்துப்போட்டு உட்கார்ந்துகொள்ள வேண்டியதுதான். எல்லா நாற்காலிகளுக்கும் கரும்பச்சை பெயிண்ட் அடித்து, அதில் வெள்ளையில் டூரிங் டாக்கீஸ் பெயர் எழுதியிருப்பார்கள். முதல் வகுப்புக்கு மட்டும் கொர கொர சத்ததுடன் இரண்டு ஃபேன்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்கும். மற்ற வகுப்புக்களுக்கு ஃபேன் கிடையாது. ஆண்களும் பெண்களும் சேர்ந்து உட்கார அனுமதி முதல் வகுப்பில் மட்டும்.

எல்லா டூரிங் டாக்கீஸ் போலவே ஒரே ஒரு புரொஜெக்டர். அதனால் மூன்று இடைவேளை. தனியாக ஸ்டால் எல்லாம் கிடையாது. உள்ளே விற்றுக்கொண்டு வரும் பையன்களிடம்தான் தின்பண்டங்கள் வாங்க வேண்டும். என்னென்ன விற்பார்கள்?. வழக்கம்போல சுண்டல், முறுக்கு, வடை, இவைகளோடு சீஸனுக்குத்தகுந்தாற்போல பனங்கிழங்கு, வள்ளிக்கிழங்கு, பொறி உருண்டை, கடலை மிட்டாய் என்று எல்லாம் விற்பனைக்கு வரும்.

வேலிக்குள்ளே நாற்புறமும் திறந்த கொட்டகையாதலால், உள்ளே படம் பார்க்கும் அளவு கூட்டம் வெளியே வசனம் மற்றும் பாட்டுக்கேட்பதற்கு நிற்கும். அப்போதெல்லாம் சினிமாவை ரசிக்க கொட்டகையை விட்டால் வேறு ஏது போக்கிடம்?. அவர்களில் பெரும்பாலோர் ஏற்கெனவே அந்தப்படத்தைப் பார்த்தவர்களாக இருப்பார்கள். டூரிங் டாக்கீஸில் என்ன படம் ஓடுகிறதோ அந்தவாரம் முழுக்க தெருமுனை, குளக்கரை, கடைத்தெரு, வீடுகளில் பெண்களுக்குள் என எங்கும் அத்திரைப்படம் பற்றிய விவாதமாகவே இருக்கும்.

என்ன இருந்தாலும் அது ஒரு காலம்தான், அவை ஒரு சுகமான அனுபவங்கள்தான். விடுமுறை முடிந்து சென்னை பரபரப்புக்கு வந்த பின்னும் பல நாட்களுக்கு அந்த டூரிங் டாக்கீஸ் அனுபவங்கள் மனதில் அலையடித்துக்கொண்டே இருக்கும்.

வாசு சார், மலரும் நினைவுகளைக் கிளறி விட்ட தங்கள் பதிவுக்கு நன்றி.

Mr Karthik

Though I was born & brought up in Triplicane Now I am not staying in that area. Due to Job complulsion I am away from
Chennai from 1991 onwards by shifting my place from Virudhunagar, Bangalore & Hubli. Now I am in Chittoor which is
nearar to Chennai. By seeing your post I come to know that you are in Sindhanur which is one of the dry place in
North Karnataka and I use to travel a lot in that area for my official purpose. Your experience of doring talkies is a
nice presentation.

Regards

Quote:

---

Originally Posted by mr_karthik

அன்புள்ள நெய்வேலி வாசுதேவன் சார், (புதிதாக திருவல்லிக்கேணி வாசுதேவன் அவர்கள் வந்திருப்பதால் அடையாளம் தெரிய நெய்வேலியைச் சேர்த்துக்கொண்டேன்)

தங்களின் டூரிங் அனுபவப்பதிவு மிகப்பிரமாதம். அதை அனுபவித்தவர்களுக்குத்தான் அதன் அருமை தெரியும். நானும் அந்த அனுபவத்தைப்பெற்றிருப்பதால், தங்கள் பதிவைப்படிக்கும்போது அப்படியே அந்த காலகட்டத்துக்குச் சென்று விட்டேன். பள்ளி நாட்களில் கோடைவிடுமுறைக்காக கிராமத்துக்கு உறவினர் வீட்டுக்குச்சென்று ஒரு மாதம் தங்கியிருக்கும்போது மாலை நேர சுவாரஸ்யமே இந்த டூரிங் டாக்கீஸ்கள்தான்.

திரையிடப்படும் எல்லாப்படங்களையும் பார்த்து விடுவோம். பெற்றோர் சென்னையிலிருக்க நாங்கள் மட்டும் சென்றிருப்பதால் கண்டிப்பு தண்டிப்பு எதுவும் இல்லாத சுதந்திரம். ஒரு வருஷம் பிரிந்திருந்து ஒருமாதம் மட்டும் சந்திப்பதால், 'பசங்களுக்கு லீவு, பாவம் அனுபவிச்சிட்டுப்போகட்டும்' என்று தாத்தா, பாட்டி, அத்தைகள் அளிக்கும் சுதந்திரமே தனி அலாதி சுகம். டூரிங் டாக்கீஸ் என்றாலே இரண்டு காட்சிகள்தான். நடுவில் கீற்றுக்கொட்டகை போட்டு சுற்றிலும் வேலி. நல்ல காற்றோட்டமாக இருக்கும். ஆபரேட்டர் அறை மட்டும் கல்லால் கட்டப்பட்டு மேலே அஸ்பெஸ்டாஸ் கூறை போடப்பட்டிருக்கும். (தீ விபத்து நேர்ந்தால் பாதிக்காமல் இருக்கவாம்) பக்கத்து நகரத்தில் ரிலீஸாகி ஓடி முடிந்து ஆறு மாதம், ஒரு வருஷம் கழித்துதான் டூரிங் டாக்கீஸுக்கு அந்த படம் வரும். அப்போது பார்க்காதவர்களும், பார்த்திருந்தாலும் மீண்டும் பார்க்க விரும்புவோரும் வருவார்கள், ஒவ்வொரு படமும் அதிக பட்சம் ஒரு வாரம்தான் ஓடும். ஓகோவென்று ஓடி சாதனை புரிந்த படங்கள் மட்டும் இரண்டு வாரங்கள் தாக்குப்பிடிக்கும். அதற்குக்காரணம், ஓடும் நாட்களில் எவ்வளவு பேர் வந்தாலும் டிக்கட் கொடுத்துக்கொண்டே இருப்பதுதான். உள்ளே இடம் பிடித்துக்கொள்வது நம் சாதனை.

கொட்டகைக்கு முன் பெரிய வெளி. அதில் மூங்கில் தடுப்புகளால் அமைக்கப்பட்ட கியூ நிற்கும் இடம், அதன் முடிவில் ஒரு மரப்பெட்டி அதன் முன்பக்கம் டிக்கட் கொடுப்ப்தற்கான ஒரு சின்ன திறப்பு, பின்பக்கம் ஒரு கதவு. டிக்கட் கொடுப்பவர் கையில் டிக்கட்டோடு வந்து அந்தப்பெட்டிக்குள் புகுந்து க்தவை தாழ்ப்பாள் போட்டுக்கொண்டதும், ஆங்காங்கே அமர்ந்து வெட்டிக்கதை பேசிக்கொண்டிருந்தவர்களெல்லாம் வந்து மூங்கில் தடுப்புக்குள் புகுந்துகொள்வார்கள். ஒவ்வொரு மரப்பெட்டிக்கும் வெளியே 40 வாட்ஸ் பல்பு எரிந்துகொண்டிருக்கும். தூரத்தில் இருந்து வரும்போது பல்பு எரிந்துகொண்டிருப்பதைப் பார்த்தால் கவுண்ட்டரில் (?) ஆள் இருக்காரென்று அர்த்தம். விளக்கு அணைக்கப்பட்டிருந்தால் போய்விட்டாரென்று தெரிந்து திரும்பி விடுவார்கள். படம் கால்வாசி ஓடும்வரை டிக்கட் கொடுத்துக்கொண்டிருப்பார்கள். இப்படி மூன்று வகுப்புக்கும் மூன்று கியூ.

கடைசி வகுப்பு தரை டிக்கட். கொட்டகையில் பாதி இடத்தை அடைத்துக்கொண்டிருக்கும். நன்றாக ஆற்று மணல் அடித்து வைத்திருப்பார்கள். கொஞ்சநாளைக்கு ஒருதரம் அள்ளி விட்டு, வேறு மணல் கொட்டுவார்கள். உண்மையில் இதைத்தான் முதல் வகுப்பு என்று சொல்ல வேண்டும். எப்படி வேண்டுமானாலும் படம் பார்க்கலாம். நின்று கொண்டு, உட்கார்ந்து கொண்டு, காலை நீட்டி அமர்ந்துகொண்டு, கூட்டம் குறைந்த நேரங்களில் படுத்துக்கொண்டும் பார்க்கலாம். அடுத்து பெஞ்ச் டிக்கட். முன்பக்கம் உயரம் குறைவானதிலிருந்து போகப்போக உய்ரம் கூடிக்கொண்டே போகும் வகையில் சவுக்குக்ட்டைகளை தரையில் ஊன்றி, அதன்மீது பலகையை நீளமாக ஆணிபோட்டு அடித்து வைத்திருப்பார்கள். ஆட்டவோ அசைக்கவோ முடியாதபடி ஸ்ட்ராங்காக இருக்கும். பின்னால் சாய ஒன்றுமிருக்காது. ரொம்ப நேரம் அமர்ந்தால் முதுகு வலி வந்துவிடும்.

கடைசியாக முதல் வகுப்பு. அது என்ன?. உயரமான ஒரு பெரிய சிமெண்ட் திண்ணை அவ்வளவுதான். திண்ணையின் கடைசியில் இரும்பாலான மடக்கு நாற்காலிகள் நிறைய சாத்தி வைத்திருப்பார்கள். முதல் வகுப்பு டிக்கட் வாங்கியவர்கள் போய் ஆளுக்கொன்றாக எடுத்து வந்து விரித்துப்போட்டு உட்கார்ந்துகொள்ள வேண்டியதுதான். எல்லா நாற்காலிகளுக்கும் கரும்பச்சை பெயிண்ட் அடித்து, அதில் வெள்ளையில் டூரிங் டாக்கீஸ் பெயர் எழுதியிருப்பார்கள். முதல் வகுப்புக்கு மட்டும் கொர கொர சத்ததுடன் இரண்டு ஃபேன்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்கும். மற்ற வகுப்புக்களுக்கு ஃபேன் கிடையாது. ஆண்களும் பெண்களும் சேர்ந்து உட்கார அனுமதி முதல் வகுப்பில் மட்டும்.

எல்லா டூரிங் டாக்கீஸ் போலவே ஒரே ஒரு புரொஜெக்டர். அதனால் மூன்று இடைவேளை. தனியாக ஸ்டால் எல்லாம் கிடையாது. உள்ளே விற்றுக்கொண்டு வரும் பையன்களிடம்தான் தின்பண்டங்கள் வாங்க வேண்டும். என்னென்ன விற்பார்கள்?. வழக்கம்போல சுண்டல், முறுக்கு, வடை, இவைகளோடு சீஸனுக்குத்தகுந்தாற்போல பனங்கிழங்கு, வள்ளிக்கிழங்கு, பொறி உருண்டை, கடலை மிட்டாய் என்று எல்லாம் விற்பனைக்கு வரும்.

வேலிக்குள்ளே நாற்புறமும் திறந்த கொட்டகையாதலால், உள்ளே படம் பார்க்கும் அளவு கூட்டம் வெளியே வசனம் மற்றும் பாட்டுக்கேட்பதற்கு நிற்கும். அப்போதெல்லாம் சினிமாவை ரசிக்க கொட்டகையை விட்டால் வேறு ஏது போக்கிடம்?. அவர்களில் பெரும்பாலோர் ஏற்கெனவே அந்தப்படத்தைப் பார்த்தவர்களாக இருப்பார்கள். டூரிங் டாக்கீஸில் என்ன படம் ஓடுகிறதோ அந்தவாரம் முழுக்க தெருமுனை, குளக்கரை, கடைத்தெரு, வீடுகளில் பெண்களுக்குள் என எங்கும் அத்திரைப்படம் பற்றிய விவாதமாகவே இருக்கும்.

என்ன இருந்தாலும் அது ஒரு காலம்தான், அவை ஒரு சுகமான அனுபவங்கள்தான். விடுமுறை முடிந்து சென்னை பரபரப்புக்கு வந்த பின்னும் பல நாட்களுக்கு அந்த டூரிங் டாக்கீஸ் அனுபவங்கள் மனதில் அலையடித்துக்கொண்டே இருக்கும்.

வாசு சார், மலரும் நினைவுகளைக் கிளறி விட்ட தங்கள் பதிவுக்கு நன்றி.

---

Reading the threads of touring talkies experiences is as thrilling as watching NT movies!!

I tried to type in Tamil, but couldnt find fonts. Can somebody tell me how to use Tamil fonts here?

¿¡ý «ñ¨Á¢ø 'Å¡½¢ á½¢' ¢ĢÕóÐ º¢Ä ¸¡ðº¢¸¨Çô À¡÷ò§¾ý. ¿Ê¸÷ ¾¢Ä¸õ ¾ÉÐ §ÀðʸǢø ¦º¡øÅЧÀ¡Ä, À¢Èâý §¾¨Å측¸ ±Îò¾ À¼í¸Ç¢ø þÐ×õ ´ýÈ¡¸ þÕì̦ÁÉ ¿¡ý ¿¢¨É츢§Èý. þÕ §Å¼í¸Ç¢ø ¿ÊìÌõ Å¡½¢º¢È£ìÌ «¾¢¸ Ó츢Âõ ¦¸¡Îò¾¢ÕôÀмý, ÓòÐáÁÛõ þÃñ¼¡ÅÐ ¸¾¡¿¡Â¸É¡¸ ÅÕ¸¢È¡÷. ¿¨¸îͨÅôÀ¼õ ±ýÀ¾¡ø ¿Ê¸÷ ¾¢Ä¸ò¾¢ý ¾¢È¨ÁìÌò '¾£É¢' §À¡ÎžüÌ ±Ð×Á¢ø¨Ä, ±ýÈ¡Öõ, «Å÷ Á¢¸×õ þÂøÀ¡¸ ¿Êò¾¢ÕìÌõ ¿¨¸îͨÅ측𺢸û Å¡öÅ¢ðÎî �¢Ã¢ì¸¨Å츢ýÈÉ. ¦¾ÕìÜò¾¡Êì¸¡É ¿¨¼, ¯¨¼, À¡Å¨ÉÔ¼ý, ´Õ ¸¡¾¢ø ¸Îì¸Û¼ý «Å÷ «¿¡Â¡ºÁ¡¸ «Êò¾¢ÕìÌõ ÜòÐ Á¢¸×õ ú¨ÉìÌâÂÐ.

´Õ ¸¡ð�¢ ±ý¨É Å¢ØóРŢØóÐ º¢Ã¢ì¸ ¨Åò¾Ð: Å¡½¢Ôõ á½¢Ôõ þ¼õ Á¡È¢ ÅóÐÅ¢¼, ¾ü¦¸¡¨Ä ¦ºöÂÅ¢Õó¾ Å¡½¢¨Â측ôÀ¡üÈ¢ô À¢ýÉ÷ «Åû Á¡È¢Å¢ð¼Ð ¦¾Ã¢Â¡Áø , ¸õÀ¢Â¢ø ¿¼ôÀ¾üÌì ÜðÊø¸¢È¡÷. ¾Ê¢ø ²Èò¦¾Ã¢Â¡Áø ¾Å¢ìÌõ Å¡½¢¨Âò ¾ûÇ¢ò ¾ûÇ¢ §Á§Ä ²üȢŢ¼ ÓÂøÅÐõ, ¬É¡ø Å¡½¢ ÁÚÀÊÔõ ºÚ츢 «Å÷ §Áø Å¢ØÅÐÁ¡¸ ´§Ã ÜòÐ! ÍüÈ¢ÅÃÅ¢Õó¾ Üð¼òмý §º÷óÐ ±õ¨ÁÔõ Å¡ö¢ðÎìÜîºÄ¢¼¨ÅìÌõ ¿¨¸îͨÅì¸ð¼õ «Ð!

¾¡õ ²Á¡üÈôÀð¼Ð ¦¾Ã¢ó¾ Üð¼õ, º¢Å¡ƒ¢¨Âò à츢òà츢ô ÀÄ ¾¼¨Å¸û §À¡ÎÅÐ, «¨¾Å¢¼ì ¸§ÇÀÃÁ¡ÉÐ. ¾ý¨É «ôÀÊ §Á§Ä à츢ô§À¡Îõ ¸¡ð�¢Â¢ø ¿Ê¸÷ ¾¢Ä¸õ ¿¢îºÂÁ¡¸ ú¢òÐ ¿Êò¾¢ÕôÀ¡÷.

Quote:

---

Originally Posted by mr_karthik

கொட்டகைக்கு முன் பெரிய வெளி. அதில் மூங்கில் தடுப்புகளால் அமைக்கப்பட்ட கியூ நிற்கும் இடம், அதன் முடிவில் ஒரு மரப்பெட்டி அதன் முன்பக்கம் டிக்கட் கொடுப்ப்தற்கான ஒரு சின்ன திறப்பு, பின்பக்கம் ஒரு கதவு. டிக்கட் கொடுப்பவர் கையில் டிக்கட்டோடு வந்து அந்தப்பெட்டிக்குள் புகுந்து க்தவை தாழ்ப்பாள் போட்டுக்கொண்டதும், ஆங்காங்கே அமர்ந்து வெட்டிக்கதை பேசிக்கொண்டிருந்தவர்களெல்லாம் வந்து மூங்கில் தடுப்புக்குள் புகுந்துகொள்வார்கள். ஒவ்வொரு மரப்பெட்டிக்கும் வெளியே 40 வாட்ஸ் பல்பு எரிந்துகொண்டிருக்கும். தூரத்தில் இருந்து வரும்போது பல்பு எரிந்துகொண்டிருப்பதைப் பார்த்தால் கவுண்ட்டரில் (?) ஆள் இருக்காரென்று அர்த்தம். விளக்கு அணைக்கப்பட்டிருந்தால் போய்விட்டாரென்று தெரிந்து திரும்பி விடுவார்கள். படம் கால்வாசி ஓடும்வரை டிக்கட் கொடுத்துக்கொண்டிருப்பார்கள். இப்படி மூன்று வகுப்புக்கும் மூன்று கியூ.

கடைசி வகுப்பு தரை டிக்கட். கொட்டகையில் பாதி இடத்தை அடைத்துக்கொண்டிருக்கும். நன்றாக ஆற்று மணல் அடித்து வைத்திருப்பார்கள். கொஞ்சநாளைக்கு ஒருதரம் அள்ளி விட்டு, வேறு மணல் கொட்டுவார்கள். உண்மையில் இதைத்தான் முதல் வகுப்பு என்று சொல்ல வேண்டும். எப்படி வேண்டுமானாலும் படம் பார்க்கலாம். நின்று கொண்டு, உட்கார்ந்து கொண்டு, காலை நீட்டி அமர்ந்துகொண்டு, கூட்டம் குறைந்த நேரங்களில் படுத்துக்கொண்டும் பார்க்கலாம். அடுத்து பெஞ்ச் டிக்கட். முன்பக்கம் உயரம் குறைவானதிலிருந்து போகப்போக உய்ரம் கூடிக்கொண்டே போகும் வகையில் சவுக்குக்ட்டைகளை தரையில் ஊன்றி, அதன்மீது பலகையை நீளமாக ஆணிபோட்டு அடித்து வைத்திருப்பார்கள். ஆட்டவோ அசைக்கவோ முடியாதபடி ஸ்ட்ராங்காக இருக்கும். பின்னால் சாய ஒன்றுமிருக்காது. ரொம்ப நேரம் அமர்ந்தால் முதுகு வலி வந்துவிடும்.

கடைசியாக முதல் வகுப்பு. அது என்ன?. உயரமான ஒரு பெரிய சிமெண்ட் திண்ணை அவ்வளவுதான். திண்ணையின் கடைசியில் இரும்பாலான மடக்கு நாற்காலிகள் நிறைய சாத்தி வைத்திருப்பார்கள். முதல் வகுப்பு டிக்கட் வாங்கியவர்கள் போய் ஆளுக்கொன்றாக எடுத்து வந்து விரித்துப்போட்டு உட்கார்ந்துகொள்ள வேண்டியதுதான். எல்லா நாற்காலிகளுக்கும் கரும்பச்சை பெயிண்ட் அடித்து, அதில் வெள்ளையில் டூரிங் டாக்கீஸ் பெயர் எழுதியிருப்பார்கள். முதல் வகுப்புக்கு மட்டும் கொர கொர சத்ததுடன் இரண்டு ஃபேன்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்கும். மற்ற வகுப்புக்களுக்கு ஃபேன் கிடையாது. ஆண்களும் பெண்களும் சேர்ந்து உட்கார அனுமதி முதல் வகுப்பில் மட்டும்.

எல்லா டூரிங் டாக்கீஸ் போலவே ஒரே ஒரு புரொஜெக்டர். அதனால் மூன்று இடைவேளை. தனியாக ஸ்டால் எல்லாம் கிடையாது. உள்ளே விற்றுக்கொண்டு வரும் பையன்களிடம்தான் தின்பண்டங்கள் வாங்க வேண்டும். என்னென்ன விற்பார்கள்?. வழக்கம்போல சுண்டல், முறுக்கு, வடை, இவைகளோடு சீஸனுக்குத்தகுந்தாற்போல பனங்கிழங்கு, வள்ளிக்கிழங்கு, பொறி உருண்டை, கடலை மிட்டாய் என்று எல்லாம் விற்பனைக்கு வரும்.

வேலிக்குள்ளே நாற்புறமும் திறந்த கொட்டகையாதலால், உள்ளே படம் பார்க்கும் அளவு கூட்டம் வெளியே வசனம் மற்றும் பாட்டுக்கேட்பதற்கு நிற்கும். அப்போதெல்லாம் சினிமாவை ரசிக்க கொட்டகையை விட்டால் வேறு ஏது போக்கிடம்?. அவர்களில் பெரும்பாலோர் ஏற்கெனவே அந்தப்படத்தைப் பார்த்தவர்களாக இருப்பார்கள். டூரிங் டாக்கீஸில் என்ன படம் ஓடுகிறதோ அந்தவாரம் முழுக்க தெருமுனை, குளக்கரை, கடைத்தெரு, வீடுகளில் பெண்களுக்குள் என எங்கும் அத்திரைப்படம் பற்றிய விவாதமாகவே இருக்கும்.

---

டியர் வாசுதேவன் சார்

தங்களின் டூரிங் டாக்கீஸ் அனுபவம் அருமை. நன்றி.

டியர் கார்த்திக் சார்,

தங்களுடைய அனுபவம், நான் சிறுவயதில் என்னுடைய கிராமத்தில் அனுபவித்ததை அப்ப்டியே பிரதிபலித்தைப் போல இருந்தது. நன்றி.

Mr Raghavendra,

Pls give your contact number for further discussion. My no:09581555808. During my school days at Kellet actor Rajesh previously he was
a teacher in that school taking classes for 7th. At that time he resembles our NT in younger days and in his class he used to call
me and asks us to sing some song. At that time GOURAVAM song of Pallooti was popular and sang the song and got his appreciation.
Mr Rajesh is also a fan of our NT.

Regards

Quote:

---

Originally Posted by Vankv

I tried to type in Tamil, but couldnt find fonts. Can somebody tell me how to use Tamil fonts here?

---

Guide in our Hub itself

http://www.mayyam.com/talk/showthrea...-post-in-TAMIL

அன்புள்ள முரளி சீனிவாஸ் சார்,

தாங்கள் 'நீலவானம்' பற்றியும் 'ஆண்டவன் கட்டளை' பற்றியும் எழுதும்போதெல்லாம் என் மனம் அதன்பால் ஈர்க்க்ப்பட்டு விடும். நீலவானம் ஈர்க்கப்பட மூன்று காரணங்கள் என்பது உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி. அண்ணன், அண்ணி மற்றும் மன்னன். (மன்னன் தனிக்கட்சி துவங்கி முதல் பெயராக இடம்பெற்ற அண்ணன் படம்).

கை கொடுத்த தெய்வம், எங்கிருந்தோ வந்தாள் போல அண்ணன் தன் நாயகிகளுக்கு வழிவிட்டு ஒதுங்கி நின்று 'சாதித்துக்காட்டு' என்று அண்ணிக்கும் இடம் கொடுத்த படம். ஒதுங்கி நின்றாலும் நம் மனம் நிறைந்த பெர்ஃபாமன்ஸத்தர அவர் தவறியதில்லை. மற்றவர்கள் போல 'படம் முழுக்க நானே, நீ வெறும் கவர்ச்சிப்பாவையாக வந்து என்னுடன் ஆடிவிட்டுப்போ' என்று சொன்னவரில்லையே நம் அண்ணன். அவருடன் வந்து சேர்ந்தபின் எத்தனை நார்கள் மனம் பெற்றன..!!. அவர்கள் இன்றளவும் பேட்டிகளில் சொல்லிக்காண்பிக்கிறார்களே.

நீலவானம் பற்றி நீங்கள் முந்தைய பதிவுகளில் அணு அணுவாக ரசித்து செதுக்கியவற்றைப் படித்துப் படித்து மகிழ்ந்தவன் நான். படத்தின் ஒவ்வொரு காட்சியும் அப்பப்பா. என்ன ஒரு அழகு, என்ன ஒரு அற்புதம். உங்களைப்போலவே சாரதாவும் கூட, அந்த விழாவொன்றில் நகை காணாமல் போகும் காட்சியில் இவருடைய கோட்டைக்கழற்றி அவமானப்படுத்தும் காட்சியை சொல்லி சொல்லி ரசிப்பார். 'ஓ லிட்டில் ஃப்ளவர்' பாடலின் போது 'உனக்கும் எனக்கும் உருவப்பொருத்தமே' என்று ராஜஸ்ரீயைப்பார்த்து குண்டாக தன் கைகளை விரித்துக்காட்டுவாரே. எவர் செய்வார்?.

இன்னொரு விஷயம். முன்பு நீங்கள் 'பாடல்கள் பலவிதம்' பகுதியில் ஆங்கிலத்தில் எழுதிய 'மலர்ந்தும் மலராத' பாடலின் மெகா பதிவைத் தமிழில் மொழிபெயர்த்து உங்களுக்கு சமர்ப்பிக்க வேண்டும் என்று எழுதுகிறேன், எழுதுகிறேன் அது பாட்டுக்கு வளர்ந்துகொண்டே போகிறது. எவ்வளவு விஷயங்களை அதற்குள் அடக்கியிருக்கிறீர்கள். அப்பப்பா. (இப்போத்தான் சித்ரா தியேட்டரில் 'வணங்காமுடி' மெகா கடவுட்டுக்கு தீயணைப்பு எஞ்சின் பாதுகாப்பு தரப்பட்ட இடம் வரை மொழிபெய்ர்த்திருக்கிறேன். அப்படியானால் இன்னும் எவ்வளவு இருக்குமென்று பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்).

தங்களின் 'நீலவானம்' பதிவுகளுக்கு எவ்வளவு ந்ன்றி சொன்னாலும் தகும். அந்த வருடம் (1965) தீபாவளிக்குக்கூட அண்ணனின் படம் வரவில்லையே, அப்படியிருந்தும் இப்படம் ஏன் மக்களிடம் போதுமான அளவில் சென்றடையவில்லை? என்பதுதான் புரியாத புதிர்.

அன்புள்ள (திருவல்லிக்கேணி) வாசுதேவன் சார், தங்கள் வரவு நல்வரவாகுக.

வந்ததுமே நான் பணிபுரியும் இடம் பற்றிய விவரத்தை தங்கள் பதிவில் இடம்பெறச்செய்து விட்டீர்கள். நன்றி. நீங்கள் திருவல்லிக்கேணி கெல்லட் உயர்நிலைப்பள்ளியில் படித்திருப்பதால், அங்கு தமிழாசிரியராகப்பணியாற்றிய புலவர் அகமது பஷீர் அவர்களைத் தெரிந்திருக்கும் என நினைக்கிறேன். என் தந்தையின் மிகச்சிறந்த நண்பர். நான் படித்த மண்ணடி முத்தியால்பேட்டை உயர்நிலைப்பள்ளியில் ஒரு விழாவில் சிறப்புப்பேச்சாளராக வந்திருந்தார். அவரது பேச்சும் இலக்கிய அறிவும் என்னை வியப்பிலாழ்த்தியது. பணி ஓய்வு பெற்றபின் ஆழ்வார் திருநகரியில் செட்டில் ஆகிவிட்டார்.

(இதையெல்லாம் தனி மடலில் பேசவேண்டியதுதானே என்று நினைக்கும் நண்பர்களுக்கு விளக்கம். என் தனிமடல் பகுதி திறக்கப்பட முடிவதில்லை அதனால்தான் இங்கு. சிரமத்தைப் பொறுத்துக்கொள்ளுங்கள்).

கார்த்திக்

நீலவானம் பற்றிய எனது பதிவிற்கு தாங்கள் அளித்துள்ள பாராட்டிற்கு நன்றி. உங்களின் பதிவு வரும் என்பது எனக்கு தெரியும். காரணம் உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த படங்களில் ஒன்று அல்லவா இது? நான் முன்னரே சொன்ன மாதிரி இந்த நீல வானம் மற்றும் ஆண்டவன் கட்டளை படங்களை எத்துனை முறை சிலாகித்து எழுதினாலும் அலுக்காது. அது மட்டுமல்ல நாம் பலமுறை எழுதியது போல இந்தப் படங்களின் பல நிறைவான அம்சங்களை குறிப்பிட்டு இவை, அந்த 100 நாட்கள் என்ற வெற்றிக் கோட்டை தொட முடியாமல் போனதின் வருத்தத்தை பகிர்ந்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.

நீலவானத்தை பொறுத்தவரை அது ஒரு சில பிரச்சனைகளை சந்தித்தது. திருவிளையாடல் என்ற இதிகாச காவியம் தமிழகமெங்கும் சூறாவளியாய் சுழன்றடித்த நேரம் வெளியான இந்த நீலவானம், நாயகிக்கு முக்கியத்துவமும் சோகம் சற்றே அதிகமான அளவில் இருக்கிறது என்ற பெயரைப் பெற்றது மட்டுமின்றி கதாபாத்திரங்கள் வெகு குறைவு என்பதால் ஒரு சிறு ஆயாசம் தோன்றுகிறது என்ற ஒரு கருத்தும் நிலவியது.அதுவும் தவிர நீலவானம் வெளியாகி 50 நாட்களை முழுமையாக நிறைவு செய்யும் முன்னரே இயல்பான நடிப்பில் நடிகர் திலகம் காவியம் படைத்த மோட்டார் சுந்தரம் பிள்ளையும் [ஜனவரி 26,1966] வெளியாகி விட இடையில் இந்த படம் சிக்குண்டு தன் 100 நாள் வெற்றி வாய்ப்பை இழந்தது.

எனக்கு எப்போதும் ஒரு விஷயம் ஆச்சரியமாக இருக்கும். எந்த சிவாஜி ரசிகரை கேட்டாலும் நீலவானம் படத்தை பற்றி ஆஹா ஓஹோ என்றுதான் பேசுவார்கள். ஆனால் ஏன் படம் தரத்திற்கேற்ற வெற்றி அடையவில்லை என்று கேட்டால் சரியான பதில் வராது. ஆனால் தமிழ் சினிமா சரித்திரம் காட்டும் உண்மை என்னவென்றால் மறு வெளியீடுகளில் சக்கை போடு போட்டது நீலவானம என்பதுதான்.எப்போது திரையிடப்பட்டாலும் ஹவுஸ்ஃபுல் ஆகவே ஓடியது. தாய்மார்களின் கூட்டம் கட்டுகடங்காமல் வரும் காட்சிகளையும் இந்த அரங்குகள் தரிசித்தது. மறு வெளியீடுகளில் படத்தை வாங்கிய விநியோகஸ்தர்களும் திரையிட்ட அரங்க உரிமையாளர்களும் மிகுந்த லாபம் அடைந்தனர்.

காலம் நேரம் ஒத்து வந்தால் திரையரங்குகளில் நீல வானத்தை பார்க்கும் நாள் மீண்டும் வரலாம்.


அன்புடன்.

அது என்ன போட்டிப் போட்டுக் கொண்டு நீங்களும் வாசு அவர்களும் டூரிங் டாக்கிஸ் அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்? பிறந்து வளர்ந்து வாழ்ந்தது எல்லாம் நான்மாடக்கூடல் நகரம் என்பதால் இவ்வகை அரங்குகளை பார்த்ததில்லை. அவற்றில் படம் பார்த்த அனுபவமும் எனக்கு இல்லை. ஆனால் உங்கள் நினைவுகள் சுவை.

கார்த்திக்

நீலவானம் பற்றிய எனது பதிவிற்கு தாங்கள் அளித்துள்ள பாராட்டிற்கு நன்றி. உங்களின் பதிவு வரும் என்பது எனக்கு தெரியும். காரணம் உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த படங்களில் ஒன்று அல்லவா இது? நான் முன்னரே சொன்ன மாதிரி இந்த நீல வானம் மற்றும் ஆண்டவன் கட்டளை படங்களை எத்துனை முறை சிலாகித்து எழுதினாலும் அலுக்காது. அது மட்டுமல்ல நாம் பலமுறை எழுதியது போல இந்தப் படங்களின் பல நிறைவான அம்சங்களை குறிப்பிட்டு இவை, அந்த 100 நாட்கள் என்ற வெற்றிக் கோட்டை தொட முடியாமல் போனதின் வருத்தத்தை பகிர்ந்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.

நீலவானத்தை பொறுத்தவரை அது ஒரு சில பிரச்சனைகளை சந்தித்தது. திருவிளையாடல் என்ற இதிகாச காவியம் தமிழகமெங்கும் சூறாவளியாய் சுழன்றடித்த நேரம் வெளியான இந்த நீலவானம், நாயகிக்கு முக்கியத்துவமும் சோகம் சற்றே அதிகமான அளவில் இருக்கிறது என்ற பெயரைப் பெற்றது மட்டுமின்றி கதாபாத்திரங்கள் வெகு குறைவு என்பதால் ஒரு சிறு ஆயாசம் தோன்றுகிறது என்ற ஒரு கருத்தும் நிலவியது.அதுவும் தவிர நீலவானம் வெளியாகி 50 நாட்களை முழுமையாக நிறைவு செய்யும் முன்னரே இயல்பான நடிப்பில் நடிகர் திலகம் காவியம் படைத்த மோட்டார் சுந்தரம் பிள்ளையும் [ஜனவரி 26,1966] வெளியாகி விட இடையில் இந்த படம் சிக்குண்டு தன் 100 நாள் வெற்றி வாய்ப்பை இழந்தது.

எனக்கு எப்போதும் ஒரு விஷயம் ஆச்சரியமாக இருக்கும். எந்த சிவாஜி ரசிகரை கேட்டாலும் நீலவானம் படத்தை பற்றி ஆஹா ஓஹோ என்றுதான் பேசுவார்கள். ஆனால் ஏன் படம் தரத்திற்கேற்ற வெற்றி அடையவில்லை என்று கேட்டால் சரியான பதில் வராது. ஆனால் தமிழ் சினிமா சரித்திரம் காட்டும் உண்மை என்னவென்றால் மறு வெளியீடுகளில் சக்கை போடு போட்டது நீலவானம என்பதுதான்.எப்போது திரையிடப்பட்டாலும் ஹவுஸ்ஃபுல் ஆகவே ஓடியது. தாய்மார்களின் கூட்டம் கட்டுகடங்காமல் வரும் காட்சிகளையும் இந்த அரங்குகள் தரிசித்தது. மறு வெளியீடுகளில் படத்தை வாங்கிய விநியோகஸ்தர்களும் திரையிட்ட அரங்க உரிமையாளர்களும் மிகுந்த லாபம் அடைந்தனர்.

காலம் நேரம் ஒத்து வந்தால் திரையரங்குகளில் நீல வானத்தை பார்க்கும் நாள் மீண்டும் வரலாம்.


அன்புடன்.

அது என்ன போட்டிப் போட்டுக் கொண்டு நீங்களும் வாசு அவர்களும் டூரிங் டாக்கிஸ் அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்? பிறந்து வளர்ந்து வாழ்ந்தது எல்லாம் நான்மாடக்கூடல் நகரம் என்பதால் இவ்வகை அரங்குகளை பார்த்ததில்லை. அவற்றில் படம் பார்த்த அனுபவமும் எனக்கு இல்லை. ஆனால் உங்கள் நினைவுகள் சுவை.

இந்த திரியை பல காலமாக வாசித்துக் கொண்டு மட்டும் இருந்து இன்று உறுப்பினராகி தன் வாழ்நாளில் நேர்ந்த மகிழ்ச்சியான நடிகர் திலக தருணங்களை நம்முடனே பகிர்ந்து கொள்ள வருகை தந்திருக்கும் எஸ்.வாசுதேவன் அவர்களே, வருக! உங்கள் வரவு திரிக்கு நல்வரவு ஆகுக.

அன்புடன்

My sincere thanks to Mr Karthik,Mr Murali Srinivas & Mr Pammalar for welcoming in this prestigious thread of NT.
I might have seen some of my friends during the screening of KARNAN at Shanthi on March 18th. Whatever
possible I will try to post about NT.

Regards

நடிகர்திலகத்தின் கொடை குணம் பற்றி ஒரு வலைத்தளத்தில் படித்தது.


என் டயரி

அனுபவங்கள்... ரசனைகள்...


வாழ்க வள்ளல் சிவாஜி!
தருமகுலசிங்கம் என்று ஒருவர் என்னை இன்று வந்து சந்தித்தார். கொழும்புவைச் சேர்ந்தவர். வயது 60 இருக்கும். யாழ்ப்பாணத் தமிழில் பேசினார்.

நடிகர்திலகம் சிவாஜிகணேசனின் மேல் தீவிர அபிமானமுள்ளவர் என்பது அவரின் பேச்சிலிருந்து தெரிந்தது. அவர் சிவாஜி பற்றி வெளியாகும் எல்லாப் புத்தகங்களையும் உடனுக்குடன் வாங்கிப் படித்துவிடுவாராம். அப்படி விகடன் பிரசுரத்தில் வெளியிட்ட புத்தகங்களையும் வாங்கிப் படித்திருப்பதாகச் சொன்னார்.

“சிவாஜி பற்றி வெளியான எல்லாப் புத்தகங்களிலும் ஏதேதோ செய்திகள் இருக்கு. ஆனால், நாங்கள் பெருமையாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் ஒரு செய்தியை மட்டும் எந்தப் புத்தகத்திலும் பார்க்க முடியவில்லை” என்றார்.

“அதென்ன செய்திங்க?” என்றேன்.

“சிவாஜிகணேசன் நடித்து ‘பராசக்தி’ என்று ஒரே ஒரு படம் மட்டும் ரிலீஸாகியிருந்த சமயத்தில், அவரை வேறு யாரும் பெரிய அளவில் கௌரவிப்பதற்கு முன்னால் யாழ்ப்பாணம் மக்களாகிய நாங்கள்தான் அவருக்குப் பெரிய வரவேற்பு கொடுத்துக் கௌரவித்தோம். சிவாஜி முதன்முதல் சென்ற வெளிநாடு இலங்கைதான்!” என்றார்.

தொடர்ந்து, “விகடன் பொக்கிஷம் பகுதியில், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் அவர் லட்ச ரூபாய் நிதி தந்தது பற்றியும், அதற்கு விகடனில் அந்தக் காலத்தில் தலையங்கம் தீட்டிப் பாராட்டியது பற்றியும் குறிப்பிட்டிருந்ததைப் படித்தேன். ஆனால் அதற்கு முன்பே, அதாவது 1953-ல் அவர் ஒரு நாடகம் நடத்தி, அதில் வசூலான தொகை முழுவதையும் (கிட்டத்தட்ட ரூ.25,000) எங்கள் ஊரில் ஆஸ்பத்திரி வளர்ச்சி நிதியாகக் கொடுத்துவிட்டார். அதன்பிறகுதான் அவர் இதே முறையில் பல ஊர்களிலும் நாடகங்கள் நடத்தி, அதில் வசூலாகும் தொகையை பல நல்ல காரியங்களுக்கு அன்பளிப்பு வழங்குவது என்கிற வழக்கத்தைக் கைக்கொண்டார்” என்றார் தருமகுலசிங்கம்.

உண்மையில், 1953-ல் ரூ.25,000 என்பது மிகப் பெரிய தொகை என்பது ரூ.10, 7, 5, 2 என நாடகத்துக்கான டிக்கெட் விலைகளைப் பார்த்தாலே புரிகிறது.

யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள அந்த மருத்துவமனையின் பெயர் ‘மூளாய்’. அது ஒரு கூட்டுறவு மருத்துவமனை. அதன் சபைத் தலைவராக இருந்தவர் பி.எம்.சங்கரப்பிள்ளை என்பவர். அவர்தான் சிவாஜிகணேசனை யாழ்ப்பாணத்துக்கு வரவழைத்து, பெரிய வரவேற்பு கொடுத்தவர். அந்த மூளாய் ஆஸ்பத்திரியை விரிவுபடுத்தும்பொருட்டு நிதி திரட்டித் தரும்படி அவர் சிவாஜிகணேசனிடம் கோரிக்கை வைக்க, சிவாஜியும் உடனே மனமுவந்து இதற்காகவே தமது கோஷ்டியாருடன் இலங்கை போய் ‘என் தங்கை’ என்ற நாடகத்தைச் சிறப்பாக நடத்திக் கொடுத்திருக்கிறார்.

சுமார் மூன்று மணி நேரம் நடந்த ‘என் தங்கை’ நாடகத்தின் இறுதியில், பராசக்தி படத்தில் பேசி அசத்திய கோர்ட் சீன் வசனத்தை ரசிகர்களுக்காகப் பேசிக் காண்பித்திருக்கிறார் சிவாஜி கணேசன். அன்றைக்கு வெளியிடப்பட்ட நாடக விளம்பர நோட்டீஸில் இதுவும் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது.

‘30.11.53 திங்கட்கிழமை இரவு 8-30 மணிக்கு, மூளாய் ஆஸ்பத்திரி நிதிக்காக, கொழும்பு, ஜிந்துப்பிட்டி முருகன் டாக்கீஸில், ‘பராசக்தி’ புகழ் சிவாஜி கணேசனும் 30 ஆண், பெண் நடிகர்களும் சேர்ந்த அவரது திருச்சி ஜி.எஸ். நாடக சபா கோஷ்டியாரும் நடிக்கும் ‘என் தங்கை’ நாடகம் நடைபெறும். நாடக முடிவில் சிவாஜி கணேசன் ‘பராசக்தி’ படத்தில் பேசிய கோர்ட் சீன் வசனங்கள் பேசுவதைக் கேட்கத் தவறாதீர்கள்’ என்று அந்தக் காலத்தில் அச்சிடப்பட்ட நோட்டீஸை திரு.தருமகுலசிங்கம் காட்டியபோது எனக்குச் சிலிர்ப்பாக இருந்தது.

சிவாஜியை யாழ் நகருக்கு வரவழைத்து கௌரவித்த அந்த பி.எம்.சங்கரப்பிள்ளையின் மகன்தான் இன்று என்னை வந்து சந்தித்த தருமகுலசிங்கம். அன்றைக்கு சிவாஜி, நாடகம் முடிந்ததும் தங்கள் வீட்டுக்கு வந்திருந்து தங்களோடு ஒன்றாக அமர்ந்து விருந்துண்டு மகிழ்ந்ததை நினைவுகூர்ந்தார்.

சிவாஜிக்கு அளித்த வரவேற்புரையில் பேசும்போது, “திரு.கணேசனை ஒரு நடிகர் என்ற அளவில் மட்டும்தான் நாம் அறிந்திருந்தோம். ஆனால், அவர் வெறும் நடிகர் மட்டுமல்ல; சிறந்த அறிவாளி. தமிழ் மக்களுக்காகப் பணி புரிவதில் மிகுந்த பற்றுடையவர் என்பதையும் இப்போது தெரிந்து கொண்டோம். இவர் தமது நடிப்பாற்றலால் வாழ்வில் மேன்மேலும் உயர்நிலையை அடைவார் என்பது திண்ணம்” என்று சிவாஜியின் நடிப்புத் திறனையும் சேவை மனப்பான்மையையும் மிகவும் பாராட்டிப் பேசியுள்ளார் திரு.சங்கரப்பிள்ளை.

“இங்கே யாழ்ப்பாணம் மக்களாகிய நீங்கள் நாடகக் கலையை இந்த அளவுக்கு ஆர்வத்துடன் ரசித்து வரவேற்பதைக் கண்டு நான் மிகவும் மகிழ்கிறேன். தமிழகத்தில் உள்ள ஏனைய நடிக நண்பர்களிடமும் உங்களின் ஆர்வத்தை எடுத்துக் கூறிப் பெருமைப்படுவேன்” என்று தமது ஏற்புரையில் கூறி நெகிழ்ந்தார் சிவாஜி. இது அன்றைக்கு ‘வீரகேசரி’ பத்திரிகையில் செய்திக் குறிப்பாக வெளியாகியிருக்கிறது.

நானும் ஒரு சிவாஜி ரசிகன் என்பதில் பெருமைப்படுகிறேன்.

வாழ்க வள்ளல் சிவாஜி!

*****

Dear Radha,

This charitable mind of our NT is there from the beginning of his career itself and many of these kind of news were never publicized as well; that shows the greatness of NT.

Even in Mumbai, an Eye Hospital was constructed ( By Bharathi Mandram) from the collections of his Dramas especially done by him for this cause.

As once Rajinikanth mentioned, NT is first a Great Human being and we love him for that greatness indeed!!!

ANM

Dear Radhakrishnan and anm
This Jaffna news has been covered in our nadigarthilagam website for quite a long time courtesy the blog by Dharmakula singam and the image was posted in that blog. The details of the blog is given in the image below which is self explanatory:

http://i872.photobucket.com/albums/a...inCeylon53.jpg

SHUTTLE ACTING ... இப்படி ஒர் சொற்தொடர் சமீப காலமாக மிகவும் திரை விமர்சகர்கள் மத்தியில் பரவலாக பயன் படுத்தப் பட்டு வருகிறது. இன்றைய இலக்கணத்தில் வெறுமனே சுவற்றை வெறித்துப் பார்த்து அதுவும் திரைக்கு முதுகைக் காட்டிக் கொண்டு நின்றால் கூட shuttle acting என்று சொல்லக் கூடியவர்கள் இருக்கிறார்கள். ஆனால் அதற்கான விளக்கம் என்ன... அந்த நடிப்பிற்கு உதாரணம் என்ன .... இதற்கெல்லாம் உண்மையான விளக்கம் தேவையென்றால் நடிப்பிலக்கணத்தைப் படிக்க வேண்டும் .. நமக்கு அதற்காகவே படைத்த புத்தகம் இருக்கிறதே .... அந்தப் புத்தகத்தின் பெயர் சிவாஜி கணேசன் ... ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் ஒவ்வொரு வார்த்தையிலும் நடிப்பிற்கான விளக்கத்தை அளிக்கும் பொக்கிஷம் அவர் படங்களும் அவருடைய நடிப்பும்.

அப்படிப்பட்ட Shuttle Performance நடிப்பிற்கான மிகச் சிறந்த உதாரணம் எல்லாம் உனக்காக திரைப்படத்தில் வரும் இந்தக் காட்சி. என்னுடைய பட்டியலில் முதல் பத்து இடங்களுக்குள் வரக்கூடிய படம். அதற்கு இந்த காட்சி ஒரு சாட்சி. இரு திலகங்களும் விழிகளிலேயே மொழி பேசும் உன்னதக் காட்சி. குறிப்பாக திரையில் ஓடி ஆடி விளையாடும் தன்னுடைய காட்சியைப் பார்க்கும் சாவித்திரி, உணர்ச்சி வசப்பட்டு தானும் அந்தப் பாடலை முணுமுணுப்பதாகட்டும், அவரை திரையிலும் நேரிலும் மாறி மாறிப் பார்த்து கட்டுப் படுத்த முடியாமல் நடிகர் திலகம் தன் உணர்ச்சியினை வெளிப்படுத்தும் காட்சியாகட்டும், இவர்கள் இருவரும் தமிழ் சினிமாவின் - மன்னிக்கவும் - உலக சினிமாவின் உச்சங்கள் என்றே சொல்லலாம் - என்பதை நிரூபிக்கிறார்கள். முதலிரவில் கணவன் மனைவி இருவரிடையே பரஸ்பரம் புரிந்துணர்வு அரும்புவதை சித்தரிக்கும் இக்காட்சி, என்னை மிகவும் கவர்ந்த காட்சியாகும்.

திரையில் ஓடும் பாடலைத் தானும் உணர்ச்சி வசப்பட்டு முணுமுணுக்கும் காட்சியில் சாவித்திரியின் முக பாவத்தை உன்னிப்பாகக் கவனியுங்கள்.

இவ்வளவு சொல்கிறோமே பாடலைப் பற்றி சொல்ல வேண்டாமா..

சுசீலா என்கிற உன்னதப் பாடகியின் குரலில் உள்ளது இனிமை மட்டுமல்ல உள்ளத்தை பிழிந்தெடுக்கும் சோகமும் கூட ... நம்மை மெய்மறக்கச் செய்யும் பாடல் ...
இசை கே.வி.மகாதேவன்.


http://youtu.be/aDMB2fTqLaQ

Quote:

---

Originally Posted by J.Radhakrishnan

நடிகர்திலகத்தின் கொடை குணம் பற்றி ஒரு வலைத்தளத்தில் படித்தது.


என் டயரி

அனுபவங்கள்... ரசனைகள்...


வாழ்க வள்ளல் சிவாஜி!
தருமகுலசிங்கம் என்று ஒருவர் என்னை இன்று வந்து சந்தித்தார். கொழும்புவைச் சேர்ந்தவர். வயது 60 இருக்கும். யாழ்ப்பாணத் தமிழில் பேசினார்.

நடிகர்திலகம் சிவாஜிகணேசனின் மேல் தீவிர அபிமானமுள்ளவர் என்பது அவரின் பேச்சிலிருந்து தெரிந்தது. அவர் சிவாஜி பற்றி வெளியாகும் எல்லாப் புத்தகங்களையும் உடனுக்குடன் வாங்கிப் படித்துவிடுவாராம். அப்படி விகடன் பிரசுரத்தில் வெளியிட்ட புத்தகங்களையும் வாங்கிப் படித்திருப்பதாகச் சொன்னார்.

“சிவாஜி பற்றி வெளியான எல்லாப் புத்தகங்களிலும் ஏதேதோ செய்திகள் இருக்கு. ஆனால், நாங்கள் பெருமையாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் ஒரு செய்தியை மட்டும் எந்தப் புத்தகத்திலும் பார்க்க முடியவில்லை” என்றார்.

“அதென்ன செய்திங்க?” என்றேன்.

“சிவாஜிகணேசன் நடித்து ‘பராசக்தி’ என்று ஒரே ஒரு படம் மட்டும் ரிலீஸாகியிருந்த சமயத்தில், அவரை வேறு யாரும் பெரிய அளவில் கௌரவிப்பதற்கு முன்னால் யாழ்ப்பாணம் மக்களாகிய நாங்கள்தான் அவருக்குப் பெரிய வரவேற்பு கொடுத்துக் கௌரவித்தோம். சிவாஜி முதன்முதல் சென்ற வெளிநாடு இலங்கைதான்!” என்றார்.

தொடர்ந்து, “விகடன் பொக்கிஷம் பகுதியில், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் அவர் லட்ச ரூபாய் நிதி தந்தது பற்றியும், அதற்கு விகடனில் அந்தக் காலத்தில் தலையங்கம் தீட்டிப் பாராட்டியது பற்றியும் குறிப்பிட்டிருந்ததைப் படித்தேன். ஆனால் அதற்கு முன்பே, அதாவது 1953-ல் அவர் ஒரு நாடகம் நடத்தி, அதில் வசூலான தொகை முழுவதையும் (கிட்டத்தட்ட ரூ.25,000) எங்கள் ஊரில் ஆஸ்பத்திரி வளர்ச்சி நிதியாகக் கொடுத்துவிட்டார். அதன்பிறகுதான் அவர் இதே முறையில் பல ஊர்களிலும் நாடகங்கள் நடத்தி, அதில் வசூலாகும் தொகையை பல நல்ல காரியங்களுக்கு அன்பளிப்பு வழங்குவது என்கிற வழக்கத்தைக் கைக்கொண்டார்” என்றார் தருமகுலசிங்கம்.

உண்மையில், 1953-ல் ரூ.25,000 என்பது மிகப் பெரிய தொகை என்பது ரூ.10, 7, 5, 2 என நாடகத்துக்கான டிக்கெட் விலைகளைப் பார்த்தாலே புரிகிறது.

யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள அந்த மருத்துவமனையின் பெயர் ‘மூளாய்’. அது ஒரு கூட்டுறவு மருத்துவமனை. அதன் சபைத் தலைவராக இருந்தவர் பி.எம்.சங்கரப்பிள்ளை என்பவர். அவர்தான் சிவாஜிகணேசனை யாழ்ப்பாணத்துக்கு வரவழைத்து, பெரிய வரவேற்பு கொடுத்தவர். அந்த மூளாய் ஆஸ்பத்திரியை விரிவுபடுத்தும்பொருட்டு நிதி திரட்டித் தரும்படி அவர் சிவாஜிகணேசனிடம் கோரிக்கை வைக்க, சிவாஜியும் உடனே மனமுவந்து இதற்காகவே தமது கோஷ்டியாருடன் இலங்கை போய் ‘என் தங்கை’ என்ற நாடகத்தைச் சிறப்பாக நடத்திக் கொடுத்திருக்கிறார்.

சுமார் மூன்று மணி நேரம் நடந்த ‘என் தங்கை’ நாடகத்தின் இறுதியில், பராசக்தி படத்தில் பேசி அசத்திய கோர்ட் சீன் வசனத்தை ரசிகர்களுக்காகப் பேசிக் காண்பித்திருக்கிறார் சிவாஜி கணேசன். அன்றைக்கு வெளியிடப்பட்ட நாடக விளம்பர நோட்டீஸில் இதுவும் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது.

‘30.11.53 திங்கட்கிழமை இரவு 8-30 மணிக்கு, மூளாய் ஆஸ்பத்திரி நிதிக்காக, கொழும்பு, ஜிந்துப்பிட்டி முருகன் டாக்கீஸில், ‘பராசக்தி’ புகழ் சிவாஜி கணேசனும் 30 ஆண், பெண் நடிகர்களும் சேர்ந்த அவரது திருச்சி ஜி.எஸ். நாடக சபா கோஷ்டியாரும் நடிக்கும் ‘என் தங்கை’ நாடகம் நடைபெறும். நாடக முடிவில் சிவாஜி கணேசன் ‘பராசக்தி’ படத்தில் பேசிய கோர்ட் சீன் வசனங்கள் பேசுவதைக் கேட்கத் தவறாதீர்கள்’ என்று அந்தக் காலத்தில் அச்சிடப்பட்ட நோட்டீஸை திரு.தருமகுலசிங்கம் காட்டியபோது எனக்குச் சிலிர்ப்பாக இருந்தது.

சிவாஜியை யாழ் நகருக்கு வரவழைத்து கௌரவித்த அந்த பி.எம்.சங்கரப்பிள்ளையின் மகன்தான் இன்று என்னை வந்து சந்தித்த தருமகுலசிங்கம். அன்றைக்கு சிவாஜி, நாடகம் முடிந்ததும் தங்கள் வீட்டுக்கு வந்திருந்து தங்களோடு ஒன்றாக அமர்ந்து விருந்துண்டு மகிழ்ந்ததை நினைவுகூர்ந்தார்.

சிவாஜிக்கு அளித்த வரவேற்புரையில் பேசும்போது, “திரு.கணேசனை ஒரு நடிகர் என்ற அளவில் மட்டும்தான் நாம் அறிந்திருந்தோம். ஆனால், அவர் வெறும் நடிகர் மட்டுமல்ல; சிறந்த அறிவாளி. தமிழ் மக்களுக்காகப் பணி புரிவதில் மிகுந்த பற்றுடையவர் என்பதையும் இப்போது தெரிந்து கொண்டோம். இவர் தமது நடிப்பாற்றலால் வாழ்வில் மேன்மேலும் உயர்நிலையை அடைவார் என்பது திண்ணம்” என்று சிவாஜியின் நடிப்புத் திறனையும் சேவை மனப்பான்மையையும் மிகவும் பாராட்டிப் பேசியுள்ளார் திரு.சங்கரப்பிள்ளை.

“இங்கே யாழ்ப்பாணம் மக்களாகிய நீங்கள் நாடகக் கலையை இந்த அளவுக்கு ஆர்வத்துடன் ரசித்து வரவேற்பதைக் கண்டு நான் மிகவும் மகிழ்கிறேன். தமிழகத்தில் உள்ள ஏனைய நடிக நண்பர்களிடமும் உங்களின் ஆர்வத்தை எடுத்துக் கூறிப் பெருமைப்படுவேன்” என்று தமது ஏற்புரையில் கூறி நெகிழ்ந்தார் சிவாஜி. இது அன்றைக்கு ‘வீரகேசரி’ பத்திரிகையில் செய்திக் குறிப்பாக வெளியாகியிருக்கிறது.

நானும் ஒரு சிவாஜி ரசிகன் என்பதில் பெருமைப்படுகிறேன்.

வாழ்க வள்ளல் சிவாஜி!

*****

---

When I read this news, I didn't know how to react! I was overwhelmed with emotion that NT actually visited my birthplace in 1953, of course I wasn't born until ten years later. But what makes me feeling thrilled is, I was actually born in Moolai hostpital to which Sivaji Ganesan paid donation to!!. Moolai is a small town, about 15 -17 miles from Jaffna town and also about 6/7 miles from my birthplace!. Me and my brothers and sister were all born in that hospital, from 1957 to 1967! and my mother was a member of Moolai co-operative hospital and she paid discounted charges when seeing doctors!. My mother is no more, otherwise I would ask her about NT visit to that hospital. Actually my mother was a teacher at a school (Victoria College, where I also studied),at that time of NT's visit in 1953 which is about 2 miles from Moolai hospital. My mother wasn't married then and was still a fan of NT. I have lots of friends from Moolai, studied with me at Victoria college and if I can still contact them, I will ask if their parents or uncles know about this and they have any photographs.

Quote:

---

Originally Posted by RAGHAVENDRA

Guide in our Hub itself

http://www.mayyam.com/talk/showthrea...-post-in-TAMIL

---

Thank you very much Mr Raghavendra

நடிகர்திலகத்தின் படங்களும் அதன் பெயரிலே உள்ள திரை அரங்கின் பெயர்களும் [ஒரு வித்தியாசமான பதிவு]

சத்யம் ---அண்ணா சாலை சத்யம் அரங்கு

சாந்தி அண்ணா சாலை - சாந்தி

சித்ரா பௌர்ணமி - சித்ரா

ஆனந்தகண்ணீர் - ஆனந்த்

கிருஷ்ணன் வந்தான் - கிருஷ்ணா

ராஜா கோவை ராஜா அரங்கம்

செல்வம் குடந்தை - செல்வம்

பாபு காஞ்சீபுரம் -பாபு

மனிதரில் மாணிக்கம் ஈரோடு - மாணிக்கம்

மனோகரா யாழ்ப்பாணம் - மனோகரா

வாணி ராணி யாழ்ப்பாணம் - ராணி

ரங்கோன் ராதா விருதுநகர் - ராதா

அன்பு திருவண்ணாமலை - அன்பு

காவேரி திருச்சி - காவேரி

கந்தன் கருணை பாண்டி - கந்தன்

சரஸ்வதி சபதம் சென்னை - சரஸ்வதி

லக்ஷ்மி கல்யாணம் சென்னை - லக்ஷ்மி
முரடன் முத்து நாகர்கோயில் - முத்து
pilot பிரேம்நாத் சென்னை - pilot.

டியர் விநோத் சார்,
சூப்பர்.. உண்மையிலேயே வித்தியாசமான பார்வை... இது போல் பல கோணங்களில் சிந்திக்கும் தங்களுடைய திறமை வியக்க வைக்கிறது.

என் நினைவுக்கு வந்த ஓரிரு அரங்குகள் - சிவாஜி எம் ஜி ஆர் இருவரும் நடித்த படங்கள்

வசந்தத்தில் ஓர் நாள் நாகர்கோயில் வசந்தம்
பராசக்தி - சென்னை சக்தி அபிராமி
ஸ்ரீ முருகன் - சென்னை ஸ்ரீ முருகன்
ரத்னகுமார் - தருமபுரி ரத்னா

ராகவேந்திரன் சார்

தங்களின் அன்பு பாராட்டுக்கு நன்றி . மேலும் மக்கள் திலகம் - நடிகர் திலகம் படங்களின் பட்டியல் அளித்தமைக்கு நன்றி .
என்றும் நட்புடன்
வினோத்

சிவாஜி கணேசன் அந்த கிராமத்தின் பண்ணையார். அவருடைய சகோதரர் தேங்காய் சீனிவாசன். அவருடைய மனைவி கே.ஆர். விஜயா, மகன்கள் ஒய்.ஜி.மகேந்திரா, திலீப் மற்றும் வேணு அரவிந்த். நேர்மை, கண்டிப்பு, மனிதாபிமானம் இப்படி பல நற்குணங்களைக் கொண்டவர் பண்ணையார். அந்த ஊரில் அவருடையே பேச்சுக்கு தனி மரியாதை உண்டு. அவரிடம் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலையால் ஒரு அபலைப் பெண் வந்து சேர்கிறாள் கர்ப்பிணியாக. அவள் கர்ப்பத்திற்கு பண்ணையாரின் சகோதரர் மகனே காரணம் என அறிகிறார். அந்தப் பெண்ணிற்கும் உதவ வேண்டும் வாழ்வு அமைத்துத் தர வேண்டும் அதே நேரம் குடும்ப மானம் காக்க வேண்டும் என்ற கோணத்தில் பண்ணையார் பிரச்சினையை அணுகுகிறார். அந்த அணுகுமுறையை விளக்குவதே இந்தக் காட்சி.

பொதுவாக நடிகர் திலகத்தை 80களில் மிகவும் கடுமையாக விமர்சித்தவர்கள் உண்டு. வணிக நோக்கில் எடுக்கப் பட்ட ஒரு சில படங்களை வைத்து அவருடைய படங்களைப் புறக்கணித்த ரசிகர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்கிறவர்களும் உண்டு. அவர்கள் மேம்போக்காக சொல்லும் காரணங்களில் ஒன்று மிகை நடிப்பு என்பது. இந்த myth தவறானது என்பதை 80களில் பல படங்களில் அவர் எடுத்துக் காட்டியுள்ளார். குறிப்பிடத் தக்க படம் படிக்காத பண்ணையார். 250வது படமாக அறிவிக்கப் பட முழுத்தகுதியும் உள்ள படம். குறிப்பாக இங்கே இடம் பெறும் காட்சியை நாம் எடுத்துக் கொள்வோம். அவர் இதில் அதிகப் படியாக உணர்ச்சிகளைக் கொட்டி நடிக்க நினைத்திருந்தால் சுலபமாக செய்திருக்கலாம். அழுத்தமான காட்சியமைப்பு ... மேம்போக்காக பார்த்தால் சாதாரணமாக காட்சியளிக்கும் இந்த சூழ்நிலைக் காட்சியில் தன் நிலைமையை மிகவும் அருமையாக வெளிப்படுத்தியிருப்பார் நடிகர் திலகம். அதே சமயம் அந்தப் பாத்திரத்தைத் தன்னுடைய முழு கட்டுப்பாட்டில் வைத்துக் கொண்டு - தன்னுடைய நம்பிகைக்குரியவனிடம் வந்திருக்கிறோம் அவன் ஏமாற்ற மாட்டான் என்கிற நம்பிக்கை. அந்த அபலைப் பெண்ணிற்கு ஒரு பாதுகாப்பு அமைத்துக் கொடுக்கிறோம் என்கிற பெருமிதம், நிம்மதி, இந்த உதவியைக் கேட்பதால் தான் தாழவில்லை என்கிற இறுமாப்பு,, இப்படி பல உணர்ச்சிகளை ஒரு சேர இக் காட்சியில் வெளிப் படுத்தியிருப்பார். குறிப்பாக அந்தப் பெண்ணுக்கு பெயர் வைக்கும் காட்சி ... முத்திரை பதிக்கும் முத்தான காட்சி ... தன்னுடைய கிராமத்து இயல்பையும் அந்த நேரத்தில் விடாமல் வெளிப்படுத்தும் சிறந்த நடிப்பினை அவர் தந்த இந்தக் காட்சி, நான் மிகவும் ரசித்த காட்சி. இதனைத் தங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்வதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

http://youtu.be/PYYM4CADfm0

படம் படிக்காத பண்ணையார்
இயக்கம் கே.எஸ். கோபாலகிருஷ்ணன்
இசை இளைய ராஜா - இந்தக் காட்சியில் இசையின் பங்கு பெரிதும் பாராட்டத் தக்கது.
நடிப்பு - சிவாஜி கணேசன், கே.ஆர். விஜயா - 200வது படம், வி.எஸ்.ராகவன், தேங்காய் சீனிவாசன், வி.எஸ்.ராகவன் மற்றும் பலர்.

'தினத்தந்தி' (28-10-2012) விளம்பரம்.

பாசத் தலைவரின் 'பாசமலர்' (DI Restoration Cinemascope) விரைவில் புதுப் பொலிவுடன் உலகெங்கும் பாச மணம் பரப்ப வருகிறது.

http://i1087.photobucket.com/albums/...g?t=1351396183

'பாசமலர்' நினைவுகள் மீண்டும் ஆரம்பம்.

http://i4.ytimg.com/vi/qGT3UNKbGz4/movieposter.jpg

http://www.shotpix.com/images/16042816188931005317.pnghttp://www.shotpix.com/images/82288931080212458126.png
http://www.shotpix.com/images/52014219389703539821.pnghttp://www.shotpix.com/images/88173582715018278319.png
http://www.shotpix.com/images/95846490368356934804.pnghttp://www.shotpix.com/images/28574987973535479663.png
http://www.shotpix.com/images/69647770908850369791.pnghttp://www.shotpix.com/images/35471222924620809125.png


அன்புடன்,
வாசுதேவன்.

'பாசமலர்' தெள்ளத் தெளிவான நிழற்படங்கள்

http://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000002.jpghttp://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000003.jpg
http://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000004.jpghttp://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000005.jpg
http://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000006.jpghttp://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000007.jpg
http://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000009.jpghttp://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000010.jpg
http://i1098.photobucket.com/albums/...rD50000011.jpg


அன்புடன்,
வாசுதேவன்.

'பாசமலர்' உலகப் பெரு நடிகரின் உன்னதமான நடிப்புக் காட்சி

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=rpCAfFYUAGA&list =UUzu2kbRXnmwh4-gNJWeCCdg


அன்புடன்,
வாசுதேவன்.

'எங்களுக்கும் காலம் வரும்'

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=geYyN5_QYKg

அன்புடன்,
வாசுதேவன்.